Mijn man heeft een erg laag libido, en dit zorgt binnen onze relatie voor veel problemen, zeker nu we voor een kind gaan.
Als het van hem afhangt, doen we het 1 keertje per maand. Niet genoeg om zwanger te worden en (voor mij) niet genoeg om de romantiek in onze relatie overeind te houden.
Het voelt voor mij ook aan als een belediging. Net alsof hij me niet aantrekkelijk vindt. Ik weet wel dat het iets lichamelijk is bij hem, maar toch. Ik voel me niet geliefd, niet begeerd, niet seksueel aantrekkelijk, en dat zorgt voor veel frustratie langs mijn kant. De enige seksuele bevrediging die ik krijg, daar moet ik zelf voor zorgen. En daar kun je uiteraard niet zwanger mee worden.
Hij heeft z'n bloed al eens laten onderzoeken, en alles was ok, ook testosteron niveau. Ik vind het lastig om hier mee om te gaan. Is er iemand hier op het forum die zich hier in kan herkennen? Hoe pakken jullie dit aan?
Voor mij ook herkenbaar. Hoewel ik om de week al echt heel weinig vind, vond ik het ook lastig. Om de stress te verminderen, heb ik ovulatietesten gedaan. De uitslag deelde ik niet met mijn vriend omdat het dan snel voelde als moeten. Ik zorgde vooral dat we geen seks hadden op de dagen waarop de kans op zwangerschap laag was, zodat ALS het gebeurde, het liefst wel op een dag was rond mijn ovulatie. Ben nu 11 weken zwanger :)
Oei ik lees wat ' makkelijke ' gedachtes van dames hier en ook verhalen wat ik zelf geschreven zou kunnen hebben.
Mijn vriend is ook iemand die liever eens per 1 a 2 maanden een keer wil i.p.v. 1 a 2 keer per week. Mijn libido is veel hoger dan dat van hem en zeker in het begin had ik er super veel moeite mee. Je voelt je lelijk, ik twijfelde aan zijn geaardheid, ik heb heel internet afgespeurd en heb een emmer vol gehuild bij elkaar.
Nu zijn wij al enige tijd bezig voor een 1e kindje en omdat seks met mij hebben lastiger is dan een potje vullen zijn wij daar sinds enige tijd mee begonnen. Hij geeft aan dat hij niet perse in stijve toestand hoeft te zijn voor een potje en bij het doen met mij wel.
Meis het is lastig maar ik heb het toch min of meer een klein plekje kunnen geven. Ik koester de keren dat we het wel doen en mijn vriend is de enige bedpartner waarbij ik tijdens de seks ook klaar kan komen. Ik zeg dat dan ook tegen hem en doet hem ook goed.
Als je hier niet mee te maken heb dan valt dit niet te begrijpen, tuurlijk is het geven en nemen maar het koppie moet ook willen. Mijn vriend is ook niet echt een prater, hij schaamt zich er voor.. maar er is zoveel meer dan alleen seks.
Je mag me altijd berichten en weet dat je niet de enige bent
Hier ook, maar niet zo dat het een probleem vormde voor het zwanger worden. De huisarts raadde eigenlijk direct aan om naar een seksuoloog te gaan. Daar kan misschien wat verder gekeken worden naar wat er bij hem voor nodig is om meer behoefte te hebben of er meer open voor te staan,maar kan je misschien ook je gevoelens en hoe jij het ervaart beter delen.
Wij ook andersom. Drie kinderen later geen seksleven meer haha. Gewoon moe en uitgeput. Psychisch onwelbevinden kan ook zorgen voor een laag libido, is dit misschien bij hem van toepassing?
Andersom herkenbaar. Sinds mijn eerste kind heb ik zelf een heel laag libido.. Als ik vanaf nu geen seks meer zou mogen of kunnen hebben, zou ik daar geen seconde wakker van liggen. Het doet me echt niks, maar dat heeft niks met mijn man te maken. Ik heb ook geen behoefte aan zelfbevrediging. Mijn man heeft wel een hoog libido en wil het liefst 3x per dag. Dus ik kom hem tegemoet door gemiddeld zo'n 1-3x per week seks te hebben. Ik heb wel met hem afgesproken dat hij niet inhoudt. Dus als hij voelt dat hij klaarkomt, mag hij niet uitstellen haha. Werkt voor ons beide prima
Edit: We bespreken ook echt alles! Hij snapt mij daarom en weet dat het niet aan hem ligt. En ik weet waar zijn behoeften liggen. Als ik echt geen zin heb, dan vind ik het wel leuk om het handmatig bij hem te doen.
Zeker, dat is het ook. Maar het is niet dat ik mijn man niet fijn vindt :) Dus dat is dan natuurlijk wel anders dan dat je echt 'tegen je zin in' gaat zeg maar. Lastig uitleggen, maar ik vind het wel fijn dat hij het fijn vindt. Net als dat hij "voor mij" (het is ook zijn huis ;)) stofzuigt ofzo, terwijl hij dat niet fijn vindt om te doen
Ga praten met een seksuoloog. Heb je geen verwijzing voor nodig. Hoe ga je om met verschil in verlangen. Wat voor andere mogelijkheden zijn er en hoe zwanger worden. Er is veel meer mogelijk dan veel mensen denken
Heel herkenbaar dit. Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die dit zo ervaart..
Ik denk dat als ik het aan mijn man overlaat dat wij de 1x per maand niet eens halen. Ook het stuk over dat het voelt alsof hij je niet aantrekkelijk vindt is heel herkenbaar. Als wij het doen heb ik ook niet het idee dat hij er erg van geniet, ook al zegt hij van wel.
Wij zijn nu 3 maandjes bezig voor een kindje, waardoor we wel iets vaker seks 'moeten' hebben. Dit doen we dan adhv ovulatie testen maar als ik dan zeg dat we het die dag moeten doen dan nog moet ik het wel 3 x herhalen en hem voor mijn gevoel overtuigen of wil hij het een dag uitstellen (En die dag dan weer...). Het voelt dan ook echt als moeten. Erover praten helpt bij ons niet echt. Wel vaak al gedaan en dan is hij het er ook mee eens dat het anders moet en komt het 1 x vanuit hem en dan zakt het weer weg. Ook praat manlief er niet graag en moeilijk over..
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Zwanger worden
reacties (17) Verversen