Hallo, ik en mijn (huidige nieuwe) vriend zijn er beide bijna klaar voor om mijn spiraaltje te verwijderen en samen voor nog een kindje te gaan. Vanaf volgende maand Ik ben 38 en wordt in febr volgend jaar 39..
Zijn er meerdere die zo’n groot leeftijdsverschil hebben tussen de tweede en evt de derde? En hoe ervaren jullie dat?
En hoe waren de reacties van jullie familie en omgeving?
Hi! Ik ben bijna 41 en na een lang traject 31 weken zwanger. We hebben al een dochter van 13, maar voor mijn vriend wordt dit wel zijn eerste biologische dochter! zo mooi om nog een keer mee te mogen maken…en ik vind het nu een stuk relaxter en maak het daardoor ook bewuster mee… reacties zijn verschillend maar over het algemeen wel heel positief 💕 sommige mensen zijn alleen wat lomp met uitspraken , dit merkte ik vooral toen we nog in het traject zaten en het een paar keer mis was gegaan. Geniet van je zwangerschap!
Ik ben 32 maar heb 2 kids uit mijn vorige relatie van 12 en 9. Familie en vrienden reageerden heel positief en zijn super blij voor ons. Ook mijn jongste dochter is in de wolken. De oudste iets minder maar die begint te puberen en heeft bij haar vader ook al 4 zusjes/broertjes
Ze wil wel weer mee naar de echo enz dus stiekem vind ze t ook wel weer leuk. Maar is idd met andere dingen bezig. 1e klas zit ze in dus voor haar nu al genoeg veranderingen dit jaar
Ha, nee hoor eigenlijk hetzelfde behalve nu in de allerlaatste weken. Geen complicaties of medische verwijzing. Het is wel lang geleden allemaal dus het voelt heel nieuw, ook hier vanwege nu een jongetje en toen twee meiden. Verder alles eigenlijk soepel, al krijg ik deze vraag het meest van derden: moet je vaker op controle? Is het allemaal wel veilig? De verloskundige zegt: er is nu niks anders dan wanneer je jonger was.
Vroeger was het natuurlijk veel normaler om ouder kids te krijgen. Ik ben eig. rustiger, meer zelfvertrouwen en zén. Of dat na de geboorte ook zo is weet ik niet want de laatste keer dat ik nachtjes doorhaalde met bv op stap gaan is lang geleden 🤣🤣🤣.
Mijn man 37 jaar is de jongste van 4 zijn oudste broer is 14 jaar ouder dan nog een van 12 jaar en zus van 10 jaar ouder. Ik 36 jaar en oudste van 3 zus 7 jaar jonger en broer 9 jaar jonger. Samen 2 kinderen een van 10 en een van 5. Nu kriebels voor een 3de. Voor mij voelde het alsof we compleet waren maar mijn man wou nog een derde. En hoe meer ik er aan denk hoe meer ik het wil. Sinds februari spiraal laten verwijderen en vorige week op controle geweest blijkt nu dat ik Pcos heb en ben nu met een behandeling Inofolic gestart. Hopelijk is het snel raak 🤭
De oudste ziet het volledig zitten terug een kleintje in huis.🥰
Ook ik vind dat idd spannend Jah want ik ben 38 en wordt 39 in febr. Dus dan is t voor mijn gevoel nu nog t moment anders niet meer Maar iedereen staat er anders in natuurlijk 😊
En bang voor oordelen ben ik idd ook zoiezo Maar het is natuurlijk jouw leven dus toch wel heel belangrijk dat je de keuzes maakt waar je zelf gelukkig van wordt
Oh en de reacties waren overwegend positief. Een enkeling die echt niet begrijpt dat ik nog een keer alles mee wil maken (stukje vrijheid kwijt wat er nu weer is), anderen denken dat misschien wel maar zeggen vooral erg blij voor ons te zijn 😉
Hai! Hier twee meiden van 10 en 13 en zelf ben ik 40 en inmiddels bijna 11 weken zwanger van mijn huidige vriend die zelf nog geen kinderen heeft. Mijn jongste is erg enthousiast over het nieuws, de oudste iets minder. Zij is vooral bang dat ze minder tijd en aandacht van me krijgt. Wat zeker tijdelijk ook even zo zal zijn, om die reden maken we echt afspraken over hoe we dat goed vorm kunnen geven (uitjes zonder beeb, meidenavonden etc. ) Ze hopen beide sterk op een meisje. Ik hoop vooral dat het gezond is en blijft 😉 Hopelijk lukt het jullie zwanger te worden, het is je gegund!
Gefeliciteerd ! Raakte je snel in verwachting deze keer? Tijd verdelen is altijd lastig.. maar als je idd samen met de meiden ook nog soms dingen blijft ondernemen zonder de baby , zal dat straks hopelijk wel los lopen Fijne zwangerschap !!
Hier was het leeftijdsverschil iets minder en ik iets jonger (oudste werd 12 en toen jongste 8 in het jaar dat hun zusje werd geboren) ikzelf was 33. Echter is het altijd top tussen die drie en ze zijn gek op elkaar. Maar waarin ik merk dat ik bij de oudste raar aan werd gekeken omdat ik toen nog "jong" was voel ik me nu tussen de jonge peuter/kleuter mama's weer "oud"
Ik ben nu 37 en zwanger van de 5de. De eerste 3 zijn uit een eerdere relatie. Toen de jongste geboren werd waren de oudste 3, 9 11 en 12. Dit is echt super goed gegaan. Als de 5de geboren word zijn ze 16 15 13 en 3 jaar. Ik ervaar nu geen problemen door het leeftijdsverschil, zie tot nu toe alleen maar voordelen. Moet is zeggen zijn ze alle 3 heel behulpzaam geweest, en zijn ze gek op hun jongere broertje. En kunnen ze niet wachten op hun zusje wat midden maart verwacht word 🥰🥰
Ik en partner 34 oudste kind 15 middelste is 13 en jongste is 4 jaar Gezellige boel thuis, derde huppelt mee in het gezin.. is heel gek op zijn broers. Ik vind het ideaal want ik heb genoeg tijd voor de oudste twee, en voor de jongste. Ik ervaar het ook niet als druk of zwaar scheelt dat de jongste alleen is en niet 2 nakomertjes. Dan was het gewoon drukke boel thuis en zou ik voor mijn gevoel niet genoeg tijd over hebben voor de oudste twee en dat vond ik ook wel heel erg belangrijk. Sommige denken Ooh als ze puber zijn hebben ze je niet meer nodig maar juist dan wel.
Ja! Ken 2 gezinnen. Bij het ene fantastisch! Alles gewoon top! Genieten erg van 2 nakomertjes. Andere gezin drama, moeder ziet het niet zitten nu ze ouder wordt en nakomers in de puberteit zitten, je bent dan zelf half 50 en ook al oma mogelijk. Dus ja heel verschillende ervaringen. Denk dat ook veel aan karakter ligt hoe je alles ervaart. 🤷🏼♀️
Ik scheel 13 jaar met mijn zusje... Zij voelde zich eenzaam: broers en zus waren tieners en volwassen, waardoor zij zich eigenlijk enigkind voelde...met oude ouders... Op school en op vakantie werd altijd gevraagd: waarom haalt je oma je altijd op. En: waarom nemen jullie je oma mee op vakantie... We hadden haar niet willen missen, maar voor haar was het niet gemakkelijk....
Nee dat geloof ik dat je haar niet had willen missen..😊
Toch klinkt t wel heftig zoals je t nu beschrijft..!
Ik was voor de eerste keer zwanger toen ik 21 was dus relatief bij de oudste jong moeder en daar geniet ik nu van dat ik nu nog jong ben.. daarme heb ik het idee dat ik aardig level met hun.. Maar als ik er over terug nadenk denk ik dat ik nu zoveel meer zou genieten Omdat ik achteraf mezelf voor hoe ik toen nog in t leven stond vrij jong vond en er wel van heb genoten maar denk ik niet op de manier zoals ik er nu van zou genieten
Ik moet eerlijk zeggen dat ik denk dat ik er voor mijn leeftijd nog jong uit zie dus hopelijk wordt ik niet snel als oud aangezien alleen dat zijn wel de laatste dingen wat me ooit aan t twijfelen brengt dat ik bv als het zo mag zijn mijn kind als die vier is naar school gaat en ik bv 44 ‘al’ ben..
Mijn moeder was 40 toen zij geboren werd.... Wat mij betreft is het goed om ook die kant van de realiteit te horen... Iemand die jaren op babybytes heeft gezeten, had dezelfde ervaring. Zij heeft daarom toen heel bewust voor twee nakomertjes gekozen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Zwangerschap boven de 35
reacties (32) Verversen