Hi! Ik ben nieuw op babybytes. Ik ben bijna 30 jaar en mijn vriend en ik zitten nu in de 3e ronde om proberen zwanger te worden.
Ik wilde vragen; ik denk heel vaak: heb het gevoel dat ik niet zwanger kan worden, die angst overkomt mij dan en vind t zo moeilijk om mijn gedachte hiervan af te zetten. Is het normaal om zo te denken?
Ook gezien leeftijd enzo weetniet is een dingetje in mijn ogen.
Enorm herkenbaar. We zitten in een soortgelijke situatie. We proberen het ongeveer 7 maanden en iedereen om mij heen is "meteen" zwanger en ik als enige niet. Ik voel me enorm alleen en depressief en kan het helemaal niet van me afzetten... voor mijn gevoel is mijn leeftijd (31, bijna 32) ook een dingetje, ik maak me er helemaal gek mee. Maar er zit niet veel anders op als positief proberen te blijven!
Ja snap ik helemaal! Ik wilde eerst nooit kinderen en later leek het me toch wel leuk en dacht ik: ik zie wel hoe het loopt. Ik was niet eens gericht bezig maar gebruikte geen anticonceptie en zelfs toen was ik al bang onvruchtbaar te zijn. Heel gek eigenlijk! Ik ging het ook steeds meer willen en m’n angst werd steeds groter. Uiteindelijk hele tijd bezig geweest, na een HSG onderzoek toch zwanger. Snap je angst, maar probeer realistisch te blijven, bij de meeste mensen lukt het spontaan en ook medisch is er veel mogelijk. En je leeftijd lijkt me niet iets om je druk over te maken. 29/30 is echt nog heel jong!
Heel normaal om zo te denken hoor. Echter staat er rustig 12 maanden voor. Je zou om je ovulatie beter te timen, eventueel ovulatietesten kunnen gebruiken. Maar om de dag seks hebben volstaat ook.
Ja hoor heel normaal. Ik ben bij de eerste na 3 maanden zwanger geworden. De tweede 9 maanden over gedaan. Toen wist ik al wel dat ik zwanger kon worden natuurlijk maar zelfs toen dacht ik; zou het niet meer lukken!?
Het klinkt misschien makkelijk gezegd maar probeer de gedachte wat los te laten. De meeste mensen kunnen gewoon zwanger worden, zo niet dan zijn er genoeg mogelijkheden. Komt goed!
Nu wij al best een tijdje in een fertiliteitstraject zitten, is de angst soms wel iets aanwezig dat het misschien niet gaat lukken. Maar de gedachte dat het wél gaat lukken, overheerst nog steeds. Maar het blijft/is natuurlijk onzeker. Met 3 maanden had ik die angst absoluut nog niet, veel te vroeg daarvoor!
Dankjewel voor jouw reactie. Ik wens jou veel succes en verlies de hoop niet ♡♡ inderdaad 3 maanden is nog veel te vroeg om me daar druk om te maken maar het komt zo onverwachts telkens in mij op ♡♡ en dacht als ik het even van mij afschrijf....helpt wellicht en moet zeggen dat de reacties van iedereen mij goed doen
Jaaa heel herkenbaar. Je weet heel goed dat het even kan duren en dat het voor veel stellen minstens 6 maanden tot een jaar duurt nadat je bent gestopt met anticonceptie, maar toch, die vraag speelt in je hoofd. Wat nou als er iets mis is? Ik snap je helemaal, en had precies hetzelfde ook al weet je dat er nog helemaal geen reden is om je zorgen te maken. Succes meid, vertrouw op je lichaam en wie weet is het binnenkort wel raak Bij mij duurde het 5 maanden voor ik zwanger was nadat ik gestopt was met de pil. Achteraf is het dus heel snel gegaan, maar toch, elke keer dat ik ongesteld werd was ik teleurgesteld. Nu natuurlijk heel dankbaar en opgelucht dat wij in maart ons eerste kindje mogen krijgen
Ah wat fijn allereerst gefeliciteert met de zwangerschap en maart is al dichtbij ♡♡ Dankjewel voor je woorden deze doen mij erg goed ♡♡ ik ben al jaren gestopt met de pil alleen deden we het wel veilig hihi.
Omdat alles online te lezen is, is er meer bekend ook kent iemand wel iemand die niet zwanger kan worden. Heel normaal dat je je bewuster bent en er bij stil staat. Zelf was ik ook iemand die een lang traject nodig heeft gehad en miskramen. Enkel 6-12 maanden is heel normaal en na 3 maanden dat je echt bang bent is vaak angst van anderen die je over neemt.
Ja precies ik denk dat ik de angst onbewust overneemt. Ik weet niet waarom de angst zo groot is het is een soort ellendig gevoel wat ke soms bekruipt vandaar.
Over blijven praten alleen als het nu al is dan wordt het alleen maar erger. Vooral als er nog geen reden is tot die gedachten zou ik proberen er niet te veel aandacht aan te geven, alles groeit wat je aandacht geeft
Hier is ons eerste kindje nu 2,9 jaar en duurde 3,7 jaar. Eind sept ongepland natuurlijk zwanger geworden maar ging mis. Direct opnieuw zwanger nu 12,5 week. Hoe dan van een heel traject naar 2 keer natuurlijk zwanger en achter elkaar, blijft voor ons enorm onwerkelijk.
Ik denk dat elke vrouw zich afvraagt of ze wel zwanger kan raken. Vind het dus volkomen normaal. Gemiddeld duurt het ongeveer een jaar voor gezonde stellen om zwanger te raken, heb geduld 🤗
Dat is niet waar (70% is binnen 6 maanden zwanger), maar een jaar is nog heel normaal en 3 maanden is dus zéker heel normaal. Ik dacht ook dat ik moeite zou hebben (gezien familieleden bij wie het heel lang duurde), maar was heel snel zwanger. Maar als ik de “bevestiging” zou hebben gehad van een paar mislukte pogingen had ik absoluut al heel snel geloofd dat het voor mij niet weggelegd was. Terwijl dat dus volstrekt normaal is.
Om eerlijk te zijn was ik destijds niet bang om niet zwanger te worden en in ronde 3 zeker niet. Na ruim een jaar gingen mijn man en ik het traject in en zelfs toen had ik niet de angst dat het ons niet zou lukken. Medisch kan ook al heel veel en daar hield ik mij aan vast.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Zwanger worden
reacties (25) Verversen