Ben ik weer… Deze mislukte terugplaatsing heeft me even van de rails gebracht. Ik merk dat ik vooral weer veel verdriet heb van de miskraam vorig jaar, en dat ik dat kindje zo ontzettend mis. Herkenbaar voor iemand? Het blijft ook door m’n hoofd spoken of er deze keer wel wat heeft gezeten of dat er toch iets mis was met die test (of mijn ogen). Maar daar zal ik misschien nooit antwoord op krijgen.
Het ziekenhuis is druk en vol, en het duurt nog een paar maanden voordat we weer een nieuwe poging kunnen opstarten. Ik was eerder nog wel positief dat ik weer zwanger zou kunnen worden, maar dat is nu helemaal weg. Ik ben bang dat er iets mis is met de eicel of sperma cel, dat er daardoor zoveel embryo’s zijn afgevallen na bevruchting en dat ik daardoor een miskraam krijg. Als we iedere poging maar 1 cryo hebben, dan zijn we er snel doorheen. En wat als het lukt en het weer misgaat? Of wat als ik weer tegen overstimulatie aanzit en ik niet eens een terugplaatsing kan krijgen?
Vorige keer moest ik utrogestan nemen en niet lang na het stoppen daarvan is het hartje ermee gestopt. Nu had ik helemaal niks gekregen en hebben ze m’n progesteron niet gecheckt. Zal dat een rol hebben gespeeld?
Het duurt nog zo lang voordat ik een gesprek heb met onze arts. En ik zit met zoveel vragen en angsten. Ik ben op zoek naar positieve verhalen, ervaringen… tips, of iets waar ik op kan letten of naar kan vragen als ik dat gesprek aanga.
Zou het een optie zijn om naar Gent of Heinsberg te gaan? In het buitenland doen ze meer qua kijken naar het algehele hormoonbeeld en ook qua onderzoeken. Hoor zo vaak positieve verhalen van mensen met een lang traject en/of meerdere miskramen die de overstap maken en daar zo ontzettend blij mee zijn. Al weet ik dat dat een grote overgang is, want heb er zelf ook heel lang tegen op gekeken. Het is er hier wegens uitstellen (mede door corona) dus ook niet meer van gekomen, ondanks dat we graag de extra onderzoeken zouden willen. Het is immers niet om de hoek.
We hebben het inderdaad gehad over second opinion in België. Weet alleen niet hoe dat praktisch zou gaan, maar dat is misschien wel op te lossen. Wil ook niet een volgende poging verspillen met hetzelfde resultaat. Heb hier in Nederland wel het gevoel dat het heel snel gaat en alle standaard dingen worden gedaan, maar voor de rest niet veel verder wordt gekeken. Vooral bij deze terugplaatsing voelde ik me best wel aan m’n lot overgelaten.
Als je je er niet goed bij voelt waar je zit zou ik zeker verder kijken. Vertrouwen in je zorgverlener is zo ontzettend belangrijk! En inderdaad, je hebt maar een aantal pogingen. Weet ook dat ze in het buitenland vaak een hogere maximum hoeveelheid hormonen hebben, dus grotere kans op meer follikels. Zelf had ik heel erg het gevoel dat ik in ieder geval alles geprobeerd wilde hebben voor we eventueel de kinderwens zouden opgeven. Anders had ik me eeuwig afgevraagd wat als? Maar goed, ik heb nu makkelijk praten gezien deze zwangerschap goed lijkt te gaan en het dus voor ons niet meer nodig is geweest om de urenlange reis naar het buitenland te maken. Zag er zelf ook echt heel erg tegenop steeds heen en weer te moeten.
In februari 2016 gingen wij ervoor. Na 2,5 jaar zonder resultaat zijn wij in juli 2018 doorverwezen naar de fertiliteitskliniek waar al snel duidelijk was dat Pesa icm Icsi voor ons de enige mogelijkheid was. Mei 2019 konden we voor Pesa terecht en in juli 2019 kon ik starten met de hormonen voor de icsi behandeling. Helaas een gigantische overstimulatie incl bedrust en 2 maand rust. Helaas een flinke afvalrace en maar 11 rijpe waarvan er 5 bevrucht konden worden. Mooie embryo’s maar Zonder resultaat.
Februari 2020 Poging 2: Door een fout van het ziekenhuis weer overstimulatie. (Zou moeten minderen met de hoeveelheid hormonen (ander soort dan poging 1) en toen ik dat nogmaals aangaf kreeg ik te horen dat hun hier voor geleerd hadden en ik niet…) Weer 2 maand rust en toen lag alles vanwege Corona. En toen ze eindelijk weer opstarten, werd er weer een fout gemaakt waardoor wij nogmaals een ronde moesten wachten. En toen wij eindelijk aan de beurt waren (eigen cyclus) was het eitje verdwenen. Extra frustrerend dat er vanwege Corona er maanden tussen zaten voor je opnieuw een poging mocht doen. Helaas kwamen bij deze ronde alle embryo’s in slechte kwaliteit uit de vriezer en deelden ze daarna ook niet meer.
Inmiddels februari 2021. ik zat er zo door heen. Artsen die elkaar tegen praten. Ze wisten het allemaal beter dan elkaar. Hebben serieus overwogen om naar een andere kliniek te gaan, gesprek gehad met onze hoofdbehandelaar (waarom gaan er zoveel mensen naar Belgie en Duitsland) waarin vertrouwen terug kwam in de NL behandeling en besloten om toch de laatste ronde ook daar te doen. Juist misschien wel omdat hij zei dat we er serieus rekening mee moesten houden dat het nooit ging lukken, gaf mij adem. (Die hoop die iedere arts mij elke maand weer in prate en dan de teleurstelling die volgde. Doe mij dan maar de harde waarheid)
Juli 2021: ronde 3. eindelijk weer beginnen. Begon met verkeerde voorgeschreven hormonen. Dit x werd het netjes opgelost. N vreselijke punctie incl met ambulance afgevoerd worden naar het ziekenhuis en n opname. 6 eicellen dit x waarvan er 4 bevrucht. Dit x mocht ik wel een verse en 2 embryo’s terug laten plaatsen. Op een of andere manier kon ik het deze keer zo loslaten. Zelfs niet meer aan de testdatum gedacht. Mijn man zei dat ik eens moest testen want ik was al even overtijd.
Inmiddels 33 weken zwanger van een tweeling.
Hoe moeilijk het ook is, ik denk toch dat vertrouwen hebben en eerlijk zijn belangrijk is en toch dat (bijna onmogelijke stuk) van loslaten.
Heel erg veel succes. Hopelijk mag jullie droom ook uitkomen.
Oh wat een lange weg ook afgelegd en wat fijn dat het uiteindelijk gelukt is voor jullie. Mijn vertrouwen in het ziekenhuis hier is ook een beetje weg, ondanks dat ik het lieve artsen/verpleegkundigen vind, voel ik me wel een nummertje. M’n afspraken gaan snel en ik kom er dan niet aan toe om al m’n zorgen of vragen te bespreken. Omdat het de eerste poging gelukt was, maakte me dat niet meer uit, maar nu ben ik bang dat ze toch dingen over het hoofd zien en ik m’n pogingen/tijd daar verspil.
He meid. Ik herken deels wat je schrijft. Hier ook problemen gehad met zwanger worden (van ons tweede kindje, wat een groot verschil maakt met jouw situatie) wegens zaad problemen man. Wij hebben 5 ICSI pogingen achter de rug en waren pas de laatste poging zwanger.
In geen enkele ronde hadden wij cryo's over dus moesten het hebben van verse embryo's. Elke poging heb je weer hoop en is de teleurstelling groot als het niet gelukt is. Wij moesten tussendoor soms ook een paar maanden wachten, wat aan de ene kant frustrerend is maar aan de andere kant ook goed voor je lijf en psyche.
Vragen die je wilt stellen hebben wij des tijds ook gesteld, maar er zijn weinig antwoorden waarom een embryo wel of niet goed nestelt en ontwikkelt. Je kunt zelf, naast gezond leven alleen maar hopen op een wonder en dat er een embryootje blijft plakken. Dat maakt je ook zo machteloos en gefrustreerd als het niet lukt.
Even een paar dagen balen en dan met goede moed op naar ronde 2. (Nb wij hadden TESE zaad van mijn man wat kleinere kansen heeft dan vers zaad, maar het is uiteindelijk gelukt dus hou vol het kan echt!!)
Als je er nog eens over wilt praten mag je altijd PB sturen!
Ohh zo stressvol als er geen cryo’s overblijven! Ik vond 1tje al zo weinig. Ben toch wel benieuwd of het dan aan mijn eicellen ligt (vanwege de hoeveelheid die ik heb, of dat de kwaliteit vermindert) of aan de spermacellen. Mijn man heeft erg weinig zaad, niet beweeglijk, maar ik geloof niet afwijkend verder. Die goede moed is nu nog ver te zoeken. We gaan zeker volhouden, dat sowieso. Positieve verhalen zoals deze helpen wel 😊
Ja wat betreft je eicellen heb je wel een punt. Ik had tussen 4 en 9 eicellen per punctie, dus wilde wel meer hormonen voor meer eicellen. Maar zat al vrij hoog qua dosis en ze zeiden tegen mij dat meer eicellen niet altijd wenselijk is ivm kwaliteit en risico overstimulatie... hoeveel eicellen had je de eerste ronde?
Er zijn 26 eicellen aangeprikt, 11 bruikbaar en daarvan 8 bevrucht. Uiteindelijk dus 1 verse tp en 1 goed genoeg voor de vriezer. Ik kreeg een lagere dosis hormonen omdat ze natuurlijk niet allemaal mochten doorgroeien. Dus er zaten heel veel kleintjes bij. Was best blij met deze hoeveelheid maar weet niet tot het ook invloed heeft gehad op de kwaliteit.
26 follikels! Dat is wel erg veel. Ze passen ongetwijfeld de hormoondosis aan de volgende keer... het blijft zoeken voor de artsen wat een juiste dosis is voor jou, en dan nog afwachten hoe je eierstokken reageren. Dat kan ook per poging weer verschillen is mijn ervaring... Hopen op een succesvolle volgende poging
Ja dat vraag ik me af… ik heb van mezelf al rond de 30 follikels iedere maand dus op zich was ik best tevreden met “maar” 11 bruikbare. Maar alsnog zat ik wel tegen overstimulatie aan en was het op het randje met de terugplaatsing. Wil ook weer niet dat het er heel veel minder worden als ze de dosis nog meer verlagen 😅 Het is inderdaad zoeken! Dankjewel ☺️
Echt een ellende dat traject. Kun je niet naar een ander ziekenhuis ?want volgens mij heb je in dit ziekenhuis niet heel veel vertrouwen. En ookal kun je over een paar maanden pas terecht vind ik dat je arts best even tijd kan maken voor de vragen die je hebt. Kun je de poli niet bellen voor een desnoods telefonische afspraak voor je vragen?
Zijn we inderdaad aan het overwegen. We moeten nu toch wachten dus we kunnen het wel onderzoeken in ieder geval. M’n arts is nu op vakantie dus de eerste plek voor telefonische afspraak is pas over paar weken helaas. Tot die tijd zit ik met zoveel vragen en niemand in m’n omgeving die hier ervaring mee heeft of het echt begrijpt. Welk ziekenhuis heb jij goede ervaring mee?
Onze behandeling was in het Maasstad ziekenhuis en de terugplaatsing en bevruchting werd gedaan in het Erasmus. De behandeling in het Maasstad ben ik tevreden over. Hoe de behandeling in het Erasmus is weet ik niet. Omdat daar alleen het lab gedeelte werd gedaan. Ik zou wel al je vragen op schrijven, over een paar weken ben je misschien de helft weer vergeten. Succes!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Zwanger worden
reacties (16) Verversen