Daar is de aangebroken periode dan, ik ben op de helft! Dit betekent dat er een baby-check-up gepland staat, en niet zomaar eentje. Nee, bij deze echo, de 20 weken-echo, wordt de baby in zijn/haar geheel nagekeken.
Vol spanning ga ik op weg naar het ziekenhuis, want in verband met medicatie loop ik vanaf week 12 half/half. Ik heb dus een medische indicatie maar mag gelukkig mijn eigen verloskundigen nog bezoeken. Je weet nooit hoe de bevalling te zijner tijd loopt.
Zoals altijd zijn wij mooi op tijd, maar het ziekenhuis zal het ziekenhuis eens niet zijn als we twintig minuten later nog in de wachtkamer zitten. Uiteindelijk worden we naar een van de echokamers geroepen en mag ik gaan liggen.
En wow, wat voel ik ineens een spanning! Dit had ik tijdens mijn vorige zwangerschappen niet dus ik herken dit gevoel niet. Misschien is het omdat het nu allemaal via het ziekenhuis gaat en er een risico is op groeiachterstand vanwege mijn medicatie.
Dan schijnt het echoapparaat zijn eerste blik naar binnen. De kleine ligt nog lekker een beetje te doezelen. De echoscopist gaat eerst op de gebruikelijke en makkelijke te meten dingen af; hoofdomtrek, bovenbeentje etc..
Handjes en voetjes worden gecontroleerd...Daarna volgt het hoofdje uitgebreid. Vervolgens wil mevrouw door naar het hartje, maar baby heeft er totaal geen zin in en blijft, hoe we ook bewegen, met het handje of het voetje ervoor hangen. Dan maar door naar de buik van de kleine. Alles wordt opgemeten en gecontroleerd. Stand tot op heden helemaal in orde.
Dan maar weer het hart proberen...na een hoop gewiebel en gewieg ligt de kleine er eindelijk goed voor.
Eindstand: alles tip-top in orde! Deze mama maakt een inwendig sprongetje. Nog even wordt er naar de placenta gekeken, nadat ik had aangegeven dat deze bij de pretecho aan de voorzijde lag (voor alles een eerste keer) en ook nog wat voor de uitgang. Deze ligt volgens normaal termijn voor de ingang en gaat naar verwachting nog prima omhoog.
Goed in de smiezen
Aangezien de baby en ik worden gemonitoord, zal elke volgende keer in het ziekenhuis een grondige echo van pakweg 20 minuten worden gemaakt. Dus alles belooft goed in de smiezen te worden gehouden!
Gelukzalig sta ik te glimmen buiten het ziekenhuis, want wat ik hier nog niet heb vermeld is dat wij ouders worden van een meisje.
Voor het eerst heeft ons gevoel vanaf moment een goed gezeten!
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Ook al is het haar derde kindje, het blijft spannend of de zwangerschap goed verloopt, zeker als je medicatie moet nemen waardoor er een risico bestaat dat je kleine een groeiachterstand kan krijgen. Moeder 'nummer-drie-op-komst' neemt je mee in de laatste helft van haar zwangerschap.
Reageer op dit artikel
reacties (0)