Dag lieve mensen, Ik werk als verpleegkundige in het ziekenhuis van Leuven. Ik heb zoals eerder vermeld in deze groep een MA gehad & curretage eind augustus. Nu moet ik vandaag na meer dan 1m terug gaan werken en ineens word ik overvallen met emoties terug.. angst dat mijn werk opnieuw een miskraam zou teweegbrengen als ik dan opnieuw zwanger zou zijn.. angst om terug te moeten zwaar werken na zo lang thuis te zijn. Ik wou dit even kunnen delen, nog iemand die hiervan last heeft gehad? Lieve groetjes xx
Dank u iedereen voor jullie ervaringen te delen! Ik heb al lang professionele hulp ingeschakeld dus daar ben ik mee bezig voor degene die zich dit afvragen. Ik heb heel veel gehad aan de lieve reacties ❤️ Fijn dat we hier onder vrouwen kunnen spreken.
Dank u iedereen voor jullie ervaringen te delen! Ik heb al lang professionele hulp ingeschakeld dus daar ben ik mee bezig voor degene die zich dit afvragen. Ik heb heel veel gehad aan de lieve reacties ❤️ Fijn dat we hier onder vrouwen kunnen spreken.
Ik heb gewoon doorgewerkt tijdens m’n mk. Was aan het begin van corona dus ik kon gelukkig wel thuis werken. Zeer veel bloed verloren. Het werken leidde me af van het verdriet. Ik kan het iedereen aanraden, met een kantoorfunctie, om dan thuis door te werken. Natuurlijk was het heel erg en verdrietig en emotioneel. Maar ik vond het fijn om m’n hoofd scherp te houden, niet te huilen tijdens werktijd (want video-overleg) en niemand heeft iets gemerkt. Achteraf kan ik concluderen dat ik er veel aan heb gehad. De afleiding en in het ritme blijven gaven me steun, hoe raar het ook klinkt misschien. Het relativeerde en het maakte het allemaal niet zo zwaar en hysterisch verdrietig. Ondanks dat een mk hebben wel ontzettend verdrietig is. Voor en na het werk heb ik wel steeds lange wandelingen gemaakt en zo m’n hoofd leeggemaakt en er veel over gepraat met m’n vriend.
Ik vond het ook heel lastig om weer te gaan werken, maar het is ook goed om weer in je ‘gewone’ ritme te stappen! Ook al is dat eerst best lastig, het heeft helaas tijd nodig (voor de meesten 🧐)! Je hoeft heus niet meteen professionele hulp te zoeken🤔, ik zou het eerst iig een tijd proberen en kijken hoe het gaat! Als het lichamelijk al niet gaat zou ik dat natuurlijk wel aangeven. En als jij je wel eens verdrietig voelt is dat heus niet raar! Zolang het maar niet je leven gaat beheersen. En hier kun je juist dit soort gevoelens delen, gewoon doen en ik hoop dat jij je niks aan trekt van de ongevoelige reacties van sommigen🤔 Misschien heb ik makkelijker praten omdat ik snel weer zwanger was maar het blijft nog wel even verdrietig af en toe!! En dat lijkt mij heel normaal 😘
Het was op mijn vrije dag op donderdag toen ik een miskraam kreeg met 4.4 weken. Ik had veel krampen. Deed enorm zeer en natuurlijk was ik erg emotioneel. De volgende dag op vrijdag ben ik paracetamol en vee tranen de auto ingestapt en gaan werken. Werk in de thuiszorg. Tussen alle cliënten moest ik zo huilen. Maar heb doorgewerkt. Ik weet niet hoe het is met een curratage. Kan erger zijn denk ik. Maar je moet niet denken dat de miskraam door je werk komt. Het is je lichaam die dat doet en niet perse het zware werk in het ziekenhuis. Ik hoop dat je dat kan los laten. Probeer te kijken naar wat je wel leuk vindt aan je werk. Dat kan je helpen om weer zin te krijgen in je werk. Ik leef met je mee. Het is niet niks die miskraam. Ik hoor wel eens dat vrouwen hierdoor erg vastlopen in hun leven. Ga maar gewoon weer werken. Misschien dat je weer plezier vind in je werk als afleiding. Als de somberheid niet weg gaat zou professionele hulp inschakelen. Sterkte
Ik was op het moment dat ik een miskraam kreeg aan het werk (werk ook in de zorg). Had gelukkig geen pijn. ook psychisch ging het oke. tuurlijk was het erg heftig mee te maken. Kreeg die avond een echo om te kijken of alles weg was en kregen toen te horen dat het idd een miskraam was. De volgende dag ben ik weer gaan werken terwijl mijn man er ziek van was en zich ziek heeft gemeld.
Maar snap heel goed dat je de angst heb om weer te werken. zeker in de zorg is het extra zwaar.
Kan me goed voorstellen dat je angstig bent Maar denk wel dat het juist erger is omdat je zo lang thuis bent geweest. Je bent helemaal uit je werkritme en een eerste keer weer gaan is altijd eng.
Niet zo veel tips anders dan gewoon even doorzetten. Het hoort er eenmaal bij. Zou me niet zoeen zorgen maken om een miskraam veroorzaken vanwege werk. Miskramen/MA ontstaan niet zomaar. Dat is meest echt gewoon een foute aanleg of verkeerde celdeling of iets anders waar je geen invloed op hebt. Zwaar werk of veel tillen heeft zo vroeg in de zwangerschap geen slechte gevolgen, dat zijn meer dingen die later in een zwangerschap vermeden moeten worden. Tenzij je met chemicaliën of andere schadelijke stoffen werkt is er dus niet echt een reden om bang te zijn. Als er echt dingen zijn waarvan je zegt dit is niet goed voor een mogelijke nieuwe zwangerschap kun je misschien op werk bespreken of je die werkzaamheden zou mogen vermijden. Maar dat lijkt mij ook meer iets om dan pas te doen zodra je een nieuwe positieve zwangerschapstest in handen hebt. Theoretisch is het vruchtje dan pas een paar daagjes ingenesteld, in die daagjes zal het echt niet fout gaan vanwege je werk. Mogelijk heb je meer baat om de angsten met een huisarts te bespreken of een paar keer wat gesprekken met de ggz praktijkondersteuner te hebben. Dan kan je je verdriet en angsten misschien een beter plekje geven. Want emotioneel kan het natuurlijk best traumatisch zijn dit mee te hebben gemaakt.
Ik heb in juli een miskraam gehad. Ben 2 weken thuis geweest en vond het eng om weer aan het werk te gaan. Ik heb mijn manager daarom om een lichte dienst gevraagd en dat was geen probleem. Kon met een fijne collega de dienst doen en de dagen er na ben ik weer zelfstandig mijn diensten gaan doen. Maar wel op mijn tempo. Het was fijn om met collega's even over wat anders te hebben dan de miskraam. Ik begon er echt weer energie door te krijgen.
Mijn tip is dan ook, kijk of je een dienst of meerdere met iemand mee kan lopen. Mocht het dan niet gaan is de drempel minder hoog om je af/ziek te melden. Een miskraam is niet niks. En je hebt tijd nodig om te rouwen. De een is hier sneller in dan de ander. Doe wat goed voelt voor jou.
Ja, dit herken ik heel erg! Ik heb in mei een miskraam gehad en ben ook na ongeveer een maand weer gaan werken. Dat was psychisch zwaar en fysiek ook (had veel last van mn bekken). Toch had het ook voordelen: het geeft wat afleiding en ik heb echt steun gehad aan mijn collega's. Erover praten met familie is fijn, maar zij hebben ook verdriet om jouw miskraam. Je collega's staan er iets verder vanaf en kijken er zo net weer anders naar. Hoewel er altijd mensen zijn die pijnlijke opmerkingen maken ('Nou, op naar de volgende maar' 'Nu ben je terug bij af' etc.), zijn er ook echt collega's geweest waar ik veel aan gehad heb. Ik hoop dat jij ook zulke mensen om je heen hebt op je werk. Verder snap ik het dat je bang bent dat je werk een miskraam kan veroorzaken. Dat heb ik ook. Elke tweede helft van de cyclus kan je zwanger zijn, dus ben ik superalert op alles. Ik denk dat zo lang het je niet gaat overheersen, het wel een soort gezond is: je wilt het beste voor je kind. En de eerste werkdag is zwaar, ja... Alle eerste keren zijn vaak lastig, dat is van (bijna) alles zo, dus ook de eerste werkdag na je miskraam. Maar de tweede werkdag gaat dan weer een beetje makkelijker, en de derde ook... Ik wens je heel veel succes met weer aan het werk gaan! Heel veel liefs!!
Sorry nee. Wel een miskraam gehad (zonder curettage) maar ik heb geloof ik 1 dag niet gewerkt. Ik ben verder gewoon gaan werken. Ik had er op dat moment zowel fysiek als psychisch geen last van de miskraam. Op mijn werk had ik wat afleiding. Juist door het lange thuis zitten wordt de drempel alleen maar hoger en blijf je maar malen over de miskraam. Ik zou je laten doorverwijzen naar een psycholoog want als je dit allemaal zo hoog zit, heb je naar mijn mening professionele hulp nodig. Sterkte.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Zwanger worden
reacties (12) Verversen