Dag dames, Na 7x iui ben ik nu aan de pil voorafgaand aan t ivf traject, 9 juli mag ik beginnen met decapeptyl, en 19 juli heb ik mn eerste echo en als die goed blijkt mag ik vanaf dan de gonal f erbij spuiten, ik merk dat ik vol angst en spanning zit... ik hoop dat hier dames zijn die ervaring hebben met ivf en mij een beetje tor rust kunnen manen...:$
Ik merkte bij het prikken altijd dat de ene plek gevoeliger is dan de ander. Dus even de naald op de geplande plek zetten en als je niets voelt prikken. Is de plek gevoelig dan een ander plekje zoeken :-). Dat hielp mij enorm.
De punctie was ik erg huiverig voor omdat je van iedereen hoort hoe enorm pijnlijk het is maar het is mij 100% meegevallen. Ja ik voelde het maar het was echt heel goed te doen. Soms heb je pech soms geluk. Het scheelt dat de arts ook elke keer waarschuwde bij het prikken en ik mee af kon tellen hoe veel er nog moesten. Heel veel succes ermee en ik duim voor een goed resultaat voor je
Dank je wel, Ondertussen ben ik vandaag bij t ziekenhuis geweest voor de eerste meting, er zijn 6 eitjes aan t groeien, de grootste zijn beide 14mm, dus t prikken werpt zn vruchten af gelukkig:) Zondag mn 2e meting:) Over de punctie maak ik me nu niet meer zo druk.. Ik heb zoiets van ik zie het wel :)
Het is ook niet niks. Ik weet er alles van na iCsi behandelingen heb ik alles gehad. Je moet proberen je verstand op nul te zetten met prikken. Diep in afnemen en bij de prik uit ademen. Na 3 dagen ben je eraan gewend. Het is niet anders. En die pen voel je bijna niks van.
Punctie ja ik draai er niet omheen dat doet vreselijk veel pijn maar het is ook zo voorbij. (Mits je geen overstimulatie hebt) de meeste vrouwen hebben 10-13 eicellen die zijn binnen 10 minuten aangeprikt. Daarna is hef klaar en kan de leuke kant van het traject beginnen.
Dank je wel, ondertussen ben ik nu al 7 dagen (vandaag dag 8) decapeptyl aan het prikken, ik heb de eerste keer mn beste vriendin het laten doen, ik durfde echt niet.. bang dat t pijn zou doen, ik voelde er niets van.. dus vanaf dag 2 zelf gaan prikken, helaas 2 dagen geleden me wel pijn gedaan met prikken, en nu voelde ik m gisteren ook weer.. vind ik jammer.. kan mn gedachte dat t geen pijn doet niet meer vasthouden... het gaat opzich wel goed, nog geen blauwe plekken of iets dergelijks.. ben benieuwd donderdag :) dan zal t vast snel gaan als eenmaal die gonal f erbij komt :) Merk wel dat t prikken me steeds meer regen gaat staan, nu al.. denk ik wel herkenbaar?
Misschien handig om je angst bespreekbaar te maken met je arts? Die weet precies wat je te wachten staat en kan je misschien gerust stellen . En anders weet de arts iemand waar je mee kunt praten. Het is allema niet niks.Ik ken twee mensen die IVF gehad hebben. het was een heftige periode. Maar het is bij allebei gelukt.
Komt vast goed! Waar ben je precies bang voor? Ik ben bezig met de 3e poging, prikken ging altijd prima heb ook nooit veel bijwerkingen gehad, vond t alleen wat zwaar op t eind. Punctie was pijnlijk vanwege mijn endometriose. Maar dat is bij iedereen anders. tis wel spannend wat de uitslag is, hoeveel eitjes hoeveel bevruchtingen etc. Ik vind de emotionele zwaarte het zwaarst, maar dat heb je met iui denk ik ook. Heel veel succes! 🍀
Het mezelf.prikken.. het is goed dat 2 vriendinnen dit willen doen, maar wat als ik de ovitrelle midden in de nacht moet zetten, dat ze beide t niet kunnen doen voor me.. dan zou ik t zelf moeten doen... ik denk niet dat ik dat kan.. :( en de punctie idd... ben bang voor de pijn, maar tegelijkertijd kan t zomaar zijn dat t geen pijn doet bij mij.. die onwetendheid maakt me onzeker... ik weet dat dit de enige manier is om nog een kindje met mijn man te krijgen... dus t moet gewoon lukken..
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Vruchtbaarheid
reacties (7) Verversen