“Ik ben al vijf dagen overtijd. Het zal toch niet?” Toch koopt Leonie (36) een test. Steeds meer overheerst het gevoel dat ze een zwangerschap niet wil en ook niet aan kan. “Dus testen maar… En natuurlijk een dikke vette positieve zwangerschapstest. Nee! Wij heb drie gezonde kids waar ik stapelgek op ben en voor geen goud zou ik ze willen missen, maar mijn laatste zwangerschap was zo’n horror dat ik het gewoonweg niet nog een keer kan…”
Jeuk
“Mijn beslissing staat direct vast, dit kan en wil ik echt niet. In mijn laatste zwangerschap heb ik een allergie ontwikkeld en zat ik van top tot teen onder de uitslag. Het jeukte zo verschrikkelijk dat ik van de negen maanden zwangerschap, ongeveer acht maanden amper heb geslapen. Ik had vreselijke paniekaanvallen had, vooral ‘s nachts en tijdens het autorijden. Dit resulteerde erin dat ik zelf niet meer durfde te gaan slapen en autorijden. Ik was eigenlijk altijd thuis”.
Thuiszitten
“We zaten toen middenin de eerste lockdown en iedereen was natuurlijk thuis omdat de scholen gesloten waren en mijn man thuis moest werken. Van alles werd er geprobeerd om de uitslag en jeuk te doen verminderen maar niks hielp. Leverwaarden waren allemaal goed dus niemand wist exact de oorzaak. Na de bevalling was de uitslag vrijwel direct verdwenen en daarmee de jeuk ook, maar wat een trauma heb ik er aan over gehouden. En nu... Nu ben ik weer zwanger en de jeuk begint alweer te komen”.
“Als ik dit nog een keer moet doorstaan overleef ik dat niet dus een abortus staat vast. Ik durf mijn omgeving niks te vertellen. Bang voor hun reactie. Alleen twee vriendinnen weten het en mijn man natuurlijk. Hij had het kindje graag gehouden maar snapt mijn beslissing. Hij wil mij niet kwijt. Toch vind ik het erg lastig dat ik het mijn ouders en andere mensen die dichtbij mij staan niet durf vertellen. Terwijl ze weten hoe mijn laatste zwangerschap was”.
Zuigcarrutage
“Ik kan volgende week terecht in de kliniek, daar ga ik een zuigcurretage krijgen. Ik hoop dat het allemaal goed gaat en ik er snel weer bovenop zal zijn. Ik weet dat er een taboe heerst op niet genieten van je zwangerschap en nog meer op de keuze maken voor een abortus, maar ik vind dat dat taboe eens doorbroken moet worden”.
Herkenning
“Misschien zijn er vrouwen die zich herkennen in mijn verhaal. Tegen hun wil ik zeggen, denk aan je zelf. Jij doet er toe. Ik doe er ook toe. De laatste zwangerschap kon ik er amper voor mijn twee kids zijn die er toen al waren. Ook daarover heb ik me meer dan schuldig gevoeld en daarom ben ik nog zekerder zijn van mijn beslissing”.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Mensen, dit is geen echt verhaal dat nu speelt: het is een artikel dat misschien op iemands verhaal gebaseerd is... Dus zeggen:"doe het niet", is in deze context totaal niet zinvol: het is een verhaaltje. Iemand die hier middenin zit, gaat echt niet "haar verhaal" naar de redactie van babybytes sturen, in de 5 dagen bedenktijd
Als je er zelf nooit voor zou kiezen vanwege een persoonlijke overtuiging of een geloofsovertuiging of wat dan ook: helemaal prima. Ik denk dat ik het zelf ook niet zou kunnen. Maar hou je oordeel gewoon lekker voor je. Een vrouw hoeft niet te doen wat jij goed vindt of waar jij overtuigd van bent, ze moet doen wat voor háár het beste voelt. Haar lijf, haar leven, heb jij niets mee te maken.
We wonen in Nederland, waar abortus een optie is en je hebt recht op die keuze. En daarom moet er juist wel over gepraat worden. Juist dat verdomhoekje maakt dat er verkeerde keuzes gemaakt worden. Als vrouwen laten weten wat hun afwegingen zijn geweest, hoe ze het ervaren hebben na een abortus of met het toch doorlaten gaan van de zwangerschap, hoe meer bekend, hoe beter, want dat helpt een vrouw met het nemen van de beslissing. En het zet de deur open om er zelf over te praten, en niet uit schaamte niets te zeggen en dan misschien wel de verkeerde keuze te maken.
Er open over zijn dat betekent echt niet dat iedereen die twijfelt over de zwangerschap dan massaal naar de kliniek gaat rennen. Geen enkele vrouw maakt deze keuze makkelijk. Laten we vrouwen die voor deze keuze staan helpen hun eigen stem te vinden zonder ze daarvoor te veroordelen.
Kinderen krijg je van de Heere, Hij kan en wil je zeker ondersteunen als het zwaar is, zal Hij niet weten wat je dragen kan. K hoop dat je afziet van je keuze ook voor dit kleine kindje, dat niet om de dood hebt gevraagd,....
Gelukkig zijn we nog steeds allemaal baas in eigen buik. Ik vind dan ook dat niemand hoort te oordelen over een bepaalde situatie waar iemand zich in verkeerd… dat we misschien zelf die keuze niet hadden gemaakt wil niet zeggen dat het een slechte keuze is. Denk dat het voor deze vrouw (en man) ook niet makkelijk moet zijn maar ze een weloverwogen keuze hebben gemaakt.
Ik heb dit ook meegemaakt. Niet de jeuk, wel een onverwachte zwangerschap. Ik vond het ook doodeng na onze 3e die een enorme huilbaby is geweest.
Maar ons 4e cadeau is het mooiste wat mij en de rest van ons gezin is overkomen. Is het altijd makkelijk, nee, maar de vreugde die ze geeft kan daar niet tegenop. Abortus was en is hier geen optie. Denk er goed over na :)
Ja, jij doet er toe. Ik doe er ook toe, maar ook met 4 kinderen kan er ruimte zijn voor jezelf.
Precies! Mensen die een abortus hebben ondergaan moeten zeker emotioneel bij gestaan worden en niet verstoten maar een soort beroep op het “ normaal maken” en het taboe eraf halen ? Zeker niet . 😡
Dat hoeft helemaal niet. Onze vierde zwangerschap was ook onverwacht, maar ze is enorm gewenst. Door mij, mijn man en kinderen en de rest van de familie.
Ik vind dit best een harde opmerking. Een onverwachte zwangerschap hoeft absoluut niet te leiden tot een ongewenst kind.
Reageer op dit artikel
reacties (18) Stuur een bedankje