Ik draai door, letterlijk. Ik kan NIET meer! Ik ben echt op en wil het liefst nooit meer wakker worden.
Is het zo erg? JA! Zo erg is het!
Sinds 2 weken hoor ik mijn eigen hartslag in mijn oor. Keihard. De hele dag. Het stopt niet. Ik wil rust! Ik kan niet meer.
Ik ben 5 weken zwanger dus het is begonnen met week 3. Ik geloof daarom niet dat het (zoals op Google staat) een zwangerschaps kwaal kan zijn. Zo vroeg al…lijkt me echt sterk.
Ik ben heel heel bang. Dat ik nooit meer rust heb.
Iemand dit ook meegemaakt? Alsjeblieft, geef me hoop! Ik ben echt OP. Ik kan geen normale mama zijn. Slaap al 2 weken NIET.
Vraag me af waarom we een 5e kindje wilden? Ik kan dit NIET.
Mogelijk door een verbeterde bloedsomloop? Ik heb dat af en toe ook bij tijden van onrust/stress. Wordt altijd weer beter, dus zou proberen afleiding te zoeken en het voor nu even accepteren. Ja makkelijk is dat niet nee. En als het blijft aangeven bij je vk of naar de ha. Succes!
Mogelijk door een verbeterde bloedsomloop? Ik heb dat af en toe ook bij tijden van onrust/stress. Wordt altijd weer beter, dus zou proberen afleiding te zoeken en het voor nu even accepteren. Ja makkelijk is dat niet nee. En als het blijft aangeven bij je vk of naar de ha. Succes!
Ik heb het ook alleen dan niet zwangerschapsgerelateerd maar het is echt om gek van te worden. Je krijgt gewoon nooit rust omdat het nooit stil is. Hier is het wel erger als ik veel stress heb en het word minder als de stress minder word. Maar toen ik al een tijdje trouw mijn ijzer pillen had geslikt werd het ook minder. Maar goed misschien werd mijn stress toen ook wel net minder. Ik lees verder dat dit een zwangerschap moet zijn dat jij moet genieten. Alleen al dat moeten daarvan al kan al voor zo veel stress zorgen
Ik heb het ook (gehad). Echter kan ik de vinger er niet op leggen wat de oorzaak is. Hieronder lees ik COVID-19. Check, ook gehad, maar niet lang daarna gestart met medicatie (antidepressiva) tegen hoofdpijn. En toen kreeg ik het. Medicatie gehalveerd, nu lijkt het even weg, thank god. Mijn iWatch gaf ook in die zelfde periode een hogere hartslag in rust. Dus er waren wel wat zaken gaande. Hopelijk blijft het nu weg.
Maar wat erg ja, je wordt er echt knettergek van. Dus ik begrijp je gevoel heel goed. Sterkte, ik hoop voor je dat het weer wegtrekt..
Heb er eigenlijk alleen in bed echt last van. Je leert er aan wennen en ik vind dat een oordopje inoien werkt maar dat doe ik nu met klein kindjes niet meer... Ben eigenlijk ook nog steeds zoekende waar het vandaan komt. Maar ik had het iniedergeval al voor de zwangerschap
Het is belangrijk dat je hier mee naar de dokter gaat. Het kan verschillende oorzaken hebben, waarvan bloedarmoede een aannemelijke is tijdens de zwangerschap, maar dat hoeft niet.
Ik heb soms ook van dit soort aanvallen, al duren die gelukkig maar 3-10 minuten. Maar ik heb wel een continue tinnitus. Als hierbij de piepen vervelend worden helpt met me als ik mijn ogen dicht doe en op het puntje van mijn neus focus. Vaak wordt dan de piep minder en hoor ik alleen het gesuis.
Ik weet niet of het ook bij dit helpt, ik heb het nog nooit geprobeerd tijdens zo'n aanval. Maar wie weet🤷🏼♀️
Laat je bloedwaardes checken. Ik heb zelf ‘gewone’ tinnitus maar hoor het inmiddels eigenlijk niet meer. Eerst nam ik er regelmatig magnesium voor in, maar dat doe ik ook niet meer. Tijdens de zwangerschap deed ik dat wel af en toe.
Ik zat even te googlen en overmatige stress kan het ook veroorzaken dus lijkt me dat dat het ook in stand kan houden . Ook bloedarmoede en schildklier problemen en zwangerschap zijn een van de oorzaken . Ik zou morgen even langs de huisarts gaan . Zeggen dat je helemaal gek wordt ervan . Dat je niet weet hoelang dit nog gaat duren . Vragen of hij je bloed wil checken op oa bloed armoede . Vragen of hij tips voor je heeft om er mee om te gaan. Zeg tegen hem dat als je oor dicht doet je het niet hoort .
Dat je nu zwanger bent maar dat je eigenlijk vanaf drie weken zwanger last hebt . Dus nog voor je positieve test .
Slaap eens met zachte muziek of podcast ofzo op je oortjes . Dan luister je daar naar ipv je hartslag .
Ik heb een tijd een harde lage brom gehoord die niemand anders in huis hoorde . Maar dit is ook weer gewoon weg gegaan . Ik werd er ook wel gek en mopperig van
Die brom had ik ook tijdens en vlak na de zwangerschap! Ik kwam er pas heel laat achter dat het geen echte brom was (eigenlijk pas toen we verhuisden en hij er nog steeds was besefte ik dat het wsl niet een echte brom was). Maar gelukkig niet storend. Maar zwangerschapsgerelateerd kan het dus wel zijn, blijkbaar.
Vraag een verwijzing naar een audiologisch centrum, wegnemen kunnen zij het ook niet maar ze zijn er wel in gespecialiseerd jou te helpen om ermee om te gaan. Ik denk dat je daar heel veel aan kunt hebben. Verder zou het wel kunnen hoor dat het door de zwangerschap komt, ik merk of ik zwanger ben doordat mijn hartslag anders voelt (kan het niet beter omschrijven) en dat valt me al op rond 3,5 week.
Ik had dit gedurende de hele zwangerschap maar nooit last van gehad i de zin dat het me stoorde. Blieddruk al gecheckt? Wanneer mijn bloeddruk te laag staat, heb ik het nog altijd
Mogelijk door een verbeterde bloedsomloop? Ik heb dat af en toe ook bij tijden van onrust/stress. Wordt altijd weer beter, dus zou proberen afleiding te zoeken en het voor nu even accepteren. Ja makkelijk is dat niet nee. En als het blijft aangeven bij je vk of naar de ha. Succes!
Dan zal het een bloeddruk verhaal zijn (of de snelheid waar het nu mee pompt nu je zwanger bent) even aankaarten bij verlos/huisarts en zien of ze er wellicht wat voor hebben. Kan mij goed voorstellen dat je er gek van wordt.
Mijn moeder heeft het en die heeft er echt mee moeten leven. Zij heeft een piep zeg maar in haar hoor.. ipv eigen hartslag (zo begon t vgm wel).
Ik ga gewoon eerlijk zijn..
Het beperkt haar in die zin dat ze niet meer volledig kan focussen op gesprekken. Niet goed kan focussen op telefoongesprekken. Ze heeft meerdere onderzoeken laten doen bij gehoorcentrum in Assen… en helaas kunnen ze niks betekenen.
Ze moet er dus mee leren leven maar het is ontzettend vervelend. En heeft ook wel gedacht, als dit moet dan word ik gek.. maar ze dealt er dus mee..
Vreselijk he. Mijn oom had het ook en kon er niet meer mee leven.Laatste keren liep hij voor onderzoek in Antwerpen.Misschien als je er in verdiept dat het wel wat voor jullie kan verlichten helpen.
Er is een verschil tussen kunnen en willen... Ook hele vervelende dingen kunnen op een gegeven moment wennen. De razende zwangerschapshormonen helpen natuurlijk niet mee om te kunnen relativeren... Wie weet stopt het straks ineens... Wie weet veroorzaakt je bloeddruk dit... Stress kan het ook verergeren... En vermoeidheid. Ga vandaag een flinke wandeling in de natuur maken om weer een beetje tot rust te komen. En besef dat je niet alles in de hand hebt. Probeer te accepteren dat er vandaag niks aan verandert. Soms kun je niet anders dan jezelf aanpassen bij de situatie. Sterkte!
Dankjewel! Zo is het ook! Ik heb een hele nare zwangerschap gehad (voor deze, tweeling waarvan 1 meisje met 5 maanden zwangerschap is overleden) en de nadruk lag nu echt op genieten. En dit voelt nu al als falen! 😰
Het is heel bizar hoe zoiets je leven kan overnemen en beheersen…
Joh, je kunt jezelf niet de opdracht geven om te genieten. Genieten is iets wat je doet wanneer je het naar je zin hebt. Dat is niet maakbaar. Sowieso valt er bij een prille zwangerschap nog weinig te genieten: ik heb nooit genoten van het misselijk zijn. Hoe leuk ik het ook vond dat er een babytje in mijn buik zat. Genieten deed ik pas wanneer ik mijn kindje voelde... Ik was altijd blij met het kindje dat kwam. Maar niet met de kwaaltjes. En dat hoeft ook niet. Je hoeft ook niet te genieten van een vieze maaltijd. En van pijn hoef je ook niet te genieten..
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (53) Verversen