ik ben bevallen van mijn 2e kindje en ga terug naar 22 uur. 2,5 dag door de weeks en 1 zaterdag per maand. maar vind die 2 dagen van 9:00 tot 18:00 uur erg lang weg van mijn kindjes. mijn man haalt die 2 dagen de kindjes op van de opvang, en zucht al bij het idee van ophalen. en zegt daarbij zou chill zijn geweest als je tot 17:00 uur had gewerkt. dat eindeloze gezucht irriteer ik me aan, of is dit een mannen kwaal? ik moet het een beetje los laten en moet niet zelf alle touwtjes altijd maar in handen willen hebben. mijn man red zich er ook wel mee. wat denken jullie… wie heeft ook ongeveer deze uren met 2 kids?
Ik zou eens vragen hoe en wat hij het liever zou zien. Als jullie beide tot ongeveer 18.00 werken, de kinderen opgehaald kosten worden, er gekookt/ gegeten moet worden etc is dat best ff druk na een werkdag. Als jullie beide tot 17.00 zouden werken, kan je dat verdelen. De ene haalt kinderen op, de ander begint vast met koken. Uitspreken dat het 'chill' was geweest, is nog geen vraag of je uren in zou willen leveren.
Hoe ervaar je het zelf dat het gezinsleven draait op die 2 dagen? Zijn de dagen voor de kinderen te lang? Is het een haasten en stressen na het werk?
Hoe is het werk van je man? Moet hij klussen afraffelen om op tijd bij de kinderen te zijn? Ik heb zelf bijv totaal geen tijdsinzicht. Ik kan niet inschatten hoe lang ik ergens voor nodig heb, en ik heb een hekel aan te laat komen, waardoor ik met een hoop stress overal een half uur te vroeg ben 😃. Ik zou zo'n ophaaltijd ook echt vervelend vinden daarom. Dus: wat zit er onder het zuchten van je man?
ik werk dan tot 18:00 en mijn man werkt elke dag van 8:00 tot 16:30. ik denk dat die 2 dagen op de bso wel lang is, maar hier zullen ze denk ik wel aan wennen? alleen ochtenden werken maak k niet genoeg uren anders had ik dat heel graag willen doen.
Dat is per kind verschillend. Ik denk dat jullie gewoon even aan moeten kijken hoe dit gaat lopen en van beide kanten doen wat nodig is. Heeft je man zelf nog ideeën/ oplossingen anders dan alleen 'kan jij niet een uurtje eerder stoppen'?
Hier ook 2x per week dat mijn man ze haalt van de opvang. En soms is er nog zoiets als een info avond op school van de kids. Dan regel ik oppas en mag hij heen.. dan ook wel eens een zucht. Ik trek me er niks meer van aan want dat zijn dingen die gewoon moeten voor ons gezin. Ik moet ook werken en ben niet uit eten met vriendinnen ofzo. En eten en alles staat voor hem klaar. Ik besef heus dat hij dan alleen onze 3 kids heeft maar dat heb ik ook in de ochtenden en alle andere dingen die geregeld moeten worden. Gelukkig is bij ons geen week gelijk.
Oeh lastig… jij hoeft je niet schuldig te voelen! Ik vind persoonlijk 2.5 dag werken nog weinig… dus dat zuchten snap ik niet zo goed. Wij doen alles zoals het uitkomt. Niet op de weegschaal. De ene keer brengt en haalt de een meer en de andere week de ander. Ik werk momenteel 28 met 3 kids. Voorheen altijd 32 gewerkt. Mijn man werkt 36 uur. Ik vind kindjes ophalen juist het leukste wat er is dus ik snap je man sowieso niet zo goed wat dat betreft 🤭. Maar onderliggend ligt er volgens mij meer onder bij jullie. Verwacht jouw man dat jij zorg draagt voor de kindjes en dat hij het geld binnen brengt? En baalt hij er daarom van dat hij soms bijv ook de kindjes moet halen? Ik zou daar het gesprek over voeren. Opvoeden doe je samen. Tuurlijk kun je ervoor kiezen dat er 1 iemand thuis blijft maar dan moet de ander wel genoeg geld binnen brengen. Ik heb het idee dat we in deze huidige tijd nog best veel mannen hebben van ‘de oude stempel’ (dus die verwachten dat vrouwen zowel het huishouden en de kinderen moeten doen) terwijl de vrouwen intussen ook gewoon moeten/willen werken. Sja…. Dat gaat dus niet samen!!
Hoi, ik begin maandag weer na mn zwangerschapsverlof van mn tweede kindje en ga gelijk weer terug naar 36 uur. 4 dagen dus. Heb de tweede dag gelijk een zitting en ben dan laat thuis. Mijn man moet daardoor zelfs vaker dan ik wegbrengen en halen. Voel me daarvoor niet schuldig naar mijn man toe, de rollen zijn eerlijk verdeeld hier. Wel naar mn baby toe, dat vind ik lastiger. Maar weet dat ik uiteindelijk een leukere en gelukkigere moeder ben als ik ook het werk kan doen waar ik zo van hou.
Zijn job, om samen met jou het huishouden, kinderen en de mental load te delen, niet alles hoeft op jouw schouders te komen. Zo he needs to grow a pair
Hoi, ik begin maandag weer na mn zwangerschapsverlof van mn tweede kindje en ga gelijk weer terug naar 36 uur. 4 dagen dus. Heb de tweede dag gelijk een zitting en ben dan laat thuis. Mijn man moet daardoor zelfs vaker dan ik wegbrengen en halen. Voel me daarvoor niet schuldig naar mijn man toe, de rollen zijn eerlijk verdeeld hier. Wel naar mn baby toe, dat vind ik lastiger. Maar weet dat ik uiteindelijk een leukere en gelukkigere moeder ben als ik ook het werk kan doen waar ik zo van hou.
Ik snap dit ook niet zo goed. Het hoort erbij, dat hij het vervelend vindt betekent niet dat het op jou moet aankomen.
Wij doen in principe 50/50. M’n man vaak de ochtenden zodat ik vroeg (thuis) kan starten en ik ophalen omdat hij niet op tijd terug is van werk. Ja, ik zou ook kunnen brengen en dan later stoppen als dat een keer nodig is. Maar ik zou m’n uren niet gaan aanpassen terwijl hij het ophalen/brengen ook makkelijk kan doen. Moeders zijn niet meer verantwoordelijk voor zorgtaken dan vaders!
Ik vind het lastig om hier goed op te reageren. Ik ga mijn best doen
-ik zie meerdere punten, dus vraag ik me af wat de kern is? Dat jij je kinderen mist, of je man zucht dat hij de kids moet ophalen? - waar komt zijn zuchten vandaan? Luiheid? Behoefte aan even rust na werken (30 min en het dan wel op kunnen pakken), moet hij jakkeren en alles precies goed gaan om op te kunnen halen (geeft druk/strss)? Alleen als je weet waar het vandaan komt kun je hem indien. Odin er op aan spreken of samen naar een oplossing zoeken. Alleen maar hij is papa dus hij moet niet zeuren (sommige reacties Hieronder), vind io Wat kort door de bocht met de informatie die we hebben gekregen
Natuurlijk kan het zijn dat het druk voor hem is, maar de openingspost suggereert ook dat man er maar vanuit gaat dat als TO nou om 17u kan stoppen ze dan ook meteen de kinderen kan ophalen. Terwijl hij dat zelf dus vervelend vindt.
denk niet dat het aan het ophalen ligt maar als ze thuis komen en ze dan beginnen te jammeren na een lange dag. dan krijgt hij een beetje error. of hij denk lekker makkelijk kan ook haha. ik miss ze ook heel erg, als ik thuis kom gaan ze al bijna naar bed. maargoed ik moet wel uren maken en ben daardoor wel 2,5 dag vrij. mijn man zegt dat hij moe is na een dag werken maar dat ben ik ook dus andere kant moet ik ook denken je zoekt het maar uit met het ophalen en dat soort dingen
Mannenkwaal? Nee. Ik vind dit zwaar kinderachtig. Het zijn ook zijn kinderen! Daarnaast, als jij tot 17:00 gaat werken, dan mag jij ze dus gaan halen? Daar zou ik dus echt niet mee akkoord gaan. Hij heeft dit maar gewoon te doen. En dat uurtje langer of korter gaat voor jou echt geen verschil maken, in de zin van “lang weg zijn” van je kindjes.
Je man moet niet klagen: hij is net zo goed ouder van jullie kinderen als jij. Je zoekt een manier waarop het werkt en bij jullie is het zo. Neem ook aan dat jij ze wegbrengt ‘s morgens. Mijn man brengt op zijn werkdagen (inmiddels weer full time) altijd de kinderen naar school op de dagen dat ik werk. Dat vindt hij ook fijn, anders komt hij helemaal nauwelijks op school. Ik voel ook dat wij beide ouders zijn met fijn verdeelde taken, niet dat ik de moeder ben en hij een soort oppas die zo aardig is ook soms wat te doen.
Vind het zo slecht als daarom gezucht wordt. Lees in de reacties ook data de moeders dit geheel doen al is de vader vrij. Mooi dat je er bent voor je kinderen, maar wat een verschrikkelijke instelling van die vader.
Mijn man brengt altijd weg, hij begint later dan ik. Ophalen wie t eerst thuis is. . . We laten t dan aan de ander weten. Vaak haal ik op omdat ik eerder klaar ben en kortere reistijd heb. Als ik zie hoe blij de Kids altijd zijn als je ze komt halen, is t een gemis voor die vaders!
Ik had 24 uur . Dus drie dagen 8 uur maar inclusief reistijd weg van 7:00-1830. Of 7:30-19:00. Meestal bracht de 1 en haalde de ander de kinderen van de opvang .
Schuldig voelen? Tegenover wie dan? Je kinderen hebben opvang en papa, dat is toch prima. Je man is gewoon vader, dat gezucht slaat nergens op.
Wij zijn allebei een dag minder gaan werken toen er kinderen kwamen. Ik 3 dagen, hij 4. Twee dagen opvang en de gene die als laatste vertrok bracht ze, en de gene die het eerst thuis was haalde ze op. Mijn man wilde zelf ook graag een dag met de kinderen. Nu ze wat ouder zijn, doet hij ook de sporttrainingen en dingen als tandarts, huisarts of school gesprekken verdelen we over onze thuislagen.
Als mijn man zou zuchten omdat hij de kinderen moet ophalen, zou ik bijna vragen of ie niet goed is. Je bent allebei ouders, kom op. Wij kunnen hier allebei gerust een dag weg, en de ander heeft dan gewoon alles onder controle. Dat vind ik echt niet meer dan normaal.
Neem het vooral niet over, ga niets voorkauwen of regelen maar laat het gewoon gebeuren.
Hier moet ik ook altijd brengen en halen van school. Zelfs als hij thuis is en ik gewerkt heb. Ik heb het opgegeven. Ik was het gezeur zo beu. Ik doe vrijwel alles alleen.
Toen de kinderen nog klein waren, bracht ik ze naar de opvang en reed daarna door naar mijn werk. Mijn man haalde ze weer op om de simpele reden dat hij eerder thuis was (hij begint vroeg). Dit is bij ons nooit een probleem geweest.
Ik vraag me wel af wat het grote probleem is. Ben je het gezeur van je man zat of vindt jij je werkdagen te lang? Zou je de kinderen minder missen als jij ze zelf kan ophalen? Ik volg dat iet helemaal. Zeuren over ophalen zou ik niet accepteren.
Misschien ook het gesprek eens aangaan. Vragen waarom hij zucht, maar ook aangeven welk gevoel het jou geeft dat hij zucht. Wie weet waar jullie samen op uit komen, tot welke oplossing. Misschien helpt het om de avond tevoren vast een ovenschotel klaar te maken (jij of hij). Dus dat hij alleen de kindjes hoeft op te halen en niet meteen ook het eten hoeft te regelen.
Ik heb zelf altijd het gevoel dat mijn werkdag begint als ik thuiskom om 17:30. Het hele ophalen van vermoeide kinderen, eten bereiden, eten, bad, bed. Dus ja, daar zucht ik ook wel eens van, maar ik probeer het dus zo makkelijk mogelijk te organiseren.
Als jij tot 17:00 zou werken, zou jij ze dan op moeten halen?
Ik werk 3 dagen (nu 2 ivm verlof) en ik breng en haal de kinderen iedere dag op, rond 18:00. Ik ben juist blij dat ik ze op kan halen na ze de hele dag gemist te moeten hebben.
Ik heb geen man dus ik weet niet of het een mannenkwaal is, maar ik vind het wel een beetje gek dat hij zo reageert op het ophalen van zijn eigen kinderen.
Volgende keer terug zuchten en zeggen dat het chill had geweest als hij €2000 meer had verdient 🤓
Ik werk 20 uur, 2 dagen kantoor halve dag thuis. Man brengt en haalt op dag 1 de kinderen overal en nergens en gaat naar zwemles en dag 2 brengt en haalt hij de oudste naar en van de bso en doe ik de jongste twee.
Zuchten doen we hier samen, want het zijn drukke dagen maar zonder verwijten naar elkaar toe. Schiet je ook niets mee op, krijg je als vrouw zijnde ook alleen maar kans op naar schuldgevoel van. Lekker mee stoppen man van Zil! Maak er wat van met elkaar, werk hard om shit te veranderen. Van klagen over wat beter had geweest knapt niemand op.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (29) Verversen