Kraamvrouwenkoorts .. (deel 1)

Hoi meiden,

Zoals sommigen van jullie weten, ben ik na de bevalling erg ziek geweest. De eerste 2 dagen had ik niets in de gaten. Ja, ik had wat rugpijn en wat ik dacht naweeen, maar niets bleek minder waar te zijn. Dinsdagochtend, 19 januari ging ik douchen, met behulp van vriendlief die toen al zachtjes meldde dat ik niet zo fijn rook 'daar' ... Schaamde me rot, maar ik kon er op dat moment niets aan doen. Ik wilde gewoon douchen voordat de kraamhulp kwam. Onder de douche werd ik helemaal zwart voor mijn ogen en voelde ik me helemaal wegzakken. Mijn vriend haalde me onder de douche vandaan en legde me op bed neer. Hij trok me schone kleren aan en later ben ik op de bank gaan liggen. Heel lief had hij de laptop en een bakje fruit bij me neergezet. Ik voelde me al ietsjes beter weer. Op de onderstaande foto probeer ik te lachen, maar het ging met moeite, haha!

Rond 9 uur kwam de kraamhulp, een vervanger omdat degene die ik eerst zou krijgen, ziek was. Balen.. Scarlett zag een beetje geel maar daar keek die vrouw niet eens naar om, echt heel erg. Ze zat alleen maar thee te drinken en uit der nek te lullen over koetjes en kalfjes. Rond half 12 kreeg ik het ijskoud, terwijl de kachel op 22 stond. Ik stond op om naar de wc te gaan en strompelend liep ik over de gang naar de wc toe. Met moeite ben ik gaan zitten, rilde van top tot teen en er kwam misschien maar 1 druppel uit maar voor mijn gevoel moest ik liters plassen. Even mn handen gewassen in de keuken en toen zei de kraamhulp dat ik maar lekker in bed moest gaan liggen.. Zo gezegd, zo gedaan en ze legde me in bed, naakt! Ik kreeg bij mijn voeten een warme kruik en toen ik lag, nam ze nog even me pols op. Naar haar mening was die gewoon goed, ietjes hoger maar dat was normaal zei ze. Ik had het nog steeds ijskoud, maar dat kon te maken hebben met de hormonen zij ze... Daar hoef je geen temperatuur voor op te nemen zij ze.... Oke. Ik ging slapen, zij ging naar huis want haar dienst zat erop.

Ik sliep bijna en toen kwam mn buurvrouw van mn moeder aan de deur. Gezellig op kraamvisite, ahhh heel lief maar ik zat daar nu niet op te wachten. Maar goed, mn neefje en zijn vriendin zouden ook in de middag komen dus ik liet haar ook maar even binnen. Ze kwam de slaapkamer in en zei meteen; meid wat hangt hier een nare lucht. Precies wat Gijs die morgen ook al zei in de douche. Weer schaamde ik me rot, ik kon er toch helemaal niets aan doen? Ik douche gvd 2 x per dag! De buurvrouw voelde aan me hoofd en ik was gloeiend heet, ze schrok zich rot en ging me temperatuur opmeten.. dat was schrikken, 39 graden! Ik had nooit koorts, dus ik schrok wel een beetje. Ze wilde meteen mn moeder op de hoogte brengen, maar ik zei dat ze dat moest laten, ik wist dat mn moeder ongerust zou worden. Ik zou haar zelf wel bellen als het erger werd.

Gijs had toen wel de vk gebeld en gezegd dat ik koorts had. Ze had het druk en kon dus niet langskomen, ze scheepte Gijs af en vertelde dat ik met paracetamol en water me stukken beter zou voelen. Tuurlijk..

Mn buurvrouw ging weg en ik vertrouwde haar erop dat ze niets zal zeggen tegen mn moeder.. Ik stond op en ging in de eetkamer bij het raam zitten met Scarlett. Ik was gloeiend heet en had vuurrode wangen.

Rond 3 uur kwam mijn neefje met zn vriendin op visite, heel leuk en ik was heel blij dat ze langskwamen eerlijk waar, maar niet toen! Ik voelde me zo zwak en ziek.. bah! Na een uur ben ik ook in slaap gevallen op de bank, gewoon terwijl zij er nog waren. Gelukkig zagen ze aan me dat ik moe was, dus zijn ze naar huis gegaan. Gijs had heel lekker gekookt, braadworst en witte bonen in tomatensaus en aardappeltjes. Maar helaas, ik kreeg niets op. En weer had ik het koud, terwijl het snikheet was in huis, weer lag ik te rillen van de kou. En wat had ik een hoofdpijn zeg, ik kon mijn ogen amper draaien, alles deed pijn! Ik ging weer mn temperatuur meten en weer zat ik op de 39. Gijs was nu echt bezorgd, en weer belde hij naar de vk. Dit keer was ze aan het eten en aan Gijs zijn stem te horen, nam ze het nu wel serieus en zei ze dat ze na het eten wel even langs zal komen. Ze dacht aan stuwing, maar zulke pijnlijke borsten had ik niet. Ik liet Gijs bellen naar zijn ouders, zijn stiefmoeder is bij de bevalling geweest en ik wilde graag dat zij erbij was als de vk langskwam. 5 minuten later stonden ze aan de deur. Ineens belde mn moeder op met de vraag hoe het ging. Ik wist het, mn buurvrouw heeft het toch verteld! Ik vertelde dat ik me niet lekker voelde maar dat de vk kwam om te kijken. Ik zou dr daarna wel even terugbellen. De vk kwam en dacht aan stuwing, of ontstoken hechtingen. Ze ging kijken maar er was niets geks te zien of te voelen. Dan maar even tempen, shit, 40 graden! Maar dat was onder mn oksel. Ze zei, rectaal is het beter... dus tja, daar had ik ineens 41 graden! Tijd om het ziekenhuis te bellen.. De gyneacoloog vond het beter als ik even langskwam op controle. Ik voelde gewoon dat ik moest blijven en ik pakte wat slaapspullen mee.. Echt gedag heb ik niet gezegd tegen mn meisje, ik was zo van de wereld. Gijs en zijn vader hielpen me naar beneden naar de auto toe, alles ging heel langzaam, alles deed zo'n pijn! Eenmaal in de auto kwam de buurman nog naar ons toe, die dacht dat ik moest bevallen. Nee meneer, mn kleintje ligt al boven. Gijs ging weer terug naar binnen en bleef thuis bij Scarlett terwijl mijn schoonouders met me naar het ziekenhuis reden. Daar aangekomen reed mn vader me in de rolstoel naar boven toe en ik werd meteen een behandelkamer ingereden. Half 8, ik lag op dezelfde behandelkamer als in december. Toen ik daar op controle kwam omdat ze dachten dat mn vliezen waren gebroken. Dit keer een vrouwelijke arts, die me vriendelijk verzocht om in het potje te plassen. Ja tuurlijk, ik zal voor jou even plassen, terwijl het me thuis niet eens lukt! Dus het plassen ging niet en ik mocht op de bank gaan liggen voor een echo. Buitenwaards was niets te zien, dus ik kreeg een inwendige echo, die stok raakte mn baarmoeder aan en ik vertrok van de pijn, jezus wat auwwwwwww!!!!!!!!De vrouw schrok omdat ik zo'n pijn had en ze ging mn bloeddruk meten en me hartslag met zo'n knijper op mn vinger. De alarmen sloegen af op het aparaatje, 182 sloeg mn hartje....... De arts liep meteen weg en 2 tellen later stonden er nog meer artsen aan mn bed, er werd een infuus geprikt die niet werkte, het werd heel veel bloed afgenomen en ik werd op een ander bed neergelegd. Mn schoonmoeder belde naar mn ouders om ze op de hoogte brengen en ik werd naar een aparte kamer gebracht.. Op dat moment dacht ik dat ik doodging.