Gister had ik een gesprekje met een pas bevallen vriendin, over wanneer je wist zwanger te zijn. Zij wist het een paar dagen voor haar NOD door haar borsten.
Deze zomer was ikzelf zwanger (vroege miskraam met 5 weken). Het klinkt misschien gek, maar ik had 0 symptomen, maar wist het wel met elke vezel in mijn lijf, eigenlijk meteen na de seks 'yep, dat is raak deze keer'. Ik kan m'n vinger er niet goed opleggen, misschien een soort van instinct? maar had wel gelijk. Ik testte positief op 12 DPO, en pas rond 16DPO begonnen er wat symptomen te komen. Dus het was écht een soort instinct/intuïtie gevoel wat me zo zeker maakte, een geen scala aan al dan niet symptomen... Alle andere maanden (zowel ervoor als er na), had ik "symptomen" die me voor de gek hielden (zoals iedereen hier wel al eens heeft gehad), en wist ik ook overtuigd 'deze maand wordt het niet'.
Ik vind dit een bijzonder iets en ben dan ook benieuwd naar jullie!
Zijn hier nog dames die zo'n intuïtie / instinct hadden van "yep, ik ben zwanger, ik ben het zeker" nog voor je een test deed? Had je dan wel of geen symptomen? En op welk moment wist je het? (meteen na conceptie, een week voor nod, net voor nod,...)
Bij mijn 1e wist ik het binnen een paar dagen na bevruchting, bij mijn 2e een paar dagen voor de test en bij mijn huidige zwangerschap ook een paar dagen voor de test. En bij alle 3 voelde/wist ik: het is een meisje! En jahoor, ik heb 2 meiden en de 3e komt eraan 😊
De vader van mijn kids wist het vooral heel erg snel. Hij had meer dat voorgevoel dan ik. Al ben ik ook wel iemand die er echt niet naar wil luisteren. Mijn lijf wist al weken dat mijn zus zwanger was. Ik bleef er maar aan denken wat als hun een baby krijgen en zo wel meer dingen, ook fysiek dingen. Alleen ontkende ik het steeds. Tot ze zeiden dat ze zwanger waren en toen viel het kwartje en waren als mijn ''symptomen'' gelijk weg. Bij een kennis wist ik het ook voor dat het gezegd was. Ik keek haar aan en dacht jij bent zwanger. Meteen daarna dacht ik ook waarom denk ik dat etc. Ik die mijn intuïtie niet wil geloven. Maar ze was zeker wel zwanger. Bij de 2e wist ik wel al met 5 of 6 weken heel zeker het is een jongen. Echt ook zo bijzonder. Mijn hoofd zei ineens het is gewoon zo punt. De enige keer dat ik wel meteen mijn intuïtie geloofde.
Mijn eerste dochter in traject en nooit voor gevoel gehad was al jaren bezig. Enkel voor de terugplaatsing zag ik een vlinder en bleef bij mij, wist dat dit een teken was. Ook onderweg een paar dagen later zag ik een beertje in de lucht. Wuifde het weg durft dat niet te geloven maar dagen er na toch echt een positieve test.
Bij de miskraam vorig jaar was ik ongepland zwanger en wist toen idd dat ik zwanger was. Had de zelfde symptomen als bij de eerste miskraam en de zwangerschap van mijn dochter. Durfde het niet te geloven want dochter 3,7j bezig geweest en zou dit ongepland wel zwanger zijn en idd bleek zwanger maar ging mis. En de maand er op wel bewust geprobeerd ook toen weer exact de zelfde klachten als bij de miskramen en zwangerschap. En bleek idd weer opnieuw zwanger te zijn voor mij is obstipatie heel normaal en als ik zwanger ben, ga ik van 1/2x pw naar 2/3x per dag.
Bij ons oudste had ik heel sterk een voorgevoel op een avond dat ik mijn eisprong had, hoewel negatieve ovulatietesten. Alles in mij zei dat dit echt wel het moment was. Toen werd ik zwanger. Bij mijn miskramen had ik ook sterke voorgevoelens dat het zou misgaan. Bij de eerste miskraam droomde ik er zelfs de nacht voordien van, maar ik had wel al lichte krampen. Bij mijn tweede dochter dacht ik ook wel zwanger te zijn, hoewel ik bloedverlies kreeg op mijn NOD en nog geen zwangerschapskwaaltjes had. Ik ben sowieso wel erg intuïtief. Ik heb bijvoorbeeld ook al zes keer juist gedacht dat een vriendin aan het bevallen was, ook al was het niet of zelfs tweemaal ver voor de uitgerekende datum. Maar alles kan toeval zijn hé. Misschien maak ik mijzelf maar wat wijs, haha
Ja hier ook! 0 symptomen. Werd om 4 uit s nachts (1 dag voor mijn nod) wakker met heel sterk het gevoel dat ik zwanger was. Test gedaan en klopte. (En toen moest ik nog een paar uur wachten voordat ik mijn man wakker kon maken haha)
Nee. Meerdere vroege miskramen gehad en telkens van alles gedacht te voelen. Toen ik nu goed zwanger was, was ik al een aantal dagen voor nod misselijk en moe. Ik dacht dat ik ziek ging worden. Totdat ik op mn werk kotsmisselijk werd van de geur van de etenskar (ziekenhuis). Dat zei ik tegen mn collega en die zei: je bent toch niet zwanger? Volgende dag een testje gedaan, om uit te sluiten dat dat het niet was. En dat was een knaltest!
Ja, vanaf 7 DPO, maar vanaf toen begonnen mijn symptomen ook (eerst subtiel, toen steeds duidelijker). Ik heb toen alleen getest op 11 DPO voor officiele bevestiging, maar het was overduidelijk.
Elke keer als ik dacht dat het raak was, was het niks. Dus bij mij was dit niet zo😁 De keer dat het raak was, was ik ingesteld om mijn hsg onderzoek te gaan doen en bleek toen zwanger te zijn. Misschien omdat ik het toen echt losgelaten had.
Ik had dit bij mijn zoontje. We hadden net beslist om voor een tweede te gaan en we hadden die maand 1x bewust onbeschermde seks gehad op m’n eisprong. Een dag voor mn nod was ik gaan werken, thuis gekomen, zat wat tv te kijken, niet gedacht aan mss zwanger zijn en plots dacht ik: ik moet een test doen. En hij was positief. Ik had wel een paar dagen eerder gezien dat m’n tepels donkerder waren, maar dat is het enige. Ook het feit dat hij een jongen was, wist ik gewoon zeker. Toen ik 6 weken zwanger was, had ik plots dit gevoel. En het klopte. Bij mijn dochter was dit zo niet. Ook bij haar had ik geen symptomen. Als ik ongesteld ga worden, voel ik wel vanalles. Vooral m’n humeur en pijnlijke zware borsten heb ik elke maand een dag of 3 voor ik ongesteld wordt.
Yep, 8x zwanger geweest en behalve de eerste keer (toen kende ik het nog niet) had ik alle keren eigenlijk geen test nodig. Vanaf 6/7 dpo weet ik het (of niet). In normale cyclus ook heel hormoongevoelig ..
Nee, ik dacht écht dat ik niet zwanger was 😆. Zelfs met 2 dagen overtijd en ik een test had gedaan zei ik; zonde van die test, ben toch niet zwanger (ik had alleen zo'n dure digitale van cb haha). Toen er zwanger 1-2 stond zei ik ook "deze test is kapot". Ik geloofde het echt niet direct.
Vriendinnen van mij wisten het al wel, voordat ik het wist. De reacties waren "Ik zei het toch!" en "dit wist ik al". 😅
Ten eerste, heb nooit een nieuwe relatie gehad. Ten tweede, dat klopt. Ja, omdat ik heel de dag liep te vreten terwijl ik geen grote eter ben. En ik in huilen uitbarstte om iets onzinnigs. Vriendinnen kennen je of ze kennen je niet, hé 😉.
Ik geloof dat ik bij beide de innesteling heb gevoeld. X dagen na eisprong lag ik 's avonds wakker, bij de eerste had ik zelfs een slaapdienst op werk, en voelde ik gewoon iets in mijn baarmoeder, alsof de bevruchte eicel zich in de wand drong om zich daar te nestellen. Heel warm toegesproken ook met mijn handen op mijn onderbuik. Lekker zweverig klinkt het wel maar beide keren zwanger 🥰
Ik had dat niet. Bij de eerste dacht ik het, maar ik vond het echt enorm spannend allemaal en was eerste keer raak. Bij de tweede dacht ik de eerste keer weer dat het meteen gelukt was, maar dat was dus weer teveel focus op klachten. Toen ik bij volgende ronde echt zwanger leek had ik helemaal niks van klachtjes.
Ik heb een heel strakke cyclus en gedurende die cyclus ook elke maand dezelfde klachten. Zo ben ik vaak een week voor mijn menstruatie een aantal dagen wat chagrijnig, last van mijn bekken, hoofdpijn. Als ik zwanger ben, heb ik dat allemaal niet én heb ik gelijk pijnlijke borsten. Daaraan wist ik beide keren dat het raak was.
Alle 3 de keren. De eerste keer deden we het onveilig net voor mijn nod. En ik kon mezelf wel voor m'n kop slaan opeens. Mijn man (toen nog vriend) zei: Ah joh, maak je niet druk. Het kan helemaal niet nu. En inderdaad, hele late eisprong gehad. Een mooi kadootje daarvan gekregen. De tweede was op de laatste dag van mijn menstruatie. 2 dagen later voelde ik mijn eisprong al, en toen wist ik het ook direct. Bij de derde zouden we het een maand later gaan proberen. En mijn man zei voor die laatste nod: wat maakt die laatste week nou nog uit. Toen kon ik die nacht ook amper slapen.
Ik heb het trouwens ook 1x gehad toen het niet zo was. Toen werd ik steeds niet ongesteld. En ik wist het heeeeel zeker. Maar de test bleef negatief en ik was gewoon over tijd. Heb wel 4 testen gedaan toen.
Nou ik geloof daar dus zelf niet in. Gelijk na de seks. Dan heeft het sperma het eitje nog niet eens bereikt, want dat eitje moet nog springen. Ik geloof meer dat een voorgevoel geluk is dat het klopt / uitkomt. Ik ben hier te nuchter voor
Klopt natuurlijk, dat het eitje dan nog niet bevrucht is. Ik ben van nature zelf ook een heel nuchter iemand en meer voor de "analyse" van alles. Dus ik snap je reactie helemaal, hoor! Ik zou zelf ook zo reageren, mocht ik het nog niet eerder ervaren hebben :) Vandaar ook: ik kan het écht niet goed beschrijven wàt het was, en net daarom vind ik het zo bijzonder, dat ik zo'n voorgevoel net wel had, en het dan toevallig klopte.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (26) Verversen