Mijn dochter heeft de laatste weken veel last van verlatingsangst richting mij.
Ze wil niet meer door papa naar bed gebracht worden. Ze krijst alles bij elkaar, roept naar mij en weigert haar fles. Voorheen was dit nooit een probleem en is van de een op de andere dag ontstaan.
Tevens als ik weg ga moet ze ook erg huilen. Ik kondig het aan en leg uit dat ik terugkom maar ze blijft erg onrustig tot ik weer terug ben geeft mijn man aan.
Ze is nu 21 maanden, iemand die dit herkend bij deze leeftijd? En hoe lang duurde het bij jullie?
Tja... Super herkenbaar. Dochter is net 2 geworden en heeft dit al sinds dat ze 8 maanden is ofzo. Vooral s nachts mag papa niets. Maar ook overdag heeft ze een duidelijke voorkeur. Hoe lang het nog gaat duren.... Geen idee. Hoor van andere ouders dat het ook opeens kan omslaan. Bij mijn oudste was het omslagpunt toen nr 2 geboren werd. Toen werd het papa papa
Tussen 8 en 14 maanden vond ik het het heftigst. Hoort erbij. Ik kon niet rustig douchen of wc zonder huilen - mama mama 😩 we hebben alleen nooit toegeven aan wie wanneer moet komen. En die voorkeur voor papa of mama was dan ook snel over.
Dat laatste sluit ik me bij aan. Voor mijn gevoel zou anders het hek van de dam zijn. En je versterkt volgens mij de voorkeur ook alleen maar, als je er altijd aan toe geeft. Bij sommige dingen doen we niet moeilijk, als we onze handen beide vrij hebben en ze wil liever met mama een boekje lezen dan met papa - prima. Maar we hebben gewoon een vaste routine in wie wanneer naast wie aan tafel zit en wie wanneer wie naar bed brengt en dat is niet onderhandelbaar. Geeft in onze ervaring het snelste, het meeste rust.
Ja hoor, denk voor veel dreumesen business as usual. Hier wordt het nu wat beter, omdat ze wat meer snapt. (Ruim 2 jr) maar nog steeds zeer selectief in wie wanneer mag komen opdraven om te helpen (ik overdag. Pappa s nachts. Dus kom er nog genadig vanaf)
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (8) Verversen