Hoi! Wij ervaren wat hobbels mbt zindelijkheidstraining van ons zoontje van net 3 jaar. We zijn net voor de zomer begonnen met zindelijkheidstraining. Het ging met behulp van stickeren eigenlijk heel redelijk, hiermee ging het nog ongeveer eens per 2/3 dagen mis. Sinds deze week is het alleen opeens grote ellende. Hij heeft gisteren bv 6 keer in zijn onderbroek gepoept of geplast. De eerste 4x lukte het me wel om neutraal te blijven.en te vertellen dat dat in het potje/de wc hoort. Daarna deden we samen schone kleren aan en vieze in de was. De laatste twee keer kwam hij lachend naar me toe om te vertellen dat hij weer in zijn broek geplast had. Ik ben er denk ik toch redelijk neutraal onder gebleven maar na zo vaak vond ik het echt niet meer leuk. Hij vertelt nu opeens ook dat hij het liefst weer altijd een luier aan wilt. We waren zo ver en willen het liever niet nu even helemaal opgeven, maar 6x per dag vieze kleren is ook niet meer leuk. Hij gaat/wilt overigens nooit op het potje als dat van ons 'moet', alleen als hij het zelf aangeeft. Hoe zouden jullie dit verder aanpakken? Graag hoor ik jullie advies
Gewoon weer een pamper aantrekken. Hij is er nog niet klaar voor. Vaak hebben ze toch een kleine terugslag. Wanneer hij er klaar voor is dan zal hij echt wel om een onderbroek vragen. Met mijn kinderen begon ik altijd pas rond 3.5 jaar oud zodat ze rond 4 jaar zindelijk waren. Dit is altijd goed gegaan. Je voelt het als ouder vanzelf aan wanneer ze er echt klaar voor zijn.
Net 3 is nog jong hoor. Ik zou het een maandje of twee even met de luier weer om proberen en dan met frisse moed er weer tegen aan. Ja kinderen moeten leren luisteren maar iets als zindelijkheid kan je niet afdwingen. Hoe ga je deze strijd winnen?
Hier twee uiterste dus ik weet niet of je veel aan mijn reactie hebt.
Bij mijn dochter net voor haar 2,5 in blote billen in de tuin laten spelen ze plaste 1 x en is daar zelf zo van "geschrokken" dat ze het noout meer heeft gedaan. Bij nacht zindelijk maken mocht ze van mij aangeven of ze wel/niet luier wilde. Met 3 was ze ook in de nacht zindelijk.
Mijn zoontje plaste begin vorig schooljaar nog 1 x per dag in zijn broek. (5,5-6)Hij was dan te druk met spelen en op het moment dat hij het niet meer op kon houden en hij ging, zat er een ander kindje op de wc. Wij reageerde vaak op de verkeerde manier (oh jongen toch heb je nou weeeer in je broek geplast. Je bent toch al 6?? Mijn man was het in het weekend waar hij soms 3 x per dag deed, het zo beu dat hij zijn ipad of dergelijke af pakte tot het goed ging. Ik voelde aan alles dat dit alleen maar frustreerde want hij zei het op den duur gewoon niet meer tegen ons. Ik ben mijn gedrag gaan aanpassen waardoor hij het wel eerlijk vertelde. Ik heb heel veel met hem gepraat en vooral geluisterd naar hem en opeens doet hij het sinds bijna een halfjaar nooit meer.
Vooral nuet gefrustreerd raken. Ooit worden ze zindelijk en praat er over😘
bedankt voor de vele reacties. Toevallig gaat het vandaag opeens weer redelijk, dus misschien was het toch even een paar dagen een fase. Waar ik dus nog graag wel tips in zou willen is hoe jullie het voor elkaar kregen je kindje altijd voor het weggaan standaard op de wc zetten. Die van ons toont dan heftig verzet en we hebben tot op heden nog niet ontdekt hoe dat hier te doorbreken.
Zindelijkheid is ook dat hij zelf op het potje of wc gaat. Stuur hem er niet steeds naartoe. Laat hem zelf de regie nemen en gaat het mis, dan mag hij helpen met schoonmaken. Pushen heeft geen zin, dat merkte ik ook bij mijn zoontje. Ik had ook een grote voorraad Zeeman-ondergoed.
Ik zou niet meer aan de luiers gaan, hij kan het. Hoewel ik het ook een duidelijk signaal vind dat hij er zelf na zo’n tijd om vraagt. Is er een reden dat het nu even niet lukt? Verandering in thuissituatie, structuur? Blaasontsteking? Aandacht nodig die je hem op een andere manier kan geven? Wat is voor hem het voordeel van een luier? Verder nieuwe dag als een nieuwe kans zien. Vraag eens aan hem of hij een oplossing weet. En als die stickers hem goed deden: gewoon weer beginnen. Bijvoorbeeld ‘s avonds een sticker plakken als hij overdag droog is gebleven. (Of nog kleiner als het echt lastig is, elk plasje). En misschien is hij met een ontwikkeling sprongetje bezig op een ander gebied?
Mijn dochter zegt ook altijd nee als ik vraag of ze nog even naar de wc moet. Ondertussen hebben we er een gewoonte van gemaakt dat je eerst gaat plassen voor je de deur uit gaat, dat doe ik dan zelf ook altijd en benoem ik hardop. Daar is nu geen strijd meer over. Op overige momenten neem ik haar terloops mee, soms roep ik haar, soms aan de hand, dan klets ik ondertussen over hele andere random dingen die ze leuk vindt of wat we gaan doen en ondertussen zet ik haar op de wc. Zorg voor afleiding dus. Of ze mag een speeltje meenemen. Ik zeg vaak ook niet dat ze moet plassen, maar gewoon even op de wc zitten en proberen. Vaak komt er (verrassing) toch een plas, dat is grote verbazing en feest natuurlijk! 😉
en ging je dochter dan uiteindelijk dus zelf mee naar de wc/ het potje? die van ons is daarin dus wat eigenwijzig. Het maakt hem niet zo veel uit dat wij dat ook doen. Hij hoeft niet, dus hij gaat niet.. Als je hierin nog tips hebt, heel graag
Ik nam naar mee zonder te zeggen wat we gingen doen, pas bij de wc was het een soort ‘oh, trouwens, kom even je broek naar beneden, we gaan even op de wc zitten, want voor je de deur uit gaat moet je altijd even proberen te plassen’ en verder kletsen over random dinge, waar je heen gaat, afleiden in ieder geval. Zo liet zij zich wel meevoeren. Op de opvang was het ook ingewikkeld en ik kreeg regelmatig natte onderbroeken mee want ‘ze zegt ons niet als ze moet en als we haar sturen hebben we strijd’. Toen bovenstaande uitgelegd en dat werkt voor hen ook. Dus even de handleiding van jouw kind zoeken 😉 wat zijn de juiste woorden voor hem om te gebruiken, etc.
Dat zouden we het liefst doen, maar hij gaat dus absoluut niet als wij het zeggen. Als we hem meenemen zegt hij hard nee ik hoef niet. Je kunt dan praten als Brugman, maar hij gaat echt alleen als hij zelf voelt dat hij moet. Ook op het potje en dan boekje voorlezen of Liedje zingen is onvoldoende stimulans om te gaan 'proberen'
Lastig. Maar ik denk dat het voor de toekomst wel erg prettig zou zijn als je door die nee heenbreekt. Voor mijn part met een beloningskaart voor "naar de wc wanneer mama dat zegt". Als je ergens naartoe moet, zet je ook je kind op de wc. Het is geen vraag, het is een opdracht. Het kind leert op die manier te gehoorzamen. Dat is echt belangrijk. Nu al. Niemand vindt het fijn als kinderen opgroeien sls baasjes... Vraag maar aan de leerkrachten van dit moment: er worden teveel kinderen onhandelbaar doordat ze niet geleerd hebben te gehoorzamen en respect te hebben. Als een kind niet luistert, dan moet daar een consequentie aan verbonden worden. Anders blijft de boodschap:"je doet maar waar je zin in hebt". Mijn dochter riep ook vaak:"maar ik hóef niet". Dan zei ik: "je moet van mij, dus je moet wél". Als ze niet ging, had ik het probleem van een kwartier later een natte broek. Ik zou niet weten waarom ik dat zou moeten laten gebeuren
dit is eigenlijk precies wat er hier mis gaat. we zijn niet van het straffen thuis, wel van de consequenties. Als je niet helpt opruimen betekent dat dat we niet meer daarna een ijsje kunnen gaan halen of samen een spelletje spelen. Hiermee is ons zoontje in principe best 'gehoorzaam'. Ik weet alleen niet hoe ik hem op het potje moet krijgen/houden. Ik kan hem moeilijk gedwongen zijn broek omlaag trekken en hem vasthouden op het potje, dat lijkt me ook niet de beste oplossing om een goede associatie met het potje/wc te krijgen. We hebben qua afleiding al speeltjes en boekjes geprobeerd en ook om er geen 'ding' van te maken maar het terloops te vragen. Hij doet het gewoon niet. Hoe lukte het dan bij jou om je dochter toch op de wc te krijgen? ging je toch 'want anders' en of ging ze gewoon? Hierbij kunnen wij wel wat hulp gebruiken..
Ik was er zelf van overtuigd dat ze gewoon naar me moet luisteren. Dus ik zei: "je gaat nu". Als het was voor we ergens naartoe gingen, zei ik wel: anders kun jij niet mee. En dat was ook zo. Dan had ik haar ook niet meegenomen (bv naar de winkels). Je kracht ligt echt in het zelf erin geloven dat je kind gaat doen wat jij hem opdraagt en je niet afhankelijk opstellen van zijn grillen... Dat geldt over de hele linie...niet alleen mbt tot de wc. Als een kindcalleen bij de wc moet luisteren, gaat het waarschijnlijk niet lukken... Dsn weet ie dat 'ie eigenlijk de baas is en niets te verliezen heeft... Het is hier geen machtsstrijd. Juist niet. De verhoudingen zijn gewoon heel duidelijk....
Je kunt trainen door hem naar de wc te laten gaan op momenten dat hij iets te verliezen heeft... Bv zeggen: we gaan zo naar de speeltuin. Je gaat eerst plassen. Als je op deze manier het "niet hoeven/willen" doorbreekt, lukt het daarna waarschijnlijk ook beter...
Ik denk dat dat heel normaal is. Veel kinderen krijgen weer een terugval. Mijn dochter was na een week zindelijk, volgens mij zelfs eerder. Toen ging het soms een paar keer per dag mis. Maar ik deed geen luier om, omdat het zo goed ging. En ik het zonde vond om een luier om te doen. Want ik wist dat ze het echt kon. En na een paar dagen ging het weer helemaal goed. Mijn zus en schoonzus vertelden dat zij dit ook met hun kinderen hadden en dat het echt normaal is. Ik zou doorgaan en zeker niet stoppen. Jullie zijn al zo ver gekomen. Die ongelukjes horen erbij.
Mijn zoon is nu 4 en het zindelijk worden is echt best een missie geweest. Ik hoorde altijd iedereen over een knop die ineens om ging, maar was de moed een beetje kwijt. Het verhaal wat je vertelt klinkt heel herkenbaar. Mijn zoon was op een gegeven moment voor het plassen wel zindelijk maar we gaven wel regelmatig aan dat hij moest gaan, soms moesten we daar best streng in zijn, maar ontlasting wilde hij echt niet. Na wat uitspraken/gebeurtenissen van hem bleek voor ons: hij deed wel een beetje “laconiek” alsof hij het een beetje grappig vond maar hij vond het eigenlijk gewoon heel eng. Meer los gaan laten, regelmatig blijven vragen of hij moest plassen of poepen en op verzoek een luier aan gaan doen voor het poepen. Tel daarbij op een héél leuk nieuw potje en heel trots zijn dat hij zelf op de wc kon klimmen, en daar was die “knop” die om ging! Ineens! Hij was net 4, nu ruime maand geleden, maar echt hij piekert er niet meer over in z’n broek te plassen of poepen.
Wat mij betreft is het echt zo dat een kind er klaar voor moet zijn. Wij hebben sinds hij 1,5 jaar is pogingen gedaan, maar alles kwam op z’n tijd, stap voor stap. Je kan het ergens vast wel forceren, maar daar wordt het leven niet leuker van.
Ik zou in het geval van je zoon eerst eens af en toe vragen of hij moet, of hem gewoon op gezette tijden naar de wc brengen. Het leren voelen dat je moet is voor een spelende peuter niet zomaar vanzelfsprekend. Geef het tijd, raak niet gefrustreerd en denk vooral niet dat het luiigheid is, want daar hebben wij ons dus danig in vergist. Die knop gaat echt wel om.
Ah, wat moeilijk is het toch he! Hier hadden we thuis en op kdv de afspraak dat na 3 natte broeken op een dag we die dag weer een luierbroekje aandeden. Dan volgende dag weer gewoon opnieuw proberen. Ook niet als straf oid bedoeld maar dan werd niemand gefrustreerd/geirriteerd. Nu is ze al paar maanden droog overdag met heel soms een natte onderbroek als ze net te laat is.
Even de focus er van af het word zo voor beide een negatief iets. Die de luier om rn proberen het over 1/2 weken weer misschien heeft hij het gewoon weg even nodig. Uiteindelijk bereik je nu niets met hoe het nu gaat. Duidelijk de positieve kanten benevelen en hem er bij betrokken houden en praten met hem
Geen blaasontsteking? Mijn jongste is bijna 4, maar op dagen waarop hij druk aan het spelen is gaat hij veel te laat. Dan zijn we er even weer druk van. Straks als hij 4 is en naar school gaat verwacht ik ook moeilijke dagen en met de feestdag ook. Bij de eerste vieze broek, foutje bedankt en door. Bij de tweede, elke twee uur samen naar de wc, dit is niet de bedoeling. Maar bij drie keer kan ik toch wel een beetje semi boos worden als ze mij aan het uitproberen zijn mogen ze best weten dat er een grens is. Met poep lied ik ze altijd helpen schoonmaken.
Herkenbaar. Mijn zoontje deed dit ook. Hij was uiteindelijk in ene zindelijk toen een ander kindje (die was 5) zei: Huhh? Draagt hij nog een luier? Is hij nog een baby?
Vanaf dat moment was meneer dag en nacht zindelijk.
Een vriendin van mij had het opgelost met een mand vol kleine cadeautjes. 1 dag droog was cadeautje, toen 2 dagen droog een cadeautje, toen 3 dagen enz.. Dit hield ze bij door middel van stickers plakken.
Ik denk dat hij er wel klaar voor is, aangezien hij maar om de 2-3 dagen een ongelukje had. Hij snapt het principe en kan het duidelijk ophouden en aangeven.
De eerste periode liet ik mijn zoontje in zijn blootje rondlopen en het potje stond in de woonkamer. Hij ging dus zelf op het potje wanneer hij moest. Nadeel hieraan was dat hij dacht dat een onderbroek een luier was. Dan heb ik even een stap terug moeten nemen en heeft hij leren aangeven dat hij moet plassen. Maar het was wel een makkelijke manier om mee te beginnen en hij had ook het idee dat hij groot en zelfstandig is (vinden ze heel leuk op die leeftijd 🙄)
Mijn zoontje deed het een keer expres terwijl ik m’n zoontje aan het voeden was. Kijk mama ik ga op het kleed plassen! Na paar keer waarschuwen deed hij het toch met een hele stoute blik. Voor straf hem onder de douche gezet (vindt hij vreselijk) met uitleg dat hij vies is en nu schoongemaakt moet worden… eerder een consequentie dan straf natuurlijk. Als het perongeluk gebeurt vind ik het helemaal prima, blijf in liefdevol en hoeft hij natuurlijk niet te douchen… maar als je kind het expres doet en erom lacht dan zou uk echt niet neutraal blijven hoor🤭
Hier waren ze beidde met 2,5 jaar op 2 weken zindelijk met behulp van snoepjes. Het motiveerde heel erg. Hier in België moeten ze zindelijk zijn met 2,5 jaar omdat ze dan naar school gaan. Dat lukt de meeste kinderen wel.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (29) Verversen