Mijn zoontje begint langzaam naar de 2 te gaan. Deze leeftijd staat er een beetje om bekend dat het een pittige is natuurlijk, maar toch vraag ik me wat af:
Hij is nu dus 22 maanden, praat niets, gebaart nauwelijks en is echt enorm gefrustreerd. Hij lijkt mij ook niet echt te begrijpen. Ik ben heel eerlijk, hij is op dit moment het grootste deel van de dag gewoon echt geen leuk kind.
De trap op naar boven voor schone luier; drammen, gillen trappen en slaan. Ben ik naar de wc geweest en wil ik terug naar de woonkamer (tussendeur naar de gang is altijd dicht) "ga je mee naar binnen'. Gillen en schreeuwen Lukt er iets niet met het speelgoed, gillen en gooien. Niet alleen een blokje of een auto, nee hij tilt de complete speelkeuken op en gooit hem om. Als hij z'n zin niet krijgt, balt hij zijn vuistjes en zet hij heel z'n lichaam op spanning en gaat hij een beetje trillen. Beetje lastig uitleggen. Heeft ook echt geen zitvlees, rustig op een stoeltje een boterham eten kan hij niet.
Zo kan ik nog wel even door gaan. Ik weet gewoon echt niet wat ik met hem aan moet, hoe ik het moet aanpakken of waar ik terecht kan. Het CB zegt doodleuk, dit is een fase.
Je kindje zit in de peuterpuber en daarbij kan hij nog niet praten. Hij begint te merken dat hij een eigen willetje heeft maar kan die aan jou niet duidelijk maken. Ik denk dat hij gefrustreerd is omdat hij je niets duidelijk kan maken. Tip: Laat hem keuzes maken in kleine dingen bijv beleg. En dan niet wil je die of die maar allebei voor hem houden en benoemen wat het is. Stimuleer je ook gelijk de taalontwikkeling. Misschien een idee om hem aan te melden voor de peuterspeelzaal en dan voornamelijk voor zijn taal.. hou zijn taal goed in de gaten.
Mijn zoontje van 2 (+4 maand) kan ook zo vreselijk jengelen. Om gek van te worden. Hij wilt dingen dan wel en niet tegelijkertijd en maar huilen, krijsen, schoppen en slaan als het hem niet zint. Hij lul overigens de oren van mijn hoofd af, praat al hele zinnen en kan zijn verhaal goed vertellen. Dus daar ligt het niet aan. Het zal inderdaad gewoon de leeftijd zijn, maar het wordt er niet gezelliger op.
Ik doe het even zo ipv los op iedereen te reageren 🙈
De reacties geven me een beetje hoop haha. Autisme is hier ook al eens besproken met het CB toendertijd. Vond ik zelf geen gekke gedachte aangezien ik het zelf ook heb.
Hem de keuzes geven over het verschonen etc. heb ik geprobeerd, maar hij begrijpt het echt niet. Zelfde als ik hem vraag naar zijn neus, auto oid. Het enige wat hij doet is een beetje lachen, maar een reactie komt er niet. Zwaaien en kusje kan hij pas een paar maanden, dus hebben nog een lange weg te gaan denk ik😂
Morgen wel weer even afspraak maken bij de HA om evt oorontsteking uit te sluiten. Dit heeft hij in het verleden ook gehad. Toen was hij ook zo drammerig, dus idd geen gekke gedachte.
Naast die oorontsteking checken zou ik ook een gehoor test vragen is verwijzing naar kno. Dat hij je niet lijkt te begrijpen kan ook komen dat hij niet alles goed hoort . In combinatie met totaal niet praten . Zou het me totaal niet verbazen .
Is dit gedrag altijd al zo geweest ? Verschoon je liggend of staand. Het zou kunnen dat hij niet wil liggen omdat hij oorpijn heeft. Zou hij een kort lontje kunnen hebben omdat hij ergens pijn of last van heeft ? Hoort hij wel goed? Dwars gedrag ontstaat ook vaak bij onduidelijkheid . Maak bv met pictogrammen duidelijk hoe iets gaat verlopen .
Dit is de enige manier waarop hij zich kan uiten. Probeer m gebaren te leren zodat hij de belangrijkste dingen kan laten zien. Kijk of je middenwegen hebt. Bijv beneden de luier. Mbt het eten. Dat is gewenning en aanleren. Als we eten zitten we in de kinderstoel. Ben je klaar dan mag je eruit. En...het is nog steeds een leuk kind he, alleen zijn gedrag is minder momenteel ;-)
Klinkt niet echt volledig normaal, ik denk dat er een achterliggende oorzaak zou kunnen zijn. Jouw zoontje wil zich uiten wat ik begrijp maar niet lukt, dit resulteert uiteindelijk in drammen/schreeuwen etc. Zou hulp zoeken en zeker geen CB eerder gedragstherapeut, want mocht er iets zijn en dit suddert zo door kan het een hoop tussen jullie en bij hem stuk maken. Je zoontje heeft het echt zwaar en levert wellicht een zware strijd dus zou zeker verder gaan kijken. Probeer zelf rustig te blijven en te zeggen mama wil je graag helpen, begrijpen, ik ben er voor je etc. Zorg dat hij zowel van jouw in woorden als daden voelt dat je er bent ondanks zijn drammen. Daarbij vergeten ouders dat wat voor ons niets voorsteld of niets betekend of niet groot is, is dit voor kinderen wel het geval.
Ik moet zeggen mijn dochter is heel makkelijk maar vanmorgen wilde ze iets, normaal wijst ze of zegt ze die of dat en nu niet. Begreep haar niet en ze begon te huilen en ging op de grond liggen. Ben op ooghoogte gaan zitten op me knieën en zeg dan, mama is hier en ik wil jou begrijpen. Je mag huilen alleen snapt mama niet wat je wil, dus wijs met je vinger wat je wil. Blijf zelf rustig en hou de verwerkingstijd in acht en vervolgens wees ze na de puzzel en zei ze die. Voor ze dus ging huilen was iets haar trigger waardoor ze niet zo duidelijk liet zien wat ze wilde. Nu gebeurt dit heel weinig en kan ze zich juist heel goed uiten in emoties etc. Probeer op het niveau van je zoontje te komen en als je na beneden gaat vragen mbt deur als je weet het is een trigger, wil je samen met mama of wil je alleen. Zo kan ik nog tal dingen opnoemen maar kan natuurlijk ook allemaal een fase zijn
Ik vind dit niet heel normaal klinken, maar ik denk dat het te jong is om adhd of autisme te onderzoeken. Misschien tips vragen op het cb over hoe je met dit gedrag om kunt gaan?
Is dit gedrag altijd al zo geweest ? Verschoon je liggend of staand. Het zou kunnen dat hij niet wil liggen omdat hij oorpijn heeft. Zou hij een kort lontje kunnen hebben omdat hij ergens pijn of last van heeft ? Hoort hij wel goed? Dwars gedrag ontstaat ook vaak bij onduidelijkheid . Maak bv met pictogrammen duidelijk hoe iets gaat verlopen .
Onze dochter kwam iets na 1,5 in de peuterpubertijd, dus het kan zeker. Het niet kunnen praten/uiten kan absoluut onderdeel zijn van de verhoogde frustratie. Dat hij je niet begrijpt is dan wel weer een dingetje want hij zou in zn hoofd al veel woorden moeten kennen en begrijpen, ook als hij ze nog niet kan spreken.
Ik denk dat het vooral belangrijk is voor hem de woorden te geven. Te benoemen wat er gebeurt. Je bent een beetje boos want het lukt niet, ik zie dat je geen schone luier wilt etc.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (14) Verversen