Ik ben uitgenodigd voor een eerste sollicitatiegesprek. De baan lijkt me heel leuk. Wel wat meer uren dan ik het liefst zou willen, maar misschien valt daarover te praten. In ieder geval weerhoudt dat me er niet van om het sollicitatiegesprek te voeren.
Nu mijn dilemma: Ik ben nu 10 weken zwanger. Stel dat ik word aangenomen, kan ik waarschijnlijk per 1 november daar starten. Dan kan ik daar ongeveer 3 maanden werken voordat ik met verlof ga. Niet ideaal, zowel voor de organisatie als voor mij. Ik zal eerst een jaarcontract krijgen (ik heb nu een vast contract) en maak me zorgen of ik mijn kwaliteiten in dat eerste jaar voldoende kan laten zien als ik er een paar maanden tussenuit ga voor mijn verlof.
Ik ben van plan wel het eerste sollicitatiegesprek aan te gaan. Maar ik twijfel of ik meteen al ga vertellen dat ik zwanger ben. Of pas in een eventueel tweede gesprek? Maar ook dat gesprek valt vóór mijn termijnecho; best vroeg om te delen dat ik zwanger ben. Niets vertellen lijkt me ook niet prettig: ik vind dat een werkgever moet weten wat hij kan verwachten van een nieuwe medewerker.
Wat zouden jullie me aanraden? Hebben jullie een vergelijkbare ervaring?
Update: ik heb in het tweede gesprek verteld dat ik zwanger ben en dat ik het liefst iets minder uren per week wil werken dan in de advertentie staat. Ik ben geselecteerd, heb het arbeidsvoorwaardengesprek al gevoerd en start over een dikke maand (met dikke buik 😉) met mijn nieuwe werk!
Nee ik zou het sowieso niet IN het eerste gesprek zeggen. Daar gaat het dan ook nog niet om. Pas op z’n vroegst nadat ze na de eerste ronde met je verder willen. Persoonlijk zou ik altijd wachten tot na de eerste termijnecho, zelfs op mijn werk waar ik al jaren werk heb ik het toen ‘pas’ verteld. Er gaat ook nog wel enige tijd overheen voor je door de hele sollicitatiefase bent, tegen die tijd heb je wellicht wel je echo al gehad.
Bedankt voor je reactie! Ik heb inmiddels mijn termijnecho kunnen vervroegen naar de dag voor het eerste gesprek. Ik ben nu van plan het tijdens of vlak na het (eventuele) tweede gesprek te vertellen.
Ik zou het zeggen in de tweede ronde. Laat ze je eerst maar eens beoordelen zonder dat de zwangerschap meespeelt. Mocht je ook dan ook voor een tweede ronde uitgenodigd worden zou ik het wel aangeven. Ik was zwanger en vertelde dit in mijn proeftijd. Dit werd niet echt gewaardeerd.
Bij jou termijn zou ik het in een tweede gesprek aangeven.
Bij mijn oudste wist ik een paar dagen voordat ik solliciteerde dat ik zwanger was. Ik heb toen niks gezegd en het na de termijnecho verteld. Net zoals ik het verder iedereen pas daarna vertelde. Daar werd toen helemaal niet raar over gedaan. Ik heb daar uiteindelijk een vast contract gekregen.😊
Ik heb ooit eens met 24 weken gesolliciteerd... Door covid uiteindelijk niks geworden, zou met 28 weken van de groep moeten vanwege de geldende regels voor zwangere toentertijd. Gewoon open en duidelijk over geweest. Je geeft zelf al aan dat het spannend is, omdat je wel een vast contract op zegt, dan kun je maar beter helder communiceren en weten hoe de werkgever er tegen over staat ;)
Vriendin van mij was langer met verlof dan dat ze in dienst was ;).
Lastig! Ik zou zelf het eerste en tweede gesprek afwachten en als er een klik is daarna je verhaal op tafel leggen. Dus wel vóór het tekenen een gesprek aangaan. Dan ben je toch eerlijk naar hen toe en ben je niet al in dienst. Bij het eerste gesprek al aangeven lijkt me erg vroeg. Zou eerst kijken of er wederzijds een klik is. Als je het al meteen zou aangeven en je gaat níet door naar het tweede gesprek, dan weet je niet meteen waar het aan ligt; of je eruit ligt vanwege het gesprek of de zwangerschap (al zullen ze dat nooit zeggen natuurlijk).
Ik heb twee keer iets soortgelijks meegemaakt verhaal 1: was al in dienst via uitzendbureau en zou contract bij bedrijf zelf aangeboden krijgen toen ik vervolgens positief testte, toen heb ik het verteld voordat ik mijn contract ging tekenen waar heel positief op werd gereageerd! en verhaal 2: positief getest letterlijk 1 dag na 2e gesprek bij nieuwe baan en ook hier verteld voordat ik ging tekenen en in beide gevallen werd mijn eerlijkheid zeer gewaardeerd! Het laat toch zien hoe je bent als persoon.
Ik zou hier eerlijk over zijn. Dan weten beide partijen waar ze aan toe zijn en kunnen verwachten. Maar je bent het niet verplicht uiteindelijk. Zelf heb ik ervoor gekozen om niet te gaan solliciteren op een andere functie. Achteraf maar goed, want ben nu wel zwanger. Ik zag het voor mijzelf als teveel veranderingen, een andere functie, baby erbij en gezin groter..ik had zelf nog even gewacht denk ik met solliciteren in jou situatie
Dit doe ik nu precies hetzelfde. Ik was bezig met solliciteren tot ik zwanger raakte. Nu blijf ik daar ook totdat het kindje geboren is en kan ik daarna altijd nog kijken. Maar in jou situatie zou ik gewoon gaan. Persoonlijk zou ik niks zeggen tot ik de termijn echo had gehad maar dat komt omdat ik het ook niet eens heb gedeeld met de buitenwereld tot nu toe dus waarom zou ik het dan wel een bedrijf vertellen?
Ja ik ga inderdaad proberen mijn termijnecho te vervroegen tot vóór het (eventuele) tweede gesprek. Dat geeft me iets meer basis om het te delen tijdens het gesprek.
Ja, ik kan me jouw afweging ook voorstellen. Het is inderdaad geen ideale timing. Aan de andere kant: zo vaak komt een mooie en passende vacature niet voorbij (in mijn geval tenminste). Daarom heb ik toch gereageerd, ondanks dat ik bij het schrijven van mijn motivatiebrief al (net) wist dat ik zwanger was.
Ik zou het wel zeggen. Ik zou daar anders gewoon niet lekker zitten, maar ben wat dit soort dingen betreft een open boek. Na de 1e of 2e ronde maakt naar mijn idee niet uit. Als het goed is gaat het je evt toekomstige werkgever om je kwaliteiten en persoonlijkheid.
Ik zie en merk het zelf zeker, draag ook al zwangerschapsbroeken. Of een vreemde die me nooit eerder heeft gezien het ziet, weet ik niet. Zou jij het in het eerste gesprek vertellen, of pas in een eventuele tweede ronde?
Wanneer je het vertelt, is geheel aan jou. Wees je er wel van bewust dat je niet verplicht bent om je zwangerschap te melden tot drie weken voordat je met verlof wilt gaan. Iedere werkgever weet dit want dit is al jaren in de wet verankerd.
Bedankt voor je reactie. Ik ben me daarvan bewust en voel me ook niet verplicht het te vertellen, maar vind het zelf wel netjes om vanaf de start open en eerlijk te zijn. Ik zou me als werkgever toch een beetje belazerd voelen als een nieuwe medewerker pas na het tekenen van het contract vertelt dat ze zwanger is en binnenkort met verlof gaat. Even los van de wetgeving: hoe zou jij hiermee omgaan?
Je werkgever hoeft zich zo niet te voelen. Een relatie werkgever - werknemer is geen vriendschappelijke relatie maar een professionele relatie met wederzijdse rechten en plichten. Als je na indiensttreding / na proeftijd je zwangerschap meldt en je werkgever reageert daar niet goed op, heb je te maken met een slechte werkgever.
Je hebt gelijk en rationeel ben ik het met je eens. Ik ben niet zo goed in puur zakelijke relaties, denk ik. Daarom wil ik waarschijnlijk dat de relatie met mijn werkgever en collega’s meer is dan één waarbij rechten en plichten centraal staan.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (29) Verversen