Voor degene die ook een postnatale depressie hebben gehad en wel voor een 2e kindje zijn gegaan, wat is jullie ervaring? Viel het mee of kreeg je wel weer een postnatale depressie?
Tot een maand geleden dacht ik echt geen 2e kindje meer te willen, puur omdat ik mij nooit ooit meer zo slecht wil voelen. Maar wat ik nooit had verwacht is dat het toch begint te kriebelen..
Met mijn postnatale depressie gaat het inmiddels goed, maar zit nogsteeds aan de antidepressiva. Ook heb ik na de geboorte een slaapprobleem ontwikkeld, waar ik nogsteeds last van heb.
Door de ppd bij de oudste wilde ik geen tweede kindje. Dat zag ik echt niet zitten. Toch werd ik onverwacht zwanger.
Tijdens de zwangerschap van de tweede voelde ik mij al veel beter in mijn vel dan tijdens de zwangerschap van de oudste. Dat gaf al goede hoop. Toen de jongste geboren was, wist ik eindelijk wat een roze/ blauwe wolk inhield. Ik ben super blij dat ik ook dat heb mogen ervaren.
Bij de eerste ging het echt mis. Bij de tweede niet helemaal oké, de oorzaak daarvan waren puur externe factoren. Dat was gewoon echt pech hebben. De 3e helemaal niets van een depressie etc. Ook geen knalroze wolk hoor. Maar wat een verademing in vergelijking met de eerste twee keer. Ik heb mij zelf na de 3e bevalling echt zo veel rust gegund. Maar ook gewoon heel veel tijd. Tijd om van mijn kind te leren houden. Ik houd namelijk niet van mijn kind meteen na de geboorte. Ik heb het ook aan gegeven als ik dacht van nu wil ik even geen baby vast houden dan mocht papa dat gewoon doen etc. Als ik me goed voelde dan trok ik me even terug met mijn baby en gingen we even lekker knuffelen of ging ik gewoon naar hem staren, hem aaien en zijn handjes vast houden etc. Al die kleine dingen deden mij veel goed. Maar ook het accepteren dat het zwaar zou zijn en niet altijd leuk.
Ha Vuurvlieg, ik heb een ppd en post partum angststoornis gehad na de geboorte van mijn eerste, heb een jaar aan de antidepressiva gezeten en lange tijd een heel heftig slaapprobleem gehad, en ben nu 30 weken zwanger van mijn eerste. Ik ken je twijfel en onzekerheid als geen ander.
Of het na de geboorte meeviel, kan ik nog niet zeggen - ik hoop over een paar weken/maanden met goed nieuws te komen ;) Maar ik heb in ieder geval vrij veel begeleiding in de zwangerschap op verschillende manieren, er is al een plan voor verschillende scenario's "wat als het mis gaat", er liggen al recepten voor medicatie ivm het slapen klaar.... dus het voelt heel anders. Mijn psycholoog zei heel eerlijk: "Het kan absoluut helemaal goed gaan, maar er is wel een kans dat het mis gaat. Alleen als het mis gaat, is de kans ook enorm groot dat het nooit meer zo heftig wordt en nooit meer zo lang duurt als toen." Als je meer wilt weten mag je me altijd een privé berichtje sturen.
En misschien heb je iets aan deze podcast, waarin ook een moeder wordt gevolgd die een ppd had en dan haar tweede krijgt: https://podcastluisteren.nl/pod/Zwarte-Muisjes Ik hoop voor je dat als je wens voor een tweede sterker wordt, die uiteindelijk sterker zal zijn dan de angst, en dat je dan alle hulp en begeleiding krijgt die je nodig hebt. Maar neem sowieso de tijd.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Zwanger worden
reacties (3) Verversen