Sinds een paar dagen kan mijn dochtertje van 9 maanden gewoon niet inslapen. Ik ben 's avonds (en 's middags soms ook) uren met haar bezig.
En... als ze 's nachts wakker wordt dan heb ik dit probleem weer. Vannacht bijvoorbeeld van 01:15 tot 04:45 uur met haar op gezeten.
Ik zit met mijn handen in het haar. Weet het niet meer. Sinds vanavond probeer ik het welbekende slaaptrainen. Ook uit wanhoop. Want ik vind het echt een k*t methode. Je kind telkens 10 minuten laten huilen. Maar de mijne gaat direct als ik de kamer verlaat rechtop zitten en blijft huilen totdat ik weer kom. Ik zit me ondertussen telkens beneden 10 minuten lang op te vreten bij de babyfoon.
Samen slapen werkt ook niet. Helaas. Ze gaat rechtop zitten. Met de dekens spelen. Huilen. Mopperen. Draaien.
Ik weet het gewoon echt niet meer. Jullie misschien nog ideeën?
Ik heb het slaaptrainen geprobeerd, omdat ik het gewoon niet meer wist. Ik dacht, misschien werkt het voor haar. Maar ik vind het ook echt een vreselijke methode. Ik blijf gewoon proberen om samen met haar een nieuw fijn ritme te vinden waar we allebei gelukkig van worden.
Waarom doe je iets waar je niet achter staat .. slaaptrainen .. je kan je kind beter leren dat je er wel bent ipv dat je er niet bent als ze verdriet heeft
Verlatingsangst? Laatste tijd iets nieuws gegeten waar ze buikpijn van kan hebben? Tandjes? Als je met haar gaat wandelen, valt ze dan niet in slaap? Hotel hier altijd goed omdat ze da niet druk konden spelen, als ze rustig zaten sloeg de vermoeidheid vaak wel toe.
Nou ik zou er niet aan beginnen, erbij zitten of uren druk met haar zijn. Je weet dat het een fase is, en als je met fases meegaat, dan weet je dat je jezelf in de vingers snijdt, dat is mijn mening erover. Ik zou tocj echt voor het huilen gaan, babyfoon uit doen en proberen afleiding te zoeken voor je zelf. Huilt ze na 20 minuten nog, stilzwijgend terugleggen, niet praten dus en geen oogcontact. Zo herhaal je dat. Dat is niet de leukste manier, maar wel de meest effectieve. Consequent zijn en blijven, welke aanpak je ook kiest.
Waarom mag ze eigenlijk niet rechtop zitten, met de dekens spelen, mopperen en draaien?!
Ja ik herken dit wel van onze oudste... zij sliep op haar buik, we lagen haar in bed en gingen allerei versjes en liedjes zingen en over haar rug aaien..... theeft een week geduurd.... nu bij de jongste zetten we een mobiel met liedjes heel zacht aan... was ook snel over
Hier ook 9mnd en super onrustig ineens mer slapdn en inslapen,ik laat haar steeds ff huilen,ga nd andere kids doe me was....uiteindelijk valt ze in slaap,ze drinkt wel n fles in bed als ik de andere kids uit bed haal,vaak als ze die op heeft feep erin en slaapt ze snel,snachts lijken t nachtmerries ofzo veel huilen
Volgens mij begint rond deze leefdtijd de verlatingsangst fase. Toch volhouden en iedere 5 á 10 min laten zien dat je er bent. Aai over haar bol en weer gaan. Vooral niet gaan kletsen. Het lijkt meer op het besef dat ze alleen is. Succes
Zet een stoel naast haar bed en blijf zitten tot ze slaapt. Niet naar haar kijken. Niet praten. Elke avond de stoel ietsje verder zetten.... Tot je een paar avonden op de gang zit. Daarna nog boven wat blijven rommelen. Zo leert ze dat je er bent ook wanneer ze je niet ziet. Hoewel ze nog wel erg jong is.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (10) Verversen