Nou, en daar lig ik dan in het ziekenhuis met mijn laptop op schoot. De afgelopen week ben ik meerdere keren het ziekenhuis in geweest voor controles voor mijn bloeddruk.
Zondag de 17e werd mijn medicatie verhoogd naar 3x daags 500 mg.
Maandag moest ik me weer melden, medicatie moest even zo blijven en bij echo's bleek dat de buikomtrek van onze kleine meid niet groot genoeg was. Ze groeit niet goed.
Donderdag moest ik me weer melden, zou de bloeddruk al gezakt zijn. Dit was niet het geval en ik moest mijn medicatie nog verder verhogen naar 3x 750 mg.
Vrijdag naar groter ziekenhuis voor andere echo die veel uitgebreider was. Alles werd bekeken. Doorbloeding in het kindje, in de placenta en in de navelstreng. Bij een verhoogde bloeddruk kan het namelijk zo zijn dat die niet goed zijn werk doen. Het kindje krijgt dan minder binnen, en groeit minder goed. Maar dat zag er eigenlijk wel goed uit. Het bloedvat van mij, in mijn lies, wat de aanvoer regelt naar de placenta was iets zwakker dan het moet zijn. Wat kan je er aan doen- niets! Lekker frustrerend dus.
Maandag de 25 weer naar het ziekenhuis voor bloeddruk controle en een afspraak bij mijn eigen gynaecoloog. ( hij was de week ervoor met vakantie). Hij vond mijn bloeddruk ook nog niet laag genoeg, maar wilde de medicatie nog wel even de tijd geven om in te werken. Woensdag terug komen dus maar. Ondertussen was ik vanaf het weekend van de 23e super moe en snel duizelig bij overeind komen. Gisteren ( dinsdag) was even brood halen bij de supermarkt al een hele onderneming en was ik gewoon kapot bij thuiskomst. ( en dan te bedenken dat ik met de auto ging en voor de deur kon parkeren)
En vandaag, weer bloeddruk controle, nog steeds te hoog ( 154-105 dat soort metingen) en ik wordt opgenomen. Ik mocht om 12 uur nog even naar huis om spullen te pakken en te lunchen, en dan weer terugkomen en melden.
Nu gaan ze me een andere soort medicatie erbij geven, maar die willen ze goed controleren in het begin, 1x per dag even melden om te meten voldoet niet, dus moet ik hier blijven voor wie weet hoe lang. Zal sowieso een paar dagen gaan duren. Vind het echt niet leuk. Ik wil veel liever in mijn eigen bedje liggen en daar slapen! ( vind dat ik wel even mag klagen! ;-) ) Het is hier te warm en ik had nog geen fatsoenlijke pyjama aangeschaft. Want bevallen doe je pas over 3 maanden.
Maar goed. Dus hier lig ik in mijn kleine ziekenhuisbedje met hard matras in een te warme kamer. Gelukkig wel lekker een 1-persoons kamer, dus geen onbekende snurkende mensen naast me! hihi
Weet heel goed hoor, tis voor een goed doel, Het is beter voor onze kleine meid, en beter voor mij, maar ik baal als een stekker ervan. Moet nog even een knop omzetten en heb m nog ff niet gevonden. Merk dat ik er stiekem toch wel een beetje verdrietig van ben!
reacties (0)