Het laat zien hoe sterk wij zijn
pffff ik lag op bed te denken he, wat voor een sterke familie wij wel niet hebben
wij hebben zoveel mee gemaakt samen
jeetje
ik zal een stukje vertellen over mijn leven..
ik ben een schipperskind, en toen ik 6 jaar was moest ik ook naar een schippers internaat,
ik vond het vreselijk en kon er maar niet aan wennen, had altijd heimwee naar mijn moeder
toen ik 11 was zat ik in groep 7, en we waren het weekend thuis en mijn moeder ging met ons zitten om te beurt
ze vertelde dat ze kanker heeft.... boem doei kind het is nu tijd om ala minuut volwassen te zijn....
mijn vader heeft toch het schip verkocht en is bij avifauna gaan werken, en we gingen tot we iets hadden bij me oma in wonen, wij maakte het schooljaar nog op internaat af en gingen er toen ook af,
het was zo dubbel, ik was zo blij dat ik van internaat af ging en bij mijn moeder mocht wonen, en aan de andere kant, we moesten eraf omdat zij ziek was....
we kregen kort erna een huis aangewezen gekregen van de woning bouw, en gingen daar wonen,,,,
halverwege/eind 2000 werd mijn moeder kanker vrij verklaard, jeetje ik was zo blij, ik woon bij mijn moeder en ze is beter,
maar schijn bedrieg
een half jaar later kreeg ze telkens meer last van der rug en soms kon ze zich slecht bewegen, ik heb haar heel vaak gemasseerd en was veel bij haar,,,
ze ging naar de arts toe en kwam met het bericht terug later dat de kanker was uitgezaaid, het zat overal in haar lichaam.... en ze konden niks meer voor haar doen behalve het te remmen....
ze ging lichamelijk steeds verder achteruit en heeft ook de bestralingen stop gezet, ze koos ervoor om in een hospisch te gaan liggen, aangezien ze met een zh bed in de woonkamer lag en ze bang was dat wij als haar kinderen haar dood zouden vinden smorgens,,, dat kon ze niet aan dat idee...
ze heeft daar nog 2 maanden gelegen, ik was heel vaak bij haar, lag dan in haar armen, maar ik wou er niet heen, want ik wilde niet dat mijn moeder dood zou gaan,
ik wou buiten spelen en ik wou dat alles normaal was, maar dat was het niet,
ze was op
het was haar tijd om te gaan, haar hart klopte nog heel goed, en haar geest ze was zo helder....
maar de rest was helemaal op ze was uitgevochten....
12 november 2001 om 16.05 is mijn moeder overleden via eutenasie .....
je hebt gevochten voor je leven, je hebt gevochten om bij ons te zijn, maar het mocht niet zo zijn
lieve mama je rust nu al 9 jaar in vrede en ik mis je nog altijd
ik hou van je.....
daarna begon de hell. ik was 13 en moest normaal een tiener worden/zijn
maar dat ging niet,
als me vader thuis was moest ik helpen
helpen met schoonmaken, koken, vaatwasser, me broertje en zusje in bad doen, boodschappen.... echt alles
en als me oma er was kon ik kind zijn....
maar hoe ben je dan nog kind
hoe ben je dan nog tiener
ik heb die tijd overgeslagen en ben enkel door gegaan....
na een jaar kreeg me vader al een andere vriendin, via een dating boekje,
jeetje wat en mens, na een maand gingen ze al samen wonen
maar mijn 2 broertjes moesten direct naar schippers internaat en me zus bleef bij mijn omA
enkel mijn zusje en ik gingen mee naar haar toe....
jeetje wat een afschuwlijk mens was dat zeg....ze sloeg zelfs haar kinderen met een riem,,,
ik ging samen met haar dochter op pad, die was net iets jonger dan mij
leerde daar jongens kennen en ook het gebruik van drugs (blowen) en drank.. van diefstal en van sex
ze hebben mij daar eens helemaal dronken gevoerd en toen heeft een jongen sex met mij gehad, terwijl ik niks meer kon en sliep.... ik weet nog steeds niet hoe ik het moet zien,,, maar ik laat de gedachten wel als hoe ze nu zijn....
na 4 maanden daar te hebben gewoond, kwam ik thuis en ze vroeg of ik drugs gebruikte, ik ontkende het wel, maar op dat moment was ik ook niet helder hahaa ze sloeg me zo hard dat ik mijn oog niet meer kon open doen, ik heb toen haar haar gepakt en zo hard getrokken dat ik een hele pluk vast had
een week later heeft ze me op straat gezet, met de mededeling dat ik terug kon naar me zus en naar mijn oma
bij mijn oma heb ik 2 jaar gewoond, dat ging ook niet super, een tiener die zoveel heeft mee gemaakt, bij iemand van 75...
ik moest alles voor haar doen
overal waar ik heen ging moest ik zeggen
ik kreeg geen zakgeld
mocht niet stappen
ik werd gek daar...
ik had op een avond ruzie met der, en heb toen een mes op mijn polsen gezet en gezegd als ik hier nog langer moet wonen dan ga ik liever dood..
diezelfde avond zat ik in een crisis opvang in leiden, daar heb ik een week gezeten...
toen hadden ze een plan bedacht, ik zou naar een fase huis gaan maar daar was pas plek na een half jaar, en ze wouden me geen half jaar houden daar,
ze hebben toen contact gezocht met mijn tante en ik ben bij haar gaan wonen,
ik heb daar zo een geweldige tijd gehad,
ik mocht helemaal mezelf zijn, ik had vriendin, een thuis waar ik welkom was, en ik mocht genieten van alles.
ik leerde daar een jongen kennen die zo speciaal voor me was, iemand waar ik tegen aan keek, iemand voor als ik hem nu zie nog die warme gevoelens heb, ook al zie ik hem bijna nooit,
dat was vriendschap.... of was het misschien toch meer?
na dat half jaar moest ik weg bij mijn tante want er was plek, ik kon daar heen,
het leek me eerst wel heel gezellig, mensen waren gastvrij, enkel heel streng
beetje zo idee van internaat
enkel zit je met andere tieners die ook door een of andere reden niet thuis kunnen blijven wonen,,,
ik heb daar een hoop mee gemaakt, heel veel leuke dingen, maar ook hele verdrietige dingen,
ik heb daar wel geleerd dat ik meer waard ben dan dat ik altijd over mezelf zij
na een jaar ging ik naar het ktc toe, een straat verder enkel onder begeleiding op afstand,
dat was super,
ik had toen een vriendje robin,
jeetje als ik terug denk, wat een sukkel was het ook hahaha
heb daar ook een hele leuke tijd gehad, samen met mijn buurmeisje (nu ook een bb lid en moeder van een heel mooi zoontje)
toen had ik me school diploma gehaald, en was me verkering ook over....
ik besloot terug te gaan naar me pa.
die was al weg bij die vrouw en al met een ander getrouwd
jeetje wat een mens was dat ook hahaha
toen zij later ook weer vertrok kwam een vriend van me vader langs om eens uit eten te gaan,
en hij had iemand bij zich
patrick, zijn personeel, mijn ex
het klikte niet meteen, moest niks van hem hebben, vond het maar een arrogante kwast hahaha
maar toch is die vond toen over geslagen en werden wij later een stel
na 3/4 jaar ging ik met hem mee varen, en stopte ik bij mijn werk,
ik ben met ruzie toen ook thuis weg gegaan,,,
we besloten later dat we een kindje wilde, ik ben ik februari 2007 gestopt met de pil
we hadden vaak ruzie en veel onenigheden en toch bleef ik bij hem
het enige waar ik vaak aan dacht was een klein mensje, dat als die er kwam het wel goed zou komen allemaal (lekker naief ook he haha)
3 maart 2008 jaaaaaaaaaaaaa een posie test, tijdens te pauze van gtst, me ex was nog blijer als dat ik was,
en belde meteen zijn familie....
enkel 12 weken later zette ook hij me op straat
met de mededeling dat hij een pauze nodig had, en dat me vader ook wel eens wat voor mij mocht doen...
dus ik na 30 uur slapen en 16 weken zwanger, van wurzburg(duitsland) terug gereden naar dit dorp hier, helemaal totaal op....
ik woonde weer thuis.
mijn vader vroeg me na te denken om wat ik wou, het kindje houden of er alleen voor staan, maar die keuze heb ik gelijk genomen, ik heb haar al 4 keer zien bewegen op de echo al haar hartje horen kloppen
ze was van mij en ik liet haar komen////
jeetje ben moe schrijf morgen verder hahaha sorry
reacties (0)