Welke pijnbestrijding hebben jullie gehad tijdens de bevalling en hoe heb je dat ervaren?
Bij mijn vorige zwangerschap ben ik bevallen met 26 weken, ging zo snel, had toen niks nodig en was ook geen tijd voor, maar moet nu dus binnenkort een geboorteplan gaan maken en ben me een beetje aan het verdiepen maar vind het allemaal maar eng op de één of andere manier.. 🥺☹️
Geen. Mijn eerste kwam ook met 26 weken, de tweede en derde waren voldragen. Wat bij mij het verschil maakte was of ik de pijn, de bevalling mentaal bij kon benen. Bij mijn tweede braken ze mijn vliezen, daarna ging het zo snel, dat was zwaar. Bij de derde heb ik mijn vliezen niet laten breken, het duurde langer, maar dat gaf niet, ik kon het bijbenen.
Een bevalling loopt altijd anders dan je bevalplan. Toch is het niet verkeerd om er één te maken omdat je je door er eens voor te gaan zitten verdiept in de keuzemogelijkheden die er zijn. Die kennis komt op het moment suprème goed van pas. Een goede voorbereiding zorgt ook dat je wat meer ontspannen de bevalling in gaat; het overspoelt je allemaal wat minder.
Ik heb 2x een ruggenprik gehad en heb dat als prettig ervaren. Op zich zijn we als vrouwen natuurlijk wel in staat om te bevallen zonder pijnbestrijding, maar een positieve bevalervaring is in mijn ogen veel belangrijker. Het maakt ook de bevalling wat minder uitputtend en laat je nu net je energie goed kunnen gebruiken voor de zorg voor je pasgeboren baby’tje.
Ik ben 4x bevallen zonder pijnstilling (waarvan 3x thuis). Bevalplan had ik alleen bij de 4e (bij de oudste 3 was dat nog niet gangbaar en ook niet gemist).
Ik had bij mijn 4e juist opgenomen in het bevalplan het liefst weer zonder pijnbestrijding te bevallen. Maar altijd me de gedachte: het komt, zoals het komt.
Persoonlijk vind ik dat ook een beetje het manco van een bevalplan: je weet nl nooit hoe een bevalling loopt. Ik had er dus ook nauwelijks wat instaan (behalve als zelf de baby aanpakken, wat ik uiteindelijk niet eens heb gedaan, omdat de navelstreng erg kort was en ik het me op het moment zelf ook niet herinnerde). Als je in gedachten houdt dat het anders kan gaan en ‘go with the flow’ kunt voorhouden, komt het altijd goed.
Bij de eerste ruggeprik, langdurige weeën en nauwelijks vorderende ontsluiting. Na het zetten v/d ruggenprik kon ik even bijkomen. 2e en 3e zonder pijnbestrijding, vlotte bevallingen. 4e met inleiding, eerder geboren ( 38 wkn) kreeg epiduraal en toen hij zat moest tie meteen uit, omdat de baby werd geboren🤭
Bij de eerste ingeleid en na urenlang weeenstorm toch een ruggeprik gevraagd. Bij de 2e een ruggeprik gevraagd. De anesthesist heeft gatenkaas gemaakt van mijn rug, maar niet kunnen prikken. Dus uiteindelijk zonder pijnbestrijding bevallen. Bij de 3e ook ruggeprik gevraagd. Ik heb de anesthesist gewaarschuwd dat hij te laag aan het prikken was. Er werd niet naar mij geluisterd. Resultaat: vanaf knieën tot beneden verlamd. Alles boven de knieën voelde ik nog… Bij de 4e kwam er geen anesthesist meer binnen in mijn kamer. Ik heb toen een badbevalling gehad zonder pijnbestrijding. Deze was mijn fijnste bevalling!
Bij beide zwangerschappen een ruggenprik en werkte voor geen meter. Bij beide na 35 min aan één zijde gewoon weer gevoel en beweegbaar. Bij de eerste bevalling werd t gezegd wellicht verkeert gezet en bij de tweede werd t gezegd te goed gezet. Heel gek maar heb ook twee identieke bevallingen gehad en de ruggenprik werkte zelfde moment aan een zijde uit hoe het komt geen idee.
Het is goed dat je hier nu al over nadenkt. Als je een goede vk of gyn hebt vraagt zij dit jou ook van te voren om hierover na te denken. Het kan altijd anders lopen, maar dan heb je Iig je ideale situatie kenbaar gemaakt. Wat ons hielp was samen een bevalcursus te doen hoe je man jou kan ondersteunen. Gewoon bij de bekkenbodemfysio 1x samen heen een uurtje.
Hier 2 x zonder pijnbestrijding. Tweede keer was wel een moment dat ik erom vroeg, maar toen was ik al bijna toe aan persen dus mocht het niet meer.
Ik heb 2 bevallingen zonder pijnbestrijding gedaan, mijn laatste werd een inleiding die ook nog eens niet op gang kwam. Ik had wel weeen, maar het zette niet door helaas. Dus dat onnatuurlijke weeënpompje werd steeds hoger gezet (wat ik zelf niet wilde maar dit moest) waardoor ik totaal geen vertrouwen meer in mijn lichaam had. Heb toen een morfine pompje gekregen. Wat ik mij daarvan herinner is dat ik als een soort drugsverslaafde op bed lag, en af en toe vergat te ademen. Dit is normaal maar eigenlijk wel heel raar toch? 🫣..
Uiteindelijk is de gynaecoloog uit bed getrommeld overigens omdat het echt niet vorderde.
Ik wilde bij allemaal op voorhand geen pijnbestrijding. Vond dat een vrouw dit gewoon moet kunnen zonder! Bij mijn eerste bevalling werd ik ingeleid en de urenlange weeenstorm was zo heftig dat ik toch een ruggenprik wilde! Had ik toen veel eerder moeten doen! Een ingeleide bevalling is naar mijn ervaring een totaal andere onnatuurlijke pijn die nier weg te puffen was. Mijn 2e bevalling was thuis zonder pijnbestrijding en een superfijne bevallen! Weinig intense pijn ervaren. Zo wou ik er nog wel 10!
Mijn 3e was ook ingeleid maar het ging te snel voor een ruggenprik en kreeg ik een pompje met medicatie maar hij zat er net een minuut in toen de kleine al werd geboren!
4x bevallen zonder pijnbestrijding. Wat mij vooral hielp was een warme douche en warm bad. Verder het over je heen laten komen en accepteren. Ik had wel een bevalplan, maar het loopt toch altijd anders 😂 Ik had juist opgenomen geen pijnbestrijding te willen, alleen als ik of de baby in levensgevaar verkeerde. Aan alles zitten voor en nadelen. En elke pijnbestrijding heeft dat ook en brengt risico’s met zich mee. De vraag is of je dat wel of niet wil.
Bij de eerste kreeg ik- bleek achteraf- pethidine , werd hier zelf zowat stoned van. Mis een heel stuk van die bevalling. Wat op zich niet heel erg was want het was nogal een ramp-bevalling. Maar wilde dit bij de tweede absoluut niet, omdat de baby er ook suf van wordt/kan worden. Bij de tweede begon ik met de Tens, dat was prima te doen en vervolgens kreeg ik bij 4 cm al een ruggeprik. Dat was zowaar een feest! Tot ze hem uitzetten voor het persen. Zo’n bevalling blijft altijd mega spannend denk ik. Besef wel dat hoe meer jij je ontspant, hoe vlotter het zal gaan.
Laat je vooral door de vk informeren wat er allemaal is + werking en se voor- en nadelen en daarnaast wat er in de verschillende ziekenhuizen in de regio is. Bij de een is het een soms wel en bij de ander niet. Dan kan je keuze waar je uiteindelijk heen gaat wellicht ook afhangen van wat ze kunnen bieden. Bij de 1e koos ik na niet vorderende ontsluiting met al een volle nacht en daaropvolgende dag weeën, in de 2e nacht voor een ruggenprik. Ik vond het uiteindelijk niet heel fijn (wel dat het super verlichte en ik zelfs nog wat slaap kon pakken) omdat ik op mijn rug en in de beugels moest persen en ze mij in het ziekenhuis weinig andere mogelijkheden (ook qua houdingen dus) leken te geven. Maar ik wist ook niet veel beter, ondanks voorbereiding en zwangerschapcursus, alles overviel me en vooral de pijn. De tweede bevalling ging ik anders in en na tense apparaat thuis, onderweg en tijdje ziekenhuis na afkoppelen het bevalbad in gegaan en nog lachgas gehad waarna binnen 6 uur vanaf ontsluiting bevallen.
Ik dacht het zonder pijnbestrijding te kunnen maar na 12 uur zat ik nog maar op 2-3 cm ontsluiting. In het ziekenhuis aangekomen en een ruggenprik gehad, hierdoor kon ik me even ontspannen en bijkomen vooral waardoor ook de ontsluiting sneller ging. Er werd gehandeld naar wat op dat moment het beste was.
Waarom moet je een bevalplan maken, van wie moet dat? Je kan natuurlijk wel opschrijven hoe je het in grote lijnen zou willen, maar daarin zou ik wel flexibel blijven. Een bevalling valt niet te voorspellen. Beide bevallingen zonder pijnstillers gedaan, beide keren echte hele nare weeën gehad, die trokken van m'n rug zo naar m'n bovenbenen.. Bij de 1e een knip gehad die doorscheurde in een sub totaal rubtuur.. Bij de tweede alleen aangegeven geen knip meer te willen want de genezing daarvan was een ramp, het gescheurde genas 10x beter. Dit gewoon mondeling overlegt, verder niets vastgelegd in een bevalplan. Beide keren "gewoon" over me heen laten komen en goed blijven communiceren met de verloskundige...
Ik heb nooit een bevalplan gemaakt. Ik zei altijd, mijn plan is om te bevallen en ik zie wel hoe en waar.
Heb me wel laten informeren over de verschillende pijnstilling. Wilde zo min mogelijk risico's nemen wat betreft de baby, dus geen pijnstilling gebruikt. 1e moest in het ziekenhuis, maar ook toen niet in de verleiding gekomen. 2e en 3e zelfs lekker thuis bevallen. Toen ik weeën had, wilde ik echt niet meer thuis weg.
Nooit gehad. Niet gemist, hoewel mijn tweede bevalling wel pittig was qua weeenstorm... Gelukkig duurde de bevalling niet al te lang... Thuis waren er überhaupt weinig opties...
Go with the flow, lijkt me het beste bevallingsplan
Bij beide niks gehad. Wilde ik ook niet op voorhand al beslissen. Maar mijn voorkeur had om niks kwa pijnbestrijding te doen. Verdiep je ook in de nadelen.
Ik heb bij de eerste bevalling een remifentanil pompje gehad, dat haalde de scherpe kantjes van de pijn af. Werd er alleen kotsmisselijk en superwazig van. Bij de tweede een ruggenprik. Moest ik ook enorm van kotsen maar verder top en echt een lifesaver toen ik niet meer kon. Ik ben met ruggenprik en al bevallen.
Wat vind je precies eng? Je kunt ook op het moment zelf kijken, toch? Het ging bij mij 3x zo ontzettend snel, dat ik niets nodig had. Als ik wel pijnstilling nodig had gehad, dan had ik dat op het moment zelf bepaald.
Mijn geboorteplan was: open en duidelijke communicatie. Ingrijpen bij nood.
Ik had een epidurale bij de ingeleide bevalling. Ging prima, van de ontsluitingsweeën niets gemerkt. Werking werd gestopt toen ik.ging persen. Wat vindt jij eng dan?
Goed dat je het vraagt want bij eerste had ik er niets in staan want dacht ik doe dit gewoon. Nou niet dus .. Remifentanyl pomp gehad toen ik vanaf sec 1 een weeenstorm in ging met weeen die voelden alsof ik 9 cm had. Ik zou het nooit weer doen. Werd zo duf als een konijn, heb de geboorte daardoor niet bewust meegemaakt want direct bij persen bleek er foetale nood, toen was de pomp uit maar ook zo snel als kon een vacuüm erop dus half stoned kreeg ik kind bij me (nb dit is wel 12 jaar geleden). Tweede ging volgens het boekje qua opbouw dus geen pijnbestrijding nodig gehad toen, die weeen werden pas bij 7-8 cm echt zwaar en dan ben je er bijna.. Als ik ooit weer zou moeten kiezen wordt het een ruggenprik of niets..
Ik heb een pompje remifentanil gehad om een weeenstorm waar ik in paniek van raakte af te remmen. Dat hielp, heel blij dat ik het kreeg want ik werd weer rustig, maar werd ik er ook een beetje dizzy van. Het was gelukkig snel uitgewerkt. Bij de andere twee heb ik niets gehad. Ook een weeenstorm, maar omdat ik het nu herkende en er rust bij voelde dat dit is hoe mijn lijf een bevalling doet, kon ik me er aan overgeven en kwam de paniek die ik bij de eerste voelde niet.
Ik had bij de eerste een geboorteplan. Bijna alles wat ik opschreef was al standaard. En ik wilde absoluut geen pijnstilling. Ik was nog geen kwartier binnen en ik riep al om pijnstilling 😅 Het plan is de tas niet eens uitgekomen. Bij de tweede en derde niet aan begonnen. Weten wat je mogelijkheden zijn en met je partner bespreken hoe je daar tegenaankijkt, is in mijn ogen veel zinvoller dan proberen te plannen. Een bevalling laat zich niet plannen en jouw wensen kunnen vooraf compleet anders zijn dan in the moment.
Ik wilde beide keren graag pijn bestrijding, maar beide bevallingen gingen zo snel dat er helemaal nergens tijd voor was 😅 mijn oudste was randprematuur, mijn 2e gelukkig a terme. Ik heb in mijn bevalplan vooral opgenomen wat ik de eerste keer gemist heb en graag anders zag. Voor mij persoonlijk dingen als duidelijke communicatie, per moment dingen met me bespreken, man blijft altijd bij de baby ongeacht wat er gebeurt, etc. Daar is ontzettend goed naar geluisterd door het verplegend personeel, voelde me bij de 2e bevalling echt gehoord.
Ik krijg de rillingen van geboorteplannen. Gaat toch niet zoals in het geboorteplan staat. Neemt niet weg dat verdiepen in pijnbestrijding uiteraard heel logisch is! Bij de eerste was ik op een gegeven moment zover dat ik dacht; duw er maar een ruggenprik in, dan kan ik slapen. Maar toen mocht ik opeens persen. Bevalling 2 en 3 niet als zwaar ervaren, geen seconden aan pijnbestrijding gedacht toen.
Haha ja indd. Mijn plan was 2x leeg. Bevallingen laten zich niet plannen. En als je geen plan hebt, kun je er ook niet van afwijken 🙈😜 Maar indd, verdiepen en informatie inwinnen op bepaalde vlakken is altijd mooi meegenomen :)
Dat weet je gewoon niet. Want je weet niet hoe de bevalling gaat. Ik dacht bij de eerste ook ik doe het wel zonder. Nou hels dat het was. Dus bij de tweede dacht ik doe maar met. Nou appeltje eitje dat die bevalling was (ok ja deed wel pijn maar was inderdaad prima te managen). Eén opmerking als ‘je hebt het niet nodig’ incl de rest die je erachter zet.. zonder context .. impliceert indirect dat iemand zwak is als ie het wel nodig heeft. Dat geeft geen zelfvertrouwen. Dus wellicht goed bedoeld maar komt niet handig over
Nee, dat ging niet best. En er werd vaak gebruik gemaakt van alcohol om de pijn minder te ervaren... Een operatie is ook nét een beetje anders dan een bevalling- die overigens ook erg heftig kan zijn...
Of überhaupt langer dan 24 uur over een bevalling heeft gedaan. Volop in de weeën vanaf minuut 1. En dan met name rugweeen. En al zou je een bevalling volgens het boekje hebben. Er is NIKS mis met willen kiezen voor pijnbestrijding!
Dacht ik ook bij mn eerste, maar op een bepaald moment dacht ik toch: Ram er maar wat ik, kan ik misschien even slapen. Van te voren je mogelijkheden bekijken lijkt mij logisch, op het moment zelf heb je daar niet echt de tijd voor, als je al normaal kan nadenken.
Pompje remifentanyl. Bij beide. Love it 😊 lekker wous haha maar toch aanwezig. En zoooo welkom. Bevallen vind ik de hel op aarde. Alle beetjes die weggenomen kunnen worden pak ik graag aan
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (47) Verversen