Hoi dames, morgen ben ik 38 weken zwanger. Aftellen naar het grote moment. Ik kijk er zo naar uit 😍. Sowieso die hele bevalling, het lijkt me een prachtige beleving en dan eigenlijk onze kleine man ontmoeten. Na ruime voorbereiding in de vorm van zwangerschapsyoga voel ik dat ik er ook helemaal klaar voor ben.
Nu heerst ineens bij mij INEENS de twijfel. Wel of geen ruggenprik (of andere pijnbestrijding?)
Eigenlijk maak ik mij geen zorgen om de pijn, ben er heel relaxt onder. Maar, het wordt mijn eerste bevalling dus mogelijk onderschat ik het enorm? En, na een gesprek met mijn beste vriendin (die een hele positieve ervaring heeft met de ruggenprik) dacht ik, misschien moet ik dat ook maar gewoon doen? Het leek mij nog meer rust te geven, wetende dat die ruggenprik de pijn verzacht / mogelijk wegneemt. En zoals in de ervaring van mijn beste vriendin de baby er zo uit floepte☺️.
Tot dat ik mij ging verdiepen in de mogelijke risico’s. Ik ben echt geschrokken want voor mij is het ergste scenario de vacuümpomp..
Ik vertrouw heel erg op mijn eigen kracht. Ik geloof er heilig in dat ik die kleine man zelf naar buiten kan persen en zou het verschrikkelijk vinden dat die kracht afneemt door de Ruggenprik. Dat ik de controle verlies om het zelf te mogen doen.
Nu ben ik benieuwd naar jullie ervaringen. Deze neem ik graag mee, gewoon om bewust te zijn van de diverse scenario’s. Ook ervaringen zonder ruggenprik, of mogelijke andere pijnbestrijding (heb mij verder niet verdiept).
Maandag heb ik weer een gesprek in het ziekenhuis met een verpleegkundige. En donderdag met de arts om de inleiding te plannen. Uiteraard zal ik dit ook met hem bespreken.
Ontzettend bedankt voor het meedenken en jullie reacties🤗.
Ach lieverd ik floepte m’n beide kids er ook zo uit, zonder echte pijn en zonder ruggenprik. Ik denk dat geen 1 bevalling te vergelijken is , dus focus daar lekker niet op. Vertrouw inderdaad op jezelf , en gaat het niet ? Neem je alsnog die ruggenprik! Schaam je er vooral niet voor, in Australië en Amerika kijken ze je raar aan als je zegt ik wil het “natuurlijk” Doen. Niks is een schande, je kunt niks plannen of inschatten. Maar 1 ding is zeker en dat is dat ALLE baby’s eruit komen. 😊😘
Je instelling is goed, je komt er wel hooor . Geniet van je laatste dagen en veel succes gewenst !
Ik stond er net zo relaxt in als jij, maar ik heb na 35 uur weeën toch een ruggeprik gehad en dit was hemels! Dus zie vooral hoe het loopt, en het persen voelde ik prima door de prik heen dus het kan ook gewoon goed gaan 😊
Beide keren zonder pijnstilling bevallen, ik wilde graag thuis bevallen. Is beide keren gelukt. De eerste keer een enorme weeenstorm dus toen had ik er even geen zin meer in maar ik het moment dat de verloskundige weer kwam controleren starten de persweeen. Was in 90 minuten van 3 naar 10 gegaan. Bij de tweede wist ik wat ik kon verwachten en dat het na het breken van de vliezen heel heftig zou worden. Maar omdat ik nu wist dat het snel zou gaan kon ik het beter aan. Nu in 40 min van 3 naar 10 gegaan. Ik vond het prima te doen zonder. Op het moment zelf natuurlijk niet maar achteraf gezien wel en was ik blij dat ik lekker thuis heb kunnen blijven. Mochten we voor een derde gaan wil ik het weer zonder proberen. En mijn bevallingsplan? Daar stond enkel in thuis op de baarkruk. Zo niet zien we wel weer verder 🤣. Je kunt het toch niet plannen
Ik zou alle opties open laten. Iedere bevalling is anders. Bij de eerste vond ik de pijn wel te doen. Toen de weeën heftiger werden heb ik een pethidine prik gehad. Daarmee kwam ik in mijn eigen wereldje en heb ik veel van de bevalling 'gemist'. 3x vacuüm gehad, niks van gevoeld (voor m'n man en het hele medische team waas het heftiger; er stond 7 man om mijn bed). Uiteindelijk met weeën naar de OK gereden voor een spoedkeizersnede. Vond ik ook nog wel te doen. Bij de tweede waren de weeën véél heftiger en lag ik te kronkelen van de pijn. Toen weer om pethidine gevraagd en ik zat de wijzers van de klok weg te kijken tot het ging werken (binnen een kwartier) maar het kwartier was nog niet om en toen kreeg ik zeer sterke persweeën. Toen had de pethidine ook geen nut meer eigenlijk. Ook dit kindje bleef hangen, dus ik moest weer naar de OK. Dit keer met weeënremmers, want anders was het niet te doen. Alsnog met vreselijke weeën over moeten stappen van bevalbed naar operatietafel en toen kwam de ruggenprik. ZALIG!!! Wat een bevrijding!! Maar ... nu, 9 maanden later, heb ik nog steeds een tintelende plek op mijn voet van de ruggenprik. Dat dan weer wel.
Ik zweer erbij en raad het zeker aan! Ik heb een bevalling gehad van 18 uur waarvan 1 uur persen. 17 uur lang weeën, meid dat moet je niet eens willen! Hierdoor heb ik rustig kunnen eten en even kunnen slapen. Slapen had ik echt nooit kunnen doen zonder die ruggenprik.
Toen ik nog niet op m’n cm’s zat kreeg ik al die tijd nog een extra middeltje zodat de verdoving bleef werken, toen ik bijna op m’n cm’s zat werd deze uitgezet zodat ik m’n pers weeën ging voelen, & ik kan je vertellen die voelde ik naar 3 kwartier echt heeeeel goed!!
Mijn kindje is ook gekomen met een vacuümpomp maar dat komt omdat die dwars zat en het moeilijk kreeg met ademen, hartslag en hij kreeg koorts erbij. Hij is mooi hersteld en z’n hoofdje heeft er helemaal niks aan over gehouden.
Ik stond er met dezelfde gedachte als jij in. Ik kan het zelf, ik ga het doen. Heb het over me heen laten komen. Zonder pijnstilling overleefd, maar 2 prima bevallingen gehad ook. Weet niet wat ik had gedaan als ik het niet meer kon uithouden
Ik heb geen ruggenprik gehad maar wel een injectie met pijnstilling uiteindelijk.
Bij mij werd ook van te voren gevraagd wat ik wilde en had gezegd dat ik niet perse negatief was over pijnstilling maar het gewoon eerst zonder wilde proberen en als het te heftig werd erom vragen.
Dat was prima en zo is het ook gegaan. Ben blij dat ik het zo heb gedaan want uiteindelijk groot stuk op eigen kracht gedaan en toen het door een weeënstorm echt te heftig werd, kreeg ik pijnstilling. Was daarna in 45 minuten van 7 naar 10 cm. Ben blij hierom want uiteindelijk was een ruggenprik dus ook niet nodig geweest.
Je weet ook nooit hoe de bevalling gaat lopen maar je kunt altijd tijdens de bevalling nog om pijnstilling vragen als het te heftig wordt (behalve als je bijna volledige ontsluiting hebt maar dan duurt het meestal niet zo lang meer). Andersom kan niet natuurlijk. Succes iig🍀
Welke pijnstilling kreeg je tijdens de weeenstorm? Ik zou het ook graag zonder pijnstilling willen proberen, maar op moment van een weeenstorm dan ook geen uur meer wachten tot er een ruggenprik aan komt..
Ik weet het eerlijk gezegd niet meer goed wat het exact was maar het was iig een morfineachtige pijnbestrijder.
Of je dit krijgt of een ruggenprik hangt wel af van hoeveel ontsluiting je hebt op moment van vragen. Als ik nog maar 5 cm had gehad was het toch een ruggenprik geworden.
En ik wil je niet ontmoedigen maar bij mij duurde het nog bijna 3kwartier voor ik de pijnstilling kreeg, omdat de arts net iemand aan het hechten was🙈
Ik heb ook aan de bel getrokken toen ik dacht: dit hou ik geen uren meer vol... ipv dat ik het op dat moment al niet meer kon volhouden (al werd het wel steeds zwaarder tijdens het wachten haha)
Ik heb meerdere kennissen die verloskundige zijn. Vanuit hen de tip: "Heb een plan en wees flexibel". Je kunt in je bevallingswensenplan ook opties/scenario's beschrijven en dan weten de betrokken in elk geval wat jij wilt. Bij de 1e kreeg ik een spoedkeizersnede, plan kon vrijwel gelijk overboord; ik voelde me claustrofobies in mn eigen lijf - dus mijn ervaring met een ruggenprik is niet zo positief (hoewel dat een andersoortig ruggenprik schijnt te zijn). De 2e hebben we al onze wensen kunnen vervullen en was prachtig; ik wilde kijken hoever ik zou komen zonder pijnstiller - bleek bij aankomst in t ziekenhuis al 9 cm te hebben, dus die laatste cm kon ik nog aan 💪 Bij de 3e ging t zo hard en wilde ze nog een infuus prikken, waarbij ik dacht "Pomp er gelijk een fles morfine in, want dit trek ik niet" - bleek dat ik al persdrang had, daar was helemaal geen tijd voor een plan; die baby wilde er gewoon uit.
Risico’s op een kunstverlossing zijn veel groter bij een ruggenprik. Het persen is lastiger dan wanneer je geen ruggenprik hebt gehad. Daardoor vaker vacuümpomp, tang of knip nodig. Dat is een feit waar je niet omheen kunt. Andere kant is dat een ruggenprik bij een klein deel vd vrouwen écht nodig is. Het gros heeft angst voor pijn of te weinig vertrouwen in zichzelf. Als ik jouw verhaal lees ben jij goed voorbereid en sta je er nuchter in. Ik denk dat dat al de helft van het werk is. Mocht het toch tegenvallen (kind blijkt een sterrenkijker te zijn bijv of je hebt heftige rug/been weeën) dan kun je altijd deze keuze nog maken. Wat mij persoonlijk heel akelig lijkt is het moment vinden om dan geprikt te worden, stil te moeten zitten, voorover gebogen en dat terwijl je weeën hebt.... dan doe ik het toch liever met wat meer pijn en rust om mij heen. Goed puffen is essentieel, je maakt dan endorfine aan waardoor je een natuurlijke pijnstilling krijgt. Bij een ruggenprik maak je minder endorfine aan, wanneer de prik op stop wordt gezet (persfase) dan voel je dus vanuit het niets ineens weer alles. Je endorfine aanmaak loopt dan achter zeg maar. Een bevalling is gewoon niet te plannen. Rustig op je af laten komen en hopen dat je het zonder ruggenprik redden kunt. Zet m op!
Bij mij was het niet zo dat ik ineens weer alles voelde hoor. Daar was ik ook bang voor dus dat had ik ook gevraagd maar ze zeiden dat het niet zo was, en het ging idd ook heel geleidelijk (bij mij dan).
Ik heb het eerst zelf proberen te doen, stond zowiezo wel open voor de ruggenprik. Omdat ik zoveel pijn had, daalde ook het hartslagje van mijn dochter, dus moesten ze inwedig die ctg scan doen. Na een tijd heb ik het niet meer vol kunnen houden, ik moest steeds anders liggen omdat haar hartslag niet goed was. Toch voor eeb ruggenprik gegaan, verloskundige natuurlijk uitgelegd wat de risico's waren. De prik zelf was helemaal niet pijnlijk, ze hebben eerst een verdovend prikje gedaan, stelde helemaal niks voor. Ik voelde ook niks van de ruggenprik zelf of de vloeistof. Pijn was wel minder maar ik voelde nog wel wanneer ik een wee had. Terug op de kamer zei de verloskundige ook dat ik goed had gedaan om een ruggenprik te nemen, want het hartslagje was eindelijk goed en stabiel. Tijdens het persen voelde ik weer volop de weeën, maar het was even fijn om voor een uurtje te relaxen. Ik zou het zo weer hebben gedaan.
Ik stond open voor een ruggenprik, maar toen de verloskundige vroeg of ik naar het ziekenhuis wilde gaf ik aan het thuis prima aan te kunnen. In mijn geval ging dat ook goed. Eerste bevalling 4,5 uur over gedaan. Vanaf 8 cm echt wel heel pijnlijk, maar dat was maar kort. Geen persween gehad en voelde toen eigenlijk helemaal geen weeën tijdens het persen. Wel dat het kind naar buiten kwam, dat was voor mij het meeste pijnlijke wat ik ooit heb ervaren. De volgende bevalling kijk ik het gewoon weer aan. Zie het wel.
Ik was vooral de eerste keer heel erg gebrand op een 'natuurlijke' bevalling zonder pijnbestrijding. Maar na aanhoudend heftige weeën (incl weeenstorm) gedurende 20 uur, wilde ik het liefst even 'dood' (rust dus ;). Nou dát kon natuurlijk niet, maar ze boden me wel een ruggenprik aan. Die het vervolgens niet deed omdat ik opeens teveel ontsluiting had. Bij nr 2 moest ik ingeleid worden. Ik had zoveel angst voor bevallen gekregen door bevalling nr 1, dat ik meteen om een ruggenprik heb gevraagd (huilend, dat wel, omdat ik nog steeds pijnbestrijding zag als 'falen'). De ruggenprik is toen verkeerd gezet, waardoor ik aan 1 kant alles bleef voelen. Maar wat was het een fijne bevalling! Ik had tenminste nog genoeg energie over om hysterisch blij te zijn met het wondertje dat ik aan het einde van de rit in mijn armen had. Hetgeen waar ik het meeste last van had, achteraf gezien, is de beeldvorming die in mijn omgeving heerste rond pijnbestrijding (heel erg pro-'natuurlijke' bevalling). Zo vroeg een toenmalige vriendin mij of ik niet het gevoel had, dat ik de bevalling niet helemaal zelf gedaan had.... Die opmerking vond ik zo erg, want uiteindelijk doe je het gewoon helemaal zelf en het is heus niet zo dat ik voor de lol om de ruggenprik vroeg. Daarnaast had ik wel (behoorlijk) pijn gevoeld aan 1 kant. De prik was gewoon nodig om het vol te kunnen houden. Ben erg blij dat die mogelijkheid er was! Bij nr 3 heb ik geen pijnbestrijding gehad, het was de meest makkelijke bevalling tot nu toe en ik had simpelweg geen pijnbestrijding nodig. Je weet gewoon niet hoe het loopt.... elke bevalling is weer anders. Het kan nodig zijn en het kan niet nodig zijn. Laat het zoveel mogelijk op je afkomen, zou mijn advies zijn. Uiteindelijk heb je het niet in de macht. Dat is wat deze controlfreak geleerd heeft in de loop van 3 bevallingen. Succes! Je kan het! Hoe dan ook ;)
Ah wauw. Een ruggenprik heeft niks met falen te maken in mijn ogen. Een kind op de wereld zetten is hoe dan ook prachtig en daar mag je altijd trots op zijn hoe het verloop ook is. Met of zonder verdoving. En zulke opmerkingen als jij omschrijft daar kan ik slecht tegen, heel vervelend, ga daar echt bovenstaan🙈. Enige waar ik enorm van schrok was het verhaal van een bekende, die door de Ruggenprik zelf geen persweeën meer voelde en ze daardoor dus een kunstmatige verlossing kreeg met alle gevolgen (inknippen, van achter naar voor gehecht, katheter voor een week, ontstekingen achteraf) van dien😣. Dat heeft mij voornamelijk aan het twijfelen gebracht.
Maar, iedere bevalling is natuurlijk anders. Een ruggenprik biedt voor vele vrouwen juist zo’n fijne oplossing. Dus helaas weet ik het ook niet van te voren wat het bij mij zal zijn. Ik laat het op me af komen.
Zelf twee keer bevallen met een ruggenprik. Het is fijn dat de mogelijkheid er is. Moet er welk bij vermelden dat ik twee keer ben ingeleid met spoed, doordat ik medisch werd. Mijn droom is/was altijd om het zonder te doen, maar nog niet gelukt. Voordelen voor mij: De pijn is weg voor een moment. Daardoor kon het inleiden sneller gaan en werd de kids uiteindelijke sneller geboren. Je kunt eventjes ‘bijkomen’ Nadelen voor mij: Langer in het ziekenhuis blijven, Blijft altijd risicovol De prik wordt uitgezet tijdens het persen, dan komt er langzaam weer pijn voor terug.
Het kan zeker een uitkomst zijn in bepaalde situaties. Bij mijn eerste kwam er uiteindelijk ook een vacuümpomp aan te pas. Dat is helemaal goed gekomen, maar het een sluit het ander niet uit. Persweeen is ook niet voor iedere vrouw een garantie.
Succes bij het gesprek morgen en ik zou er proberen open minded in te gaan
Zelf twee keer bevallen met een ruggenprik. Het is fijn dat de mogelijkheid er is. Moet er welk bij vermelden dat ik twee keer ben ingeleid met spoed, doordat ik medisch werd. Mijn droom is/was altijd om het zonder te doen, maar nog niet gelukt. Voordelen voor mij: De pijn is weg voor een moment. Daardoor kon het inleiden sneller gaan en werd de kids uiteindelijke sneller geboren. Je kunt eventjes ‘bijkomen’ Nadelen voor mij: Langer in het ziekenhuis blijven, Blijft altijd risicovol De prik wordt uitgezet tijdens het persen, dan komt er langzaam weer pijn voor terug.
Het kan zeker een uitkomst zijn in bepaalde situaties. Bij mijn eerste kwam er uiteindelijk ook een vacuümpomp aan te pas. Dat is helemaal goed gekomen, maar het een sluit het ander niet uit. Persweeen is ook niet voor iedere vrouw een garantie.
Succes bij het gesprek morgen en ik zou er proberen open minded in te gaan
Ik had ook helemaal geen angst om te bevallen. Had meer schrik voor de ruggenprik dan voor de bevalling zelf. Ik ben er gewoon naartoe gegaan met de instelling 'ik zie wel hoe het loopt en als het echt te zeer doet, kan ik nog altijd een ruggenprik nemen'. Uiteindelijk gewoon bevallen zonder epidurale. Vanaf het moment dat ik moest beginnen persen, heb ik echt niets meer gevoeld van pijn. Geen enkele wee. Zalig! Laat je gewoon leiden door je gevoel. Veel succes!
Ik zei altijd geen pijnbestrijding. Maar na 26 uur weeën, om de 2 minuten weeën en ontsluiting die niet op gang kwam, was de ruggenprik heel fijn!! Ik heb 6u lang weeën gehad om de 1-2 minuten en 6u later zat ik nog steeds op 3 cm. Geen vooruitgang! Bekijk het op dat moment. Ik zou er zo weer voor kiezen.
Ik had van tevoren gezegd dat ik geen pijn bestrijding wilde. Maar toen bleven de weeën komen maar de ontsluiting vorderde maar niet. Toen wilden ze weeën opwekkers geven en omdat ik al zo gesloopt was, werd mij gevraagd of ik pijnbestrijding wilde. Ondanks de nare verhalen heb ik een ruggenprik gevraagd want ik kon anders niet meer na een dag en nacht met weeën die intenser werden. Ik kon eindelijk even op adem komen en de bevalling duurde alsnog nog zoveel uur en moet er niet aan denken zonder ruggenprik. Het persen ging heel goed, je voelt wel het hoofdje eruit komen (althans ik wel) en verder een druk bij de weeën. Geen knip, geen scheur en geen hechting. Ik zou het aankijken en dan kun je er nog altijd voor gaan. Succes!
Ik ben ingeleid met 38w, omdat de kleine te klein was en mijn navelstreng het niet goed deed. Onverwachts, alleen controle bij verloskundige en toen gelijk naar ziekenhuis doorgestuurd. Toen uiteindelijk wel een ruggenprik gekregen omdat de weeënopwekkers te zwaar werden voor de kleine en ze haar niet meer konden monitoren via de ctg. En zo'n hoofd elektroon elke keer los liet. En op die manier de kleine op adem kon komen. En ik nog maar 4.5cm had. Dus mijn lichaam ook rust kreeg daardoor. Er was bijna spraken van keizersnede, dus was het fijn dat ik een ruggenprik al had. Toen ging het gelukkig snel. Voordat ik het wist had ik haar in mijn armen.
Zelf wilde ik thuis bevallen zonder pijnbestrijding. Kijk het vooral aan op het moment. Doe waar jij je op dat moment goed bij voelt.
2x bevallen zonder pijn bestrijding bij de eerste kon ik alle weeën handelen zelfs de persweeen alleen het eruit persen van een meloen dat deed pijn het brandde heel erg alsof je een schaafwond hebt waar je zout op strooit en dat in je vagina auw, bij de 2de moest ik de persweeen weg puffen die waren hel( vk was net op tijd en moest alles nog klaar zetten binnen een uur bevallen van eerste weet tot eruit) en het eruit persen deed geen pijn door dat de oudste al een weg had gemaakt de eerste keer, totaal geen spijt gehad bevallen zonder pijnbestrijding deed pijn maar mooi om helemaal bewust te maken, en denk dat de pijn van een ruggenprik meer pijn zou doen dan de pijn die ik heb gehad van me bevallingen
Ik ben mijn bevallingen ingegaan met het voornemen om het zonder pijnstilling te doen. Tijdens de bevalling maak je immers natuurlijke pijnstillers aan, heel mooi hoe dat werkt. Zonder pijnstilling bevallen was wel extra spannend, omdat ik vanwege MS de kans liep op onvoldoende kracht tijdens de bevalling. Maar ik mocht het proberen van de gyn. In mijn dossier stond ook dat ik alleen pijnbestrijding wilde bij medische noodzaak. De vk heeft mij ook op die manier gecoached, bevallen op eigen kracht. En dat lukte gelukkig heel goed, ik ben in 4,5 en 1,5 uur bevallen. Mijn jongste zus, verder gezond, wilde het ook zonder pijnbestrijding doen. Maar toen zij 24 uur weeën had, heeft de gyn toch een ruggeprik voorgesteld. Niet wat ze wilde, wel noodzakelijk. De tweede keer heeft ze het zonder gedaan, dat was een snellere bevalling.
Je weet dus niet hoe het loopt. Als het lukt zonder pijnbestrijding heeft dat mijn voorkeur, vanwege de bijwerkingen. Tegelijkertijd moet je je realiseren dat sommige vrouwen die pijnbestrijding nodig hebben om fatsoenlijk te kunnen bevallen. Zeker bij een inleiding is dat realistisch. Het belangrijkste is: communiceer dat je het zonder pijnbestrijding wil doen, en laat het verder afhangen van hoe je bevalling loopt. Wie weet wil je die pijnstilling wél, of stelt de gyn/vk het voor, en dat is dan ook prima.
Ik had bij de eerste een ruggeprik, die bevallong duurde 48 uur en ik was echt blij met een ruggeprik, gaf zoveel rust bij mij, toen ik eindelijk mocht persen duurde dat een eeuwigheid, toen hoorde ik de gyn zeggen pad de vacüum pomp maar, kan me herrinnereen dst ik riep NEEEEEEE dat wil ik niet, heb toen voor me leven geperst en ze kwam er uit hahaha zag al een baby met een punthoofd voor me etc. Bij de 2de niks geen piinbestrijding gehad en was ook niet nodig, bij de 3de om gesmeekt en kreeg ik niet, kreeg achteraf een hoop excuses van het zh en vk. En bij de 4de wou ik een ruggeprik maar ging te snel, heb toen een prik in me been gehad, 3n heb me behoorlijk raar gevoeld toen, ging van knetterstoned naar ineens bij volle bewustzijn en nuchter, en dan weer knetterstoned etc was gewoon van slag ervan hahaha. Dusja ik zou gewoon aangeven dat je het op dst mkment wil beslissen of je het wil of niet.
Ik wilde geen pijnbestrijding en heb dit ook niet gehad. Ik geloofde ook in mijn eigen kracht. Ik heb gelukkig een snelle (5 uur) bevalling gehad. Er was bij mij geen eens meer tijd ookal had ik het gewild. Maar ik debk ook dat als ik een hele lange bevalling had gehad ik er wel om had gevraagd. Het is goed dat je jezelf zo ingelezen hebt. Je weet de voor en nadelen ik zou op het moment beslissen. En dat de baby er zo uitrolt met een ruggenprik ia echt onzin want ze zetten hem uit bij de laatste centimeters geloof ik.
Ik had niet van te voren een besluit genomen. Het was goed te doen tot de 8 cm. Toen stagneerde de ontsluiting en na 7 uur weeën had ik nog steeds 8 cm. Ik zou wee opwekkers krijgen. Toen ook op een ruggenprik gevraagd. Dat trok ik namelijk echt niet meer. Uiteindelijk heeft het toen nog 6 uur geduurd voordat ik volledige ontsluiting had. Daarna werd de ruggenprik uitgezet. Al het gevoel kwam langzaam terug en daarna voelde ik prima de persweeen. Luister naar je lijf en beslis aan de hand van wat je voelt.
Vantevoren altijd gezegd wil geen ruggenprik. Maar toen ik na 2 nachten en 1 dag weeën nog steeds op maar 1 cm ontsluiting bleef steken, heb ik hem uiteindelijk wel gevraagd. Ik was zó gesloopt! Vanaf de ruggenprik heeft de bevalling nog 12 uur geduurd, wil niet weten hoe ik dat gedaan zou moeten hebben zonder. Vanaf de prik ontspande mn lichaam en vorderde ontsluiting wat sneller. Denk dat ik anders echt nog 3 dagen ofzo erover gedaan had.. ze hebben ook de vacuum gebruikt en knip gezet na 2 uur persen, daarom ga ik wel weer over paar weken als ik moet bevallen proberen zonder te doen. Maar als het dan weer eeuwig gaat duren laat ik ‘m wel zetten hoor! Ben blij dat de ruggenprik bestaat uberhaupt.
Maar vooral: heb geen verwachtingen want die zorgen alleen maar voor teleurstellingen... Ik lees ze hier ook al, de 'onderhuidse' verwijten van moeders onderling..
'je wil toch niet dat je kind geboren wordt met een dosis medicatie' (m.a.w een slechte moeder ben je als daarvoor kiest)
'Mindset helpt al heel veel' (m.a.w als je toch een ruggenprik nodig hebt gehad heb je gewoon niet positief genoeg gedacht)
Nou Gerda, wake UP call, als die ruggenprik zo vreselijk is voor een kind zouden ze 'm niet geven en na een weeën storm van vijf uur is je mantra: ' deze wee is weer voorbij' ook achterhaald en snak je naar rust.
Dus stop ff lekker met die achterlijke opmerkingen. Steek nog een wierrookje op en blijf lekker geloven dat Mindset te key is als je pijn hebt.
Het is een vorm van verkapte moedermaffia in een leuk jasje, kan je zeggen van dat je t helemaal zelf hebt gedaan....
Zou dus eerlijk gezegd niet moeten uitmaken of je nou met of zonder pijnbestrijding bevalt, voor ieder persoonlijk. Het is maar waar je grens ligt, de ene kan dat toch iets beter dan de ander.
Ja maar dus ook wetenschappelijk aangetoond: de een heeft gewoon echt meer pijn dan de ander. Als je t al met menstruatie vergelijkt: de een ligt een week plat en de ander voelt niks. Dan zeg je toch ook niet tegen degene die plat ligt met tien ibuprofen: joh, gewoon positief denken.
Vol overtuiging JA. Topspul. Heel goed kunnen ontspannen daardoor en in 1,5 u tijd van 3 naar 10 cm met nauwelijks pijn. Kijk ontzettend goed terug op mijn bevalling.
Ik denk dat je vooral naar je gevoel moet luisteren, in mijn plan stond als ik pijn bestrijding wil dan alleen de morfinepomp en absoluut geen ruggeprik. Dit omdat ik ook niet liggend wilde bevallen. Uiteindelijk toen het zover was vond ik de pomp heel naar klink en sprak de ruggeprik mij meer aan. Uiteindelijk heb ik ook gewoon persdrang gehad, geen vacuümpomp nodig, geen enkele hechting en mijn dochter is met 20 min persen geboren.
Om te beginnen: geen bevalling is hetzelfde en wat de een aan pijn voelt is écht héél anders dan wat de ander voelt. Het schijnt deels genetisch bepaald te zijn hoeveel pijn je voelt bij een bevalling en dan heb je nog grote verschillen in ligging baby, grootte baby etc.
Dus: laat het op je af komen.
Ik wilde het ook graag zonder proberen, ik dacht dat ik het wel kon. Maar mijn beide (vooral de eerste) bevallingen duurden heel lang, heel veel heeeeel veel weeën met weinig progressie en weinig slaap. De ruggenprik vond ik de eerste keer heerlijk, maar ik wilde het de tweede keer toch weer zonder proberen (de eerste was een inleiding, dus ik dacht, dat gaat vast sneller). Was ook sneller, maar weer had ik 18 uur weeën met maar 1 cm progressie in ontsluiting. Ik zat de hele dag in een soort cocon en zat er aan het begin van de avond echt compleet doorheen. Ik heb toen maar besloten dat ik dan maar “niet goed was in bevallen”. Die ruggenprik was wederom echt zo’n enorme verademing! En daarna ging het ineens supersnel, zonder bijstimuleren of zo.
Beide keren: langdurige ellende en misere, en toch twee keer prachtige ervaringen om op terug te kijken: door die ruggenprik! Ik weet dat bevalplannen hip zijn en je helemaal moet bedenken wat je wil, maar “life is what happens while you’re busy making other plans”. Ik heb de ellende en “cocon” van weeën ervaren en dat vind ik best wat waard, maar ben dolblij dat ik helder, goedgestemd en relaxt was toen ik mijn kinderen ter wereld kwamen.
Ik begrijp het idd als ik jouw verhaal zo lees. Het komt idd door dat bevallingsplan dat ik het gevoel heb dit al van te voren aan te moeten geven / beslissen. Maar nu ik de reacties allemaal lees, laat ik de optie gewoon open. Proberen zonder, en mocht het echt nodig zijn dan kan ik er altijd nog om vragen😊
Ja t is wat ik zeg, bij wat je ook doet in het leven moet je tegenwoordig plannen aangeven, evalueren (ik klink nu heel oud, ben 29 ;) maar word er in opleiding en zo soms ook een beetje simpel van). Sommige dingen zijn heel lastig te plannen. Ik bedoel niet dat het geen nut heeft, maar je hoeft ook niet gedwongen te kiezen als je het gewoon op je af wil laten komen. Mijn verloskundige zei dat het ook prima was als je bevalplan bevatte “als het kan in een bad” en “geen foto’s van onderen” 😉 Je hoeft niet over alles een mening te vormen als je die niet zo sterk hebt.
Ik denk idd dat ik er ook zo naar moet kijken. Mijn beste vriendin had vooraf gewoon gezegd dat ze een ruggenprik wilde. Ja ieder z’n ding natuurlijk. Maar wat je zegt, het is een noodmiddel en op die manier ga ik hem dan ook inzetten. Mocht dit nodig zijn😊. Bedankt!
Ik heb het niet gedaan, puur uit principe. Ben er ingestapt met de gedachte dat het er vroeger ook niet was en er miljarden vrouwen zonder pijnbestrijding bevallen zijn. Bij mij werkte de ademhalingsoefeningen die ik geleerd had bij yoga super goed om het vol te kunnen houden. En ja, het doet pijn en de weeën zijn niet fijn, maar dat weten we allemaal. Met een goeie mindset en rustig blijven kom je al een heel eind..
Ik heb trouwens uit eindelijk ook een vacuümverlossing gehad, zo erg is het niet hoor... ik vond het het ergste voor mijn dochter die na de bevalling er gewoon heel misselijk van was.
Goed om te lezen. Ik moet het idd meer op me af laten komen. Het is puur vanwege dat bevallingsplan dat ik het gevoel heb hierin al iets aan te “moeten” geven. Het is ook allemaal nieuw natuurlijk. En ben blij met jullie reacties. Daar kan ik weer verder mee😊! Gewoon op het moment zelf beslissen.
Ik dacht altijd dat ik daar nooit om zou vragen...totdat ik dit mezelf ineens tijdens een weeënstorm hoorde vragen😅 Mocht helaas niet meer en we gingen vrij vlot daarna naar de OK voor een spoedsectio. Tóch nog verdoving...
Ik ben 3 weken geleden bevallen. Mijn ontsluiting vorderde niet en ik was ontzettend blij met de ruggenprik. Ik voelde tot de persweeën mijn weeën niet meer en wat een verademing was dit. Ik vond het echt top! Heb wel een knip gekregen tijdens mijn bevalling maar geen vacuumpomp hoor. Zou als ik jou was gewoon even aankijken en overal voor open staan indien je daar behoefte aan heb!
Geen ervaring met de ruggenprik, spreekt mij ook totaal niet aan omdat ik doodsbang ben voor naalden en de eventuele bijwerkingen! Ik wilde (en wil) borstvoeding geven dus daarom wil ik de optie het liefste niet nodig hebben! Ik heb tijdens de bevalling van mijn zoontje een morfinepompje erbij gehad. Daardoor kon ik even een tijdje bijkomen en m’n krachten opsparen voor de persweeen. Ik ging er ook heel relaxt in maar het viel mij toch wel een beetje tegen. 🤭 Ik heb een paar maanden geroepen dat mijn zoontje geen broertje of zusje zou krijgen. 😜 Nou dat is duidelijk mislukt, ik probeer er nu maar aan te denken waarvoor je het uiteindelijk doet 😁 En als ik het weer nodig heb, zal ik zeker weer gebruik maken van een morfinepompje. Wat mij betreft een aanrader👍🏼 Succes!😘
Je zegt dat je er relaxt onder bent en gelooft in je eigen kracht, blijf dat dan doen! ❤️ Hoe minder je in paniek raakt, hoe minder pijn het doet. En dan feest je je er dalijk gewoon door heen 😜. En voor de party poopers die zeggen dat het allemaal niet uit maakt want je hebt er toch geen controle over. Ja, als er echt iets mis is heb je er nooit controle over. Maar al het andere wel, welke (niet spoed) interventies je kiest, hoe je omgaat met weeën, welke houdingen je kiest, waar je bevalt etc. Wat, voor het merendeel van de bevallingen, een grote invloed heeft op hoe je bevalling uiteindelijk verloopt.
Ik vind persoonlijk, voor mij, een ruggenprik of sowieso pijnbestrijding geen optie (tenzij medisch noodzakelijk uiteraard). Hier ook ingeleid, met oxytocine, 17 uur, een weeënstorm en vanaf 5 cm al alleen nog maar persdrang. Een ruggenprik/pijnbestrijding is geneens in mij opgekomen, omdat ik het gewoon niet zag als mogelijkheid. Van te voren al vriendelijk bedankt om langs de anesthesist te gaan. Natuurlijk zijn er risico's van opstapelingen van interventies, maar dat niet alleen, wat denk je van baby die zijn leven mag beginnen met een dosis medicatie? En wat ik ook heel erg vond - niet meer kunnen bewegen, beweging is zoo belangrijk voor een bevalling! Je hebt ook meer kans op interventies als je op de rug bevalt.. zoals bij een ruggenprik. Ik vind als je meer informatie zoekt midwifethinking, evidencebasedbirth en dekritischeverloskundige fijn. Kijk ook naar natuurlijke pijnbestrijding, zoals douchen of bevalbad. Succes 🤭
Ja dat vrij bewegen is voor mij inderdaad ook een belangrijk punt. Zodoende sta ik niet direct positief tegenover een ruggenprik. Maar, mocht het nodig zijn (zoals ik ook lees bij andere moeders) dan is het wellicht fijn dat zo’n prik bestaat.
Mijn eerste voorkeur gaat ook echt naar natuurlijke pijnbestrijding 🙏🏼 hoop dat het daarmee lukt. En anders is er altijd nog een plan B.
Tja ik denk wel dat je bevallen onderschat, wat logisch is gezien het feit dat het je eerste kindje is. Ik koos bij de eerste voor een ruggenprik. Deze is verkeerd gezet waardoor mijn benen gevoelloos waren maar de rest niet, dus ik voelde de weeën gewoon. Bij de tweede kreeg ik een pompje en die vond ik ideaal.
Ik zou pas beslissen op het moment zelf. Ik had wel van te voren aangegeven dat ik het als optie hield, en was dus wel langs de anesthesist enzo geweest in het ziekenhuis. Maar pas tijdens de bevalling zelf besloten dat ik hem ook echt wilde. Bij mij was het echt top! Na zo’n 16 uur weeen maar geen vordering in ontsluiting, ook niet na wee-op wekkers etc, een ruggenprik gekregen. Voelde geen enkele wee meer, maar kon nog wel m’n benen bewegen gelukkig. Voelde m’n persweeen wel, toen is de ruggenprik uitgezet en na een half uur persen was m’n dochter er!
Ik heb een enorme schrik voor de ruggenprik, de bijwerkingen en omdat ik iemand ken waarbij het niet zo goed is gegaan. Ondanks dat zou ik alsnog kiezen om gewoon zonder te bevallen. M'n eerste 2 kindjes heb ik veel pijn gehad omdat ik niet goed voorbereid was op de bevalling en ik op bed moest blijven liggen. M'n 3de mocht ik rondlopen, op de bal in bad,... die weeën had ik zo goed onder controle dat ik de pijn nauwelijks gevoeld heb. Overigens voor alle3 ingeleid met weeënopwekkers. Ik zou gewoon de keuze open laten, en dan zie je op het moment zelf of je een ruggenprik wil of niet. Succes!
Ik had bij de eerste een heftige weeënstorm door inleiding, dus heb om een ruggenprik gevraagd. Ik had wel eentje met een pompje, dan kan je jezelf een nieuwe dosis geven. Ik voelde wel persdrang en persweeen. Geen scheuren of knip. Was dus een hele goede ervaring. Het was fijn om even op krachten te kunnen komen voor de bevalling zelf.
Met de 2e zijn vliezen spontaan gebroken, maar heb voor de weeën wel oxytocine gekregen. En opnieuw weeënstorm. Alleen lukte het deze keer niet om een ruggenprik te zetten. Daar heb ik wel een kleine trauma van (anesthesist heeft 45minuten en 9x geprobeerd). Achteraf vond ik bevallen zonder ruggenprik ook best een leuke ervaring, omdat het juist zo natuurlijk aanvoelt.
Ik zou de optie openhouden. Op het moment zelf kan je nog steeds beslissen of je een ruggenprik wil of niet
Mijn eerste bevalling was een eitje. 1,5 uur weeën en 4 minuten persen. Niet gescheurd. Tweede bevalling was iets pijnlijker, maar op zich nog te doen. Vaccuümpomp, maar ik had slechts wat kleine scheurtjes en met 2 hechtinkjes was dat ook weer alles. Derde vond ik vreselijk. Erg pijnlijke weeën, persen 25 minuten waarbij uiteindelijk ook nog een knip nodig was. Gelukkig met verdoving en heb ik daar niks van gemerkt. Vierde bevalling voor een ruggenprik gekozen en daar heb ik letterlijk geen pijn gevoeld. Tijdens de uitdrijving voelde ik wel wat natuurlijk, maar ook dat viel echt reuze mee. Ook hier niet gescheurd gelukkig. Nu weer 23 weken zwanger en ik denk echt dat ik weer voor een ruggenprik ga. Vroeger lieten ze ook kiezen trekken zonder verdoving. Tegenwoordig verdoven ze al voor een gaatje. Waarom moeten we dan nog sterven van de pijn met een bevalling? Ja, ons lichaam is ervoor gemaakt. En de pijn zal vast een functie hebben, maar zonder pijn worden ze ook prima geboren en hou je net zoveel van je kind als wanneer je vooraf door een hel gaat.
Ik had zin in de bevalling maar had het erg onderschat haha, dacht dat ik dat wel even deed... wilde ook geen pijnstilling. Bij 6cm ontsluiting huilde ik om de ruggenprik, zag het niet meer zitten. Gelukkig deed m’n verloskundige het niet, ze zette het bevalbad klaar en toen ik daar eenmaal in zat raakte ik mijn eigen bubbel... de pijn zakte enorm, kon veel beter m’n pijn controleren en kwam in zo’n rust.... door het bad heb ik geen pijnstilling meer nodig gehad! Ik ging er pas uit toen m’n zoontje geboren was, voor mijn gevoel zat ik er 2 uur in, maar bleken er 5 te zijn geweest🤭
Je kan nu wel op jezelf vertrouwen, maar medische ingrepen zoals een ruggenprik zijn niet voor niets uitgevonden. Je hebt er geen controle over hoe je bevalling zal gaan. Je kan met "peace-of-mind" je bevalling niet controleren. Je goed laten informeren kan nu, maar kiezen kan je pas als het moment daar is.
5x zonder gedaan en zou het zo nog een keer doen. Tuurlijk de pijn is intens maar wat het vooral is , is bij de eerste heb je nog het “ hoe erg wordt dit nog? Hoe lang gaat dit duren !” Nu weet ik welke pijnintensiteit bij welke fase hoort en of ik er bijna ben. Dat maakt heel relaxt. Ik krijg sowieso steeds te horen “ heb nog nooit iemand zo rustig gezien” of “ je bent gemaakt om te bevallen 😂” misschien heeft het ook wel te maken met stukje autisme hoor... ik laat mij niet wegslepen door emoties. Bevallen moet gebeuren dus hoppa en met spuiten heb ik niks. Voor mij is dan 1 en 1 ,2. Je kan het wel meid. Mijn bevallingen variërenden van 4 tot 40u. Maar de toename in intensiteit is hetzelfde alleen bij sommige duurt het per fase langer.
Op zich vond ik de rugfeprik zelf niet zo erg... Maar er kunnen complicates opt reden, komt weinig voor hoor!
Bij mijn eerst gehad, hij was een sterrenkijker, dus met of zonder ruggeprik moest hij sowieso geholpen worden met vacuumpomp. Het nadeel bij deze bevalling is dat de pijn weg was, maar ik zelfs de persweeen niet voelde, er moest mij gezegd worden wanneer ik moest persen, zonder dat Ik dat gevoel had.
Bij de tweede ook ruggeprik, maar die werd door een minder toffe anesthesia gezet, ik voelde de naald langs het bot schrapen. Het deed geen pijn! Maar achter af bleek dat Ik een 'gat' had in mijn ruggenmerg, waardoor die lekte. Hier door heb ik 10 dagen plat moeten liggen. Dat is 1 van de risico's.
Wat ik nog erger vond is dat die anesthesist te bleef beweren dat het niet door haar kwam, dus kreeg ik nog Allemaal neurologisch onderzoek, tot de neuroloog zei dat er niks mis was op neurologisch gebied maar dat het door de ruggeprik kwam. Toen had ik Al 4 dagen afgezien 🤔 voordeel bij deze bevalling is dat Ik geen pijn had, maar de persweeen wel voelde en ik het dus volledig op eigen kracht kon doen 😊
Ik was banger voor de ruggenprik dan voor de bevalling en wilde het liefst ook een zo natuurlijk mogelijke bevalling. En ik ben ook vol vertrouwen mijn bevalling begonnen. Totdat ik na een lange nacht vol rugweeen amper 2 cm ontsluiting verder was dan 's avonds en ik wel een beetje door mijn repetoire wee-opvang strategieen heen was. Na eerst een lichtere vorm van pijnmedicatie, heb ik aan het eind van de ochtend toch gevraagd om een rugprik. Ja, dat prikken is heel naar, maar daarna kon ik wel even ontspannen en rusten (best welkom na een nacht niet slapen). Uiteindelijk bleek mijn kleine een sterrekijker en werd het nog spoed ook want het ging allemaal niet snel genoeg voor haar. Dus ja, ze is geboren met behulp van een verlostang (anders werd het spoedkeizersnee, maar dit had naar mijn idee weinig te maken met die rugprik). Maar goed, elke bevalling is anders. Voor mij was het op dat moment toch een goede keuze, ondanks dat ik het echt niet wilde eerst, ik kon daardoor weer wat ontspannen en opladen. Ik zou het gewoon aangaan en op dat moment wel zien hoe het loopt, je kan het van te voren toch niet weten hoe het gaat. Bespreek wel even van te voren tot wanneer het mogelijk is. Ik hoor soms dat vrouwen geen ruggenprik meer krijgen omdat ze al 'teveel ontsluiting' hebben (maar hee, dan ben je er al bijna). Ow, en misschien een goede vraag is hoe zij erin staan of je nog mag eten na de rugprik. Ik lees hier helemaal geen gekke verhalen en vrouwen die gewoon mochten eten, maar ik mocht dus niks meer, alleen maar helder drinken. Jeetje, wat had ik een honger en voelde ik me slapjes. Dat had ik graag van te voren geweten. Maar goed, mogelijk verschil van land/ ziekenhuis en bevalling. En na afloop duurde het vrij lang totdat ik weer zelf controle over mijn benen had, dus ik kon niet naar de wc, ben ik een rolstoel getild om naar de afldeling te gaan, etc. Dat vond ik wel naar, maar trok ook wel weer weg.
Ik ben 3 jeer zonder ruggeprik bevallen. Dat was echt geen probleem. Als je jezelf bij elke wee vertelt om je spieren te ontspsnnen, dan lukt het echt. Bij mij voelen weeën exact hetzelfde als enorme darmkramp. Dat is ook niet prettig, maar ook daar kom je doorheen... Het komt echt goed!!
Ik stond er ook heel relaxt in en was er totaal niet bang voor. Het loopt zoals het loopt en zo ben ik ook omgegaan met de pijnbestrijding. Als het zelf lukt doe ik het zelf, zo niet dan is het fijn dat de optie van ruggenprik er is (Ik was medisch dus moest in zh). Bij mij was het verhaal dat ik in een weeënstorm terecht kwam die niet houdbaar was voor mijzelf, ik kon alleen overleven en had echt heel veel pijn daar de weeën nooit afzwakten. Op dat moment voor mij dus geen twijfel mogelijk, al was ik ook bang voor de risico's maar op dat moment wist ik heel zeker dat die het waard waren. Met de ruggenprik kwam ik weer uit de stand van overleven en kon ik het ook weer bewust meemaken. Niet hetzelfde als bij je vriendin dat de baby eruit floepte, maar ruim uur moeten persen. Wel is de kleine natuurlijk gekomen, ik kon mee persen met de weeën want ik voelde nog wel een soort drukkend gevoel maar totaal geen pijn wat erg fijn was. Mijn advies aan elke vrouw zou ook zijn kijk het gewoon aan en je weet op het moment zelf of het voor jou nodig is of niet, kan je mijn inziens niet van te voren beslissen.
Mijn eerste bevalling was met een ruggenprik, wat een verademing was dat! Ik had wel medische indicatie, maar wat een verschil met de tweede bevalling! Ondanks de ruggenprik kon ik gewoon de persweeën voelen en heb ik de baby er ook zelf uitgeperst. Daarna kon ik ook gewoon weer lopen dus ik heb verder geen last gehad van die ruggenprik.
Bij de tweede bevalling kon ik de pijn beter aan en wist ook beter wat ik moest doen om te ontspannen. Bij de eerste bevalling wist ik niet goed hoe ik moest ontspannen en hield ik het dus onbewust tegen. Want toen eenmaal de ruggenprik gezet was kon ik goed ontspannen en ging de bevalling ineens heel snel. dus bij mij speelde ervaring ook wel mee in hoe makkelijk de bevalling verliep. Maar wie weet doe jij het de eerste keer al meteen goed!
Ik kreeg wee opwekkers, die om de paar minuten verhoogd en verhoogd werden. En had al hevige persweeën (7cm), terwijl ik nog niet mocht persen. Ik kan je vertellen dat die pijn echt heel heftig is! Maar toch ben ik bevallen zonder pijnstilling. Ik wou absoluut geen pijnstilling, hoe pijn het ook deed. Ik wist dat ik het kon en vertrouwde op mijn eigen kracht. Ik zou het zo weer opnieuw doen!
Ik heb wel een ruggenprik gehad, want vond de pijn echt te heftig. Daar een paar uur geen pijn door gehad, maar daarna kwam de pijn door de prik heen terug. Uiteindelijk geen persdrang gekregen en hebben ze de prik uitgezet en kreeg ik dus weer volle bak weeën. Ruggenprik was fijn, maar als je eenmaal in de pijn zit gaat dat ommeduur ook. Ik vond iig een manier om ermee om te gaan. Groot nadeel: bij mij kwam mn gevoel en de kracht in mn benen pas heel laat terug (uren nadat het pijnstillend effect al weg was). Vond dat wel eng, was wel even bang om dat kleine percentage te zijn die definitief last blijft houden van verlammingsverschijnselen. Maar het is allemaal goed gekomen.
Ik ben ingeleid en heb 20 uur weeën opgevangen, de ochtend daarna een ruggenprik gehad omdat ik het niet meer trok, ook bleef mn ontsluiting uit, en ik bleef steken op 5cm, na de ruggenprik zijn mn vliezen gebroken en heb ik oxytocine gekregen (versterkers) daardoor ging ik binnen 4 uur van 5 naar 10, omdat t allemaal 'ontspande' het enigste wel is dat ik geen persdrang voelde, dus ze hebben de prik afgezet (die werkte nog even door) en na ongeveer een uur kreeg ik wel de drang (alsof je heel nodig poepen moet), heb zelfs mn katheter eruit gedrukt
Nou aan kracht geen gebrek hoor tijdens die prik, mond dicht, luisteren naar je lichaam, bij elke wee goed meepersen, hap lucht, duwen naar beneden, en nog een paar keer met de zelfde wee. Geen gegil of paniek, dat werkt contra productief. Je kan op je lichaam vertrouwen, en er samen mee werken. Met een beetje mazzel heb je gauw je baby op de borst. Hier duurde de persfase 45 minuten, gehele bevalling totaal 30+ uur. En dat was lastig zonder slaap.
Hier nu 3 keer bevallen zonder pijnbestrijding. De eerste vond ik juist (ondanks complicaties) het prettigst juist omdat je er open in gaat. Bij de tweede weet je wat je kan verwachten ook qua pijn en ik merkte dat ik er mede daarom toch meer mee bezig was.
Je kan een ruggenprik altijd als optie open houden. Ik heb bij al mijn bevallingen aangegeven dat pijnbestrijding een optie was als ik het aangaf (ruggenprik heb ik nu zelf liever niet, maar weet inmiddels ook dat ik tijdens een bevalling er heel anders tegen aan kan kijken, dus optie hou ik wel open).
Daarbij zijn er veel andere soorten pijnbestrijding die ook nog kunnen. Je zou nog eens met je verloskundige/gyneacoloog in gesprek kunnen over de opties die er zijn qua pijnbestrijding en dan afwegen wat de voor- en nadelen zijn. Maar zou pijnbestrijding gewoon als optie open houden en aangeven dat je dat alleen wil als jij dat zelf aangeeft.
Drie x bevallen (2 x ingeleid en 1 x spontaan ) en drie keer geen pijn bestrijding gehad. Ik ging voor het meest veilige voor mijn baby en voor mijzelf en dat is zonder pijnbestrijding.
Ik zou kijken op het moment. Nu kan je dat toch niet beslissen denk ik. Je weet ook niet hoe lang het duurt. Ik beviel in 3,5 uur 3 uur en 2 uur wel continu weeen (weeenstorm) maar als het 2 dagen had geduurd zou ik er Miss wel voor kiezen.
Wat fijn! Volgens mij komt het ook niet vaak voor met een ruggenprik. Wel met een pompje volgens mij. Ik hou sowieso ook niet van naalden hoor 🙈 dus had niet snel gekozen voor ruggenprik 😅
Wat fijn! Volgens mij komt het ook niet vaak voor met een ruggenprik. Wel met een pompje volgens mij. Ik hou sowieso ook niet van naalden hoor 🙈 dus had niet snel gekozen voor ruggenprik 😅
Ik heb aangegeven dat ik wil dat de mogelijkheid er is. Bekijk het gewoon op het moment zelf. Als jij vindt dat je de pijn niet met aan kan, en daar is voor iedereen verschillend, kan je om de ruggenprik vragen (als je niet al teveel ontsluiting hebt). Je hoeft niet nu al direct te beslissen.
Ik heb bij alle bevallingen (3x ingeleid) een epidurale gehad. En dit beviel prima! Letterlijk en figuurlijk! En wat ben ik blij dat dat ding bestaat! Vroeger zeiden ze altijd “een barende vrouw staat met 1 heen in het graf” nou... met zulke pijn snapte ik dat heel goed.... Al bedoelden ze vroeger er ook mee dat er weinig medische voorzieningen waren, Maargoed..
Met persen ook totaal geen last gehad. De persweeen kwamen er alle 3 de keren prima doorheen en kon ik goed aangeven wanneer HET moment kwam herstel ging ook voorspoedig wat de ruggeprik betreft.
Nee alleen maar lof! Alleen het zetten is onplezierig maar op dat moment boeit t allemaal niet meer.
Onze zoon was een sterrenkijker. Vanaf 5cm had ik daardoor al persdrang, uren lang. Niet ideaal ;) Toen ik mocht persen was er geen perswee meer te bekennen. Mijn man was mij tot een grote steun, hield mijn hand vast en deed de juiste ademhaling voor. Door hem voelde ik mij veilig en dat terwijl ik in paniek wakker werd door de persdrang en de gebroken vliezen. Hij kreeg mij weer rustig. Het deed zo'n zeer, zo ineens. Ik heb ervoor gekozen om geen pijnbestrijding te nemen. Dit vanwege de risico's. En ik ben nou eenmaal een pechvogel, je zult zien dat ik er dan ook complicaties van krijg. Niet reëel gedacht natuurlijk, maar wel een angst van mij. Doordat ik weer rustig werd en mij veilig voelde kon ik natuurlijke pijnstilling aanmaken. Het deed nog steeds pijn, maar de pijn was goed te doen. Op een gegeven moment dacht ik bij elke week: 'nog één wee, dan vraag ik om de ruggenprik. Nog één wee..' Ik heb mezelf bewust voor de gek gehouden, dat werkt bij mij ook met andere dingen. Als ik nog een keer mag bevallen, zou ik het zeker weer zonder pijnbestrijding proberen! Ik kijk ook goed terug op mijn bevalling. En je hoeft nu natuurlijk nog geen definitieve keuze te maken. Onder de bevalling kun je je nog bedenken wanneer de pijn je te veel wordt.
Mijn tweede bevalling was een ingeleide bevalling met ruggenprik. Voordat de vliezen werden gebroken, werd de prik zonder problemen gezet. Ik heb van de ontsluiting helemaal niets gevoeld. Het was wel wat lastiger om te persen omdat ik de perswee (ook al was de prik zelf al uitgezet) moeilijk herkende. Toch is mijn zoon binnen 10 minuten persen geboren. Ik kreeg tijdens de ruggenprik wel koorts en dus werd er preventief antibiotica toegediend. Dit betekende een extra dag ziekenhuisopname (bovenop de 48 uur dat ik sowieso al moest blijven ivm zwangerschapsdiabetes) . De bevalling zelf was dus heerlijk. Nadien wel zware naweeën gehad, zelfs dagen later nog.
Mijn eerste bevalling was trouwens zonder pijnbestrijding. Zelfs de knip die in alle spoed gezet moest worden zal gerust pijn hebben gedaan, maar ik kan het mij niet meer herinneren dat die knip pijn heeft gedaan. Was gefocust om mijn zoontje eruit te persen.
Je hoeft nog helemaal niet te kiezen ;) Als blijkt dat je het tijdens de bevalling nodig hebt, dan vraag je om pijnstilling/een ruggenprik. Heb je niets nodig, dan is het ook goed. Ja, een bevalling doet nu eenmaal pijn, maar er zijn vele gradaties van pijn.
Gelukkig kun je tijdens de bevalling nog aangeven of je iets van pijnstilling, waaronder de ruggenprik, zou willen. Ik ben twee keer met ruggenprik bevallen en een keer zonder iets. Ik ben heeeeeel geschikt voor de ruggenprik zal ik je zeggen. Ik maak slecht zelf weeën aan maar als dan de medicatie eenmaal aanslaat dan kom ik in zo’n storm terecht waardoor het opvangen van die weeën haast niet meer gaat en dat maakt de bevalling dan (voor mij) zo heftig. Als de weeën elkaar iets rustiger zouden opvolgen dan zou ik het qua pijn wsl wel volhouden. Kortom, hou vast aan je positieve mindset en kijk hoe het gaat! Succes alvast!
Geen goede ervaring met ruggeprik. Hier heb ik voor gekozen bij de eerste. Het nam de pijn wel weg maar toen het uitgewerkt was kwam de pijn even hard terug. Ik vermoed ook dat ze een te sterke dosis hebben gegeven. Ik voelde helemaal geen persweeen en de weeen zakten af. Dus kreeg ik oxitocine om alles weer op gang te brengen. Ik heb dus een uur of 3 geperst zonder persweeen. Uiteindelijk is de baby gehaald met de vacuumpomp en ben ik van binnen helemaal uitgescheurd. 17 hechtingen in totale narcose. De bevalling heeft 23 uur geduurd en het herstel (zowel fysiek als psychologisch) was heel lang. Voor de tweede en derde geen pijnstilling. Tweede bevalling 2.5 uur en derde 3 uur. Zonder hechtigen. Voor mij dus echt een afrader maar ik ken veel vrouwen waar het wel goed heeft geholpen
1 vreselijke bevalling gehad met zeer pijnlijke weeenstorm, kreeg injecties ( pethidine) waardoor de hartslag van mijn oudste snel daalde, reanimatiekar stond al klaar! Na die bevalling heb ik laten weten dat ik dit dus nooit meer mee wilde maken, geen pijnmedicatie meer die invloed heeft op de baby! Bij de jongste heb ik de eerste 5 cm opgevangen met een TENS, daarna kreeg ik een ruggeprik. ( niet omdat ik het niet meer aan kon maar toen had de anaesthetist tijd) Dat was een feest!. Ik heb zwangerschapsyoga gedaan en dacht bij de eerste ook dat ik het wel even zou doen, maar jeeminee dit wil ik nooit meer mee maken! Succes met je keuze en met de bevalling natuurlijk!
Hier was ik ook geen voorstander van ruggenprik: tijdens de bevalling riep ik er wel om: mocht niet omdat zo snel ging.. Andere vorm van verdoving mocht pas als hartslag kindje goed ging hoorde ik achteraf.. Tijdens bevalling hoorde ik steeds: komt zo, zijn onderweg en je krijgt zo pijnstilling.. Het knippen deed me meer pijn: 2 fikse japen zonder verdoving (uitzondering hoor: normaal verdoofd). En ja ook dát is weer goed gekomen en hersteld. Daarvoor zou ik wel verdoving vragen eerlijk gezegd (heb ook vacuumpomp gehad overigens ;) )
Laat het gewoon over je heen komen: je weet niet hoe het gaat lopen: hier uiteindelijk in minder dan 2 uurtjes gedaan. Maar als je wel lang doet over bevalling kan het wel een verademing zijn om toch even te kunnen slapen tussendoor.
Ik ben 1x bijna in bad, en 1 keer in bad bevallen. Zo'n aanrader!! Allebei geen ruggenprik of andere pijnbestrijding, maar wat een totale ontspanning!!! Beide keren ging het vanaf het bad in een reuze stroomversnelling. 1e keer (op bed, kwam net uit bad) 10 minuten persen, en 2e keer ( in bad) 6 minuten persen. Laatste bevalling was trouwens bijzonder, dat was een ingeleide, hands-off badbevalling. Schijnt niet vaak voor te komen. De verloskundige heeft alleen de ctg vastgemaakt, en het volgende moment dat ze iets ging controleren was of ik scheurtjes had na de bevalling. Bevalling en placenta helemaal zelf gedaan, ook geen ontsluiting gemeten.
Echt een aanrader! Mocht je een ruggenprik willen, probeer dan eerst het bad ( als dat allemaal kan). Mocht je het dan nog willen gewoon doen. Maar ik denk dat je prima eerst kan kijken wat je op eigen kracht kan doen. Je kan meer dan je denkt!
Ik hoorde trouwens wel dat het bad op zich geen pijnstilling is (ja het is nog steeds heel pijnlijk). Maar door de ontspanning krijg je meer natuurlijke oxytocine, waardoor het gewoon goed opschiet. Stress remt de bevalling namelijk. Ik wens je een voorspoedige bevalling toe! Wat je ook kiest 😊
Voordeel is dat je het niet 'af hoeft te spreken'. Ik wilde 3 keer geen pijnbestrijding en heb het ook niet nodig gehad. Mijn lichaam deed wat ie moest doen. Ja pijnloos is het niet maar dat is niet voor niks. Ik zou het niet doen tenzij je natuurlijk echt niet meer kan. Mijn ervaring is dat als je denkt dat je niet meer kan je er bijna bent. Maar iedereen moet uiteraard zelf bepalen of zij hiervoor kiest
Ja joh, heb de eerste bevalling zonder gedaan. Wat een hel.. Ingeleid met weeenstorm in een paar uurtjes. Snap niet dat ik dat op eigen kracht heb willen doen. Tweede en derde ruggenprik zonder twijfel. Weer ingeleid en weer bizarre weeenstormen. Laatste zelfs nog voor weeenactiviteit een ruggenprik gehad, dus de hele bevalling verdoofd. 6 cm in 20 minuten en maar 2 minuten geperst. Dat wil je niet doen zonder ruggenprik 😅 De kansen op complicaties zijn zo klein, die complicaties heb je ook bij een bevalling zonder pijnstilling.
Ikke met maar had al 2 dagen weeën en ontsluiting vorderde niet. Uiteindelijk een ruggenprik gehad en wel geteld een uur profijt van gehad en werkte toen al uit. Kreeg bij maar hielp niet en de reden voor de prik 4 cm en na het uur 9,5 cm (door rust) vorderden mijn ontsluiting wel. Maar na het uur dus weer storm en rug weeen zoals voor de prik. Ik zou het zo weer doen en de bijwerkingen kan maar hoeft niet.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (108) Verversen