Eerste EMDR sessie

Gisteren heb ik een eerste EMDR sessie gehad. (zie voor meer uitleg ; http://www.emdr.nl/EMDRinfo.htm)

Ik heb best veel moeite met een aantal beelden van de het heel gebeuren, en als ik er aan denk wordt ik erg emotioneel. Zo heftig soms dat ik het idee heb dat ik geen lucht krijg. Wat ik de afgelopen maanden steeds deed was die beelden maar wegdrukken. Niet aan denken, afleiding zoeken. maar dat is niet de oplossing. 3 van die beelden waar ik last van had hebben vooral te maken met hoe ons lieve dochtertje eruit zag in de laatste 2 dagen. Hoe ze in de couveuse lag, en tijdens het overlijden. Daarvan hebben we gisteren de eerste behandeld. Ik moest een 'plaatje' vormen waar ik goed aan moest denken.   Ik kreeg een koptelefoon op die aan een cd spelertje vastzat en ik hoorde een getik aan beide oren. Net of je twee verschillende klokken hoort tikken omstebeurt. Mijn ogen mochten dicht en ik moest me alleen maar concentreren op het plaatje terwijl ze vroeg hoe erg dit voelde op een schaal van 0 tot 10. Ik voelde vooral de onmacht die ik ook voelde in het ziekenhuis en werd erg overstuur. Ik kreeg een verschrikkelijke huilbui. Ik moest me concentreren en zeggen tegen mijzelf dat ik het wél aankon om er naar te kijken. En hoe erg mijn huilbui ook was..( snikken snikken, ik had het idee dat ik geen lucht meer kreeg, mijn hele lichaam verkrampte, snot liep uit mijn neus) ineens zakte het weg. Ineens voelde ik mij rustiger worden, ik kon me ineens ontspannen. Ik kreeg weer lucht en ademde rustiger. Hoe goed ik ook probeerde het ‘plaatje’ voor mijn ogen te krijgen.. ik kon het niet meer zien. Alsof er iemand een gordijntje voor getrokken had. Echt zo maf.  Ik denk dat het zitten met de koptelefoon maar ongeveer een kwartiertje heeft geduurd. Het eindigde weer met kijken hoe ik me voelde op een schaal van 0 tot 10. Hoe goed ik het aankon!  Ik zag in het begin bij het ene uiterste en nu bij het andere! Heel apart.  Het is dat ik er toch echt zelf bij was, anders zou ik het niet geloven. Ik ben de rest van de avond alleen maar druk geweest in mijn hoofd van Hé??  Wát?? Wat is er nu gebeurd? Hoe kan dat nou?  En ik had een goede koppijn de rest van de avond. Maar dat wijt ik vooral aan het huilen.  Na een huilbui had ik altijd al koppijn, dus daar zal t nu ook wel van komen.

Over twee weken krijg ik een nieuwe sessie over een nieuw ‘plaatje’.  Ik ben echt verbaasd over wat het met je doet!  Dus ik ben heel benieuwd hoe het over twee weken zal uitpakken. Dat het nu zo snel ging, wil niet zeggen dat het bij het volgende plaatje ook zo snel gaat.  Maar ik kan het je zeker aanraden als je zoiets heftigs (als het verlies van een kind) hebt meegemaakt! Het helpt! En geeft rust!

Liefs mij.