Je wordt links en rechts doodgegooid met wat er allemaal mis kan zijn bij de vrouw qua vruchtbaarheid.
Maar wat te doen als het uitblijven van een zwangerschap bij de man blijkt te liggen? Mijn partner en ik zijn nu ruim 2 jaar bezig en hebben gisteren vernomen dat de kwaliteit van mijn man erg slecht is. Dat het in feite onmogelijk is voor ons om samen een kindje te krijgen. Mijn wereld is volkomen ingestort. Hij heeft de uitslag van zijn eigen huisarts gekregen, en ik ga aanstaande maandag voor ons samen ofwel bij mijn huisarts een afspraak maken voor onze opties, of rechtstreeks bij de afdeling gynaecologie. Want daar hebben we al de verwijzing voor, het advies was eerst via zijn huisarts zijn sperma te laten controleren, dat zou sneller/goedkoper zijn dan via het ziekenhuis.
Dit is echter een uitkomst die ik totaal niet zag aankomen, hij leeft enorm gezond. En ik dacht serieus dat áls er al een probleem qua fertiliteit zou zijn, dat het bij mij zou liggen. De onschuldigste reden, waar ik altijd vanuit ben gegaan, is dat onze timing niet altijd optimaal was. En we zijn al iets ouder.
Lang verhaal kort, zijn er ook meiden hier wiens partner 'slecht' zaad had, wie het toch gelukt is. Of waar een andere arts een andere mening had?
Een kind van ons tweeën was mijn droom de afgelopen 8 jaren (was al eens eerder zeer actief lid hier), en om het nu toch zo in een klap vernietigd te zien verscheurt mijn hart. Zodanig dat ik nu niet eens over externe opties als een donor of adoptie na wil denken.
Mijn vriend blijkt naar aantal onderzoeken (sperma getest etc) onvruchtbaar. En we willen allebei toch echt graag een kindje. Wie weet welke mogelijkheden we kunnen bekijken om het toch te kunnen laten slagen in loop van tijd?
Bekijk je verdere opties met een gynaecoloog. Bij ons is het uiteindelijk geprobeerd met ICSI/IVF. Daarmee nemen ze een sperma-cel en injecteren ze in de eicel. Dit kan heel succesvol.
Wat een vreselijk nieuws zeg! Maar houd hoop! Hier kregen we bijna drie jaar geleden het nieuws dat mijn man GEEN zaadcellen zou hebben. De huisarts wilde ons nog doorverwijzen naar het ziekenhuis, maar drukte het op ons hart dat het meer was om uit te sluiten dan dat het toch mogelijk zou zijn, hij sprak letterlijk over een "theoretische mogelijkheid". Nu ligt onze dochter van 18 mnd heerlijk te slapen en ik ben nu 5 wk zwanger van nr. 2. Beide na TESE-ICSI. Het bijna-onmogelijke blijkt dus toch mogelijk! Sterke met de volgende stappen!
Waarom persé vernietigd zien? In het "slechtste" geval is ICSI (een vorm van IVF waarbij ze dan het zaad rechtstreeks in het eitje injecteren), toch een oplossing!
Maar kan het misschien niet zijn dat hij een spatader heeft en daardoor minder vruchtbaar is. Is maar een vraag en kan je misschien ook eens achter horen. Bij mijn man hadden ze ook gezegd dat hij moeilijk of geen kinderen kon krijgen en toen hebben ze daar een spatader gevonden en weggehaald. En zie op 7 jaar tijd hebben we 4 kindjes gekregen en 4 miskramen dus nu super vruchtbaar. Succes
Ik had een vriendin haar man bleek ook onvruchtbaar te zijn hij had weinig tot geen levende ogngoeie zaadcellen bij het onderzoek alles was wel op de goeie manier vervoerd zij had het klinkt beetje gek in de auto in dr broek bewaard tussen je benen in zeg maar daar is het het warmste
Toen de eerste onderzoeken gingen lopen bleek ze onverwachts zwanger te zijn spontaan !
Vaak zijn stellen bewust en onbewust te veel bezig met het zwanger worden en al de onderzoeken starten word er dan " iets" los gelaten
1 levende zaadcel is al voldoende om een kindje van jullie samen te kunnen krijgen !
Hoop dat je snel duidelijkheid krijgt geef de hoop niet op
Had de hoop ook al opgegeven , maar zo zie je maar weer en we hadden zelfs behandelingen gehad.
Omdat ik zelf ook endometriose heb dus de kansen waren zeer klein...
We hadden een pauze ingelast , en op controle bleek ik zwanger te zijn al 6 weken .... Haha totaal niet verwacht want had ook geen een symptoom van een zwangerschap ... Succes xxx
Sowieso nog een keer laten testen bij de gynaecoloog. Soms ligt het aan het moment of het vervoeren van het zaad. Als het te koud is geworden of hij heeft geen twee dagen onthouden kan het zaad ook heel slecht zijn. Als ze dan hertesten en je doet alles volgens het boekje is het wel gewoon goed.
Ik moet nog bellen, zijn huisarts wilde dat we eerst naar mijn huisarts samen zouden gaan. Maar van mijn huisarts heb ik al een verwijsbrief. Die stap ga ik dus overslaan. Ik hoorde de uitslag na sluitingstijd.
Dat vermoeden had ik ook al, wellicht een beetje "TMI", maar kostte hem die dag wat moeite. Volgens zijn dokter zou dat geen invloed moeten hebben, maar je weet het echt maar nooit. Vooral omdat hij al eens zo'n thuistest geprobeerd heeft die echt een heel goede uitslag had. Twee keer op 2 verschillende momenten. Als zulke testen zo enorm afwijkend zijn van laboratoriumtesten, zouden ze van mij niet eens te krijgen moeten zijn.
Het kan heel veel invloed hebben hoor. Zo'n huisarts weet daar echt niet zoveel van... Dat bedoel ik niet onaardig maar hoe vaak hebben ze daar nou echt mee te maken. Wij hebben behoorlijk wat zaad in moeten leveren en dan kregen we altijd een boekje met allerlei regels voor het verkrijgen en vervoeren van het zaad. En een vriendin van me had dit. Daar was de uitslag dood zaad maar toen bleek dat ze het vervoerd had in haar tas, ja toen was alles dood... Wanneer mag je naar de gyn?
Ik heb niet eens goed heel je verhaal gelezen maar wil meteen alles tegelijk typen!!
Heb hoop!!!!!! Wij hebben hetzelfde verhaal hier... Vriend was onvruchtbaar, had bijna geen zaadcellen. Zijn hsg was 31 (veeeeeel te hoog!) en zou eigenlijk bijna onmogelijk zijn, dit hoorden we na onderzoek bij de uroloog. Ik heb niet opgegeven en mezelf ontzettend veel ingelezen in alles wat hiermee te maken had. Zo wist ik dat er in elsendorp kliniek Nijgeertgen zit. (ook vantevoren gekeken om uit te wijken naar België, Antwerpen ivm expertise vruchtbaarheidskliniek met methode Mesa of Tesa)
Bij Nijgeertgen in sept 2012 op gesprek, 1 jan de eerste spuit gezet ivm ICSI traject en met als resultaat meteen zwanger van onze oudste Jesse. Afgelopen jan 2015 weer terug ( hadden nog bevruchte embryo's in de vriezer over) voor een tweede....niet eens het hele traject doorlopen dus alleen een terugplaatsing gehad en ook weer meteen zwanger! Inmiddels is Senn 10 weekjes oud!!!
Dussssss tanden erin zetten en positief zijn!!!!
Ps als je iets meer gedetailleerde vragen hebt, hoor ik het graag! Heb al meerdere succesverhalen in mijn vriendengroep ook mede doordat wij er erg open in zijn geweest. Hierdoor zijn er meerdere vrienden ook verder gegaan en hebben inmiddels allemaal een kindje!!
Totaal nog niet bekend, Ik ga maandag bellen met m'n verwijsbrief in de hand. En dan hoor ik meer. Ik woon in het zuiden des lands. Niet al te ver van een academisch ziekenhuis. Maar ik verwacht eerst in het nog dichterbij liggende ziekenhuis op gesprek te moeten gaan.
Ik kom uit brabant...moest 15min rijden naar geertgen, vandaar die keuze. Moet toch behoorlijk wat op en neer voor echo's, controles, metingen etc.
Veel succes in ieder geval en laat je niets zomaar wijsmaken en afschepen!!
Hou je profiel wel in de gaten .hihi!!
We zijn beiden de 40 gepasseerd, ik houd al heel lang mijn zeer probleemloze, regelmatige cyclus bij en maak gebruik van ovulatietesten. Ik ben benieuwd of ze eerst van me vragen temperaturen bij te houden. Of gelijk gaan kijken of er misschien bij mij binnen ook niets in orde is.
Het erge is, is dat ik met mijn zeer probleemloze cyclus zelfs wel eens heb afgevraagd of het niet te hoepeltjes verliep. Bijna op het uur mijn volgend verwachte menstruatie, vrijwel geen pijnklachten. Slechts milde krampen e.d. dat ik dacht dat ik misschien niet eens echt ovuleerde. Maar de ovulatietesten waren wel altijd duidelijk wanneer ik ovuleerde. Aaargh....
Ja kan me dan voorstellen dat dat ook frustrerend is!
Ik heb juist een hele onregelmatige cyclus. Kon van 29 naar 70 dagen uitschieten. Dus had ook niet altijd een (goeie) eisprong.. Maar tempen deed ik omdat ik dan de ovulatie beter zag aankomen of dat er een patroon in te herkennen was dat er iets aan de hand kon zijn ofzo...
Waar en wanneer heb je intake? Of is dat nog niet bekend?
Super, wat een positief nieuws. Het probleem is dat wij vanwege onze leeftijd erg weinig tijd nog hebben.
We wonen vrij dicht bij België, dus eventueel uitwijken die kant uit zou puur wat betreft reistijd niet eens zo een groot probleem hoeven te worden. Mocht het ooit zo ver komen. Eerst maar eens afwachten wat de geleerde heren en dames te vertellen hebben in ons specifieke geval.
Ik heb in juni 2012 een controle gehad en was allemaal prima, heb toen direct ook temperatuur en ovulatie bijgehouden voor 5maanden. Dit om tijd te winnen toen we bij de kliniek de intake hadden. Anders had ik hier eerst mee moeten beginnen om uit te sluiten dat er bij mij ook iets aan de hand kon zijn. Zoals bijv pcos of vruchtbaarheidsproblemen.
Dus alles meteen doorgegeven en ook de uitslagen van vriend. We hadden namelijk bij de uroloog ook een nieuwe test gevraagd om zeker te zijn van de uitslag. Bij de tweede test (3 weken later volgens mij) bleek hij nog niet veel te hebben, maar tja al is het maar 1 zaadje...dat is genoeg! Uroloog zei destijds, ik geef het 1% kans dat jullie natuurlijk kinderen kunnen krijgen. En twee jongens later zeg ik...1% is er ook 1!!!
Maar in ieder geval, september de intake, toen alles meegekregen voor de icsi procedure en wachten op mijn menstruatie, die was op 1jan 2013 en kon ik beginnen...8 febr de punctie gehad, 13 febr de terugplaatsing en 11 dagen daarna positieve test in handen!
Bij de tweede dus nog sneller gegaan omdat ik geen hormonen hoefde te spuiten aangezien ik geen punctie nodig had.
Het kan dus echt snel gaan, als je maar goed voorbereid erin stapt!
Eén van mijn vriendinnen is met haar 40e zwanger geraakt dmv iui....ook enige jaren bezig geweest en na ons verhaal aan de bel getrokken, ook bij Nijgeertgen, ook direcr begonnen aan hun behandeling.
Het kan echt hoor dus komaan! Hopelijk ook voor jullie dat het weggelegd is om een positieve test in handen te krijgen!
Bedankt, dat geeft moed. Voor mij was altijd het beeld, als het aan de man ligt, dan is het gewoon einde oefening. Ik weet nog niet in hoeverre ik vruchtbaar ben. Zoals gezegd, ik ben ouder en heb in feite nog maar 2 jaar. Ik ben lang geleden al eens zwanger geweest, dus ik weet dat ik zwanger kon worden ooit.
Goed te horen dat het jullie in ieder geval wel gelukt is.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Vruchtbaarheid
reacties (21) Verversen