Net nu je geen chocola meer mag

Hee dames,

Fiene slaapt dus, na twee weken radiostilte hier weer een blogje van mij.

We hebben dus gemerkt dat Fiene een heel ander, vrolijk en opgeknapt meisje is als ik alles waar zuivel en koemelkachtige dingen in zit laat staan. Geweldig dat we dat nu weten want na een maand of drie veel te veel pijn en veel drama dagen gun je je kleine meisje natuurlijk een pijnvrij bestaan en sja en ons eigenlijk ook wel. Want de meters die we maken met een ontroostbaar meisje op je arm zijn nu al twee weken verleden tijd, tenzij ik weer per ongeluk iets eet waar de door mij nu zo gehate zuivelproducten in zit. Dan is het twee dagen later weer bal. In ieder geval genoeg rede om (bijna) zeker te weten dat de zuivel de boosdoener is in Fienes lichaampje. Ik ben natuurlijk heel erg blij dat we een oorzaak lijken te hebben en vandaag gaan we dan ook naar een lactatiekundige die mij en over een maand ook Fiene, op een goed gepast dieet zal zetten. Daarover in een latere blog meer ;-)

Maar zul je altijd zien, net als je noodgedwongen de chocolade moet laten staan omdat je je kleine meisje geen onnodig leed wil berokkenen dient zich precies 21 weken na mijn bevalling mijn eerste menstruatie weer aan. Vanochtend sta ik Fiene te verschonen en opeens zie ik rode druppels op de vloer! Nee he?! Ik roep Jasper om assistentie te verlenen en Fiene verder te verschonen omdat mijn menstruatie toch echt is doorgebroken nu (ik voelde het al een week of twee aankomen, iets met eisprongetjes) en duik met een rood hoofd de wc in. Nadat ik ook mijn verschoning geregeld had duik ik naast vriend en dochter in bed om deel te nemen aan het ochtendplezier. Ik geef beiden een kus en jolig wordt ik door mijn vriend gefeliciteerd met deze nieuwe mijlpaal. En bedankt schatje, ik zat er ook echt op te wachten. Ff een paar dagen tanden op elkaar en doorzetten maar want de "middeltjes" die mij altijd door deze dagen heen hielpen (chocolade, vanillekwark en yoghurtijs) moet ik nu toch echt laten staan.

Maar hoewel ik niet blij wordt van de krampen in mijn onderbuik en ik me meer als van ouds vies en hangerig voel is er toch een blij stemmetje in me dat zegt "ik doe het weer!!!" en "ik ben op tijd weer vruchtbaar voor een broertje of zusje!!" en even voel ik me geen moederkoe meer maar vrouwelijk! (sja als je borstvoeding geeft ben je natuurlijk vrouwelijk maar je voelt je soms niet meer als dusdanig) MAN I FEEL LIKE A WOMAN ;-)

Nu weer verder met de studie,

Liefs Sas