Materialenpech

Vanmorgen om 10.30 moest ik me melden bij het ziekenhuis om het spiraaltje te laten verwijderen. Ik dacht; da's zo gepiept. Nou, niet dus.... Ik moest echt op de dagverpleging op een bed liggen met armbandje om etc. beetje lacherig vroeg ik maar hoe lang het ging duren. Wel tot 12.15 ofzo dus mijn man maar naar huis gestuurd. Ik mocht rond 11.15 naar binnen en was pas om 12.15 terug. Het bleek nog niet zo makkelijk allemaal; cameraatje ging okee maar het grijpertje kon net door het buisje en ook niet door nummer 2 en 3 en andere grijpertjes lukten ook niet. Uiteindelijk is een grotere buis gepakt (ik ben niet zo kleinzerig maar dit was echt een grote!) en toen lukte het gelukkig wel. Toen ze eenmaal zover waren was het zo gebeurd. De draadjes bleken inderdaad naar boven geschoten te zijn, dat kon ik op het scherm mooi zien.

Overigesn was het echt helemaal anders dan ik had verwacht. ik kreeg echt een heel operatiekleed over me heen; er waren 6 mensen in de ruimte met kapjes en alles er op en er aan. Ik moest wel een beetje lachen; en dat allemaal vanwege zo'n stom dingetje. Nou ja, het is er uit. Eerst mijn lichaam maar eens even tot rust en hormoonvrij laten worden en dan zien we wel weer verder. Maar de volgende keer is mijn man aan de beurt ;-)