@MamavanLe - “@Tayana88 - “@Mama...„ pff waar het dus waarschijnlijk op neer komt, is dat ze er niet heel veel tegen doen? juist omdat het juist zo zeldzaam is? pff wat een gedoe allemaal waarom overkomt ons dit allemaal:(
@mvRoos77 - “@ram90 - “@mvRoos1...„ :( weet hoe dat is... heb daar in het ziekenhuis wel even meerdere traantje gelaten.. al was ik daar voor een echo voor me ribben paar weken na de bevalling... toch is het heeel erg moeilijk
@MamavanLe - “@Tayana88 - “@Taya...„ Ze hebben alles op de ok verwijderd dus het zal wel allemaal weg zijn. Hoop ik maar ga er vanuit dat ze dat toch wel checken. Bij jaimy was ik na 4 weken al ongesteld. Echt heel snel. Daarna waren me cyclussen wel heel wisselend weet ik nog.
@Tayana88 - “@Tayana88 - “:( be...„ Dat had ik ook de eerste paar weken. Af en toe bloed en dan weer niet.Werd er soms niet goed van.Liep constant met inlegkruisjes en maandverband. Na 9 wkn werd ik pas echt ongesteld
Inderdaad een mooie gedachte, dat je kindje tenminste is overleden in alle rust, warmte en liefde.
Mijn kindje is natuurlijk in het ziekenhuis overleden, tussen alle andere zieke kindjes. Daar heb ik het heel lang erg moeilijk mee gehad. Het gevoel dat ik hem alleen heb gelaten, in de steek gelaten...
Jezelf verwijten gaat zo gemakkelijk. Maar onze kindjes waren zo gewenst en we hebben met liefde alles voor ze gedaan wat we konden... dat moeten ze zeker weten gevoeld en geweten hebben. Babys zijn zosterk verbonden met hun moeder.
Mn zoontje reageerde ook altijd heel sterk op mijn gevoelens... hij was zo rustig altijd, maar begon me altijd te schoppen als ik verdrietig was =) alsof hij me dan even wilde opvrolijken. Want vrolijk werd ik daar zeker van. Die lieveschopjes ^.^
@mvRoos77 - “@Tayana88 - “:( be...„ ja was echt net een tijdje van het vloeien af, en nu echt menstruatie bloed.. ja dat wel maar is wel weer confronterend,laatse btje van jake:( de testen waren ook negatief..dus het hcg is wel uit mijn lichaam. vind het wel erg snel had altijd een cyclus van 28 dagen..bij jaimy(30 weken zwangerschap) had ik na 4 weken alweer menstruatie..had dat eigenlijk verwacht.. dit is 18 dagen:S.. raar lichaam van mij:S... het voelt alsof jake nu echt weg is...
Ik moest vandaag een echo laten maken vanwege de buikpijn die ik nog steeds heb……dat is heftig, zo`n lege buik, dezelfde kamer enz……je moet eigenlijk naar zo`n schermpje liggen kijken, met spanning, en dan een mooi kloppend hartje zien……we hebben alle varianten al meegemaakt, maar deze nog niet…..een lege baarmoeder……..
@Mommy-6 - “Het spijt me als het...„ zo had ik het niet opgevat, hoor! Ik weet dat ik er niks aan kon doen…….ze is overleden door een knoop in de navelstreng…….zo zinloos…...
Het spijt me als het overkomt dat ik je schuldgevoel ontken,ik ken je verhaal verder niet las alleen dat ene berichtje waar ik op reageerde. Ik weet dan ook niet hoe het gebeurd is,maar ben er zeker van dan jou niks te verwijten was anders zat je niet op dit forum. Als je na eer en geweten geleefd hebt en niks verkeerds gedaan hebt wat je zwang. in gevaar bracht kan je er geen bewuste schuld aan hebben. Ik heb mezelf ook dagen af gevraagd of ik er schuld aan gehad kon hebben,en zo`n gevoel van falen.. Maar me daarna snel neer gelegd bij het nood lot, kon niet leven met die twijfels en die gedachtes van schuldgevoelens enz...
@Mommy-6 - “@mvRoos77 - “@Taya...„ Dit heb je mooi gezegd...
Mijn zoon is op de OK geboren en bleek daarvoor ook al in mijn buik overleden te zijn door de heftige weeën. Aangezien ik onder narcose lag en mijn man er ook niet bij mocht zijn, was ik uiteindelijk ook blij dat hij veilig bij mij is overleden ipv in de handen van een of andere gynaecoloog.
Maar zoals mvroos77 het voelt begrijp ik enigszins ook wel.Maar ze moet zich daar absoluut niet schuldig over voelen. Daar kon je gewoon niks aan doen.
@mvRoos77 - “@Tayana88 - “@mvRo...„ Hey, allereerst gecondoleerd met het verlies van jullie kindje.. Ik zag je berichtje en moest er even op reageren. Mijn dochter is ook in mijn buik overleden, in eerste instantie vond ik dat ook zo`n naar idee. Tot iemand me zei dat ze tenminste veilig,warm en omringd door liefde,in mijn bij zijn heen is gegaan.. Daar ben ik toen eens over na gaan denken, en idd dichterbij,veiliger en warmer en omringd door liefde zal je nooit meer zijn nadat je geboren word. Dichterbij haar had ik dus niet kunnen zijn... die gedachte maakte het voor mijzelf wel dragelijker.. AL blijven al die dubbele gevoelens, falen,had ik dit of dat enz...
Ik was een met haar toen ze overleed,dus ze was niet alleen...
Heel veel sterkte gewenst in de weg die voor je ligt...
Het is en blijft inderdaad een rollercoaster van emoties.. Wij dachten dat het wat minder zou worden als we weer zwanger zouden zijn, maar ook dat brengt weer heel wat emoties met zich mee. Een roze wolk kennen we dan ook niet..
@Lan1405 - “Toen wij eenmaal voo...„ dat hoopten wij ook dat het hartje niet meer zou kloppen waarna we ons daarna weer heel erg schuldig voelden dat we zo dachten en dat hoopten... een roller coaster van emoties en nog...:(
Toen wij eenmaal voor de keuze stonden, hoopte ik bij elke echo dat zijn hartje niet meer zou kloppen zodat wij de keuze niet hoefden te maken.Maar zijn hartje was te sterk.
Wij vinden het `loslaten` van onze kinderen soms al best lastig.Laten logeren etc vinden wij eigenlijk helemaal niks.
Dus dat wij Thomas* moesten achterlaten in het crematorium vond ik dat echt verschrikkelijk. Wij moesten hem laten gaan en dan zien wij hem ook nooit meer terug.
@mvRoos77 - “@Tayana88 - “@mvRo...„ Dat gevoel is zo herkenbaar.. We hebben een keuze gemaakt voor ons kleintje omdat er geen kans was op overleven. Op de ochtend van de bevalling nog zo vredig in mijn buik aan het duimen en een aantal uren later door de weeën al overleden en later geboren. Ons prachtige mannetje
@Tayana88 - “@mvRoos77 - “@Taya...„ Moeilijk is dat, he, dat je je kindje (ook al is het dood), toch het liefst bij je wil houden……..
Ik weet het, dat ik er niks aan kon doen, maar merk nu wel dat ik er veel moeite mee heb dat het wel in mijn buik is gebeurd…….had een veilig plekje voor haar moeten zijn…..
@mvRoos77 - “@Tayana88 - “@mvRo...„ ik vind het ook jammer dat ik hem maar een uurtje vast heb gehouden, wat waren we trots en wat was hij mooi... en nu achteraf voel ik me daar weer schuldig over:s.. bij mij waren ze beide ook s nachts en s avonds heel actief
zo voelt het nog niet dat ik de goede keus heb gemaakt, toen hij was geboren was het eerste wat ik zei neee hij moet weer terug me buik in:(
jeetje lijkt me wel heftig dat dat miss het moment was.. maar jij kon er niks aan doen he...:(
wist niet dat er zoveel kindjes overlijden:(, nu het mezelf is overkomen realiseer ik me hoevaak het wel niet gebeurd:(.. zo erg:(
@MamavanLe - “Fijn dat jullie de k...„ ik vond het eerlijk gezegd niet fijn, eerst kon ik niet wachten totdat ik hem voelde schoppen en oh wat was ik blij (voelde hem al vanaf 14 weken) maar toen ik hem voelde schoppen en de echo niet goed was hoopte ik elke keer dat hij niet meer zou schoppen en het maakte de keuze ook heeeeel moeilijk...
@mamavjoshua - “2 dagen geleden vert...„ Ach meis, wat verdrietig voor je!! Weer!! Gaan ze wel onderzoeken wat een mogelijke oorzaak geweest kan zijn? Ach…..wat rot!!! Veel sterkte om weer uit dit dal omhoog te kruipen!
@MamavanLe - “Fijn dat jullie de k...„ Zitten wij `positieve` verhalen te schrijven…..sorry! Zal voor jou wel heftig zijn om dat te lezen……lukt het jou om mooie herinneringen terug te halen?
2 dagen geleden vertelde ik nog blij van mijn nieuwe zwangerschap, nadat vorig jaar mei ons zoontje met ruim 23 weken geboren moest worden. Hoe snel kunnen dingen veranderen. Vanmorgen ben ik gaan vloeien, wat overging in weeën. Met spoed naar het ziekenhuis gebracht, waar ons tweede zoontje na 17+4 weken geboren is. Dokters konden niet bedenken waarom, vorige week was hij nog gezond en ook vandaag klopte zijn hartje nog. Ben nu aardig van slag, we hadden ons zo op dit kindje verheugd :`(
Ik heb Thomas* alleen maar een beetje voelen kriebelen ( denk ik).Er was bijna geen vruchtwater wr hij zich in kon bewegen.
Helaas eindigde ik uiteindelijk onder narcose op de OK en heb hem dus ook niet geboren zien worden. Vasthouden was helaas ook niet mogelijk omdat hij zo teer was.Hij woog maar 80 gram ipv rond de 150gram wat hij had moeten wegen.
Ben ik soms best verdrietig over dat ik hem niet even heb kunnen vasthouden.
@Tayana88 - “@mvRoos77 - “@Taya...„ Ja, dat is inderdaad fijn…..maar was altijd te kort. Soms heb ik er zo`n spijt van dat ik haar niet veel vaker en langer heb vastgehouden……..maar al had ik haar de hele week vastgehouden…..het was toch nooit genoeg geweest.
Roos was altijd `s avonds heel actief. En ook `s nachts. Regelmatig werd ik er wakker van! Dat had ik bij de andere 2 nooit gehad……was ook het eerste signaal dat er iets mis was. `s avonds voelde ik haar niet altijd. Wel `s nachts en `s ochtends……..dat was echt zo bijzonder, dat getrappel in je buik……had ik zo naar uitgekeken…..gelukkig heb ik haar ook 3 maanden lang bijna elke dag gevoeld…..die herinnering heb ik in ieder geval!
Lijkt me zo heftig, als je je kindje zo goed voelt en dan zo`n keuze moet maken…….Afschuwelijk…..maar je weet het he, voor je jongetje heb je de keus goed gemaakt!
Ik heb Roos rond 22 weken een keer heel heftig voelen schoppen en draaien…..ik lag `s avonds op bed en liet mijn man voelen…….ik heb nog nooit een kind zo voelen stuiteren…..was maar 1 keer….en ik zei nog: pas op, anders raak je in de knoop……zo gek achteraf, dat dat moment waarschijnlijk ook haar dood is geworden……stomme knoop!!!
@mvRoos77 - “@Tayana88 - “@mvRo...„ wat gaat de tijd toch snel he:S.. bij mij is het nu alweer 2 weken geleden... en 10 maanden en het voelt nog als de dag van gister.. ik ben zo blij dat ik de tweede wel in mijn armen heb vast gehouden.. bij de eerste durfde ik dat niet....
ook fijn dat jij Roos hebt vastgehouden, en bijzonder dat ze op je hand reageerde, bij mij ook en als me man zijn hand op me buik legde werden ze beiden rustig... heel bijzonder dat ze dat aanvoelen en zo mooi....ooit hebben wij een gezond kindje in onze armen..
was ze s avonds als je in bed lag ook vaak wakker en juist druk met schoppen? of s ochtends bij het wakker worden... ik mis het getrappel zo erg... voelde hem eerst heel af en toe en na het eerste tabletje was hij continu druk 2 dagen lang:(....ik heb nog tegen hem gezegd joh ga eens slapen... en toen voelde ik me gelijk schuldig... aangezien hij daarna voor altijd zou gaan slapen...
@Tayana88 - “@mvRoos77 - “@Mama...„ Bedankt Tayana, voor je lieve berichtje…..doet me echt goed. Vandaag is het alweer 3 maanden geleden…..die herinneringen blijven……en ik zou ze ook voor geen goud meer willen missen……gek is dat……al blijft natuurlijk dat we zo graag hadden gewild dat het anders was…… Afgelopen weken zei ook iemand mij (die hetzelfde 20 jaar geleden had meegemaakt) dat ze op een bepaald moment bewust de keuze hadden gemaakt wat ze mee zouden nemen en welke herinneringen achter mochten blijven……ze keken terug op een bijzondere ervaring……dat hoop ik ook, dat het zo ooit zal zijn…….nu voel ik soms nog zo dat koude lijfje op mijn borst, dat koude slappe lijfje in m`n armen…….zo heftig……maar ze was wel een supermooi compleet klein meisje……die wel op mijn hand reageerde als ik op m`n buik klopte…..denk dat ik dat maar ga onthouden……en ja, we gaan haar (en jij hun) terugzien…..ik geloof wel, weet zeker dat ze in de hemel is….en we gaan haar zien, wat zal dat gaaf zijn, wat zullen we blij zijn (vandaag dat we onze Roos als tweede naam `Joy` hebben gegeven…….we kijken gewoon weer naar ze uit. Soms lijkt elke dag een dag verder weg, maar ik kan soms ook bedenken dat elke dag er weer eentje dichter bij haar is…….als je het wilt luisteren……die is een heel mooi liedje:https://www.youtube.com/results?search_query=stonewashed+joshua
Wanneer voor jullie alle geluk weer mag zijn , zul je er sterker uitkomen. intenser van de momenten genieten & veel dankbaarder zijn.
daarnaast ben ik er van overtuigd dat jullie een nog betere & lieverd mama zullen zijn dan dat jullie al waren.
met je neus zo op de feiten te zijn gedrukt maakt je voor je gezin een beter mens. net is namelijk niet zo van zelfsprekend.
gister vertelde iemand me dat hij per ongeluk pappa gaat worden:S jeeh terwijl hij wist dat ik net mijn tweede zoontje ben verloren hoezo even pijnlijk
@mvRoos77 - “@MamavanLe - “@Lan...„ het is geen afsluitmoment, je draagt de kostbare herinneringen die je hebt van haar altijd bij je:) die pakt niemand je af ook die app niet:) ik had ook zo een app op me telefoon, ik heb hem van me tel af gehaald kon er juist niet tegen om het te zien...:(
maar ik denk hoe dan ook dat bepaalde dagen altijd moeilijk blijven waaronder de uitgerekende datum, over 4 dagen over een jaar, 10 jaar etc.. je zal er altijd aan terug denken maar denk dan vooral aan de mooie momenten de schopjes die je hebt mogen voelen van dr etc, en dat niemand dat van je af kan pakken...
het helpt mij in ieder geval wel.. de schopjes die ik voelde bij jaimy en jake, en hoe mooi jake was.. zo anders dan jaimy:( tuurlijk hadden we het graag anders gezien wij allemaal denk ik, maar het is helaas niet anders en moeten wij dan ons hele leven verdrietig zijn , ook wij leven maar 1 keer en ik denk dat onze kleine engeltjes niks liever zouden zien dan ons vrolijk zien, ipv van verdrietig.. als het andersom was geweest wij eerder waren gegaan dan onze kleine schatten, hadden toch ook gewild dat ze vrolijk waren en niet bij de pakken neer gingen zitten die gedachte daar hou ik me aan vast.. ook dat stemt me wat vrolijker.. ik ben niet gelovig of iets in die trend maar toch ben ik ervan overtuigd dat ik mijn kleine bengeltjes ooit weer ga zien alleen nu nog niet....
@lovegin - “Dag meis,Zit soms ...„ thnx:) ik stuur je even pbtje:) ben wel ergens nieuwsgierig naar:)
maar dank je wel voor deze lieve woorden.. we willen zo graag een gezond kindje
@Lan1405 - “@Tayana88 - “@Lan1...„ ja ik kreeg ook al snel weeeen, en koorts..
ik snap niet dat ze pas na een liter bloed verloren te zijn toen pas ingrepen.. kan ik me soms zo boos om maken.. ik ben bij mijn eerste 2 liter verloren had niet veel gescheeld of ik was er niet meer geweest.. soms zijn ze te laks...
@lovegin - “Dag meis,Zit soms ...„ Helemaal mee eens!!!!!wij putten er ook kracht uit uit jou mooie woorden en hopen dan ook om binnenkort iets positiefs in onze handen te hebben
Zit soms mee te lezen & wil je alleen maar even zeggen dat je een ongelofelijke sterke meid bent.
2 zoons verloren & toch nog de kracht / moed het nog een x te proberen.
Hoop met jullie mee dat er een volgende zwamgerschap mag komen met een kindje die wel een kans heeft.
Wanneer het zover mag zijn en wanneer jullie er aan toe zijn is jullie keuze. Wij hadden ronde 1 het geluk & veel mensen heben daar ook op een bepaalde manier op gereageerd. Hebben wij lekker poep aan..
Jullie leven jullie geluk ! Na alles mag die wel weer even om de hoek komen, ondanks dat jullie trotse ouders zijn van 2 prachtige mannetjes .. Mag er ook een levend kindje deel gaan uitmaken van jullie gezin !
@Tayana88 - “@rugrat - “@Tayana...„ Ik snap het zo, dat je graag zo snel mogelijk weer wilt……het zal hoe dan ook weer zwaar zijn…….kom hier dan maar lekker je verhaal doen!!
@Tayana88 - “@Lan1405 - “@Tayan...„ Nee vond het ook niet fijn.Na de eerste tabletjes krwwg ik al vrij snel heftige weeën. Dacht dat ik doodging. Dachten eerst dat mijn litteken van de keizersnede aan het scheuren was.Nadat ik in een uur een liter bloed was verloren en er nog geen ontsluiting was onstaan, lag ik binnen een kwartier onder narcose op de OK.
@rugrat - “@Tayana88 - “@Lan1...„ bij mij was na de eerste me cyclus gelijk weer normaal... was uberhaupt vergeten dat dat er weer bij hoorde vond dat ook wel heeel moeilijk en confronterend..
tja iedereen doet het op zijn eigen manier... ik zou niet die twee data s af willen wachten van de uitgerekende datums..vind het al heel wat dat ik het nog een keer wil proberen na 2 kindjes verloren te hebben... hadden afgesproken als we na de eerste nog een tweede hydrops baby zouden krijgen we kinderloos zouden blijven en het dus niet nog een keer zouden gaan proberen, maar na de bevalling zijn we hier beiden van terug gekomen... wat voelden wij ons trots toen ons kleine manneke nog leefde:(.. zo anders dan bij onze eerste:( en ik denk persoonlijk dat er nooit een juiste timing is om weer te proberen aangezien het altijd moeilijk zal zijn als je dan weer zwanger bent etc... ik dacht er wel klaar voor te zijn bij de tweede totdat ik weer zwanger was... ben nog nooit zo bang geweest
en dat zal geheid de derde keer weer zo zijn, of ik nu binnen een maand zwanger ben of na 3 jaar.... die angst die blijft en de pijn en het gemis van me kleine mannetjes blijft ook
@Lan1405 - “@Tayana88 - “@Lan1...„ ik ben beide keren op normale manier bevallen, alleen bij beide daarna de ok op omdat de placenta beide keren niet losliet...ik had koorts door die tabletjes... vond het niet fijn die tabletjes:(
@Tayana88 - “@Lan1405 - “@Tayan...„ Ik heb altijd gezegd dat ik mijzelf niet op de normale manier zag bevallen. Tot nu toe klopt dat ook wel.Ze zijn beide op de OK geboren.
Mijn dochter is geboren met een keuzersnede.Thomas* vaginaal onder narcose op de OK omdat ik teveel bloed verloor.Reageerde te heftig op de tabletjes die de weeën op wekken.
@Lan1405 - “@Tayana88 - “@Lan1...„ tja wij wel, omdat ik bij de eerste 30 weken was en het de vraag was of hij wel levend geboren zou worden was 20% kans dus ja dan moet je wat... alles hebben we toen aangeschaft, want ja stel hij had het overleefd moest hij thuis toch alles hebben.. dus vandaar dat wij het kamertje al af hadden.., ja bij de eerste heb ik indd ook een tijdje gevloeid, nu bij de tweede niet... en ben bij beide naar de Ok gereden...
@mvRoos77 - “@Tayana88 - “@Lan1...„ .. ik ben bang dat er niks uit de onderzoeken komt zeiden we bij alle andere onderzoeken ook en indd daar is niks uitgekomen... verder hoor ik van andere mensen uit amerika dat ook bij hun nooit een oorzaak is gevonden, maar dat ze na 2de of 3de kindje met hydrops wel een gezond kindje hadden... ene moment denk ik ook van ik wil het niet meer proberen aangezien ik zo bang ben dat het weer misgaat... andere kant geeft het proberen weer een lichtpuntje.. wil hun kamertje zo graag gevuld zien met een gezond broertje of zusje...:(
@rugrat - “@Tayana88 - “morge...„ wat ik van de eerste zwangerschap heb mee gekregen is dat ik het zelfs na bijna een jaar nog geen plekje kan geven, dat zal ik ook nooit kunnen.. ik ga er vanuit dat ze niks kunnen vinden, en als ze al iets vinden is de kans 25% op herhaling.. en als ik langer wacht dan wil ik helemaal niet meer zwanger worden, zit er nu nog een btje in zeg maar.. en aangezien mijn zwangerschappen behoorlijk zwaar waren zal de drempel dan nog hoger worden om er niet meer aan te beginnen.. en mijn lichaam geeft vanzelf aan wanneer hij weer gered is voor een volgende zwangerschap.. was vorige keer na 5 maanden zwanger.. heb ook gelezen van mensen die hetzelfde als mij hebben mee gemaakt dat ze meerdere keren een hydrops kindje hadden en daarna wel een gezond kindje.. er is 75% kans op een gezond kindje gaf de klinisch genetica al aan.. zie ook verder geen reden om te wachten aangezien er altijd 25% kans is op een kindje met hydrops.. wachten of niet maakt de kans niet minder... alleen zal ik het daarna niet meer aandurven...en we willen zo graag een gezond kindje:(
@Tayana88 - “@Lan1405 - “@Tayan...„ Ik snap het zo goed…….maar doe je alsjeblieft voorzichtig met jezelf? Misschien idd eerst de onderzoeken afwachten?? Ik hoop zo voor je dat je binnenkort zwanger mag zijn van een gezond kindje!!
@MamavanLe - “@Lan1405 - “@mvRoo...„ Ik heb nog een zwangerapp op m`n telefoon staan. De eerste weken keek ik er elke dag nog in……nu heb ik h`m wat naar achteren gezet en kijk ik nog af en toe……hoe het geweest zou zijn…….zo jammer! Voor mij nog 5 dagen tot de uitgerekende datum……ik zie er niet naar uit, lijkt zo`n `afsluitmoment` en dat wil ik niet…..
@Lan1405 - “@Tayana88 - “@wond...„ nee vloei niet meer, is ook op de ok schoongemaakt etc.. anders zouden we het nu niet alweer aan het proberen zijn.
kijk wel mooi uit:P.. ja ik weet dat het heel snel zou zijn, lijkt mezelf ook sterk.. me man die twijfelt wel, vooral omdat ik zo moe ben, en weer alles vind stinken ruik alles veel sterker..Ik hoop gewoon dat ze een oorzaak hebben.. net een zwangerschap test gedaan nog een heel licht streepje van de zwangerschap van Jake* :( was wel even slikken... laatste btje van hem wat langzaam weggaat:(.. mis ze nog elke dag:( maar die lege kinderkamer is ook niks:(
Wat een hoop verhalen inderdaad. Ik ben op 2 mei 2014 bevallen van ons zoontje Joshua. We moesten ervoor kiezen om de zwangerschap niet voort te zetten, omdat hij vanwege o.a. vocht ipv hersenen niet levend geboren zou kunnen worden en weinig overlevingskans had. Hij is na 23 weken en 6 dagen geboren. Echt een prachtig kindje! Alhoewel je zoiets ergs niet verwacht bij je 1e zwangerschap, hebben wij zijn komst wel kunnen voorbereiden en op een goede manier afscheid kunnen nemen. En gelukkig hebben wij een heleboel mooie herinneringen aan hem, foto`s, afdrukjes enzo al sta je uiteindelijk met lege handen en veel verdriet. Ik ben na een aantal weken op mn eigen tempo mn werkuren weer op gaan bouwen, wat best veel energie kostte. Inmiddels is het 9 maanden geleden en merk ik dat het verdriet zn plekje krijgt, je leven gaat toch door. Joshua is niet meer bij ons, maar hij wordt zeker niet vergeten! Wij kunnen gelukkig ook nog genieten van elkaar en andere mooie dingen in ons leven. En inmiddels ook van een nieuwe zwangerschap :) Zeker de eerste 3 maanden waren spannend, inmiddels heb ik een aantal goede echo`s gehad en krijg ik steeds meer vertrouwen op een goede afloop. Ik ben gewoon blij met elke week dat het goed gaat.
@MamavanLe - “@Lan1405 - “@mvRoo...„ Ja hadden wij ook . Alsof het dan pas echt definitief is dat ze er niet meer zijn ofzo.Weet niet hoe ik het moet uitleggen
@Tayana88 - “@wondertje~ - “@Ta...„ Dat het weer raak zou zijn is wel erg snel denk? Neem aan dat je nog vloeit?
Snap je gevoel verder wel.Ook al weet je dat je eigenlijk geen andere keus had.Beslissen over het leven van je kindje is erg moeilijk. Had zelf ook gehoopt en nooit gedacht voor die keuze te moeten staan.En echt een keuze heb je niet.
@wondertje~ - “@Tayana88 - “@wond...„ het gaat op zich wel, ene dag beter dan de andere.. mja dat is denk wel logisch... vind het wel moeilijk dat het nu alweer 2 weken geleden is.. mis hem in me buik.. en voel me af en toe gewoon een moordenaar.. al weet ik donders goed dat hij het anders toch niet overleefd heeft... maar me gevoel zegt dat soms.. twee kindjes en beide dood:( 1 door me weeen en de andere doordat we het afgebroken hebben:( was wel een hele moeilijke keus om het af te breken.. willen wel weer voor brusje gaan.. hopelijk dat het nu wel goed gaat:( ben nu ook weer misselijk, pijnlijke boobs en veel aderen zichtbaar... etc maar lijkt me sterk dat het nu alweer raak is.. zou wel erg snel zijn maar wel erg welkom
@Tayana88 - “@wondertje~ - “@Ma...„ Ze weten inderdaad niet wat we voelen of wat we meegemaakt hebben. Niet hoe het écht voelt in ieder geval.. Ik vind het zo erg wat jullie hebben meegemaakt. Hoe gaat het nu met je?
@wondertje~ - “@MamavanLe - “@ann...„ wat jij hier typt klopt zo denken ze indd.. toen ik zwanger was van de tweede was het ook van geniet ervan etc, of je bent al verder dan ik ooit ben gekomen dus je moet gaan genieten.. ze staan er niet bij stil dat je al een kindje verloren bent en die angst altijd zal blijven.. ze vonden het maar raar dat ik niet genoot... nu ik deze kleine ook verloren bent hoop ik dat ze dat soort opmerkingen nooit meer zullen maken en zeker niet naar mij.. mja ik denk dan maar weer van goh ze weten gewoon weg niet beter
@rugrat - “@Tayana88 - “@Mama...„ hoop het ook dat ze erachter komen, zo jammer dat door een fout er nu nog een kindje van ons overleden is terwijl dat miss wel niet had gehoeven:(..nja zodra je de vlokkentest kan doen, is het eigenlijk al zowat zichtbaar op de echo s of de kleine vocht heeft dus dat wordt hem dan niet....
die embryo selectie zie ik eigenlijk niet zitten, want dat duurt hel lang en lijkt me een heel erg intensief traject.. vooral met die hormonen etc...bij ons zeggen ze ook al dat de kans elke keer 25% is, dat ze daar vanuit gaan en dat terwijl ze geen oorzaak hebben gevonden..
wij wachten hoe dan ook even de onderzoeken af en mocht daar niks uit komen dan weet ik niet wat we gaan doen, maar dat ivf embryo selectie is niks voor mij.. ben bang voor naalden en je moet jezelf injecteren toch met hormonen?
en dan de eicelletjes oogsten lijkt me ook heel erg pijnlijk..
jeetje dat is wel vervelend zeg dat het al twee keer mislukt is.. hoe kan dat dan? of heeft dat geen oorzaak? hoeveel behandelingen worden er eigenlijk vergoed?
@MamavanLe - “@Flycka - “@Mamava...„ Hallo, in het ziekenhuis waar ik ben bevallen hebben ze niks van voorzieningen....ze hebben enkel afdrukjes met inkt genomen en een foto die heel lelijk is, zelf hebben wij gipsafdrukjesgenomen en andere fotos.Omdat Sieg voldragen was hadden wij niet het probleem van passende kleedjes en heeft hij aangedaan wat wij normaal van plan waren en hij werd in zen dekentje gewikkeld.
Hij werd in ern gewoon kinderbedje gelegd.....
Ja ik ga gewoon weer volledig aan he werk...ik ga het proberen...ik denk genoeg steun te vinden van mijn collegas....
Andere ziekenhuis in Antwerpen werken samen met het berrefonds en die maken vanalle spulletjes met vrijwilligers voor kindjes vanaf 17 weken ongeveer denk ik....
Dus de voirzieningen hier zijn erg ziekenhuisgebonden.... Ik ben bevalken in Middelheimziekrnhuis Antwerpen en daar hebben ze nog veel werk op dat punt....
Wij wisten natuurlijk van tevoren wanneer Thomas* geboren zou worden, dus hebben van tevoren al veel kunnen regelen voor de crematie.
Wij hadden dus ook een mandje met bekleding en deksel via onze uitvaartverzekering. Deze hebben wij meegenomen naar het zh en daar is hij dus ingelegd nadat hij geboren was.
Van het ziekenhuis mochten wij een quiltje uitzoeken die het personeel daar hadden gemaakt en daar hebben wij ingelegd in zijn mandje.
Van ziekenhuis kreeg hij ook een blauw mutsje op.Quiltje en mutsje en zijn knuffeltje zijn met hem de oven in gegaan. Dat was voor/van hem en vond dat dat ook bij hem moest blijven.
hij was ook erg teer. Dus wilde hem gewoon laten liggen zoals hij lag.
@MamavanLe - “@annabelle83 - “mi...„ Voor de buitenwereld is het op de een of andere manier toch anders.. Snappen niet dat we het 8 maanden na de geboorte van Oscar het hier nog steeds moeilijk mee hebben, ook al ben ik nu weer zwanger. Ik mag nu eigenlijk niet meer aan hem denken en moet gaan genieten, aan onze baby denken en blij zijn maar dat lukt me gewoon nog niet.... Ik ben echt heel blij met deze nieuwe zwangerschap en ja, het helpt om weer een doel te hebben in het leven, maar Oscar zal ik nooit vergeten. Hij blijft altijd deel van ons uitmaken. Het lijkt net of anderen willen dat je hem vergeet en dat het straks wel anders wordt als de baby geboren is. Maakt me zo verdrietig..
@MamavanLe - “@Flycka - “@Mamava...„ Leuk dat je dat mandje mee naar huis hebt gekregen...ik ben van belgie dus hier is het een beetje anders.
Ik ben vandaag ook al even langs mijn afdeling geweest,dan is de stap volgende week wat minder groot....ze hadden zeer verl begrip en stelden vragen...ook ik wou soms dzt ik de klok kon terugdraaien...maar dat gaat niet he.....
Wij hebben voor onze Noa een herinnering box besteld bij box of memories .. Misschien ook iets voor jullie ? kun je helemaal laten beschilderen naar eigen idee .
@MamavanLe - “@mvRoos77 - “Lieve...„ Vind ik altijd lastig, m`n tijd nemen……denk altijd dat ik meer moet……maar ga echt proberen rustigaan op te bouwen. Niemand jaagt me op (alleen ikzelf….). Fijn om te horen dat jij dat ook zo doet/kunt doen!!
@wondertje~ - “@MamavanLe - “@Fly...„ Ja..ikdenk idd dat een nieuwe zwangeschap niet zo gemakkelijk zal zijn...je wordt herrinnerd aan je verlies....hoe het bij hem eou geweest zijn
@annabelle83 - “mijn schoonmoeder he...„ Ooh ik zou ook op mijn hart getrapt zijn. Ze had ook kunnen zeggen dahet 1 engeltje en 13 bengeltjes zijn.Dan weten andere mensen ook genoeg.
Bij mijn ouders zie je Thomas* terug in hun huis.Is bij mijn schoonouders ook niet.Vraag mij ook weleens af of ze over hem praten.
a.s zaterdag de uitgerekende datum. Ben benieuwd of ze wat laten horen.
@MamavanLe - “@Flycka - “@Mamava...„ Hey, ik heb ook Sieg zijn dekentje mee naar huis en da is ook nog niet gewassen ook al zit er een vlek op....
Vreugde ja...dat zal wel stilletjes ons leven weer binnensluipen denk ik dan.... En ik probeer ondertussen te genieten van men twee meiden en een beetje op automatische piloot verder te gaan....
@MamavanLe - “@Lan1405 - “@Mamav...„ Heel herkenbaar.. Je leert echt je vrienden kennen in slechte tijden.. Ik had 2 vriendinnen die niet eens zijn langs geweest de eerste vier weken na de geboorte van onze zoon. Dit terwijl ik in zak en as thuis op de bank zat, geen kant op kon en heel veel verdriet had. Ik had juist de behoefte aan de steun, maar die kwam er niet op die manier. Later heb ik dit wel met beide uitgesproken, maar zoals jij ook al aangeeft: de vriendschap heeft echt wel een deuk opgelopen hierdoor...
@MamavanLe - “@Flycka - “@Mamava...„ Zeker niet stom om de gedachte te hebben dat een volgende zwangerschap het gevoel een beetje weg zal nemen. Heb ik ook altijd gedacht. In eerste instantie is dat ook wel een beetje zo weet ik nu uit ervaring. Je hebt weer een doel om voor te leven, tenminste zo voelde het voor ons. Nu we weer 16 weken zwanger zijn is er de afgelopen tijd wel weer veel gebeurd. Opnieuw slechte bloeduitslagen bij de combinatietest die te weer terug zetten in je oude gevoel. Met Oscar ging het namelijk rond dezelfde tijd fout. Gelukkig ziet het er nu allemaal weer goed uit, maar elke stap wordt je herinnert aan de vorige zwangerschap, aan je zoontje die je zo erg mist, hoe oud zou hij nu zijn geweest. Ik denk dat het tot de geboorte een onzekere tijd zal blijven met dubbele gevoelens. We willen proberen om te gaan genieten van deze zwangerschap, maar dat is nog best moeilijk..
Lieve allemaal,
wat een verhalen hier! Ben blij om het te kunnen lezen, hoewel het eigenlijk allemaal verdrietig en moeilijk is…….fijn dat er anderen zijn die het begrijpen, doet mij heel goed, merk ik!!
Als ik jullie verhalen lees, ben ik wel bang om weer aan het werk te gaan. Ben afgelopen maandag voor het eerst weer langs gegaan op de afdeling……was goed, wel heftig…….maar ben wel bang dat het bij iedereen ook snel weer wegraakt, zeker als je er weer elke dag bent…..we gaan het zien. Voorlopig nog even een paar weken thuis. Eind februari is m`n verlof voorbij, kijken wat er dan weer lukt…….sterkte allemaal, liefs!!
@MamavanLe - “@Flycka - “@Lan140...„ Hier gaat het betje omhoog en dan weer diep naar beneden...gisteren heb ik zeer slechte dag gehad, seer ganse dag geweend en ik werd ganse dag naar zijn kleedjes getrokken. Ik heb denk ik alles wel 4 keer helemaal uitgeladen en vandaag ging het dan weer maar men twee dochtertjed waren thuis..... Ook de mensen die zeggen...je hebt er al twee gezonde,maar daar heb je niet altijd boodschap naar ...of het was misschien omdat hrt een jongen was... Ik hoop da we Allemaal snel terug vreugde mogen ervaren...al is het maar in kleine dingen....
@MamavanLe - “@Tayana88 - “@Mama...„ lijkt eigenlijk best wel op rhesus negatieve vrouw die dan een rhesus positieve man heeft daarbij worden ook anti stoffen gemaakt.. is het daarmee deels te vergelijken? daarbij wordt het ook steeds erger.... bij mij hebben ze alles gecheckt op de antistoffen.. bij mijn man hebben ze de chromosomen etc bekeken, vruchtwaterpunctie heb ik de eerste zwangerschap gedaan, was nu niet nodig omdat ze het ook met het weefsel konden onderzoeken.
ze hebben een spier afgenomen daaruit kunnen ze hele goede cellen kweken.. en ze willen verder op de chromosomen etc ingaan kijken naar allerlei andere stofwisselingsziekten..
en als het mag gaan ze ook de chromosomen van de twee kleine mannetjes vergelijken.. doen ze normaal alleen als de ouders familie van elkaar zijn dus dat is nog de vraag of ze dat nu mocht doen. dan hoeven ze de afwijkende chromosomen niet te vergelijken met elkaar.. alleen dezelfde.
ik zie het ook niet snel gebeuren een gezond kindje:( blijft voorlopig een mooie droom..
ja mijn man zegt het ook steeds vind dat wel fijn om te horen dat het niet aan mij ligt al voelt dat wel heel erg zo.. vooral na de eerste aangezien die door de weeen overleden is.. en deze juist omdat ik zelf die tabletjes etc heb genomen, terwijl ik wist dat die kleine het niet overleven zou.. en ik twijfel ook vaak of het niet door mij komt dat vocht bij die kleintjes maar dat schijnt niet te kunnen volgens de klinisch genetica...
@Flycka - “@Lan1405 - “@Mamav...„ Of: heb je het al een plekje kunnen geven? Alsof je het gewoon even in de kast kan zetten ofzo.
Of: Ja , ik heb vroeger OOK een miskraam gehad met 7 wkn zwangerschap. Sorry, tuurlijk is dat ook erg om mee te moeten maken.Maar ik vind dat toch even iets anders dan echt een kindje op de wereld te moeten zetten.
Als het dan toch mis had moeten gaan, en ik de keuze had, dan had ik voor een miskraam in het begin van mijn zwangerschap gekozen
@Lan1405 - “@MamavanLe - “@Lan...„ Hallo, ik hrb het ook heel moeilijk als de mensen er nietover beginnen.
Ik wil hem ook levendig houden door erover te praten. Ik was onlangs op nieuwjaarsreceptie vzn men man en ik was zo teleurgesteld da er niemand iets vroeg! Enkel de rezctie ben je er al een beetje over???? Nee zie ik...daar geraak je niet over...je moet een manier zoeken om met het verlies en verdriet te leren omgaan...
@MamavanLe - “@Flycka - “@Mamava...„ ja ik hoop terug een beetje vertrouwen te krijgen en het moioiste kado zou een nieuwe zwangeschap zijn...het gaat hels zijn, maar ik heb dat nodig denkik.bij jullie ligt het dan idd een beetje ingewikkelder precies... Ik hoop dat jullie ook nog een mooi wondertje gegund is...ik hoop dat voor iedereen....maar eerst moet ik nog een beetje tot rust komen als ik relationeel denk,maar men hart wil liever vandaag dan morge terug zwanger zijn en en een gezond kindje op de wereld zetten
@Flycka - “@MamavanLe - “@mvR...„ Dat jaloerse gevoel herken ik wel.Ik heb heel veel moeite met nieuwe zwangerschappen en dikke buiken. Ben dan op een of andere manier zo enorm jaloers dat ik het een ander ook niet gun.Wat eigenlijk een verschrikkelijk gevoel is.
Ook het zien van pasgeboren jongetjes doet mij veel verdriet.
@MamavanLe - “@Lan1405 - “@Mamav...„ Ja wij zelf beginnen wel over hem te praten.
Hebben ook vaak aangegeven dat we liever hebben dat mensen erover praten dan het te negeren wat ons veel meer verdriet doet.
Paar weken na de bevalling kwamen er vrienden op visite die wij nog niet eerder hadden gezien na zijn geboorte. We zijn er expres niet over begonnen om te kijken of ze wat zouden zeggen. Maar jammer genoeg hebben ze helemaal niks gezegd.Ook niet gevraagd hoe het nou met ons gaat.Nou voor zulke mensen loop ik nu ook een stuk minder hard.
@MamavanLe - “@mvRoos77 - “@Mama...„ Jou vehaal en gevoelens zijn zo herkenbaar voor mij.... Wij willen dolgraag in de toekomst nog een kindje...maar men lichaam laat min zo in de steek en ik ben het vetrouwen volledig kwijt daarin.
Ik ben verpleegkundige dus ik ga ook veel geconfronteerd worden met zwangeren en kindjes...mazr het moeilijkste voor ons is dat mijn man. Zijn broer papa is geworden drie weken voor ons zoontje levensloos werd geboren...
Het is zo hard op dzt kleine ventje te zien en ik ben zo jaloers....waarom waarom.`..
Ik hoop met te gaan werken en wa afleiding te hebbe,dat de rust in men hoofd wat terugkomt en dat ik het vertrouwen in mezelf terug vind...
@MamavanLe - “@Tayana88 - “@Mama...„ Ja het was indd veel erger nu al het vocht in verhouding. Ze gaan het hopelijk nu wel goed doen. Hebben nu wel gemeld dat ze het af hebben genomen bij de kleine. Het is fijn dat ze bij jou in kunnen grijpen en dat ze weten wat het is. Hoe kan het 100% zijn? Of vraag ik nu wat ingewikkelds? Herken heel erg wat je van je lichaam vind nu. Denk soms ook zo. Maar we moeten niet zo denken:(. Tenminste dat zegt me kerel steeds. Dus probeer ik nu positief te blijven
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Verlies
reacties (720) Verversen