Ahh herkenbaar hoor. Hier 37 weken en vierde kindje. Kijk ernaaruit maar ook enorm tegenop. Ben nu ook wat ouder en merk dat ik veel meer erover nadenken dan toen ik jonger was en zwanger.
Ik heb helaas geen tips, maar wel herkenbaar! Ik heb ook al 4 kids. En telkens dacht ik “jah… het zit erin dus het moet er ook uit he”. Ik had zoveel moed en vertrouwen. Maar nu… ik vind het zo spannend en kan de angst voor de pijn echt gewoon niet uitzetten
Oh, heeeel herkenbaar😅 Hier zwanger van de zesde en al heel de zwangerschap stress voor de bevalling. Komt denk ik ook doordat je weet wat je weer moet doorstaan qua pijnen. Ik stel mezelf gerust door te denken “ik heb het al 5 keer doorstaan” of “ hij moet er toch uit” en heb het voornemen me als het zover is gewoon weer helemaal te geven. Hoop op een thuisbevalling, maar heb ook weer angst voor een grote baby die vast blijft zitten🙄 Nou, zulk soort dingen😂😂 Vreselijk, ik ben niet echt helpend volgens mij😑 Probeer te ontspannen. Ik breng mijn weeen “altijd” door op handen en knieën dan gaat de ontsluiting sneller doordat de baarmoeder niet eerst “overeind” hoeft te komen, omdat hij al in de goede positie “hangt” dan. Ik wens je toe dat het voorspoedig mag verlopen. Heel veel sterkte als het zover is!🍀🍀
Elke bevalling gaat zo ontzettend anders! Ik ben nu zwanger van onze 6e en wat mij bij de vijfde ontzettend geholpen heeft is idd, het vertrouwen in God en in mijn lichaam: ‘het weet wat het moet doen’. Ik visualiseerde elke wee die op me af kwam als een ‘golf’ en ‘dook erin’ met de gedachte ‘kom maar op, ik krijg je wel klein’. En toen het ècht even niet leuk werd (de vroedvrouw was nog onderweg en man en kinderen waren het badje aan het vullen..) probeerde ik heel bewust te voelen om welke houding mijn lichaam vroeg. En toen wist ik dat ik op de wc moest gaan zitten .. waar mijn dochtertje heel even later ook geboren werd :)
Ik besefte daarna meer dan ooit dat je brein ontzettend veel invloed heeft op je lijf. Probeer dus maar te bedenken wat jij nodig hebt om juist te ontspannen en je zelfvertrouwen te vergroten. Spreek evt een appje in naar jezelf die je kunt luisteren als het begint
Mooi! Ja het grappige is dat als de weeën beginnen, dan komt er een soort oerkracht naar boven van "ik kan dit, lukt me wel, elke wee brengt me dichter naar de verlossing" maar die tijd tot dat moment is suuuuperspannend haha
Ik heb er maar 2, waarvan de laatste een geplande keizersnee. Datum stond vast. Daar keek ik toen echt naar uit. Was geen makkelijke en zorgeloze zwangerschap. Wist: doet even ( paar dagen/ weken) pijn, maar dan heb je het maar weer gehad. Ik zat meer met mijn oudste dan met mezelf. Dat was nog zo'n dreumesje. Bij de oudste had ik niet veel verwachtingen. Spannend maar op een gezonde manier. Komt goed, je hebt dit vaker gedaan Straks weer zo'n kleintje erbij 🥰. Jammer dat dit hoofdstuk voor ons afgesloten is.
Pfff ja herkenbaar.. hier 38+6 en ben zo gespannen! Gek eigenlijk, want mijn eerste bevalling ging goed en snel en toen zag ik er ook helemaal niet zo tegenop.. nu dus wel.. ineens komen ook allerlei beelden terug van de minder mooie momenten, de heftige weeen, het persen wat niet meer ging, het opstaan en naar de wc gaan erna etc etc.. zit mezelf helemaal gek te maken. Heb ook een soort voorgevoel dat deze bevalling minder makkelijk zal gaan.. sorry hier heb je niks aan, maar zag je blog en zit dus met precies hetzelfde gevoel!
Hier verwachten we de derde. Ook mijn tweede bevalling was echt wel een stukje pittiger dan de eerste.
Wat ik tot nu toe vooral gedaan heb is bekijken wat mij zou kunnen helpen om te ontspannen, elke houdingen ik wil proberen en ik heb een tens-apparaat via de zorgverzekeraar aangeschaft.
Merk dat ik nu gevoelsmatig toch een beetje grip heb op m'n bevalling en het idee het dat het me niet gaat overkomen, maar dat ik de controle heb. Heel gek, want uiteindelijk zijn het kleine dingen die ik bedacht heb, die de pijn echt niet weg gaan nemen, ook kunnen er natuurlijk altijd nog onverwachtse dingen gebeuren. Maar het geeft voor nu enorm veel rust, dus dat scheelt al een hoop spanning ;-)
Go with the flow. Makkelijk gezegt.misschien. Maar dat bedoel ik niet hoor. Het gaat zo als het zal gaan. Helaas heb je daar geen invloed op.. Dus dit is het enige wat je kan doen. Laat het over je heen komen. Succes !!
Ik ben net zover zwanger als jij, van de derde, en herken me helemaal in jouw post. Hoewel ik niet eens trauma bevallingen heb gehad maar de tweede was wel pittiger dan de eerste. Ik hou mezelf voor dat je in een natuurlijke modus schiet als je gaat bevallen en dat je hier dan veel minder mee bezig bent dan nu. Succes meid!
Niet teveel over nadenken joh, het komt en valt niet te vermijden, geniet van het nu, leef in het nu. Je weet toch niet precies hoe het loopt. Het is heel normaal als je af en toe zo’n … oh kak.. daar gaan we straks weer.. momentje hebt, maar niet in blijven hangen.
Oh zo herkenbaar bij nummer 1 ging ik er zen in...bij nummer 2 dus eigenlijk niet meer zo (bang voor een weeenstorm zoals bij 1, maar redelijk kalm nog)...nr 2 werd uiteindelijk een traumabevalling...dus nummer 3...oefff dat was echt van te voren ene brok nervositeit, maar toen het zover was ging het eigenlijk zo mooi.
Wat fijn om te horen! Hier gelukkig geen trauma bevallingen maar 4de duurde zo lang.. na 24 uur weeën en een nacht niet geslapen pas 3cm en daarna ging alles snel maar wel een Fluxus.. dusja hopelijk gaat het dit keer beter! Moment dat de weeën beginnen, komt er een stuk vertrouwen in je lichaam?
Ik denk zodra je de eerste weeën voelt je gewoon weet wat je moet doen en er misschien wel helemaal niet meer zo mee bezig bent als nu. Ik hoop dat je straks met een positief gevoel kan terug kijken op deze bevalling en dat alles goed mag zijn met jou en de baby
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (18) Verversen