Wij hebben enkel kdv als opvang, geen kennissen of buren of familie oid in de buurt als back up. 1e jaar(en) worden ze heel vaak ziek op kdv, waardoor ze weer thuis moeten blijven en je vrij moet regelen op je werk. Hoe doe je dat?
Mijn man heeft geen job waar die zomaar weg kan overdag en werkt veel uren.
Ik overweeg na zwangerschapsverlof van de 2e weer te gaan werken, maar als ik altijd ziek moet melden op werk als er een kind ziek is dan ga ik geen goede indruk maken. Ik ben docente dus ook niet zomaar iemand die me lessen/kids overpakt als ik een paar dagen uitval.
Als ik kijk hoe vaak de 1e ziek was met kdv, ben ik helft van de tijd afwezig op werk.
Hoe doen jullie dat? Hebben dus niemand behalve kdv als opvang
Mijn man en ik werken beiden full-time. Onze zoon is inderdaad wel eens ziek maar dit gaat misschien om tien tot vijftien dagen per jaar. Dan wisselen we af en proberen zo veel mogelijk rekening te houden met werk, ik werk dan soms 's avonds nog van thuis uit als ik overdag opgepast heb. Soms wel commentaar van de bazen maar ja, dit is niet iets dat je doet omdat je je niet wilt inzetten, is uit je handen. Niet van aan trekken...
Mijn man begint om 6.00 uur en is om 14.15 uur klaar met werken. Ik breng elke ochtend de 2 oudste naar school, en heb de jongste bij mij thuis. Ik onderhoud het huishouden in de uren dat ik thuis ben. Mijn man haalt de 2 oudste kinderen om 14.45 uur van school. En ik vertrek dan om 15.00 uur tot 19.00 uur naar het werk. In de tussentijd dat ik aan het werk ben kookt mijn man, en eet hij alvast met de kinderen samen. Ik eet altijd in de avond alleen, vind ik stiekem heel fijn.
Ik werk 20 uur per week en mijn partner 40 uur. Wij moesten het zo regelen, omdat wij geen vrienden of familie hebben waar we op kunnen terug vallen, en de kinderopvang zit hier propvol.
ik heb me kind al vaker meegenomen naar het werk.. totdat ze haar slaapje moet doen.. zeker niet ideaal, maar me baas waardeert me inzet en is blij dat ik alsnog een paar uurtjes kom werken.
Jonge kinderen zijn vaak verkouden, maar echt ziek de meeste niet. Hier denk ik twee keer per jaar dat onze dochter echt ziek was. Het gaat er ook om hoe vaak zal jij ziek zijn. Mijn man pakte elk virusje ook op en was hier vaak flink ziek. Hij is dus de eerste paar jaar echt vaak en goed ziek geweest. Zijn werkgever vroeg zich ook af wat hier speelde - net een nieuwe baan -. Gelukkig werd het met het jaar beter, maar jeetje was echt vervelend.
Wij hebben 4 kinderen en hebben daarbij altijd gewerkt. Ik ben ook docent, dus herken je probleem.
We hebben het vrijwel altijd zelf opgelost (ook geen familie beschikbaar). Vaak kwam het er op neer dat we half om half deden. Als ik les moest geven, was mijn man er en wisselden we elkaar s middags bijv af. Nu moet ik zeggen dat ik het in de praktijk echt mee vindt vallen. Genoeg virusjes die ze oppakten, maar met een verkoudheid/snotneusje en niet echt ziek, kunnen ze gewoon heen. Daarnaast gingen onze kinderen nooit meer dan 2 dagen naar de opvang, dus ook genoeg niet-werkdagen waarop ze ziek waren. Ook vind ik dat Corona het flexibele werken alleen maar makkelijker gemaakt.
Heel eerlijk zou ik me er op voorhand niet zo druk over maken, maar gewoon kijken hoe het loopt. Het kan echt wel meevallen.
Ik zou als ze zo vaak ziek zijn, je (tijdelijk) aanpassen en ander werk zoeken. Maar dan zit je er op zich nog steeds mee. Het zorgen voor je kinderen is je eerste prioriteit. Al hangt het er ook vanaf hoe hard je 2 inkomens nodig hebt.
Wij hebben wel een backup, maar niet voor als ze ziek zijn. Als ze ziek zijn, wisselen m'n man en ik elkaar af met wie thuis blijft. Backup is oma, voor als gastouder uitvalt of we een dag extra opvang nodig hebben.
Onze familie woont ook niet in de buurt, heeft het eerste jaar wel geholpen als ons zoontje door ziekte niet naar kdv kon. Maar we hebben ook samen thuis gewerkt en de uren verdeeld. Als dat allebei in jullie geval echt niet kan… zou ik denk ik wat langer verlof opnemen, de verlofregelingen zijn flink verbeterd. Ons zoontje ging vanaf zes maanden naar kdv en was tot zijn eerste verjaardag zeer regelmatig ziek. Daarna ging het stukken beter. En wie weet valt het mee he. Ik zou dan wel ook zoeken naar een oppas die je wat vaker kunt inschakelen, anders dan een tiener.
Lastig! Wij doen het gewoon om en om. Heb wel familie in de buurt maar die passen al veel op dus we hebben het tot dusver altijd zelf gedaan. Natuurlijk is het irritant maar er is weinig aan te doen.
Je zegt dat je man niet makkelijk van werk weg kan, maar je bent zelf docente. Tenzij je man chirurg is of op een booreiland ofzo werkt kan ik me niet voorstellen dat het voor hem heel veel lastiger is dan voor jou. Het komt sowieso nooit uit natuurlijk, dus dan maar de lasten verdelen. . Snap heel goed dat je t vervelend vind naar je leerlingen en je collega's toe maar wettelijk heb je er wel recht op. Dat heet calamiteitenverlof.
Hopen dat je tweede net een iets betere weerstand heeft of gewoon meer mazzel en er komt vanzelf een eind aan die piek van de bacillenjaren.
We hebben op zich wel back up in de zin van oppas als wij iets (leuks of minder leuks) hebben, maar voor ziekte vragen we onze ouders/back up niet gauw meer. Eén keer gehad dat beide Oma's vervolgens de hele week ziek waren van een buikgriep en wij zelf toen ook nog. We blijven afwisselend thuis en kijken wat de ander in z'n agenda heeft staan. Als je voor de klas staat lijkt het me lastiger, maar ook al zou je een vriendin of familie hebben die je kunt inzetten je kleintje wilt bij ziekte toch vaak alleen jou 😊 of Papa.
Je hebt hiervoor een x aantal verlofdagen per jaar. Zowel jij als je partner. Wij hebben ook geen uitgebreide achtervang. Ik zit in een flexpool en wordt een avond vantevoren geappt of ik beschikbaar ben. Dit is voor ons werkend. Ze worden langzaam flexibeler in het onderwijs vanwege het tekort aan leerkrachten ;)
Wij hebben dat helaas ook, maar mijn geluk is dat ik mijn eigen caseload draai en dus makkelijker thuis kan blijven (moet dan wel afspraken afbellen). Hoevaak je kind ziek is heb je helaas niet in de hand, de een pikt alles op en is een aantal dagen goed ziek, de ander pikt het een aantal keer op en is snel beter. Ons zoontje had altijd een kwetsbare gezondheid (aangeboren hartafwijking) en kreeg elk virusje flinker te pakken dan het gemiddelde kind. Hij is nu 7 en een stuk sterker geworden gelukkig 🙃
Gelukkig heeft corona veel vergemakkelijkt in het werk (niet bij elke baan natuurlijk..) mijn man kan nu ook makkelijker thuisblijven als het moet..
Ik heb misschien in de eerste vier jaar per kind misschien 2 dagen vrij moeten nemen en man ook . Niet elk kind is zo vaak ziek . En ze gingen maar twee dagen per week naar opvang dus dat scheelt natuurlijk ook .
Wij hebben ook geen backup. Onze oudste is bijna 4. De jongste moet nog 2 worden. In totaal gok ik 5 dagen geweest dat er 1 van de 2 ziek thuis was. Dus hier viel het echt heeeeeel erg mee.
Gewoon overleggen met je leidinggevende. Wij moesten door koorts ook best vaak een dag thuis blijven. Ook geen backup. Een beetje om en om met je man opvangen. Het is niet anders. Om dan maar helemaal niet te werken is echt niet nodig. In overleg kan veel is mijn ervaring. Succes!
Als je kindje echt zó vaak ziek is, snap ik dat wel. Kan je man niet thuis werken? En beide 3/4 dagen werken, zodat je maar 1 of 2 dagen opvang nodig hebt? En als je parttime werkt, kan je misschien ook makkelijker ruilen als je thuis moet blijven.
Gastouders zijn vaak iets makkelijker. Dan kan je kindje bij ziek zijn bijv ook daar ff op de bank hangen. Kdv is dat toch wat lastiger.
Ik werk in de zorg en mijn man in 'n lab. Onze kinderen hebben 2 dagen opvang. We hadden beide een dag afgesproken waarop we probeerde geen belangrijke afspraken te plannen voor het geval dat en verder een beetje om de beurt wie er dan thuis bleef.
Moet wel zeggen dat ze vaak ziek werden na die twee dagen op de opvang, dus zat ik de rest van de week thuis met ellendige kinderen en de maandag erop konden ze weer fit naar de opvang 🤣
Werk je in Nederland? De tekorten aan docenten zijn zo groot dat ze blij mogen zijn met elke dag die je wel kunt werken. Ik werk in het voortgezet onderwijs en probeer de ziektedagen eerlijk te delen met mijn man, maar soms heeft mijn werk even voorrang (bijv mondelingen in de examenklas). Maarja, bij mij hebben ze een tussenuur terwijl op de basisschool een klas mogelijk naar huis wordt gestuurd. Die consequentie is wat groter, maar dat betekent niet dat jii constant je privéleven moet opofferen. Verder: wie weet heeft je tweede kind een betere gezondheid en wordt hij/zij minder vaak/ernstig ziek??
Hier hebben we beide een baan waar we als het moet thuis kunnen werken. Nou was eerste jaar corona dus werkten we al veel thuis maar nu is het soms echt wel puzzelen. Een baan waar ik echt niet weg zou kunnen zou voor mij geen optie zijn omdat we ook niet veel mensen hebben waar ze overdag zo terecht kunnen (vanwege afstand, werk ed).
Ik hoor wel eens mensen kiezen voor gastouder aan huis / au pair achtige constructie voor overdag omdat die wat minder strak zijn qua ziekte. Is dat een optie?
Wij zijn allebei wel eens een dag thuis gebleven als er een kind ziek was. Op mijn mans werk is dat ook veel minder makkelijk dan op mijn werk, maar soms moest het toch gewoon. En zo vaak gebeurde dat nou ook weer niet hoor. Ze waren wel veel verkouden, maar dan konden ze gewoon naar de opvang.
Pas bij koorts of spugen bleven ze thuis. Ik ging dan in elk geval niet mijn ouders ofzo bellen. Als mijn kind ziek is, wil ik dat een van ons daar bij is en ik wil mijn ouders niet met een spugend of koortsig kind belasten. Zowel voor je kind als de oppas echt niet fijn.
Wij hadden voor 2 dagen opvang nodig. Als ze echt een week ziek waren, wat ze eigenlijk nooit waren, dan pakten we allebei 1 dag. Voor allebei niet fijn, maar te overzien.
Dan kun je in feite niet werken als docent, als je geen achterwacht hebt en je man ook niet wil/kan bijspringen... Ik zou dan op zoek gaan naar flexibeler werk...
Ik zou zowel jou als je man aanraden om eens met je collega's en je werkgever te overleggen. Hoe doen zij dat en waar kunnen ze jullie in tegemoet komen? Zij zitten er waarschijnlijk ook niet op te wachten dat je je baan opzegt. Hopelijk zijn ze bereid mee te denken.
En dat is precies de reden dat ik vaak vrij moest nemen om thuis te blijven met mijn kinderen. Ik stuur mijn kinderen niet naar school als ze veel hoesten, snotverkouden zijn en/of zich niet lekker voelen. Andere ouders doen dat wel en houden kinderen alleen thuis bij koorts. Dat werd door mij en door de juffen als zeer vervelend ervaren en niet in dank afgenomen, omdat mijn kinderen (en de juffen) telkens werden aangestoken door andere kinderen. Vervolgens werd ik en de rest van mijn gezin ook weer aangestoken.
Vreemd, dat is toch niet te doen? Ze zijn hier de hele winter verkouden en snotterig en hoesterig. Dan missen ze toch hartstikke veel? Weerstand opbouwen, niks mis mee. Gewoon hup naar school met een snotneus.
Zoveel missen de kinderen niet van school. Het heeft ook geen invloed op hun schoolprestaties. Dat hangt ook veel af van hoe jij als ouder je kind thuis begeleidt met huiswerk ed. Als elke ouder nu gewoon de kinderen netjes thuis houdt wanneer ze hoesten, snotverkouden zijn en zich niet lekker voelen dan is het probleem dat kinderen telkens ziek worden ook verholpen. Door de kinderen gewoon naar school te sturen als ze zich niet lekker voelen dan hou je dit probleem zelf in stand. Iets met een vicieuze cirkel...? Ik snap ook niet hoe je als ouder je kind naar school stuurt als ze zich niet lekker voelen (bijv. als je kind de hele tijd zit de hoesten en proesten of wanneer de neus verstopt zit en de ogen ervan jeuken). Zo kunnen ze zich toch ook niet goed concentreren op de lessen of rustig spelen? Wat is dan het nut om je kind naar school te sturen? Koorts is niet bepalend voor hoe een kind zich voelt. Je kan je ook behoorlijk ziek en lamlendig voelen zonder koorts, dan heeft je kind de griep. Ik zet mijn kinderen dan niet in de schoolbanken. Het is heel belangrijk om je kind de kans te geven om goed te herstellen. Als je zelf griep hebt dan doe je dat ook neem ik aan, want anders blijf je maar aankwakkelen. Daarnaast is het ook belangrijk om rekening te houden met anderen, zoals de juffen, andere kinderen, ouders en gezinnen. Jouw kind steekt anderen namelijk weer aan.
Ik vind je reactie nogal onrealistisch. Zo bouwen kinderen toch nooit weerstand op? Het is algemeen bekend dat kinderen die naar de opvang en naar school gaan, vaak een verkoudheid hebben. Door ze bij elke snotneus thuis te houden help je ze niet. Zoals ik al zei, als mijn kinderen ziek zijn of griep hebben blijven ze thuis. Maar dat zijn ze hier nooit. Snotneuzen, en hoesten doen ze daarentegen wel hele jaar, maar daar hebben ze zelf weinig last van. Verder voelen ze zich prima om naar school te gaan. Dus dan zou ik mijn kind de hele winter thuis moeten houden omdat een ander niet aangestoken wilt worden? Virussen zijn al besmettelijk voor dat er überhaupt klachten zijn. Dus nee daar doe ik niet aan mee. Blijf je zelf ook thuis van je werk bij een verstopte neus of een hoestje? Mijn baas zou daar iniedergeval niet heel blij van worden.
Nu verander je de nuance van je stelling aanzienlijk. I je eerste reactie gaf je aan dat de kinderen naar school gaan TENZIJ ze koorts hebben. Dat is waar ik op reageer. Dat is iets heel anders dan de grens leggen bij de griep, want je kan griep hebben zonder dat daar koorts bij komt kijken. Inderdaad, ik hanteer een andere maatstaf dan de koorts om de kinderen thuis te houden. Een beetje loopneus of een paar keer hoesten is uiteraard geen reden om kinderen thuis te houden, maar zoals ik al aangaf, als ze bijvoorbeeld snotverkouden zijn en veel hoesten of grieperig zijn dan hou ik ze wel thuis. Verder wordt het bij mij op werk niet gewaardeerd en als oncollegiaal beschouwd als men met griep naar werk komt, dus in dat geval meld ik mij zeer zeker ziek. Er is een groot verschil tussen een 'snotneusje' en een 'hoestje' (zoals je hierboven beschrijft) ten opzichte van snotverkouden, griep en koorts.
Met een snotneus is irts anders dan hoestend, proestend en verhoging "want geen koorts".... Of:met paracetamol geen koorts, dus ga maar naar school... En dat gebeurt veel te veel....
Zodra mijn kind verhoging of koorts heeft blijft het thuis. Dan doe ik er geen paracetamol in. Maar mijn kinderen hoesten en proesten de hele winter dus dan gaan ze van mij gewoon naar de opvang en naar school. En dat heeft dan niks te maken met mijn werkkeuze want ik werk maar 2 dagen, waarvan 1 mijn man thuis is dus ze kunnen van mij altijd thuis blijven. Maar als ik bij elke hoestbui of snotneus of whatever mijn kinderen moet thuis houden dan missen ze wat mij betreft teveel. Ik vind het dus onzin om je kind dan thuis te houden. Ziek is ziek, maar ik vind hoesten niet ziek zijn.
Ik vond dat eerste jaar ellendig op de opvang en ziek zijn. Mijn man kon gelukkig nog wel eens thuis werken, al is thuiswerken en een ziek kind niet handig. En ik had toen redelijk flexibel werk. Nu echter niet meer. Dit is de reden dat ik werk en een jong kind lastig vind te combineren. Ik ben een dag minder gaan werken en we mogen het tot nu toe afkloppen qua echt te ziek zijn. Wij hebben namelijk ook eigenlijk niemand die het kan opvangen.
Same here. Evenredig verdelen de dagen dat je thuis moet blijven met je kind. En kijken of je bij je werkgever aanspraak kunt maken op kortdurend zorgverlof en/of calamiteitenverlof. Het kan je ook helaas veel eigen uren gaan kosten. Dit is nu eenmaal het gevolg van 2 werkende ouders 🫣.
Zelfde probleem hier. Online lesgeven mag wel van werkgever. En mijn zoon was gelukkig maar twee dagen ziek in zijn eerste levensjaar (toen kon hij niet naar de opvang). Alle andere dagen ziek vielen in het weekend. En beetje niet lekker dan gaat hij gewoon naar de opvang, het is helaas niet anders. Nu bijna zwangerschapsverlof van nr 2. Dus als hij ziek is wat meer ruimte.
Wij hebben ook niemand. Ik werk in de zorg, daar zijn al veel tekorten en soms is het gewoon niet anders. Ik zou de oplossing ook niet weten. Risico van t vak en risico van/met kinderen. Zo min mogelijk zorgen erom maken. T is zoals het is.
Tot op bepaalde hoogte gaan ze hier wel naar onze ouders. Afgelopen covid-jaren wat minder. Ouders vonden het niet erg en mijn kinderen zijn daar erg vertrouwd.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (45) Verversen