We gaan beginnen

Koningskoppel.mama
2 1015 29/07/2022

Het is even over 9 als de dreumes wakker wordt. Ik haal hem uit bed en krijg direct een dikke knuffel. Samen gaan we naar beneden, als ik zie dat ik gebeld ben door het ziekenhuis. Ik bel terug.
De lieve, behulpzame en meelevende assistenten, die ik aan de telefoon krijg, verteld mij dat ze de arts nog even gesproken heeft en dat ik vrijdag medicatie kan krijgen om mijn menstruatie op te wekken.
De eerder gemaakte afspraak, die over 8 weken plaatst vind laten we staan maar ze hoopt dat ik in de tussentijd bel om te zeggen dat deze afspraak niet door hoeft te gaan omdat ik zwanger ben. Ik hoop met haar mee en bedank haar voor het terugbellen…

Vrijdag 29 juli 13:00 uur.
Mijn telefoon gaat en al snel herken ik het nummer van het ziekenhuis. Mijn hartslag schiet omhoog. Ik ben op mijn werk en even niet in de mogelijkheid mijn telefoon op te nemen. Zo snel als ik kan vraag ik een collega mijn taak even over te nemen. Pff net op tijd.
Wanneer ik op neem hoor ik dat ik met mijn eigen gynaecoloog spreek. Zij die erbij was toen ik beviel van onze zoon en de dagen na mijn bevalling regelmatig om mijn bed stond. Ze vertelde destijds dat ik haar veel aan haar eigen dochter deed denken, we hadden een klik en het voelde dan ook gelijk vertrouwd toen ik haar aan de telefoon had.
We kletste wat en bespraken de stappen die ik nu ging nemen. Ik gaf haar aan het allemaal best een beetje spannend te vinden. Ze stelde mij gerust en hoopte dat ik in september zou bellen dat ik zwanger was. Ik hoop met haar mee!

16:30 uur, mijn werkdag zit erop en ik rij direct door naar het ziekenhuis om de medicatie op te halen. Onderweg heb ik mijn man aan de telefoon, die net onze zoon opgehaald heeft bij zijn opa en oma. Over de speaker hoor ik mijn zoon gezellig kletsend en zingen achterin de auto zitten. Samen lachen we erom en spreken we naar elkaar uit hoe gezegend we met hem zijn!
Als ik bij het ziekenhuis aankom staat er een behoorlijke wachtrij bij de apotheek. Iets wat je kan verwachten zo net voor het weekend.
Ik trek een nummertje en ga op een van de stoeltjes in de wachtruimte zitten.
Er zit een oudere dame naast mij die een gezellig praatje begint. Voor ik het weet zijn we een half uur verder en ben ik alweer aan de buurt.
De apotheker schrijft de medicatie uit.
Ik ontvang van haar een 10 daagse kuur Duphaston en 5 pilletjes Letrozol 2.5 mg.
Met twee doosjes medicatie verlaat ik het ziekenhuis.
Onderweg naar huis bel ik mijn man.

Het gaat nu toch echt beginnen.