In een achtbaan zitten wij,
Na de geboorte van onze prachtige dochter...
Dolgelukkig en verliefd maar met nog veel onzekerheden.
Tijd lijkt even stil te staan zodat wij ons kunnen gaan
beseffen wat er eigenlijk is gebeurd.
Ze is klein maar sterk en prachtig! Ze heeft de mooiste voetjes en handjes
ooit! Donkere haartjes op haar hoofd en
een prachtige mooie mond!
En ze is van ons.
Ze is geboren op maandag 2 juli om 12:58 met een gewicht van
797 gram in het Radboud ziekenhuis te Nijmegen door middel van een keizersnee.
Ik maak het goed, nog
wel medicatie en onder controle op de high care in het ziekenhuis maar het
lijkt beter te gaan! Als het goed is mag de strenge controle er heel snel af.
Dan kom ik ook op een andere kamer te liggen en is bezoek wat beter te doen
voor mij. Nu belt en stuurt iedereen berichtjes maar kan ik daar nog niet echt veel mee.
Vanaf nu kijken we dag voor dag. We kunnen samen heel veel
bij haar op bezoek bij de couveuse. Aanraken is heerlijk! Hopelijk mag ze binnenkort ook bij ons komen
liggen.( kangaroe-en )
Voorlopig houden we haar nog even voor ons, als ze wat
groter en sterker is mag iedereen haar komen bewonderen!
En wat willen we haar graag in september mee naar huis nemen
als ze groter en sterker is!
Ik ben voor mijn eigen verwerking alles op papier aan het zetten. Ik ben gekomen tot de vrijdag.. Daarna is alles zo snel gegaan. Ik loop in gedachten nog achter. Alle blogs houden jullie nog van me te goed. Niet dat ik dat voor jullie doe, maar ik mis zoveel stukjes van de puzzel, en er zijn sommige dingen zo naar verlopen. Alles moet een plekje krijgen.
Iedere keer als er iets op papier staat deel ik het graag met jullie. Gewoon om te weten dat mijn verhaal ergens ligt. Het is namelijk best lastig om te praten met je familie, je wil hen eigenlijk gerust stellen en dat alles wel gaat. Morgen komt er iemand van het ziekenhuis van maatschappelijk werk even met ons ( mij en vriendlief) praten. Even om wat dingen op een rijtje te zetten..
Jullie horen nog van mij...
reacties (0)