Zwanger worden is voor velen een natuurlijk verlangen, maar wat als je te maken hebt met vaginisme? Misschien ervaar je pijn bij penetratie, lukt gemeenschap niet of voel je angst bij het idee alleen al. In dit artikel nemen we je mee langs de meest gestelde vragen over vaginisme en zwanger worden. Of je nu zelf hiermee kampt, iemand kent die hiermee worstelt, of simpelweg nieuwsgierig bent: je bent niet alleen.
Wat is vaginisme precies?
Vaginisme is een aandoening waarbij de spieren rondom de vagina onvrijwillig aanspannen. Dit gebeurt vaak bij (pogingen tot) penetratie, bijvoorbeeld tijdens seks, een inwendig onderzoek of het inbrengen van een tampon. De oorzaak kan lichamelijk zijn, maar vaak speelt angst, spanning of een negatieve ervaring een rol.
Het kan in verschillende gradaties voorkomen:
Je kunt wel seksueel opgewonden raken, maar penetratie lukt niet.
Er is hevige angst voor pijn of controleverlies.
Zelfs het idee van iets inbrengen is al beangstigend.
Kan ik zwanger worden met vaginisme?
Ja, je kunt zwanger worden met vaginisme, maar het kan wat creativiteit, geduld en soms medische ondersteuning vragen. Als penetratie niet mogelijk is, zijn er andere manieren om zaadcellen bij de eicel te krijgen.
Mogelijkheden zijn onder andere:
Kunstmatige inseminatie (KI) met sperma van je partner of donor.
Zelfinseminatie thuis met behulp van een spuitje of cupje.
IVF of andere vruchtbaarheidsbehandelingen als er bijkomende fertiliteitsproblemen zijn.
Veel vrouwen met vaginisme zijn uiteindelijk succesvol zwanger geworden, maar het is belangrijk om het proces in jouw tempo te doorlopen en eventueel hulp te zoeken.
Is het mogelijk om vaginisme te overwinnen vóór de zwangerschap?
Zeker. Veel vrouwen overwinnen vaginisme gedeeltelijk of volledig dankzij therapie, oefeningen en steun van hun partner. Dit is niet alleen helpend bij het zwanger worden, maar ook tijdens de zwangerschap en bevalling.
Wat kan helpen:
Bekkenbodemtherapie: een gespecialiseerde fysiotherapeut helpt je bewust te worden van je bekkenbodemspieren en leert je hoe je ze kunt ontspannen.
Psychoseksuele therapie: als angst, schaamte of trauma een rol speelt, kan een therapeut helpen dit te verwerken.
Dilators (opbouwende staafjes): hiermee kun je stap voor stap wennen aan penetratie in je eigen tempo.
Maar wat het belangrijkste? Wees lief voor jezelf. Je lichaam mag er zijn, precies zoals het is.
Hoe vertel ik het mijn partner?
Voor veel vrouwen is het moeilijk om met hun partner over vaginisme te praten. Schaamte, schuldgevoel of de angst om "niet normaal" te zijn, kunnen dit gesprek lastig maken. Toch is openheid vaak een eerste stap naar begrip én verbinding.
Tips voor een goed gesprek:
Kies een rustig moment waarop jullie niet seksueel actief zijn.
Leg uit dat het geen onwil is, maar een lichamelijke reactie waar je geen controle over hebt.
Geef aan dat je er hulp voor zoekt of dat je dit samen wilt aanpakken.
Zoek eventueel samen informatie of ga mee naar een afspraak bij een professional.
Een liefdevolle, geduldige partner kan een wereld van verschil maken.
Wat gebeurt er tijdens de zwangerschap met vaginisme?
De zwangerschap brengt veel veranderingen met zich mee, zowel lichamelijk als emotioneel. Sommige vrouwen ervaren een verbetering van vaginismeklachten door hormonale veranderingen, meer bloedtoevoer naar het bekken en een veranderde focus op het lichaam. Anderen vinden het juist moeilijker door groeiende spanning of onzekerheid over het lichaam.
Het is belangrijk om:
Regelmatig te communiceren met je verloskundige of gynaecoloog.
Aangeven als inwendige onderzoeken (zoals een uitstrijkje of echo) lastig zijn of pijn doen.
Je eigen grenzen te respecteren.
Professionals kunnen alternatieve manieren vinden om onderzoeken of controles uit te voeren, en zullen je met respect behandelen, zeker als je je situatie eerlijk en open uitlegt.
En hoe zit het met de bevalling?
De bevalling is voor elke vrouw een spannend moment, maar als je vaginisme hebt of hebt gehad, komen daar extra vragen bij kijken. "Kan ik wel vaginaal bevallen?", "Wat als alles weer verkrampt?" of "Moet ik een keizersnede?"
Goed nieuws:veel vrouwen met vaginisme bevallen succesvol vaginaal. Tijdens de bevalling spelen andere processen een rol dan bij penetratie. Onder invloed van hormonen als oxytocine en endorfine, en met goede begeleiding, ontspant het lichaam vaak op een natuurlijke manier.
Belangrijke aandachtspunten:
Bespreek je vaginisme vooraf met je zorgverlener.
Maak een geboorteplan waarin je aangeeft wat je nodig hebt qua begeleiding, rust en communicatie.
Vraag eventueel een doula of vaste verloskundige om je extra te ondersteunen.
Mocht een vaginale bevalling toch te veel spanning oproepen, dan kun je samen met je arts kijken naar een keizersnede of andere medische opties. Jouw veiligheid en vertrouwen staan voorop.
Wat als ik na de bevalling nog steeds last heb van vaginisme?
Voor sommige vrouwen verdwijnen de klachten na de bevalling of worden ze minder. Voor anderen blijven ze aanwezig of keren ze terug. Dat is niet vreemd: bevallen is intens, en het lichaam én de geest hebben tijd nodig om te herstellen.
Gun jezelf:
Tijd om weer contact te maken met je lichaam.
Rust in je seksuele relatie; intimiteit hoeft niet direct seks te zijn.
Professionele hulp als je merkt dat je klachten blijven of erger worden.
Tot slot: je bent niet alleen
Vaginisme is misschien niet iets waar je openlijk over hoort in je omgeving, maarje bent écht niet de enige. Honderdduizenden vrouwen ervaren soortgelijke klachten. De weg naar zwanger worden of bevallen met vaginisme is misschien anders, maar absoluut mogelijk.
Heb jij last van vaginisme? Hoe ga jij hiermee om?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)