He meiden veel van jullie zullen me vast een slecht persoon vinden en dat mag vind ik zelf ook.
Ik heb 3 dagen geleden abortus gedaan niet omdat ik het wou maar werd er meer toe gedwongen door jeugdzorg en me ex. Ik heb al 3 kindjes en die zijn me allemaal uit huis gehaald Nu voel ik me constant schuldig omdat ja ik heb gewoon een kindje dood gemaakt en ook na anderen toe die zo graag een kindjes willen en waarbij het niet lukt.
Maar ik voel me 3 dagen laten gwn zo slecht zit te snakken na adem, ben duizelig, zuurbranden, hoofdpijn en heel veel bloedverlies. Is dat normaal?
Of zou ik misschien onbewust toch paniekaanvallen hebben.
Ik ben eigenlijk best wel bang zijn er meer meiden die dit mee hebben gemaakt. (Ik heb onder plaatselijke verdoving gedaan dus niet onder roesje)
Vragen eens hulp bij stichting FIOM. Je krijgt professionele hulp online, en het fijne vond ik dat je niet persé aan een vaste dag of tijd vast zat om de opdrachten etc te doen.
Trek je alsjeblieft niets aan van meningen van andere mensen. Soms is het idd de beste keuze, maar dat neemt niet weg dat het ongelofelijk zwaar voor je is. Zeker mentaal.
Ik snap jeugdzorg wel dat ze je tot abortus hebben verplicht. Als je al 3 kinderen zijn afgehaald ben je blijkbaar niet in staat om een goede moeder te zijn. Ik zou zeggen zorg dat je niet meer zwanger wordt en zorg dat je je zaken op orde hebt want met dit soort dingen maak je wel een einde aan een onschuldig leven en voel je jezelf rot. Dus wees alsjeblieft wat verantwoordelijker. !!!
Ze mogen alleen abortus doen wanneer jij daar achterstaat en niet jeugdzorg of je ex. Jeugdzorg kan natuurlijk altijd besluiten om dan dit kindje ook uit huis te plaatsen maar abortus nooit! Het is natuurlijk ook niet voor niksdat je andere 3 kinderen uit huis zijn geplaatst! Er zal ongetwijfeld meer aan de hand zijn. Ik hoop dat he de juiste hulp krijgt. Probeer nu ajb een zwangerschap te voorkomen.
Jeetje wat heftig voor je. En zeker ook dat het met plaatselijke verdoving is gedaan. Ik denk dat je situatie al moeilijk genoeg is. En een abortus verwerken heeft echt heel veel tijd nodig. En ik denk dat het moeilijke voor jou dan ook nog is dat je je verplicht hebt gevoelt. Sterkte en zoek zeker professionele hulp...
Wat heftig zeg! Voor je klachten zou ik even contact zoeken met de huisarts of een van de ondergenoemde instanties.
Kan me voorstellen dat je nu extra kwetsbaar bent ook voor langdurige psychische klachten, er is in het afgelopen jaar al een boel gebeurd begrijp ik. Je kleinste kindje bijna een jaar en nu al bij je weg.. heftige situatie zo voor je! Heeft je gezinsvoogd ook hulp voor jou geregeld, iemand om mee te praten of praktische hulp om je situatie te verbeteren? Ik zou je echt willen adviseren nu even goed de aandacht voor jezelf te nemen. Blijf niet rondlopen met nare gevoelens, praat er over. Het is nog zo vers! Zorg dat je goed in je vel komt te zitten, zodat je kracht en energie hebt om je thuissituatie te verbeteren en te knokken voor je kinderen! Je kunt voor je vierde kindje niets meer doen, maar voor je andere kindjes kun je alles doen wat in je bereik ligt om te laten zien dat je in staat bent om ze te bieden wat ze nodig hebben! Succes meid!
Waarom zijn je andere kinderen uit huis geplaatst? Ik denk zeker dat dit van belang is. Soms is een keuze verstandelijk beter, maar gevoelsmatig klopt het niet. Meis praat er over, verdring het niet. Sterkte.
3 kindjes uit huis geplaatst en dan weer zwanger raken? Was/ben je aan de pil? Ik wil me er verder niet over uit spreken, dat lijkt me beter, ik wens je veel sterkte,
Iedereen die mij een beetje kent hier weet dat ik een groot anti abortus activist bent. Dus ja ik vind het vreselijk en idd het doden van een kindje. Maar het is nu gebeurd. Je moet hulp zoeken en leren omgaan met wat je hebt gedaan en verwerken wat er is gebeurd. Ik kan mij voorstellen hoe dwingend jeugdzorg geweest kan zijn als ik soms beelden zie, verhalen hoor van hulpverleners en gynacologen. Ik wens je kracht toe en Gods liefde want bij Hem is bij berouw altijd vergeving.
goh al die opmerkingen over de anticonceptie.. al doe je nog zo voorzichtig, een zwangerschap is nou eenmaal niet altijd te voorkomen..
dapper dat je dit zo open durft te vertellen. ik denk dat niet iedereen dit zal kunnen begrijpen.
als je veel lichamelijke klachten heb en dit niet helemaal vertrouwd kan je het beste even contact opnemen met de behandeld arts.
en het verwerken van zoiets heftigs heeft inderdaad echt tijd nodig. het is nu nog maar 3 dagen geleden dus nog heel vers allemaal. Hoe lang was je zwanger? en vind je zelf ook dat dit het beste is voor je 3 andere kinderen? 3 kinderen is al een hoop zorgen. en dat je deze niet bij je mag hebben is hartverscheurend. misschien is dit wel reden om nog eens extra hard voor je 3 kindjes te knokken. Je bent net een 4e kindje verloren. dat verlies is niet ongedaan te maken. Maar het verlies van je 3 andere kinderen kun je wel iets mee. Ik denk dat je dit het beste kunt verwerken door er voor te zorgen dat het niet voor niks is geweest. Knok keihard voor je andere kinderen en zorg dat je alles zo dusdanig op orde hebt dat ze weer bij jou mogen komen wonen.
Je zit gewoon in een enorm heftige situatie. 3 kindjes uit huis geplaatst en daarnaast zullen er ook wel de nodige problemen zijn. En dan ook nog een abortus. Soms is alles samen gewoon even te veel om mee om te gaan. Wat je al niet moet doen is je schuldig voelen tegen over anderen. Jij schiet daar niets mee op. Misschien kun je aankloppen bij de ha voor een gesprek en eventueel een door verwijzing om met iemand te praten. Want je lichaam geef nu even heel duidelijk aan dat het niet goed gaat. Daarnaast kan de ha misschien ook even kijken of fysiek alles idd oke is. Bloede hoort er bij maar niet te veel natuurlijk! Verder wil ik je heel veel sterkte wensen en ik hoop dat alles snel een plekje kan geven.
Eerlijk hoe ben je na dit weer zwanger geraakt? En niemand kan je dwingen he ook jeugdzorg niet.. weet niet waarom jou kids uit huis zijn.. mijne momenteel ook huiselijkgeweld en een vechrscheiding vader die bleef dreigen en alles erger bleef maken. Er geen veiligheid te bieden was. Maar toen ik met mijn huidige vriend zwanger raakte is me alleen gezegt dat als hun een reden zien op problemen ze een onderzoek moeten starten.. wat bij ons niet aan de orde was...
Je hebt curetage gehad neem ik aan? Hoever wad je? Is het helemaal schoonmaken gelukt? Bloeden is normaal maar t moet wel minder gaan worden en mag niet erger worden. En ik denk hoofdpijn etc meer komen door je schuld gevoel..
Duizelig en hoofdpijn kan ook door veel bloedverlies komen.. als je zorgen maakt bel een arts
Het is ook niet niets en je zal jezelf even de tijd moeten gunnen om dit te verwerken. Verder sluit ik mij aan bij Maris2203. Je goed beschermen en je hoeft dit niet nog eens mee te maken. Je hebt dit echt zelf in de hand.
k ben tegen abortus maar ik had geen keus de reden dat me andere 3 zijn weg gehaald is ook niet eerlijk en dat proces loopt nog steeds maar ik ga dat niet open en bloot vertellen want ik ga echt door een hel dat ze me weg zijn gehaald. Me jongste wordt over 2 weken 1 jaar zelfs dat mag ik niet meemaken
Je kinderen zijn uiteraard niet voor niets uit huis geplaatst. Je zal dat onder ogen moeten zien en alles op alles moeten zetten om weer een veilige stabiele thuissituatie creëeren, maar daar had ik het helemaal niet over in mijn eerste reactie. Ik had het puur over het niet meer zwanger raken. Toch ben ik van mening dat je niet gedwongen had mogen worden tot een abortus. Als jij dat tegen de gynaecoloog had gezegd, had hij wellicht de abortus niet uitgevoerd, maar dan loop je het risico dat ook je baby na geboorte (direct) uit huis geplaatst zou worden. Ik blijf bij mijn standpunt, zorg dat je goed beschermd bent tegen zwangerschap. Je partner kan ook gewoon een condoom om doen. Maar waarom ben je tegen abortus? Ik ben dat niet. Ik ben tevreden met de huidige regelgeving hieromtrent. Tenslotte: zoek hulp. Je hoeft niet alles alleen op te lossen.
Aangezien je al 3 uit huis geplaatste kindjes hebt en nu weer zwanger bent geworden kan ik eigenlijk alleen maar zeggen op je verhaal: zorg dat je voortaan goed beschermde geslachtsgemeenschap hebt zodat dit niet weer hoeft te gebeuren...
Ik slikte de pil ben hem niet vergeten en nam en op zelfde tijdstip. Ook ben ik niet ziek geweest en geen antibiotica gehad of iets dus niets waarvan het niet zou moeten werken maar het is wel gebeurd.
Ik heb er niet zelf voor gekozen dat kan ik in deze situatie niet eens maar ik ga aan de prikpil omdat ik het niet nog een keer zo wil meemaken. Spiraaltje stoot mijn lichaam af
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (25) Verversen