Bijna

F was vanmiddag heelrijk buiten op een kleed op het gras aan het spelen toen ik thuis kwam uit mijn werk. Heerlijk hoe dit ventje zich kan vermaken. je hebt er werkelijk merendeel van de tijd geen kind aan. Zo tevreden, zo lekker bezig en zo lief! Hij kan bijna zelf gaan zitten en wil steeds staan met hulp. Nu had ik een karretje gepakt om hem eens zelf te laten klungelen en zowaar; hij ging op zijn voetjes staan. Helaas liet hij zich, net voordat hij kaarsrecht ging staan, weer op zijn billen vallen. Het telt dus nog net niet, haha. Ook grappig dat je aan dit soort dingen zijn karaktertje kunt aflezen; hij doet het dan nog 1 of 2 keer en kijkt dan echt zo van; oke, morgen zien we wel weer verder. De oudste 2 waren altijd gefrustreerd en gingen door totdat ze het konden, al vielen ze er soms letterlijk bij neer. Ach, dit is weer eens wat anders en voor papa en mama net zo rustig ;-)

Morgen zien we dus wel weer verder.

En vrijdag moet ik naar de gynaecoloog. Dat was ook nog een heel gedoe; ik had nog geen tijd gehoord dus ik belde maar even. Bleek ik niet op de lijst te staan! Na wat bellen hebben ze me er tussen kunnen plaatsen, gelukkig! Ik heb nu ook zoiets van: haal 'm er nu ook maar uit!

Ik laat wel weten hoe het gegaan is....