Hallo allemaal, Ik hoop dat er iemand is die advies voor mij heeft. Mijn peuter van 2,5 jaar slaapt sinds een paar maanden enorm slecht en het lijkt te verergeren. Ik ben zwanger met een hersentumor en trek dit niet meer.
Hij slaat nu sinds een maand zijn dutje over (wel nog heel erg moe dus heel pittig). We zijn altijd samen en hij heeft extra veel aandacht nodig, vooral nu, dus ik ben de hele dag lekker bezig met hem. Ik hou rekening met zijn vermoeidheid en plan dus ook rustmomentjes in.
Maar elke avond en ochtend is het raak. ‘S avonds wordt het steeds erger. Hij slaapt nog steeds bewust bij ons op de kamer. Maar weigert zijn bed al een paar weken. En met de week weigert hij nog meer. Hij slaapt bij ons maar een van ons moet er uren bij blijven tot hij slaapt. Zodra ik opsta gaat hij met gemak uren krijsen en komt er sowieso uit. Niks lijkt te helpen.. Eraan toegeven niet, bij hem blijven niet.
Mijn tip, schakel een slaapcoach in. Die kijkt specifiek naar jouw situatie en wat passend is qua aanpak met jullie normen en waarden. Even googlen welke er bij jou in de buurt zitten. Soms is een kleine aanpassing al genoeg. Goodluck mama
Dit was bij ons ook met 2.5 jaar. Ze wilde alleen nog maar bij ons in bed en we moesten er bij blijven tot ze sliep. We zaten er wel eens 2 uur bij...op gegeven moment is t gwn klaar en dan ineens is t wel weer ok om in haar eigen bed te slapen. T zijn helaas fases. T kan ook weer zo ineens voorbij zijn
Geen tips helaas , k had het opgegeven en ze slaap naast me, ze is bijna 4 en pas sinds een maand slaapt ze redelijk door , maja ze lig wel naast me, ben nu weer proberen op der eige kamer maar das 1 grote drama , en na 3.5 jr heel weinig slaap , laat ik het maar even zo , tot ik weer genoeg puf heb om de strijd aan te gaan haha
Succes ermee kinderen kunnen helaas heel volhardend zijn , vooral met jou zwangerschap en een tumor helemaal lastig , misschien dat die het toch wat aanvoelt en daardoor ook stuk onrustiger is .
Consequent zijn! Hier met 14 maanden nachtelijk gedoe radicaal afgekapt. Kon 20x per nacht bv geven en t was niet meer te doen. Eerste nacht duurde 1,5 uur. 2e nacht een halfuur. 3e nacht klaar. Ik herhaalde elke 5-10 minuten riedeltje. Neerleggen, kus, welterusten en weer gaan. Vooral de eerste nacht was echt pittig want ik vond het zo zielig. En nu op t moment heeft hij hetzelfde bedacht met slokjes water dus gerust 2 uur lang elke 10 minuten blèren. Inmiddels 20 maanden en nu ben k aan het leren dat hij zelf de fles kan pakken. Staat in de hoek van z’n bed en weer gaan liggen. Ik hecht er wel waarde aan dat ik het zelf ook volhoudt namelijk.
Wij hebben ook best wat moeilijkheden gehad t.a.v. slapen. De stap naar de eigen kamer na het tweede jaar was echt een goede keuze. En er even bijblijven de eerste nachten op matras Voorspelbaar zijn. Ik blijf x aantal nachten, of ik blijf bij jou tot jij slaapt. Zoiets Slaapwekker aanschaffen werkte hier vanaf 2,5 /3 jaar. Je kunt gentle en ontspannen opvoeden alleen als er duidelijke regels zijn en je kind weet waar het aan toe is. Pas dan gaat je kind niet meer de strijd aan want het weet wat er verwacht wordt en dat het ook zo gaat. Het wordt makkelijker als je kind ouder is. Geef dan controle in kleinere dingen. De grote lijnen moet jij bepalen
Naast de tips die al gegeven zijn, zou je evt een slaaptunnel kunnen overwegen.
Onze dochter van bijna 4 die zeer onrustig sliep, veel droomde en veel wakker was, slaapt 180 graden beter sinds we 3 maanden geleden een slaaptunnel hebben aangeschaft.
Vanaf dag 1 veranderde het. Ze sliep niet elke nacht slecht, maar gemiddeld wel meer dan de helft van de week. Nu is ze nog heel af en toe ‘s nachts wakker.
En slaapt ze ook langer? Bij ons is er vooral problemen met inslapen, dat is vaak drama. De nacht gaat redelijk, wel momenten en dagen van wakker zijn soms. Daarnaast t uitslapen ook echt drama. Half 6 is zo'n beetje haar standaard tijd 🫣
Het helpt ook wel echt om sneller in te slapen. Voor langer slapen weet ik niet. Onze dochter was nooit zo vroeg. Ze komt wel veel vrolijker en opgewekter uit bed; we merken gewoon echt dat haar slaapkwaliteit veel beter is.
Ik heb er zelf 1 gekocht via Vinted, want had er ook een hard hoofd in dat t zou werken. Miss een tip! Moet je wel even de maat goed checken.
Het helpt ook wel echt om sneller in te slapen. Voor langer slapen weet ik niet. Onze dochter was nooit zo vroeg. Ze komt wel veel vrolijker en opgewekter uit bed; we merken gewoon echt dat haar slaapkwaliteit veel beter is.
Ik heb er zelf 1 gekocht via Vinted, want had er ook een hard hoofd in dat t zou werken. Miss een tip! Moet je wel even de maat goed checken.
Ik vrees toch dat het een kwestie is van consequent volhouden en die cirkel doorbreken. Ook als je al 3 uur bezig bent. Slopend, maar wel nodig. Straks met een baby er bij is het nog veel slopender.
Je kind gaat zo lang door, omdat hij tot nu toe altijd geleerd heeft dat het gedrag ook iets oplevert, en hij weet niet beter dan dat dit de normaal is, dat hij het niet zonder jullie kan. Het is niet perse angst of een behoefte, het is voor een groot deel gewoonte. En nog niet weten dat zelf inslapen kan. Eindeloos blijven herhalen: het is slaaptijd. Terugleggen en weer gaan. Bij overstuur zijn, kort troosten en weer zeggen: het is slaaptijd, neerleggen en weer gaan. Houd het donker, zo min mogelijk geluid, niet een extra verhaaltje/flesje/liedje/, niet uit z’n eigen bed, niet van de kamer af, etc.
Ik zou ook een eigen kamer overwegen, een nieuwe fase starten met een fijne kamer en duidelijke regels. Jullie niet de hele tijd zien of horen kan ook helpend zijn in de nachtrust.
En verder kan ik me nog steeds vinden in de reactie die ik je vorig jaar gaf.
Thanks! Ik weet niet meer wat je vorige jaar zei. We hebben toen van iemand een heel mooi advies gekregen wat heel goed geholpen had. Bijna een jaar ging hef goed en nu werkt de oude aanpak ook niet meer.
Ik heb een dochter van 2 jaar 3 maanden, die slaapt sinds een week op haar eigen kamer (nouja die deelt ze met een oom die in het weekend thuis komt). Mijn dochter is ontzettend talig, en het werkt goed om met haar in gesprek te gaan en duidelijk uit te leggen waarom dingen gaan zoals jij wilt. ik weet dat het een dreumes is, maar argumentatie is voor haar superbelangrijk. Voorbeeldje: "ik ben niet moe, hoef niet naar bedje toe". Dan reageer ik met "ik snap dat je nog niet moe bent en nog even wil spelen, maar het is al erg laat en het is bedtijd. Morgen mag je weer naar de peuterspeelzaal, en dan is het belangrijk dat je op tijd naar bed gaat. Ik ga je dus toch in bed brengen, en dan mag je in bed nog even met je knuffels spelen en met mama kletsen." Vervolgens gaat ze akkoord en mag ik haar in bed tillen. Maar dan wil ze niet meer dat ik wegga. "Mama moet hier blijven, op oom s. bed zitten" Dan zeg ik "Nee mama kan niet de hele tijd in je kamer blijven. We zingen nog 1 liedje, jij mag kiezen welke. Daarna gaat mama uit je kamer, maar ik ga niet weg. Ik blijf gewoon thuis en ga op de bank zitten/huiswerk maken/afwas doen. Als er iets is mag je me altijd roepen." En dan is het goed. Dan mag ik gaan en gaat ze vaak nog even spelen of kletsen in haar eentje en valt ze op een gegeven moment in slaap. Soms laat ik dan nog even wat geluidjes horen zodat ze weet dat ik niet weg ben. En als ze toch gaat huilen zeg ik eerst "mama is gewoon hier, ik ben niet weg" en als ze dan blijft huilen ga ik even kijken. In het begin was het wat meer werk en moest ik wat vaker haar troosten, maar nu slaapt ze al een paar dagen goed door. Misschien zou deze aanpak bij jullie ook helpen?
Wat jij doet, doen we steeds. Precies zo ook uitleggen. Maar hij is niet zo makkelijk helaas. Hij geeft het niet op, houd uren vol. Het is echt een gevecht. We zullen ook een tandje bij moeten zetten
Ik denk dat het teveel tekst is voor zo’n jong kind om echt te begrijpen wat je probeert uit te leggen. Die leeft bovendien nog erg vanuit het gevoel, niet vanuit logisch denken zeg maar. Dus die zal eerder denken: dat is vast een prima verhaal mam, maar ik zeg gewoon nee. Je kunt denk ik beter gewoon zeggen: ‘maar het is nu bedtijd, dus ik leg je in bed.’ Een hele duidelijke vaste routine uitvoeren, en dan daarna die boodschap blijven herhalen.
Lastig hoor! Wat hier ook nog wel werkt is dat ik altijd zeg "naar zeuren luister ik niet". Ook weet ze donders goed dat het geen zin heeft om te gaan krijsen. Als ze gaat huilen om haar zin te krijgen loop ik weg, dus dat heeft ze snel afgeleerd hier.
Grenzen stellen. Kind van 2 bepaald niet, dat doe jij. (Heb ik ook moeten leren, echt mijzelf tegen gekomen toen de tweede geboren werd) Mijn zoon weigerde ook zn bedje. Wat hieronder gezegd wordt: eenduidig zijn. Mijn zoontje was er met 3 dagen doorheen. Slaapt nu netjes in zn eigen bedje én de nachten door.
Nee. Hij sliep vanaf het begin niet makkelijk in. Maar sinds een jaar ging het goed. Hoe kom je erbij dat hij altijd slaapproblemen heeft gehad? Grenzen stellen we ook. Hoezo denk je dat ik dat niet doe? Rare vragen. Zoals ik uitleg stellen wij wel grenzen maar blijft hij makkelijk 3 uur krijsen of uit bed komen en dat houdt hij uren vol. En daar zoek ik richting in.
Ik snap haar punt ook echt niet . Ik zeg letterlijk mijn kind sliep vanaf het begin altijd al slecht IN. En sinds een jaar ging het super goed. Zijn altijd een paar mensen op dit forum die geen advies hebben maar wel graag discussies aangaan of betweterig gedrag vertonen. Echt niks te doen
Hier moet je doorheen.. zoals de dames hieronder zeggen. Kies een periode dat je denkt “ ok nu kan het” ( bv vr- zo) en niet toegeven. Zorg dat je ook zeker weet dat er niks is( honger dorst, vieze luier, ziek etc.) zondat je hem tussendoor niet extra zielig kan vinden want …. Hij is niet fit.. Hij heeft het misschien koud. Zet een camera op hem zodat je ook ziet wat er aan de hand is. Spullen weggooien ( spenen knuf) pak ik drie keer op ofzo en daarna pech. Als ze gaan hyperventileren, snotstromen en kotsen ( ja sommige trekken echt alles uit de kast) zonder woorden even geruststellen, boel opruimen en weer gaan. Niet oppakken! Eerste paar keer zeg ik wel iets “ kom we gaan slapen”, “ het is bedtijd”.. maar NIET iets van “ ach lieverd ja moeilijk he, ik weet dat het niet leuk is”. Na de eerste 3x zeg ik niks meer. Denk dat het wel drie dagen duurt.. succes ermee 🫣 valt niet mee, maar je moet een keer slapen. Heb dit alleen niet bij ons laatste kindje zo gedaan omdat ze KMA had en ik niet altijd 100% zeker wist of ze nou dan toch iets binnen had gekregen en laten krijsen als ze buikpijn heeft.. dat vond ik te zielig. Gelukkig is die met 2 jaar en 4 mnd toch gaan slapen ‘s nachts
Hij komt echt zijn bed en de kamer uit. Hij kan er gewoon uit klimmen. Als we hem voortdurend terugbrengen blijft hij met gemak dit 3 uur herhalen gepaard met hard krijsen. Gelukkig ging je dochter juist met deze leeftijd zelf slapen!
Naast zijn bedje gaan zitten en vervolgens afbouwen, verder weg en uiteindelijk niet meer in dezelfde kamer. Werkte hier goed. Eerste avond ook 3u gezeten, dag erna al korter.
Echt echt echt rechtlijnig zijn. Het is afschuwelijk maar waar. En ik had kinderen die vrij makkelijk reageerden op een of twee avonden volhouden (‘je gaat nu in je bed en lekker slapen’, en dan alleen terug om zonder teveel omhaal terug te leggen), ik weet dat sommigen langer kunnen volhouden. Maar het werkt echt, uiteindelijk, en geeft je kind zelf ook meer rust. Oprekken van grenzen is ook voor hen doodvermoeiend want ze kunnen steeds verder gaan. Laat het door je man doen als je het zelf niet meer trekt.
Oh ja, en dat dutje afschaffen ging bij dochter met 2 jaar en een paar maanden prima. Bij zoon NIET. Mijn hemel. Hij werd een draak met tot fysieke klachten (bij hem) aan toe ellende. Die zijn we toch nog voor een uurtje rust tussen de middag op bed gaan liggen. Meestal sliep ie niet eens, maar het gaf wel rust.
Hij houdt inderdaad heeel lang vol. Probleem is dat hij gewoon uit bed en de slaapkamer blijft komen en zo hard kan blijven huilen wel 3 uur lang. Mijn man heeft het gister gedaan. Elke min terug naar de slaapkamer. Maar hij stopt er gewoon niet mee.
Hoe is het geëindigd? :) en ik zei ook niet dat het rustig liggen was… tenminste niet toen we het opnieuw gingen invoeren. Oh drama’s, tot zulke woede-aanvallen dat hij ervan ging overgeven. Maar eenmaal daar doorheen ging het beter.
Kinderen moeten ook leren dat niet altijd alles volgens hun wet gaat. Ik zou er niet bij blijven. Eigen kamertje, in eigen bedje en na een paar dagen ben je erdoor. Als je dat niet wil, zal je nog een aantal jaar zo verder moeten. Tot hij wrss zelf niet meer bij jullie wil slapen. Maar dat kan nog wel even duren.
Btw wat heftig zwanger en een hersentumor. Hopelijk krijg je voldoende rust en hulp.
Het gaf mij veel rust bij ‘moeilijke dingen’ dat ik tegen mijzelf zei: mijn man en ik bepalen hoe het in ons huis gaat. Heb daar vertrouwen in. En houd daar aan vast. Je mag best begrip tonen voor je kind en ook benoemen wat je ziet bij je kind, maar je kind heeft jouw sturing liefdevol nodig (dus niet deur op slot!!!!)
Nee tuurlijk niet. Gewoon telkens opnieuw in bed leggen en streng zijn. ‘Hij pikt dit niet’ is echt een zin die ik nooit zou zeggen over mijn kinderen. Klinkt heel erg laks van jou. Consequent zijn. Regels zijn regels en kinderen moeten dit leren.
Hahaha hij pikt dat niet als in hij gooit alles in de strijd en houdt dit makkelijk uren vol. Hiermee bedoel ik echt niet blijven liggen maar steeds eruit, krijsen non stop. Ik houd het max 3 uur vol, hij langer helaas
Dat doen veel kinderen, als een gewoonte doorbroken moet worden, was hier ook echt pittig. Daar moet je je als ouder op voorbereiden. D.w.z.: spreek alles door met je man, wanneer begin je, wat doe je als,,, wat zeg je als… en welke zin herhaal je steeds. En je kunt je kind ook voorbereiden door het overdag even te benoemen. En maak het ook als iets leuks in je stem, je mag vanaf nu op jou eigen kamer slapen! Papa en mama zijn vlakbij en slapen daar en daar. Om de overgang te verkleinen kan je kiezen om een matrasje neer te leggen en bv bij inslapen te zijn. Maar bereid dit dan ook heel goed voor van te voren hoe en wat en wees heel duidelijk naar je kind wat er komt en houd daar aan vast. Je kunt ook overdag al starten met een veilig gevoel opbouwen t.a.v. kamer, even spelen, even boekje lezen etc
Hij weet natuurlijk ondertussen al dat jullie uiteindelijk wel toegeven.. dus hij blijft gaan. Enige manier is echt niet toegeven. Al duurt het tot 2u ‘s nachts. Uiteindelijk zal hij wel moe worden en slapen. Kan je niet afwisselen met je partner? Bijvoorbeeld als jullie samen vrij zijn dat je hem rond 9u in bed probeert te leggen en iemand doet de eerste paar uur en dan de andere de volgende uren. En tegen elkaar zeggen van: we gaan niet toegeven wat er ook gebeurd.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (45) Verversen