Ons zoontje van 2 is momenteel erg op z’n papa gericht, als die thuis is althans. Papa moet hem bv naar bed brengen en eruit halen, met mij wil hij niet mee. Wat is jullie advies om hiermee om te gaan? Van de ene kant willen we hem zijn zin niet altijd geven en kan mijn man niet alles doen natuurlijk. Van de andere kant krijg ik hem gewoon bijna niet omgekleed, hij maakt zich tot een stokstijve plank of gaat op de grond gigantisch liggen krijsen en gaat niet slapen (of eten). Zucht, peuterpubers 😅
Hier hebben al mijn kids ook van die papa-fases gehad. Onze dochter v bijna 2 doet t soms ook. Voelt idd niet altijd fijn, maar echt: het gaat over. In mijn herinnering deden ze het alleen in fases tijdens de peutertijd. Onze oudste 3 maakt t al jaren niks uit wie wat doet; komt goed :)
Beetje meebewegen en papa wat meer laten doen. Pick your battles zou in deze mijn advies zijn.
Ik wenste dat ze dat hier zouden hebben. Haha. Hier is papa goed voor de leuke dingen 😂 en neemt zoonlief de ganse dag mee op sleeptouw maar zodra de kids 1 voet binnen de deur zetten is het: mama mama mama mama mama. En denk maar niet dat ooit iemand anders ze gedoucht en op bed krijgt dan mama. Maar ik moet ook eerlijk bekennen dat ik hier in huis automatisch alles op me neem dus ze zijn het ook gewend. Als het niet erg is als je man het doet zou k het zo laten maar als zoonlief bij alles zo z’n zin doordrijft dan zou ik er juist niet in mee gaan. Dus het is net een beetje hoe je kind is denk ik.
Hoe gaat het als pappa er niet is? Onze dochter heeft een uitgesproken voorkeur voor (helaas) mij met het omkleden, maar als ik er niet ben dan is dat geen enkel probleem. (Wel als ik er wel ben en ik doe even wat anders trouwens). Wij vinden het niet belangrijk genoeg voor gedoe....dus gaan er meestal wel in mee.
Dan is het met naar bed brengen idd geen probleem. Met opstaan weet hij dat z’n papa er wel is en dan blijft hij sinds een week hele tijd ‘papa’ roepen, met mij wil hij niet mee en als ik hem er wel uit haal blijft hij lang boos…
Dat verandert vanzelf wel weer. Hier was het juist andersom. Altijd was het : “mama doen!” Zelfs als meneer uit zijn autostoeltje gehaald werd haha. Is vervelend voor de andere partij misschien om steeds te horen 🤭, maar ook wel weer mooi om te zien dat hij zo van papa houdt toch? 🥰
Onze jongste dochter (14 maanden) is ook erg gek op haar vader. Tja, ze zal het toch ook met mij moeten doen ☺️ Dat geeft strijd. Ze is nog klein, maar weet precies wat ze wil en is zo sterk als een beer
Onze oudste van bijna 4 heeft dit nu. Wij gaan er gewoon in mee. Het is gelukkig alleen maar wanneer papa thuis is. Dus dan doet papa de kleren van de oudste en ik van de andere 2. Zoals iedereen aangeeft hieronder, het waait wel weer over
Hi Nicolette, heel herkenbaar. Ons zoontje van 2 heeft dat ook. Als papa thuis is, is hij waar papa ook is. Herken het van onze andere kinderen ook. Wij laten het dus altijd maar gewoon gaan en wachten de fase af. Succes in ieder geval.
Speels houden en zijn gevoel erkennen en zeggen dat je snapt dat papa het heel goed kan, maar jij dit ook goed kan. Daarbij wat is er erg aan hij mist papa blijkbaar gewoon heel erg en zijn meeste van huis. Vind het niet zijn zin geven als papa de tijd heeft waarom niet en lukt het een keer niet dan doe jij het. Is maar net welk probleem je er zelf van maakt. Voor hem is er geen probleem dus welke dan wel voor jullie ?
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (19) Verversen