Mijn jongens gaan straks naar de basis school. De interactie met andere leeftijdsgenoten is wat mij betreft onmisbaar.voor een goede sociaal-emotionele ontwikkeling. Daarnaast heeft de.juf ervoor geleerd om les te geven. Ik niet.Zij kan dus 100x beter lezen, schrijven etc etc uitleggen aan mijn kinderen. Ik ben echt niet dom, maar op het juiste niveau, pedagogisch verantwoord lesgeven.... daar heb ik geen kaas van gegeten. En gelukkig hoeft dat ook niet. We hebben een goed onderwijssysteem en is thuis scholing niet nodig voor onze jongens. Voor ons gezinis het het beste dat de kinderen naar school gaan.
Ik denk overigens dat thuisonderwijs in sommige gevallen niet anders kan of dat het voor specifiele kinderen beter kan zijn. Bijv ernstig ziek of .... bijzondere situaties. Maar als er een goede basisschool in de buurt is...lijkt het mij niet nodig. Maar we leven in een vrij land. Dus ieder mag daar zelf zijn ideeën ovrr hebben.
ik vind het helemaal niks.. puur omdat ik de capaciteit als leerkracht niet heb, maar nog belangrjker vind het gemis van kindjes in en om de klas zeer belangrijk en dat kan ik ze thuis niet bieden. eens met wat pride en joy zegt, en ik denk ook verder, stel je hebt je kids de basis school thuis les gegeven... en dan ineens de middelbare, die kindjes weten toch niet wat ze overkomen, of blijven deze ouders ook de middelbare thuis les geven...
Overigens, als je in NL thuisonderwijs wil geven, moet je 'vrijstelling van leerplicht' aanvragen. Wat natuurlijk vreemd is, want zo lijkt t of je niet wil dat je kind wat leert. Terwijl deze ouders (tenminste die ik ken) juist extra gemotiverd is dat r kinderen veel leren, juist vindt dat t op de scholen niet goed genoeg geregeld is.
Ik heb een vriendin die t doet, volgens mij gaat haar (en haar kinderen) ook heel goed af. Zelf heb ik er ook (2 seconden) over nagedacht, maar ik denk dat 'ik het mijn kinderen niet aan moet doen alleen mij te horen' als je begrijpt wat ik bedoel. Ik vind wel fijn dat ze ook 'levensvisie' van anderen dan alleen hun ouders horen.
Hoewel, die vriendin van me heeft ook veel contact met andere 'thuisonderwijs-ouders', dus het is zeker geen eenzame bedoening. Ze doen veel samen en die kinderen hebben dus ook genoeg sociaal contact
Maar mag dat dan zomaar in Nederland? Ik lees hier onder allemaal reacties dat het niet zomaar mag (geen idee wat er van waar is hoor) Of woont zij niet in Nederland?
Het is aan strenge regels gebonden, je moet het aanvragen, maar zij wilde het perse en het is haar 'gelukt' om het zo maar uit te drukken. Het kan ook afgewezen worden. En ze moet t elk jaar opnieuw aanvragen. Ze woont gewoon in Amsterdam. Ik had altijd het idee dat het op verre platteland waar minder scholen zijn ofzo eerder zou lukken en misschien is dat ook wel zo, maar zij heeft het, met minstens 5 scholen in een straal van 100m rond haar huis (bij wijze van spreken) toch voor elkaar. En ze ontmoet dus andere ouders, ook in amsterdam, om mee samen te werken.
Ook in den haag ken ik via-via een geziin waar de kinderen thuisonderwijs krijgen.
Heb er een heel mooi filmpje van gezien op TedX. Het heeft zeker voordelen! Vooral als je wel zorgt voor voldoende leerstof (je moet wel je kind kunnen stimuleren) en sociale contacten. Helaas in NL bijna onmogelijk.
Ik ben geen tegenstander, maar echt voorstander ook nog niet zo. Ik vind het belangrijk dat kinderen goed les krijgen, en ben dus ook van mening dat degene ook echt een docent moet zijn en het niveau van onderwijs dat het kind krijgt, niet onderdoet aan het niveau van leeftijdgenootjes die regulier onderwijs volgen.
Wat ik ook niet onbelangrijk vind, is het sociale vlak. Het sociale is thuis niet op alle fronten 'aan te leren' Juist door ervaringen op te doen door met leeftijdgenootjes in contact te komen, leren kinderen wat 'sociaal zijn' is. Natuurlijk krijgen ze veel mee van de ouders, maar ook al ben jij als ouder heel sociaal en maak je met iedereen en praatje, je kind kan helemaal het tegenovergestelde zijn. Het lijkt mij dan voor zo'n kind niet bevorderlijk om dan weg gehouden te worden van andere kinderen, die doordat ze samen een school periode mee maken, met elkaar om leren gaan en elkaar leren kennen.
Ook al kon het hier in Nederland 'zomaar' ik had er niet zo snel voor gekozen.
Ik vind dat een nood-oplossing, geen vrije keuzemogelijkheid. Als naar school gaan om wat voor reden niet kan, dan ben ik blij dat thuis-onderwijs bestaat. Maar het kan in mijn ogen nooit een schoolklas nabootsen op het sociale vlak. Ook denk ik dat het lastig is om het niveau te bepalen zonder andere leerlingen als vergelijkingsmateriaal, met als risico dat het aanbod niet helemaal goed is.
Daar ben ik het mee eens. Voor mijn kinderen is thuisonderwijs geen goede optie. Ik vind dat kinderen naast de lesstof heel veel andere belangrijke zaken leren op school. Belangrijk voor later, wanneer ze zelfstandig moeten functioneren in de maatschappij.
Ik ben er zeker voorstander van. Maar je krijgt voor thuis onderwijs alleen toestemming in hele uitzonderlijke gevallen. Het sociale aspect kan vind ik ook geleerd worden thuis.
Dat ben ik niet met jou eens. De dynamiek in een klas kan thuis niet worden nagebootst. Je kan thuis theoretisch vertellen over sociale dingen, maar dat is heel wat anders dan dat kinderen het zelf ervaren en er zo van leren.
Ik vind dat thuisonderwijs kinderen wel erg buiten de samenleving plaatst. En het geeft me vaak het gevoel dat ouders die dat doen hun kinderen wel erg claimen en leven vanuit angst voor de boze buitenwereld....
Eens met Twa Poppen over het sociale aspect. Daarnaast is het heel lastig te controleren of de kinderen wel goed onderwijs krijgen. De onderwijsinspectie kan moeilijk ieder gezin langs waar thuisonderwijs wordt gegeven. Dus nee, ik vind het niets.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (21) Verversen