Hallo. Mijn vriend en ik gaan binnenkort starten met proberen zwanger worden. Misschien is het nog wat vroeg om dan al aan thuisblijfmoeder te denken, maar ik bereid me liefst altijd goed voor op wat gaat komen.
Ikzelf werk nu 32u per week. Mn vriend doet er 38u. Ik zou zelf zowiezo niet zoveel willen blijven werken als er uiteindelijk kids komen, maar liefst van al wil ik gewoon thuis blijven en voor de kinderen en mn mannetje zorgen. Hij vindt het prima als ik zeg dat ik gewoon stop met werken. Nu had ik toch graag wat reacties van mensen gehad hoe het juist bij jullie lukt om gewoon thuis te blijven. Vooral het financiële aspect houdt me wat tegen. Ik denk dat het allemaal wel gewoon losloopt. We zijn van nature uit niet grote spendeerders, dus letten nu ook al gewoon wat op. Toen we ons huis pas kochten had mn vriend geen werk en een hele lage uitkering. Ikzelf werkte toen ook nog maar 24u, dus zijn we er wel op voorruit gegaan. Ik zou nu de eerste jaren via tijdskrediet (België) thuis kunnen blijven en dan zo dus nog een extra klein inkomentje hebben. Maar wat als mn vriend zn werk kwijt raakt? Denken jullie daar ook wel eens over na? Hadden jullie dit allemaal financieel in gedachten gehouden of meer gekeken van "we zien wel wat er op ons afkomt"?
Ik heb geen idee wat je betaalt aan lening/huur voor je woning, maar als die niet te hoog is, moet je echt wel rond kunnen komen met 1 loon. Ik heb nooit begrepen dat een tweeverdieners met max 2 kindjes niet rondkomen op het einde van de maand....
Wat me wel belangrijk lijkt:
- doet je vriend zijn werk graag? (Geloof me, niet onbelangrijk om verwijten tegen te gaan.)
- Heb je een financiële buffer? (Mocht je vriend dan toch ooit zijn werk kwijt geraken, maar goed, de eerste 6 maanden verlies je echt niet zoveel op je loon.)
- Recht op tijdskrediet? Doen! En extra klein inkomen, is dat niet snel €500? (Ik kan het mis op hebben hoor.)
- Vergeet niet: jij thuis is geen opvangkosten, jij thuis = minder vervoerskosten, jij thuis = meer tijd om te letten op promoties
Alles is te doen hoor, we leven gewoon in een maatschappij waar luxe als normaal wordt aanzien, waardoor veel mensen vinden dat het niet haalbaar is met 1 loon, niets is minder waar, tenzij je vroeger ooit voor een hoge lening gekozen hebt en/of degene die nog zou werken met een erg laag loon zit.
Profiteer van de tijd met je kindje(s), voor je het weet, gaan ze naar school!!
Het inkomen bij tijdskrediet zal rond de 400 euro liggen ongeveer. Onze lening ligt nogal aan de hoge kant, wat betekent dat ongeveer de helft van mijn vriends loon + mijn tijdskrediet hieraan op zou gaan. Wel kunnen we momenteel gemakkelijk leven van 1 inkomen, maar hebben ook beiden maaltijdcheques, waarvan 150€ dus wegvalt als ik stop met werken. Wel zouden de tankkosten verminderen met ongeveer 60 euro. We hebben zelf wel een financiële buffer, die ons wel een tijdje erdoor kan helpen moest het nodig zijn.
Qua manlief zn werk is het momenteel wat kijken wat hij wil. Hij werkt momenteel, maar heeft ook een aanbod gekregen op een andere plaats en heeft nog meegedaan met examens om op zijn huidig werk hogerop te raken. Zullen maar even uitkijken wat het gaat worden. Als hij het werk krijgt waar hij examens voor meegedaan heeft, dan verdient hij wel wat meer, wat ons dus ook weer meer zekerheid geeft voor moest hij werkloos worden, omdat zn uitkering dan hoger ligt.
Bedankt voor je antwoord!
Jullie lening ligt dus erg hoog, een keuze in luxe die ieder voor zich maakt natuurlijk! Maar weet dat je vaak met minder geld, niet noodzakelijk minder kan bekomen! Een plaats je in huis voorzien voor voorraad aanleggen is ook erg handig. Ik koop "onze" merkproducten altijd in promotie en koop dan oor soms wel een half jaar ver haha! Ach, bekijk het eens op je gemak, je komt er best wel als het nodig is, de tijd met je kinderen is onbetaalbaar!
En voor je t weet zitten je kinderen op school. Hier bijvoorbeeld van 8:30 tot 14:00. Als je dan sochtends werkt, ben je gewoon weer thuis wanneer je kind thuiskomt. Ik moet er niet aan denken om dan elke dag alleen thuis te zitten...
Ik kan Helaas mn uren niet zelf kiezen op m'n werk. Dus ofwel ben ik rond 1 of 2u wel thuis. Maar kan ook net zijn dat ik pas om 18u, 20 of 21u thuisben.
Ik ging van 24 uur per week naar werkloos thuis. In het begin was het wel lekker rustig en kwam ik overal aan toe. Maar na een maand of 3 werd mijn wereld echt wel kleiner. Niet omdat ik niemand meer sprak hoor, en ik zat ook bij een vereniging. Maar ik voelde me zo leeg. Wat maak je mee op een dag dat je je kind naar school brengt, stofzuigt en de ramen lapt, en je kind weer ophaalt van school? Ik had verdraaid weinig te vertellen savonds. Dat kan voor iedereen natuurlijk anders zijn, maar ik was dolblij dat ik na 4 maanden weer een baan had!!!!! Nooit dat ik uit eigen keuze thuisblijfmoeder wordt heb ik geleerd.
Ik werk gewoon door. Om veel redenen; financieel; als er iets gebeurt met manlief kan ik ons gezin alleen onderhouden. Toekomst: pensioen, ervaring blijven opdoen, goed op cv.
Persoonlijk: ik heb een heerlijke baan, ik heb het nodig om andere invloeden te krijgen dan enkel de thuissfeer... En ze zijn zo snel groot, ze gaan dan toch de hele dag naar school? wat ik wel leuk vind is dat mijn man minder is gaan werken en ik niet; ieder zo zijn behoefte... Maar het zijn toch vaak de vrouwen die ervoor kiezen. Denk niet alleen aan de komende paar jaar, maar ook aan je toekomst... Succes!
Heel eerlijk, het is niet eens in mijn hoofd opgekomen om geheel te gaan stoppen met werken. Na mijn verlof ben ik dus gewoon weer aan het werk gegaan, zelfs dezelfde uren (ik werkte toen al 32 uur), mijn man ging toen één dag per week ouderschapsverlof opnemen. Na de geboorte van mijn tweede kind ben ik ook mijn ouderschapsverlof gaan inzetten. Nu werk ik 24 uur (drie dagen). Ik voelde tijdens mijn verlof de muren al op mij afkomen dus toen wist ik het heel erg zeker, ik kan nooit thuisblijfmoeder zijn. Dat zou mij diep ongelukkig maken. Ben blij dat ik dus de balans heb gevonden tussen werk en thuis. Datzelfde is aan jou. Als jij gelukkig wordt van thuisblijfmoeder zijn, dan dat vooral gaan doen (als het ook financieel kan). Gelukkig heb je nog wel even de tijd om over die keuze na te denken. In Nederland is het best luxe. Parttime werken is heel goed mogelijk. In de meeste andere landen is het of fulltime of niets. Hoe zit dat eigenlijk in België?
Vooral in supermarkten en andere winkels begin je halftime (24u) te werken. Ik zou dus ook eventueel gewoon via tijdskrediet minder kunnen gaan werken. Ook mijn vriend zou op z'n huidige werk kunnen minderen, dus denk dat ze hier in België ook wel flexibel zijn daarin.
Ik dacht ook altijd dat ik thuis blijf moeder zou willen worden. Andere doelen had ik ook niet echt gesteld. Maar na de geboorte van mijn dochter kwam ik er al heel snel achter dat alleen thuis blijf moeder niets voor mijn zou zijn. Inmiddels is mijn studie afgerond waarna ik een tijdje werkloos ben geweest. Toen is mijn wereld wel heel klein geworden.. In middels werk ik wel weer twee dagen in de week en ik moet zeggen dat dat me enorm goed bevalt! 5 dagen thuis bij dochterlief en 2 dagen weg. Ik zou niet meer anders willen nu.
Ik ben een 3 tal jaren geleden een jaar aan een stuk werkloos geweest. In het begin voelde ik me inderdaad niet zo goed, miste sociaal contact. Maar na verloop van tijd had ik het daar eigenlijk niet meer moeilijk mee. Ben ook altijd graag op mezelf geweest. Dus heel veel nood aan sociaal contact heb ik nooit echt gehad. Wel had ik al gedacht aan eventueel vrijwilligerswerk of een studie volgen (begeleider in de kinderopvang). Heb zelf altijd iets met kinderen willen doen, maar werk momenteel in een supermarkt. Ik ben ondertussen goed geklommen op de ladder, maar toch mist er iets voor mij en zie ik me er ook niet heel mn leven werken. Vandaar dus ook dat ik eventueel zou willen gaan studeren. 1 dag in de week of wat avonden.
Het feit van niet onafhankelijk willen zijn van je man, ja dat snap ik.. zou denk ik ook wel moeite hebben om kleren te kopen met het geld dat hij eigenlijk verdiend, ook al heb ik de eerste jaren een klein inkomen.
K ook thuisblijf, vriendlief verdiend genoeg.. Is indd krap.. Ik debk dat k na volgende zwanger/kraamtijd miss toch wel ga werken, al is het om er ff uit te zijn..
Ik zou ook altijd zelf 1 of 2 dagen minimaal willen blijven werken. Ten eerste omdat ik naast mama ook nog gewoon Danielle ben en ik behoefte heb om ook met andere dingen dan vieze luiers en loopneuzen bezig te zijn.
Daarnaast zou ik absoluut niet financieel afhankelijk van iemand anders willen zijn.
Het is niet alleen de vraag of je het redden kan financieel (hou je nu bijvoorbeeld elke maand je gehele salaris over om te sparen? En vergeet niet dat je uitgavenpatroon drastisch veranderd met een kindje!!!) Je moet vooral kijken of je niet werken WILT. Het punt met thuisblijven vind ik persoonlijk dat je je buiten de maatschappij plaatst. Je spreekt enkel nog je kind, of een andere moeder. Je maakt weinig mee, je wereldje wordt rap kleiner. In Nederland maak ik me dan ook nog druk over een pensioengat, gat in je cv etc etc. Ik zou alles heel goed op een rij zetten voordat je definitief volledig ontslag neemt. De weg terug is een stuk minder eenvoudig.
Ik ben thuisblijf moeder ( niet bewust voor gekozen ivm reuma ) ik ben er altijd voor me dochtertje , ik ben altijd met haar bezig 7 dagen in de week. Ook als ze ziek is ben ik er voor haar . Soms mis ik dat stukje eigen wel , even een paar uur geen mama zijn. Dat
Klinkt hard maar
Ik mis een stukje van mezelf . Mijn man werkt 60 a 80 uur in de week dus die is zelde Thuis . Ik geniet natuurlijk wel van alle momenten. Maar Soms word je ook beoordeeld dat je thuis zit . " je hebt de hele dag de tijd" " wat doe jij zoal op een dag je bent altijd thuis" mensen begrijpen niet , dat je 24/7 aan het opvoeden bent en niet uit die cirkel komt ( even werken) . Huishouden alle taken komen op mij aan niks is verdeeld omdat het ook niet mogelijk is ivm mijn man zijn werk. Xxxxx succes met het maken van je keuze
Ik ben van mening dat het heeeeel erg belangrijk is dat je als vrouw zijnde niet afhankelijk bent van je man en je dus ook zelf financieel zou kunnen redden, mocht dat in de toekomst noodzakelijk zijn. Daar komt ook nog eens bij dat je ook als vrouw en moeder toch in het sociale werk kringetje zou moeten blijven zitten... Je bent zoveel meer als alleen "mama en partner" Geef je werk daarom niet zomaar (helemaal) op. Is het geen optie om 1 of 2 dagen te werken? Echt waar meid... het is voor jezelf zo belangrijk om in elk geval IETS te doen voor jezelf!
Je zou ook voor minder uren kunnen gaan werken? Ik ben zelff zwanger maar altijd thuis moeder worden nee dat zou ik ook niet willen.en waar nu werk met zo veel uren dat gaat ook niet met kind sttaks er bij.maar als je echt financieel kan redden van 1 loon dan zou dat heel mooi zijn.
We verdienen nu ongeveer het dubbele van wat we in het begin dat we hier woonden hadden. Met het statuut van tijdskrediet erbij zouden we ongeveer twee derde van ons huidig loon hebben..
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (29) Verversen