Ik heb een leuke, maar zeer uitdagende baan. Nu ga ik binnenkort met verlof, en komt er voor mij vervanging van extern voor 9 maanden. Mijn collega’s zijn blij met me, maar ik ben nog junior in mijn functie. Nu bekruipt mij ineens een gek gevoel, stel dat mijn vervanger het beter doet dan ik? Herkent iemand dat gevoel?

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (13)    Verversen


  • Yetka

    Ik ben ook door een externe vervangen (vorige functie). Zij wist heel veel van het systeem, maar minder van de praktijk. Achteraf heeft ze ook echt wel dingen fout gedaan. Ik denk dat niemand het erg vond dat ik weer terug was :-) En ik was zelf nog maar kort in die functie.... Tja als ze een zzp-er inhuren die heel veel ervaring heeft, verwachten ze gewoon andere dingen dan van jou. Ze willen waarschijnlijk iemand die zonder veel uitleg direct zelfstandig aan het werk kan. Maar weet je de keerzijde is dat zo'n iemand ook veel duurder is. En over het algemeen hebben ze veel kennis maar weten ze niet hoe het bij jullie gaat. En dat is vaak echt een minpunt. Uiteindelijk ben jij wie je bent en zit je niet voor niets op je huidige functie. Ik ben sinds twee jaar van baan verandert, echt een stap hoger. Voor mij dus een flinke uitdaging en voel mij ook nog junior. Maar dit weet het bedrijf en heeft er ook zelf voor gekozen, hadden mij ook niet kunnen aannemen. Lang verhaal kort, maak je niet te druk, jij bent goed om wie je bent.

  • Mama~linda~

    Dank voor je reactie! Ik doe mijn best en meer kan ik niet doen:)

  • Massie90

    Ja die angst had ik ook. Voor mijn functie hebben ze uiteindelijk iemand ingehuurd met een hogere functie en meer ervaring, omdat er weinig juristen te vinden zijn nu, dus toen had ik het helemaal, maar dat klikte juist helemaal niet en ze waren enorm blij dat ik weer terug was. Dus het hoeft helemaal niet zo uit te pakken! Daarnaast moet degene zich eerst nog inwerken etc... Ik snap je gevoel, maar dit wordt ook deels gevoed door hormonen en je onzekerheid. En meer dan je best doen na terugkomst kan niet dus ja...ze weten wat je aan je hebben, ze weten dat je junior bent...als dan een senior komt kunnen ze weten dat het “anders” is voor even, maar jij groeit daar nog. Vertrouwen in jezelf ;-)

  • Mama~linda~

    Dankjewel voor je berichtje. Ik moet er Idd wat meer vertrouwen in hebben. Denk dat de hormonen ook niet echt meehelpen momenteel.

  • Anonymous93

    Ik begrijp je gevoel! Ik heb juist het tegenovergestelde (min of meer), ik heb in onze (relatief kleine) organisatie een vrij 'eenzame' rol die niet zomaar door een vervanger opgevangen kan worden en mijn collega's kunnen het er eigenlijk niet bij hebben.
    Daarom is er voor de 3,5mnd die ik straks (over 4,5wk) weg ben geen vervanging geregeld en gaan ze het zelf 'proberen'.

    Maar mn leidinggevende geeft al schoorvoetend toe dat hij heel erg tegen die 16wk opziet..

  • Mama~linda~

    Lastig als je zo weggaat. Hopelijk heb je straks geen grote puinzooi om op te ruimen. Ik heb ook een ‘eenzame’ functie en tijdens mijn vorige verlof is wel gebleken dat er echt vervanging moet komen. Ik heb zelf juist gekozen voor 9 maanden. Grotere kans op goede vervanging. En mocht ik in de ziektewet terecht komen (vorige keer helaas wel) weet ik dat ik me voorlopig geen zorgen hoef te maken om de werkzaamheden die gedaan moeten worden.

  • MamaZonderFilter

    Ik begrijp je gevoel zeker. Ik werkte bijna 2 jaar als uitzendconsulente en had in november 2019 een MA. Dit kwam harder aan dan verwacht.. Ik zat sowieso 6w thuis omdat ik fysiek veel had afgezien. Dus tot het einde van het jaar ging ik niet werken. Ik ging in principe terug aan de slag op 2 januari 2020. In de tussentijd hadden ze voor mij ook vervanging genomen en belden ze me tussen kerst en nieuwjaar op. Zowel mijn manager als HR manager om te vragen of het wel ging gaan om op 2 januari terug te komen en dat ik er echt klaar voor moest zijn. Ze zeiden dan ook dat ze liever hadden dat ik nog een maand thuis bleef aangezien mijn vervanging tot dan bleef. Want als ik ging terugkomen en ik kreeg een weerslag, zat mijn collega opnieuw alleen. Dus ik dacht ook dat ze dat deden uit empathisch standpunt en dat ze echt meevoelden met mij.. Verkeerd gedacht dus. 10 dagen na nieuwjaar kreeg ik de telefoon dat ik me moest melden op het hoofdkantoor. Mijn manager beantwoordde mijn berichten niet meer en ik wist voldoende. Ik ging naar de afspraak en toen ik nog maar binnen kwam zeiden ze dat ze me gingen ontslaan. Uiteraard moesten ze een andere reden geven dan mijn ziekte (aangezien ze me daarom niet mochten ontslaan) en dus hebben ze op mijn C4 gezet dat ik mijn werk niet meer naar behoren deed. Ik kwam volledig uit de lucht gevallen aangezien ik geen enkele slechte evaluatie had, geen waarschuwing had gekregen en ik wekelijks complimenten kreeg over m'n werk. Om eerlijk te zijn, doet dit nog altijd pijn. Zeker omdat ik niet begrijp hoe je als mens iemand anders nog dieper in de put kan steken, na een missed abortion.
    Nu komt dit helemaal niet zoveel voor en staan de meeste werkgevers wel open voor langdurig verlof. Op mijn tijdelijk werk kunnen mensen makkelijk 6 maand (onbetaald) verlof opnemen en hun werk is er nog steeds wanneer ze terug komen. Ik zou proberen om hier niet te veel over te piekeren.
    In België mag je vervanger eigenlijk ook niet aangenomen worden voor de functie waarvoor deze je komt vervangen. Hoe het in Nederland in z'n werk gaat, weet ik wel niet.
    Maar ik denk dat veel mensen die langdurig in verlof gaan met deze gevoelens zitten. Maar ik heb nog maar van weinigen (écht weinig) gehoord dat ze niet meer hoeven terug te keren.

    Heel veel liefs

  • Mama~linda~

    Nee joh. Wat heftig. Hopelijk heb je nu een werkplek naar je zin.

  • hope07

    Woww!!

  • Smo

    Dit is ook wel een beetje mijn angst nu.. Ik word vervangen door collega's van een andere afdeling en heb zelf een 1mans functie.. Ik ben bang dat ik straks overbodig ben als de andere afdeling 't makkelijk aankan.. Zeker aangezien ik 1vd weinige vrouwen ben..
    Maar ik denk dat je door de hormonen sowieso meer angst voor dat soort dingen gaat krijgen..

    Had ik bij de vorige zwangerschap toen ik nog op een andere functie binnen mijn bedrijf zat ook en toen is het ook helemaal goed gekomen! Zelfs promotie gemaakt toen ik terug kwam! Het komt dus vast goed!

  • BoyBoyBoy

    Ja dat zou kunnen, maarja, dan hebben ze pech toch? Dan moeten ze die vervangster ook maar aannemen.
    Mijn vervangster is waarschijnlijk erg energiek, flexibel en doet haar werk goed.
    Ik doe mijn werk ook goed, maar met al minder bevlogenheid en minder energie. En flexibel met drie kinderen...? Dat ben ik al helemaal niet 😂😂
    Dus ja.. ze zal vast goed in de smaak vallen hahah

  • Mama~linda~

    Je hebt wel een nuchtere houding. Heerlijk! Wie weet dat het straks ook wat beter voelt. Heb nog 3 maanden om mijn huidige taken af te ronden. Dat scheelt vast ook als dat klaar is.

  • Happylife87

    Ik heb vlak voor mijn verlof inging mijn vervangster ingewerkt.
    Toen wist ik al, nee die is niet beter dan mij....
    We waren blij met vervanging, maar toch kwam veel op de schouders van mijn collega's.

    Eerste telefoontjes na mijn verlof (werk als doktersassistente)

    Yes je bent er weer, nou jou vervangster was echt niets hoor. Ben blij je weer te spreken..

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50