Wat doe je met kinderen die niet samen kunnen spelen? Moet je dit motiveren? Moet je t zo laten? Begrijp me goed, ik dwing niet om elkaar aardig te vinden of gezamenlijke hobby’s te hebben, maar werkelijk alles leidt tot conflict. ALLES.
Hier zijn ze nog iets jonger, 3-5. 2 jongens. En is het niet zo erg als je beschrijft. Lijkt me er jammer om te zien. Zag van jvb een mooi advies. Hopelijk kun je daar wat uithalen. Hier gaat het af en toe wel mis. Ze mogen beneden samen spelen en als dat niet gaat moeten ze naar hun eigen kamer. Ze vinden spelletjes spelen wel beide leuk, dus dat doen we samen aan de grote tafel en dan doe ik mee.
Motiveren niet denk.. botsen ze alle 3? Of botsen er 2? Of botst het altijd met dezelfde? Kan deels leeftijd zijn, kan ook karakter zijn. Hier zijn ze 2,5 en 4 en meppen er ook op los, waar ze ook mee spelen, overal komt ruzie, maar meestal is dit binnen 2 minuten over en spelen ze weer lief samen.
Sommige kinderen kunnen ook gewoon echt niet samen spelen. In de pubertijd kunnen ze nog wel veranderen.
Ze zijn (bijna) 8, 5 en 3. Ze kunnen vrijwel alle drie niet leuk spelen samen, maar van de drie jarige kan ik het heel goed begrijpen, die is gewoon nog super jong. De interesses van de oudste twee liggen wel dicht bij elkaar, daarom snap ik het eigenlijk ook niet zo goed, overal zit competitie in en strijd, zo jammer!
Niet forceren en niet te veel mee mengen des te meer kan je het verergeren. Snap als je gezamenlijk iets doet dat het niet anders kan, maar laat ze het zelf bepalen. En wie weet gaat het over en wie weet niet, je hebt het niet echt in de hand. Behalve hoe jij er mee om gaat zal veel bepalen over hoe ze er zelf mee omgaan. Lijkt me wel enorm jammer en balen dikke knuffel.
Hoe oud zijn ze? Hier hebben de 6 en 7 jarige dat net een beetje achter de rug. Ze zaten op een gegeven moment zo in een negatieve spiraal dat ze zelfs op elkaar zeurden over 'je teen raakt mijn kussen' (op de bank, voor de tv) of 'je ademt te hard'. Wij hebben een vakantie aangegrepen om het aan te pakken, omdat we dan allemaal de hele dag bij elkaar waren. Uitgebreid over gepraat met ze, en ze ook uit laten spreken dat ze het zelf ook heel vervelend vonden zoals het ging. Samen een aanpak bedacht. Elke dag moesten ze verplicht 1 leuke activiteit samen doen, samen een mega puzzel maken, samen iets wegbrengen naar oma, iets bakken, iets knutselen, etc. Met een gezamenlijk doel lukte het vaak wel. Die positieve ervaring werkte goed. Ook deden wij elke dag benoemen wat er goed gegaan was en hoe fijn we dat vonden. Elke keer als het goed ging, complimenteren. En elke keer als ze lelijk tegen elkaar deden, grepen we in. Time out én bespreken. Proberen elkaar in te laten zien wat de ander bedoelde/wilde. Super consequent zijn en het was heel irritant, want ze zaten constant in time outs. Maar het doorbrak de boel wel. Werken met stoplicht kleuren of thermometers werkte ook goed. Zo van: je werd nu zó boos, je licht stond op rood. Was dat wat de ander deed het waard om op rood te vliegen? Bij wat voor iets past jouw reactie wel? En wat het zo erg wat er gebeurde? Etc. En: wat kun je doen als je voelt dat je zo boos wordt? Mama er bij roepen. Niet meteen naar je broer/zus snauwen, gillen of duwen, maar meteen mama roepen.
Oh ja, en jezelf een spiegel voorhouden. Ik was er ook zo geïrriteerd over, dat ik ook veel te snel te boos werd als het weer gebeurde. Voorbeeldgedrag doet heel veel.
Wat mooi heb je dat gedaan! Lijkt me bergen geduld nodig hebben, maar wel fijn dat jullie het zo hebben kunnen doorbreken. Misschien moeten we er ook maar eens een groot doel van maken, dank je wel!
Ja het is inderdaad wel even aanpoten, maar ik was het zó zat. Het beïnvloedde gewoon elke dag iedereen. Ik moet mezelf ook echt bij de les houden nu, als het weer mis gaat (want het is heus niet alleen maar koek en ei nu, hoeft ook niet) moet ik ook niet weer uit m'n slof schieten maar deze aanpak ook volhouden. Maar het levert veel op, verbetering zien maakt het makkelijker volhouden 😊 Ik heb wel het voordeel dat de oudste hier helemaal geen last van heeft met de twee jongsten, die gaat met iedereen goed. Dus ik kan als het nodig is altijd combi's maken met eentje met hem spelen en dan eentje bij mij. Dan hoeven ze niet allebei naar hun kamer zeg maar, maar kunnen ze los van elkaar toch weer spelen en dan komt het later wel weer bij elkaar.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (19) Verversen