Mijn man en ik waren er tot voor kort stellig over eens dat wij niet aan kinderen zouden beginnen. Niet omdat we dit niet wilde maar om tal van andere redenen, er zijn al zoveel kinderen (overbevolking), de aarde is kapot/verwoest, klimaat expers verwachten enorme voedsel tekorten vanaf 2052, moet je wel een kind willen zetten op deze wereld en nog tal van redenen.
Echter hebben we het er onlangs weer over gehad en wat blijkt we denken er allebij sinds een tijdje aan om er toch wel aan te beginnen en hebben eigenlijk een beetje besloten dat we over een paar jaar een poging gaan wagen zodra we verhuisd zijn en ik een andere baan heb met vast contract (om te voorkomem dat mijn contract niet verlengd word wegens zwangerschap)
Nu vroeg ik me af of er meer mensen zijn die serieus hebben nagedacht over de gevolgen voor de wereld en voor het kind en misschien daarom ook in eerste instantie hadden besloten niet aan kinderen te beginnnen. Ondanks dat ik er echt naar uit kijk voel ik me soms toch schuldig/egoistisch, een kind vraagt er tenslotte niet om, om geboren te worden.
Ik zou graag van andere die er ook over nagedacht hebben horen.
Gezien er gelijk al een extreem negatieve reactie kwam, de kinderwens heeft het gewonnen van de bezwaren. Ik vraag alleen maar of er mensen zijn die dit ook hebben doorgemaakt
Nu met covid hebben we lang getwijfeld of we nog een tweede kindje in deze situatie willen laten opgroeien. Maar de wens is de groot. Al hoop ik dat tegen dat het ooit lukt de mondmaskers toch verdwenen zijn
Een kinderwens is voor sommige vrouwen en mannen een oergevoel. Hoe hard je er tegen vecht en jezelf van alles wijs maakt om er niet aan te beginnen.. het is er en het neemt je over en je weet soms zelf niet eens waarom?
11 jaar geleden stond ik er totaal niet bij stil. Ik wilde een kind, punt. Mijn oudste is dus momenteel 10 jaar en erg wijs voor zijn leeftijd. Hij heeft zich begin van het schooljaar opgegeven voor het leerling panel op school en is door zijn klas uitgekozen om deel te nemen vanwege een presentatie die hij gemaakt heeft over het milieu en hoe ze met zijn alle op school milieubewuster kunnen zijn. Nou ik kan je zeggen dat ik bijna uit elkaar spatte van trots toen ik dat hoorde. Wij zijn er niet heel erg mee bezig, ja we scheiden afval, proberen zo min mogelijk te verspillen en leggen onze kinderen uit waarom we dit doen. Hij is zelf enorm gefascineerd door nieuwsberichten die te maken hebben met het milieu. Stelt aan de hand daarvan ook veel vragen.
Het is zoals anderen zeggen, net wat ouders met deze vragen doen en hoe zij reageren op hun kind. Je kan het de kop insteken of je kan er met ze over praten en ze bewust maken van de problemen die er zijn. Zo hoop ik dat mijn kinderen geen afval in de natuur dumpen, zelf ook hun afval zullen scheiden, bewust kiezen voor transport vormen (niet onnodig vaak met de auto of vliegtuig), nadenken over de vorm van energie die zij in hun woning gebruiken (wij hebben zonnepanelen) en gewoon respect hebben voor dier en natuur. Onze oudste wilt graag kok worden, ik hoop dat het hem lukt en dat hij in zijn keuken rekening houd met natuurproducten, zelf groente en kruiden kan verbouwen. Let op vleesconsumptie etc.
Ik vind de overbevolking juist een reden om wel een kind te krijgen... juist als tegenwicht aan die massa's aso's die aan klimaat en verdeling van de wekvaart schijt hebben.
Weet je, het is leuk om zo'n houding te hebben van "ja maar hoe DURF je het lef te hebben kinderen te krijgen, want dat is slecht voor het milieu" etc... Al die redenen die je noemt, van overbevolking tot aarde wordt verwoest want milieuvervuiling en dergelijke, zijn op zich heel begrijpelijk. Dat is ook de reden dat ik het niet bepaald verstandig vind als mensen meer dan 2 kinderen krijgen ivm overbevolking, hoewel dat natuurlijk aan diegene zelf is om zoiets te beslissen. Ook het idee dat de maatschappij steeds egoïstischer wordt en mensen elkaar om het minste geringste lijken aan te vliegen kan afschrikkend werken... Maar heb je het wel eens van de andere kant bekeken?
Wat nou als jij kinderen krijgt en die leert respectvol om te gaan met anderen en daarmee een goed voorbeeld te zetten? Wat nou als het uitgerekend jouw kind is dat een nieuwe manier vindt om het milieu minder te vervuilen of dat het jouw kind is die het voor elkaar krijgt om een hele groep anderen ertoe te bewegen duurzamer te gaan leven?
Ik denk er zelf ook wel eens over na of ik het ivm dit soort onderwerpen aan zou durven om kinderen te krijgen, maar dan bedenk ik me ook dat het effect dat zo'n kindje op de rest van de wereld kan hebben helemaal ligt aan hoe ik het zelf op zou voeden. En ik denk dat als je probeert om je kind te leren rekening te houden met een ander, dat het voor de rest van de wereld alleen maar mooi is dat er nog eentje bij is die zich WEL goed gedraagt en die wel op een positieve manier bijdraagt aan het milieu. Daarbovenop komt nog dat lang niet iedereen kinderen wil, dus als jullie er eentje of twee bij krijgen, is dat echt niet zo'n drama, toch?
Nou moet ik toch zeggen dat ik wel een beetje nieuwsgierig ben naar die extreem negatieve reactie, in de zin van op welke manier was het zo negatief? Mocht je dat niet willen zeggen, is ook prima natuurlijk :)
Bedabkt voor je reactie, het geeft me stof tot nadenken.
Wat betreft die negatieve reactie, het kwam er op neer dat wij kinderen als een accessoires zouden zien, overduidelijk geen kinderwens hadden en er maar beter niet aan konden beginnen. En ook het feit dat ik pas net lid ben geworden was een probleem. (Na weken meelezen heb ik een paar dagen terug uiteindelijk besloten lid te worden hier)
Volgens mij, als je naast het verzorgen van zo'n kind ook nog nadenkt over hoe het in relatie staat tot de rest van de wereld, ook op het gebied van milieu en overbevolking, denk je volgens mij beter na over het krijgen van kinderen dan zeer veel anderen. Als ik jouw verhaal zo hoor kan ik me niet voorstellen dat je een kind als accessoire zou zien. Het komt op mij namelijk meer over alsof je er juist extra hard over nadenkt en je goed voor wilt bereiden. Zo'n reactie zou ik dus echt niet serieus nemen.. Maar welkom! Ik ben ergens eind vorig jaar lid geworden, al begin ik de komende paar jaar echt nog niet aan kinderen. Ook ik had al enige tijd mee zitten lezen en besloot uiteindelijk (voornamelijk uit nieuwsgierigheid naar babynamen) ook maar lid te worden
ik heb altijd al geweten dat mijn kinderwens groter was dan alles. Ik had er een relatie om verbroken als een partner dat niet had gewild zeg maar. Je hebt aan de ene kant idd je eigen wens en aan de andere kant de problemen. Ik denk persoonlijk ook niet dat hier in dit land de grootste problemen zijn. Daarnaast kun je ook vrij makkelijk duurzaam leven. Ik denk wel dat elk persoon een verschil kan maken, maar ik twijfel soms wel hoe groot mijn impact is. Moet ik ongelukkig worden om mijn kinderen wens dan niet in vervulling te laten gaan om dat micro beetje invloed dat dat heeft? Dingen die ik nu voor het mileu/ klimaat doe. Wasbare luiers, borstvoeding, kleding voor meerdere kinderen gebruiken en daarna verkopen. (bijna) altijd op de fiets, geen airco in huis, verwarming laag, was buiten drogen als het even kan, weinig elektriciteit gebruiken, stekkers uit de stopcontacten etc. verpakkingsloos eten halen van de markt, geen (ik) of weinig (kinderen) vlees en vis eten. Zo zijn er vast nog wel meer dingen die zo automatisch gaan dat ik ze niet eens kan opnemen. Dit is voor mijn mijn midden weg tussen zelf gelukkig zijn met kinderen maar onze aarde zo veel mogelijk te respecteren.
Ik heb hier destijds niet zozeer bij stilgestaan al vind ik het wel een mooie gedachte. Al zou ik eerder kiezen om het bij twee te laten dan vier of meer te krijgen. We leren de kinderen over afval scheiden, voedselverspilling etc, maar we leven wel ons leven zoals wij dat nu willen en kunnen. Voel je vooral vrij om je eigen keuzes te .maken.
Nee, ik herken het niet. Een kinderwens is iets natuurlijks. Die houd je niet zomaar tegen. En ik vind het leven nog steeds mooi ondanks alle shit in de wereld. En we worden steeds bewuster met zijn allen.
Ik heb er wel over gedacht. Het is voor mij geen reden geweest om geen kindje te krijgen, maar wel dat ik er bijvoorbeeld maar maximaal 2 zou willen krijgen. Misschien nog steeds wat egoïstisch, helaas. Kinderwens won dat gevecht redelijk snel. Maar ik maak me inderdaad wel zorgen over in wat voor wereld mijn kindje uiteindelijk volwassen zal zijn.
Prachtige vraag en gedachte gang ❤ .. met regelmaat heb ik periodes waarin ik me druk maak hierover .. nu wel zwanger van de 2e en besloten om ze beiden op te voeden met veel respect voor lijf leven en natuur etc
Aller eerst jammer dat er direct negatief gereageerd wordt op jouw vraag die naar mijn inziens juist heel mooi is. Zelf ben ik (ook) een grote natuur/milieu freak. Heb me zolang ik me kan herinneren altijd druk gemaakt over de wereld en daarbij dus ook de overbevolking. Ik snap jouw vraag maar als jullie beide het gevoel hebben dat de kinderwens groter is dan zou ik er zeker voor gaan! Ik kon dat gevoel iig niet onderdrukken en daarbij heeft elke eeuw zijn problemen heh maar nogmaals ik snap je overweging. Je moet alleen jezelf afvragen wat zwaarder voor jullie weegt.
“Gezien er gelijk al een extreem negatieve reactie kwam, de kinderwens heeft het gewonnen van de bezwaren. Ik vraag alleen maar of er mensen zijn die dit ook hebben doorgemaakt“
Ik vind het persoonlijk erg treurig dat als iemand wat vraagt er mensen zijn die gelijk (ver)oordelen of aanvallend reageren terwijl dit voor Lindy een serieuze vraag is en graag wat ervaring en/of herkenning zoekt.
Nooit over nagedacht. Nog geen moment. Ik geloof dat kinderen een geschenk van God zijn die je mag ontvangen in liefde. Ons 4e kindje is een cadeautje: als ik me dan druk zou moeten maken of zij welkom is op deze aarde vanwege overbevolking of klimaat, voelt dat heel naar tegenover dit o zo welkome kindje. Daarnaast geloof ik dat er ruim voldoende voedsel beschikbaar is voor iedereen, als (met name) de Westerse landen daar wat meer hun best voor zouden doen.
Ik kan wel zorgen hebben over de liefdeloosheid in de wereld waarin onze kinderen opgroeien, maar dat probeer ik ook maar los te laten.
Daarbij gezegd hebbende dat ik het niet goed of slecht vind als een ander er wel op deze manier bewust over nadenkt.
Hier sluit ik me ook bij aan. Ik geloof ook in een God die deze wereld draagt, die ik mijn Hemelse Vader mag noemen. We leven in moeilijke tijden, maar Hij heeft ons zijn Woord gegeven dat een leidraad mag zijn in mijn leven. In de Bijbel leer je Hem kennen, en leer je jezelf kennen en leer je leven naar Zijn wil, En één van die dingen is om niet in angst te leven, ook al lijkt de situatie waar je in zit nog zo donker en roept iedereen om je heen dat er allerlei problemen zijn.
Jezus zei ooit eens tegen zijn leerlingen: 'kijk eens naar de volgens, zij maaien niet, en zij zaaien niet, maar toch vinden ze altijd wel iets te eten, hun Hemelse vader zorgt voor hen. Kijk eens naar de bloemen in het veld, zij spinnen niet, en zij weven niet, zij maken zich niet druk, want hun Vader zorgt voor ze. Hoeveel meer ben jij niet waard, dan de vogels en de bloemen? Je hoeft je geen zorgen te maken over hoe jij je kleden moet, of wat je zult eten. Als je je vertrouwen op Hem stelt, zal hij voor je zorgen. Is het leven altijd makkelijk? Nee absoluut niet, maar Hij heeft er nog een belofte bij gegeven, je zult nooit boven je kunnen beproeft worden.
Het is niet altijd makkelijk als je ziet wat er allemaal op ons afkomt, en ik ben heilig van overtuigd dat er nog veel meer rampspoed en ellende komt. Maar ik leg iedere dag mijn leven en dat van mijn kinderen in Zijn hand, en wat de toekomst brengt, ik weet het niet, maar ik weet me veilig geborgen in Zijn hand en met deze twee beloftes opzak en in deze vaste overtuiging die ik heb, durf ik rustig een aantal kinderen op de wereld te zetten. Hij zorgt voor mij en Hij zorgt voor hen, wel op Zijn manier, en die is niet altijd de mijne, maar ik heb er vertrouwen in dat Hij weet wat het beste is en in dat vertrouwen leef ik mijn kinderen voor en leer ik ze ook om niet angstig te zijn voor de toekomst.
Zal ik dan maar gewoon heel eerlijk zeggen dat ik hier nog nooit 1 tel bij stil heb gestaan? We scheiden ons afval, maar daar houdt het wel mee op. Is dat slecht of onvoldoende? Geen idee. De kinderwens is er wel of niet. Als die echt aanwezig is, dan kun je die eigenlijk ook niet echt onderdrukken is mijn ervaring. Dus ja, ik zou er misschien meer over na kunnen denken, maar het eerlijke antwoord is dat ik dat niet heb gedaan. Dat jullie dat wel doen is niet goed of slecht, maar ik zou daar niet mijn kinderwens door laten beïnvloeden
Zeker over nagedacht en beide ook enorme gesprekken over gehad. Het heeft ons een aantal jaar gekost maar hebben nu twee prachtige kinderen. En ja we zijn nog steeds bewust van alles wat we met de aardbol doen en de gevolgen van al onze beslissingen. We proberen zo bewust mogelijk op te voeden en te leven (wasbare luiers, zo min mogelijk afval creëren en groente uit eigen tuin).
Niet overna gedacht voordat ik aan kinderen begon. Ik was daar echt niet mee bezig, deed lekker mee met de consumptiemaatschappij.. kopen, kopen, kopen... schaam me rot nu ik er zo aan terug denk. Het klimaat was echt het laatste waar ik aan dacht.
Tot ik mijn dochter kreeg, en mijn gehele blik veranderde. Het besef dat de mensheid zo niet langer door kan gaan, dat ìk zo niet langer door kon gaan. En dat mijn dochter, of haar kinderen, kleinkinderen hiermee echt geconfronteerd gaan worden. Ik maak me echt zorgen om de generaties die nog komen. Maar weetje, er zijn ook mensen nodig die goed doen, die beseffen en een voorbeeld kunnen zijn over hoe het wel moet. Ik zeg niet dat ik mijn kind naar voren schuif om dit voorbeeld te zijn, maar ik voed haar wel ontzettend bewust op en ga ervanuit dat zij later de juiste keuzes gaat maken.
Wij leven nu heel anders dan voordat we ouders werden. Kopen niks meer wat we niet nodig hebben, en als we iets kopen dan alles tweedehands (tenzij het echt niet anders kan). Eten bijna geen vlees of vis meer. Hebben een eigen moestuin waar we groente verbouwen (al moet ik zeggen dat ik nog lerende ben en het niet zo supergoed gaat haha). Ik denk dat ik over een aantal jaar wel een tweede kind wil. Ja, ik maak me dus zorgen om het klimaat, overbevolking, maar om daar een eventuele kinderwens voor op te offeren vind ik wel heel heftig... en zoals ik eerder aangaf; ik ga ervanuit dat mijn kinderen bewust om zullen gaan met onze aarde :)
Ik dacht voor onze eerste eigenlijk nooit na over kinderen. Ik was wel behoorlijk bewust van alle problematiek, en deed heel erg m'n best om bewust te leven. Toen de eerste zich aandiende heb ik ook gezworen dat ik het alleen zou doen als Ik de milieu impact zo klein mogelijk zou houden. Zo gezegd zo gedaan, alle meubels tweedehands, alle kleding tweedehands, alle luiers tweedehands ( ja echt). Ben er zelf wel echt tevreden over hoe we het hebben aangepakt. Er is inmiddels zelfs een tweede, en we doen het helemaal hetzelfde. Trouwens het moet wel reëel blijven, dus wij gebruiken ook wel eens een nieuwe waterwipe, of bestellen wel eens een flesje op bol omdat de winkels dicht zijn. Het meeste van ons eten komt uit de buurt. We hebben een kleine boomgaard met fruit, hazelnoten en walnoten Groente kopen we direct bij een biologische boer in het dorp.
Ik heb geen partner, ben ooit lid hier geworden omdat ik er aan dacht om moeder of BAM te worden ooit. Ondertussen nog steeds geen partner, maar hoewel ik nog steeds een kinderwens heb, wil ik geen BAM meer worden. Het liefst zou ik willen adopteren of pleeggezin zijn, maar als alleenstaande met karig loon zit dat er ook niet in Dus nu gewoon gastouder, kijken hoe lang ik dat blijf, en anders ga ik ander werk met kinderen doen. Kinderen helpen groeien blijft prachtig Vooral corona heeft het bevestigd voor mij; we zitten zo op elkaars lip, maar ook die van de natuur, ik verwacht binnen niet al te lange tijd weer een soort virus of griep die flink om zich heen zal slaan. Dat kan met deze hoeveelheid mensen niet anders. Dus zelf een kind op de wereld zetten gaat denk ik niet meer gebeuren.
Maar ik heb wel makkelijk praten, ben single, en geen klapperende eierstokken(?). En ondanks kinderwens sinds kind al, jaagt de zwangerschap/bevalling me al vanaf kinds af aan ook angst aan Als iets van 10 jarige had ik al in mijn hoofd dat ik moeder wilde worden, het liefst zo snel mogelijk, maar wel via adoptie, zodat ik het kind niet zelf hoefde te baren haha!
Ik vraag me af hoe mijn leven er over 10 jaar uit ziet
Hoezo zit pleegouder worden er niet in als alleenstaande met karig loon? Als alleenstaande mag je pleegouder worden en adopteren kost een hoop geld, maar pleegzorg juist niet. Je krijgt namelijk een bedrag voor elke dag dat je pleegouder bent om juist te helpen financieel te ondersteunen en ervoor te zorgen dat men niet afziet van pleegouderschap wegens financiële zorgen. Daar had ik het juist nog over gister met een vriendin die een pleegzusje had. Dat wij het vreemd vonden dat alle pleegouders geld kregen en dat je het toch juist doet omdat je graag pleegouder wil zijn en het dan ook geen probleem zou moeten zijn als dat jou geld kost, mits je het je kunt veroorloven. Wij denken zelf dan in ieder geval altijd als wij eigen kinderen krijgen kost het ook geld en wij kunnen het missen, dus wij vinden het juist altijd vreemd dat we financiële ondersteuning zouden krijgen bij pleegouderschap als we besluiten dit te gaan doen.
Maar zover ik begreep is het geld meer een tegemoetkoming? Geen 'loon'? En zolang ik alleenstaand ben, met een maandloon van rond de 1000 euro (mogelijk binnenkort zelfs 300), kan ik niet echt pleegouder worden denk ik? Als in, in mijn huidige situatie kan ik het me niet veroorloven. December 2019 begonnen als gastouder, en net toen ik aanvragen binnenkreeg werd alles afgezegd, vanwege corona en thuiswerken/werk kwijt zijn, en ik heb maandenlang op maar een paar honderd per maand geleefd (had 1 gezin maar in de opvang), dus mijn spaargeld is op, en ben van die 1000 niet alleen hypotheek en alles aan het betalen, maar ook mijn ouders en broer nog aan het terugbetalen voor hun financiële hulp vorig jaar. Ik zou het niet doen voor het geld inderdaad. Maar dan moet ik wel in een betere situatie zitten vind ik zelf Mocht ik wel een stuk minder gaan verdienen binnenkort, zal ik zelfs misschien (even) moeten stoppen als gastouder om eerst weer even een geldvoorraadje op te sparen. En om pleegouder te zijn terwijl je weinig thuis bent, kan denk ik ook niet? Ik heb eerlijk gezegd nog niet eens echt navraag gedaan, omdat ik vond dat mijn situatie er niet ideaal genoeg voor was.
Ja het is meer een tegemoetkoming inderdaad, maar over het algemeen vind ik het bedrag wel hoog genoeg dat je ermee toe moet kunnen mits je genoeg inkomen had voorheen om dat ook al te doen. Zoals het klinkt is het bij jou inderdaad momenteel wel erg lastig, zolang er zorgen zijn of je rond kan komen en je huis, gas/licht en boodschappen kan betalen wordt het inderdaad wel een andere zaak. Maar misschien toch fijn om alvast te weten over de tegemoetkoming als je in de toekomst wel wat meer ruimte hebt om het pleegouderschap aan te gaan. En weinig thuis zijn lijkt mij geen probleem als je over een normale werkweek praat. Je kan immers een pleegkindje krijgen die al oud genoeg is om naar school te moeten, dus het is echt niet zo dat je altijd thuis zou moeten zijn/tijd zou moeten hebben.
We hebben hier wel over nagedacht en ik heb wel meerdere vrienden die om deze reden kiezen geen kinderen te krijgen. Ik denk niet dat het iets is om je schuldig over te voelen, jou kind(jes) gaan een impact hebben op de wereld zowel goed als slecht. En er is een spectrum aan wat oké is qua aantal denk ik, geen kinderen is helemaal oké en aan de andere kant heb je gezinnen met een TLC show en 20+ kinderen.. Ja, niet oké in deze tijden 🤭. En er moet veel meer verantwoordelijkheid worden geschoven naar producenten, die dmv greenwashing en kromme marketing campagnes doen alsof de verantwoordelijkheid bij de consument ligt. Ik geloof niet dat consumenten echt nog iets kunnen veranderen (betekent niet dat we niet alles moeten doen wat we kunnen om het te proberen en de producten over te halen). En het komt toch al snel terug op.. Als jij jou gewenste zwangerschap aan de kant zet voor het klimaat, en je buren krijgen 12 kinderen die allemaal elke dag een steak eten? Als jij geen kinderen krijgt, terwijl mensen in landen met opkomende industrieën er nog veel meer krijgen? Is 1 of 2 duurzaam opgevoede kindjes beter dan helemaal geen duurzaam opgevoede kindjes? Ik weet het antwoord daar op ook niet..
Ik doe veel voor het klimaat hoor, maar sommige dingen zijn het niet waard om je voor op te offeren voor mij persoonlijk. En natuurlijk wasbare luiers/babyzindelijkheid, tweedehands spullen, ik koop zelden iets voor haar en ons wat niet handgemaakt, tweedehands oid is. Maar dat is geneens het probleem. Het probleem is dat die kindjes ook weer kindjes krijgen. Je hoopt dat jij dezelfde waardes aan je kindjes meegeeft mbt duurzaamheid maar dat weet je natuurlijk nooit.. Ik geloof overigens niet echt in overbevolking, wel in overconsumptie. Daarom probeer wel zoveel mogelijk zelfvoorzienend te zijn, en werken er naar toe om een zelfvoorzienend (bos) huisje na te kunnen laten aan onze kindjes. Zodat wanneer alles naar de shits gaat ze nog ergens hebben om naartoe te gaan. Kortom 😂.. Ja, egoïstisch.. Maar ook heel normaal om je voort te willen planten. Ken je de term "eco-anxiety"? Daar gaan veel groene mensen op een gegeven moment aan onderdoor, je mag ook kiezen voor je eigen geluk en jij hoeft niet in je eentje dat hele gewicht te dragen 🥰. De wereld heeft ook duurzame bosrennende kindjes nodig!
Ik heb je hele berichtje aandachtig gelezen en eigenlijk is het enige wat ik kan zeggen Dankje, jou berichtje heeft een glimlach op mijn gezicht getoverd.
Heel stom misschien maar het is zo fijn om positieve berichten te lezen van mensen die ook stilstaan bik de staat van de wereld waarin we leven
Een gedachte die mij wel geholpen heeft: het scheelt ook al voor de wereldbevolking als je later aan kinderen begint, in plaats van helemaal niet. Als je bijvoorbeeld op je 36e een eerste kind krijgt in plaats van op je 18e, dan scheelt dat een hele generatie! Het is natuurlijk niet altijd zo planbaar... Maar toch een interessant idee, vond ik.
Daar had ik nooit zo over nagedacht maar eigenlijk zit daar best wat in. Nu willen wij sowieso beginnen met proberen rond mijn 35ste ivm praktische redenen. (Voor 18 zijn we ook heel wat jaar te laat en toen dachten we nog dat we nooit aan kinderen zouden beginnen)
Ik ben heel erg blij met de berichten van mensen die ons begrijpen en hier zelf ook mee hebben geworsteld. Zeker gezien de enige in mijn omgeving waarmee ik dit kan bespreken mijn partner is. De mensen om ons heen denken hier totaal niet over na en vinden het zelfs raar dat wij (nog) geen kinderen hebben als 30ers.
En inderdaad die kinderwens staat zo lijnrecht tegenover het rationele denken en ondanks dat er maar 1 reden is voor die kinderwens namelijk we willen het gewoon en zo veel rationele redenen wint die kinderwens het toch.
Owjazeker! Ik snap je gedachte! Hier hebben we 1 kind. We zijn compleet. We gebruiken zoveel mogelijk tweedehands. Letten op ons verbruik. Vind het alleen maar goed om daar over na te denken. Een kind vraagt er niet om om geboren te worden nee dat is de keuze vd ouders en we hopen haar maar goed te begeleiden met wat er op haar pad komt. Voortplanting "hoort" ook bij het leven. Las idd ergens de optie adoptie en dat vind ik dan ook wel een goede! Als ik het budget had had ik dat denk ik ook als optie gedaan ipv een kind van onszelf. Dat ze van onszelf is zou ik niet als meerwaarde zien en vermoed dat ik even veel kan houden van een adoptie kind.
Wel bij stil gestaan, niet zwanger maar zitten in ivf traject. Mocht het lukken dan zou ik ook wel bewust veel dingen tweedehands kopen en vooral geen onnodige dingen.mogekkkk wasbare luiers ivm plastic dat zijn wel dingen die mij ook bezig houden
Vind je dat er überhaupt geen kinderen meer op de wereld zouden moeten komen? Dus dat wij zeg maar de laatste mensen zijn en het hierna ophoudt? Of vind je dat je moet 'compenseren' omdat andere mensen wél kinderen krijgen? Zo ja, waarom zou jij dat moeten compenseren voor anderen?
Dat laatste, dan kijk ik naar mijn familie en dan denk ik die heeft er 3, die heeft er 5 en die ook 3 en dan denk ik er zijn al meer kinderen dan volwassenen. Waarom moet ik dan zo egoistisch zijn om er ook aan te willen beginnen? Maar ik kam het gewoon niet meer onderdrukken en daar voel ik me als ik erover nadenk soms best schuldig over. Maar aan de andere kant denk ik ook ja maar het is niet mijn schuld dat mijn zussen er meer dan 2 hebben dus waarom zou ik me dan schuldig moeten voelen
Ahh dus er is een soort quotum in je familie voor kinderen en die hebben jouw zussen al 'opgemaakt'. Klinkt een beetje gek vind je ook niet
Ik denk dat als je erg milieubewust bent, je juist beter kan helpen om de volgende generatie duurzamer op te voeden. Dan wanneer je dit over laat aan de anderen die daar helemaal niet over nadenken. Daar maak je denk ik meer verschil mee!
Misschien niet zo zeer een quotum maar meer de gedachten dat ik graag wil dat mijn nichtjes en neefjes het later goed krijgen. Inmiddels hebben we besloten voor onze kinderwens te gaan maar soms voelt het toch egoistisch naar mijn neefjes en nichtjes die nog zeker 70 jaar in deze wereld moeten leven.
In oorlogen worden ook kinderen geboren.. het geeft hoop, nieuw leven. Dat is hoe ik het zie. Het komt normaal gesproken voort uit liefde. Ik maak me niet druk over klimaat of wat dan ook maar wel dat ik vaak denk in wat voor wereld leven we en hoe gaat dat over 20 jaar of langer. De liefde voor elkaar lijkt steeds verder te zoeken. Ik kom uit een grote familie en ben daar heel blij mee. Altijd iemand om mee te praten of mee af te spreken. Ik ben er dankbaar voor. Verder zie ik kinderen als een zegen. Dus wat ik krijg, hoeveel ook, Ik zal proberen om ze op te voeden zodat ze later kunnen bijdragen aan de maatschappij. En al zouden ze het niet kunnen dan nog is elk persoon van waarde op wat voor manier dan ook.
Waarom zou je je schuldig voelen voor het krijgen van kinderen. Het is zo iets moois en bijzonders. Wat niet iedereen geschonken word. Daarom zou ik zeggen, voel je niet schuldig maar wees dankbaar dat het jou gegund word als het zo mag zijn.
Nog een voorbeeld: in china wilde ze invloed op de bevolking hebben. Eerst met 1 kind waardoor iedereen een jongetje wilde.. gevolg... meisjes tekort. Nu mogen ze meerdere kinderen(3) want anders hebben ze straks te weinig chinezen want ze hebben oversterfte. Zo blijven ze bezig. De een wil graag 2 kinderen, de ander 6 en weer een ander wil ze niet of krijgt ze niet. De natuur regelt het zelf.
Ik herken je gevoel en bezwaar ook hoor. De kinderwens bij ons is sterk, maar hoewel we twijfelen of we voor een tweede zouden willen gaan als een eerste ons uberhaupt gegund is weten we wel al zeker dat we niet meer dan twee kinderen willen om in ieder geval niet bij te dragen aan verdere overbevolking. Verder leven we wel heel bewust, zijn we van plan wasbare luiers te gebruiken, gebruik ik zelf wasbaar maandverband/cups. We eten geen vlees, ik eet ook geen melk en eieren, we willen geen groot huis (overwegen zelfs een tiny house als kinderen ons niet gegund zijn), gaan nooit op vliegvakantie, leven redelijk minimalistisch enzovoort. Voel ik me soms egoïstisch om een kind op deze wereld te (willen) zetten, ja. Maar dan bedenk ik me wel ook altijd, milieu principes terzijde, kinderen krijgen is altijd egoïstisch.
Wel bij stil gestaan, niet zwanger maar zitten in ivf traject. Mocht het lukken dan zou ik ook wel bewust veel dingen tweedehands kopen en vooral geen onnodige dingen.mogekkkk wasbare luiers ivm plastic dat zijn wel dingen die mij ook bezig houden
Mag ik vragen of er bij jou een specefieke reden is dat je toch hebt besloten aan kinderen te beginnen? Of was het net als bij ons dat je op een gegeven moment dacht we willen het gewoon.
Wat betreft 2de hands spullen denken wij daar inderdaad ook zo over, nieuw is niet altijd nodig.
Ja een egoïstische reden ik zie mezelf niet moederloos oud worden. Gevoel ging voor wat beter is voor de wereld. Maar zijn nog geen kinderen hoot dat lukt niet echt nog dus misschien een voorteken
Dit is de reden dat mijn vriend maar 1 kind wil. Ik heb nog een heel grote kinderwens dus hoop toch echt op 2 maar meer dan 2 gaat het sowieso niet worden, met als zijn reden inderdaad het klimaat en overbevolking. Er lopen al genoeg mensen en onszelf vermenigvuldigen en in een groot gezin leven is niet perse nodig.
Heel erg bedankt voor je reactie. Zo kijken wij er inderdaad ook tegenaan en we hebben ook besloten dat mocht het lukken 2 de max is. Met de gedachten zo vervang je jezelf zonder mee te werken aan verdere overbevolking. Mag ik vragen of jij je toen je had besloten het te gaan proberen je soms ook egoistisch voelde omdat je voor je eigen geluk ging?
Nou het komt wel eens in m'n hoofd als ik bepaalde nieuwskoppen voorbij zie komen maar m'n kinderwens won het toch echt... Die is zoooo sterk. Zelfs nu ik pas geleden m'n eerste kindje gehad heb 🙈
Nee juist niet bij stil gestaan, we zien een kindje als een wonder en geschenk van God en staan er daarom juist in deze tijd waarin de wereld het moeilijk heeft voor open om een kindje te ontvangen uit Zijn Naam, en we hopen dat de kindjes die we hebben iets moois aan de wereld mogen toevoegen en juist iets voor de mensen mogen betekenen! Dat ze licht, liefde en leven mogen verspreiden in deze donkere tijden.
Mogelijk is adoptie een idee, als je zulke zwaarwegende bezwaren hebt?
Die bezwaren zijn nu juist weg, ondanks dat ik me soms egoistisch voel als ik er over nadenk. Adoptie hebben we inderdaad ook overwogen, maar ja de wens voor een kind van onszelf wint het toch van de bezwaren
Mijn man hoefde geen kinderen en heeft geen kinderwens. Maar houdt zielsveel van zijn kinderen. En is heel trots nog een keer vader te mogen worden.
En nee heb hem niet genaaid door expres zwanger te raken. Mijn man sprak dit pas uit nadat we al kinderen hadden. Omdat zijn ex tegen mij zei dat hij nooit geen kinderen wilde net zoals goede vriend van hem die idd nog steeds kinderloos is. Zo doende samen het gesprek gevoerd.
Haha ik ken helaas vrouwen die dit wel hebben gedaan. Mijn man wist keurig dat ik niets gebruikte aan anticonceptie. En hij heeft na groep 8 biologieles gehad 🤫🤣
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (60) Verversen