Ik heb er dus voor gekozen om moeder te worden. Om mijn zoontje op de wereld te zetten. Maar ik heb er NIET voor gekozen dat mijn schoonmoeder grootmoeder is geworden. Ik HAAT het dat zij mijn zoontje (8 maanden)wilt zien. Ik HAAT het als zij mijn zoontje wilt oppakken, knuffelen, als zij er voor zingt. Ik heb het eigenlijk bij niemand graag van de schoonfamilie. Maar de schoonmoeder dringt zich dus op en wilt regelmatig langskomen, wat ik dus stikvervelend vind. Enkel bij mijn eigen familie kan ik alles verdragen en hebben. Zijn er hier nog mensen die dit hebben ervaren? Hoe gaan jullie ermee om? Betert dit naarmate hij ouder wordt? Ik hoor het graag!
Ik verloor mijn man aan een andere vrouw, na 4 jaar huwelijk. we hadden een mooi huwelijk maar hij begon een relatie met een collega die hem achterna zat. hij trekt in bij de vrouw en weigert met me te praten of terug naar huis te komen. Ik was er zo kapot van en vond het moeilijk om ermee om te gaan. Ik werd erg ongerust en had hulp nodig. terwijl ik op een dag op internet aan het surfen was, kwam ik een opmerking van Amber tegen die suggereerde dat geestelijke vader, baba genaamd, haar hielp haar huwelijksproblemen op te lossen en haar verbroken relaties te herstellen, enzovoort. dus ik vond dat ik hem eens moest proberen. Ik nam contact met hem op via de e-mail die ik op de getuigenis zag en hij deed een spreuk voor mij. 3 dagen later kwam mijn man naar me toe en verontschuldigde zich voor het onrecht dat hij deed en beloofde het nooit meer te doen. sindsdien is alles weer normaal geworden. mijn familie en ik leven weer gelukkig samen. allemaal dankzij deze baba voor wat hij voor mij heeft gedaan. als je een spreukgebruiker nodig hebt die een spreuk kan uitspreken die echt werkt, raad ik je aan contact met hem op te nemen. hij zal je niet teleurstellen. Ik geef je 100% garantie dat hij je zal helpen, want ik ben een levende zwakte. zijn e-mailadres is agboyasolutionhome@gmail.com en mijn WhatsApp-telefoonnummer is dit +16163684004, je kunt me op WhatsApp schrijven voor het geval je meer informatie nodig hebt over de geestelijke vader. Ik ben Maya uit Nederland, maar basis verenigde staat. bedankt voor het lezen.
Ik ben zo blij dat ik dit lees dit heb ik dus ook! Toen we aankondigde dat we zwanger waren was het enthousiasme ver te zoeken. Nu wil ze constant oppassen terwijl mijn dochter pas 6 weken is. Ik wil dit nog niet. Ik vind dit te vroeg. Mijn vriend vind alles prima en heeft ook weleens gevraagd of ze de nacht wilt helpen. De eerste paar keer vond ik dat prima, maar de laatste 2 keer dat ze kwam kon ik het niet uitstaan. Ik durf er niks van te zeggen, om dat de sluizen dan open gaan. Maar als zij haar vast heeft en ze wordt onrustig, wil ik haar zsm weer bij me hebben. Mijn vriend neemt ook alles aan wat ze zegt, terwijl ik gewoon weet wat ze wel en niet fijn vind. Ik wil eigenlijk gewoon niet dat ze bij haar in de buurt is.
Hallo, ik was benieuwd hoe het nu gaat. Ik heb hier zelf ook veel last van. Soms weet ik ook niet wat te doen met de gedachten die ik heb. Mijn dochter is inmiddels 4 en dol op deze oma. Gaat er graag naar toe..
Ik herken dit gevoel heel erg. Ik heb dit dus ook, ik wou dat het anders was maar ik verdraag niets/weinig van mijn schoonfamilie. Ik wil Ook nooit dat hij daar heen gaat zonder mij, maar dat laat ik wel toe. Ik wou dat ik dit gevoel niet had
Jaaaaa vreselijk! Ookal doen ze niks mis! Heb dit heel fel met mijn schoonvader, zoontje is nu 4weken en hij mag er niet aankomen of pakken en ik word al zenuwachtig als hij er nog maar tegen spreekt van ver of vragen over stelt. Om niet goed van te worden.. is met de tijd enkel erger geworden.. mijn mama mag alles en wil ook dat ze helpt vind het heerlijk , maar aan zijn familie heb ik geen boodschap. Af en toe laat ik wel eens iets toe om geen ruzie te stoken maar is niet vaak. Heb een zware bevalling gehad dus mijn man heeft begrip en als Mijn schoonvader zich weer eens opdringt zegt hij ook op dat moment 'hem niet geven al je niet kan' en dit doe ik dan ook meestal niet 😅 denk dat dat is hoe feller iemand zich opdringt hoe meer je die persoon als indringer ziet
Joh breek me de bek niet open... schoonmoeders. Brrrr..... De mijne gedraagt zich alsof MIJN kind van haar is.
Ik denk dat jij je schoonfamilie niet echt als familie ziet, maar gewoon als aangetrouwde aanhangsels, zeg maar. Heb ik ook. Mijn eigen familie, mijn eigen ouders, daar ben ik mijn hele leven vertrouwd mee en die zijn dus echt familie. Die schoonfamilie van mij niet, en dat gevoel gaat ook noooooit meer komen. Dus als iemand van mijn schoonfamilie zich als familie over mijn kind ontfermt, voelt dat voor mij alsof een buitenstaander zich aan het opdringen is. Bij mijn eigen familie totaal niet. Eigenlijk heel logisch.
Ik denk wel dat het heel langzamer beter gaat, naarmate je kind ouder wordt en steeds beter zelf wil, kan en mag uitmaken met wie hij omgaat, hoe en waarom. Mijn dochter is (tot mijn grote teleurstelling maar je) best wel gesteld op haar Chinese oma (logisch want van oma mag alles), dus ze kiest er echt zelf voor om bijvoorbeeld oma te knuffelen of wat dan ook. Dat maakt het voor mij al minder erg, omdat mijn kind steeds minder weerloos is. (Ze is nu bijna 5.)
Ik lees zo vaak dat mensen een hekel hebben aan hun schoonmoeder. Zelfs tot het punt dat ze hun partner zover krijgen het contact te verbreken met zijn ouders.
Maar mensen voordat je een hekel krijgt aan je schoonmoeder... Zie jezelf eens voor je over 20 jaar in haar schoenen. Jouw kind, je alles, die je met alle liefde hebt groot gebracht komt thuis met een of ander mokkel waar hij een gezin mee wilt starten. En plots zijn wij niet meer de belangrijkste vrouw in zijn leven, ondanks dat wij 20 jaar voorsprong hebben en zij nog maar net komt kijken.
En dan krijgt onze schoondochter ook nog eens een hekel aan ons. Er komt geen begrip van haar kant dat haar man net zo goed een kind is van zijn moeder zoals zij van haar moeder. Dat die volwassen man ooit haar baby was zoals wij nu de onze mogen vasthouden.
Punt is, een stukje empathie schijnt moeilijk te zijn voor veel schoondochters. En het boezemt me echt angst in dat er straks ook een of andere jongedame mijn (dan niet meer) baby onder mijn neus wegsteelt en nog het lef krijgt om een hekel aan mij te hebben. Dat ik daardoor mijn kind en kleinkinderen nauwelijks te zien zal krijgen, in tegenstelling tot opa en oma van haar kant natuurlijk.
Pfff tuurlijk er zullen heus wel schoonouders from hell zijn maar een groot deel van de conflicten die er zijn komen naar mijn mening voort uit onbegrip en elke keer als ik dit soort dingen lees moet ik aan mijn zoon denken en breekt mijn hart.
Jou familie kan en mag wel alles?? je beseft toch dat dit erg egoïst klinkt? Ik haat..ik ik..mss eens nadenken of het toch niet bij aan jouzelf ligt? Ik ken het hele schoonfamilie verhaal niet maar vergeet niet dat hij wel de moeder van jou vriend/man is! En ze ook Evenzeer oma is zoals jou moeder dat is!
Mijn kinderen hebben de luxe dat ze alle opa's en oma's nog mogen hebben. Zelfs nog ouders van onze ouders die nog leven. Onze kinderen hebben met een ieder een hele goede sterke band. Dit is zo warm en waardevol! Als ik dan jou verhaal lees vind ik het zo jammer dat jij er eigenlijk hatelijk in staat. Ervaart jou man dit ook zo? En als je dingen zo vervelend vind, bijvoorbeeld opdringerig bezoek, dan zou ik het bespreekbaar maken. Ik hoop dat je een manier kunt vinden om hier mee om te gaan, zodat jou zoon een kans krijgt om zijn oma te leren kennen.
Ja ik herken dit gevoel heel erg. Dit gevoel werd bij mij steeds erger doordat ze lieten blijken dat hun andere kleinzoon echt hun favoriet is. Als ze nu langs komen eens in de maand terwijl we nog geen km van elkaar vandaan wonen en hun beide altijd vragen of ze langs willen komen (ze zijn gescheiden) krijg ik serieus de kriebels als ze hem vast hebben en een kus geven. Ik ben zelfs zo erg dat ik hem gelijk ga wassen en omkleden zodra ze weg zijn... 🙄 Ik heb nooit een band gehad met m’n schoonouders... eerste reactie op de zwangerschap van m’n schoonmoeder was ‘waarom ben je zwanger?’ Toen was de toon alweer gelijk gezet. 👍
En zo kan ik nog wel doorgaan met voorbeelden... maar ik snap je gevoel helemaal!
Mijn schoonmoeder is hier bijna nooit. Wil ook niet oppassen en ziet het kind van haar dochter veel meer en past daar wel op.. zou je dat liever hebben dan? Wees blij dat ze interesse toont. Een kleinkind is iets heel speciaal. Mijn moeder zegt dat je uw kinderen heel graag ziet, maar uw kleinkinderen nog meer. Dat dat iets heel speciaal is.. een kind van uw kind. Mss moet je dat in uw achterhoofd houden.
Besef dat je later ook schoonmoeder kan worden , wil jij dan ook dat er zo’n haat naar jou word gevoelt terwijl jij met alle liefde jouw klein kind vast pakt? behandel mensen zoals jij behandelt wilt worden. Jouw schoonmoeder wilt alleen maar liefde geven aan jouw kind wees blij sommige kijken niet eens om naar hun klein kinderen. Jouw kind die zo groeit met een oma die zoveel van hem houd is toch mooi? Al kan jij moeilijk tussen 1 deur met haar, maar dat betekent niet dat je daardoor haar klein kind van haar ontneemt en haar zo haat?? sorry hoor,,
Ik heb niet alle reacties gelezen.. dus geen idee dat dit gezegd is. Maar probeer het eens om te draaien. Jou zoontje is volwassen en heeft een vrouw of vriendin die jou niet kan verdragen. Ik weet natuurlijk niet de reden waarom je haar zo slecht kan verdragen. Maar welke moeder mag geen oma zijn voor haar bloedeigen kleinkind. Ik vind dat nogal wat. Schoon familie hoort bij je man. Dat is ook een stukje acceptatie bij. Natuurlijk zijn er dingen die je zelf heel anders zou doen. Maar een kind is niet alleen van jou en je man. Ook van de opa en oma. Zoiets mag je je kind ook niet ontnemen. We weten natuurlijk niet de achtergrond en wat voor 'heks' je schoonmoeder is. Toch vind ik dat je moet proberen haar ook een kleinkind te gunnen. Ik lees lieve dingen. Zoals knuffelen, zingen en oppakken. Mijn kinderen vinden het geweldig als beide oma's dat doen. Dan zie ik en de kinderen en de oma's genieten. Het is geven en nemen in een relatie. Ook die van je schoonfamilie
Ik snap je wel mijn schoonouders zijn ook heel opdringerig maar ik laat ze meteen merken dat ik het niet leuk vind en dat ik heel afstandelijk doe het is trouwens jouw kindtje je moet ook niet toegeven wat je jij niet leuk vind ik weet soms is dat moeilijk om dat te zeggen maar gewoon je gevoel volgen
Ik snap wat je bedoelt. Mijn schoonmoeder is Turks en als ze de baby in handen heeft gaat ze zitten blèren bij haar oor in het Turks... Zo irritant. Bij ons komt ze gelukkig niet zo vaak aangezien ze afhankelijk is van vervoer door haar andere zoon (zelf heeft ze geen rijbewijs (gelukkigxD)).
Denk / hoop dat dit na een tijdje wel wegebt, zo niet dan laat ik haar ook wel blijken dat ik het vervelend vind. Eerlijkheid duurt het langst, dus is het wel belangrijk om het hier met je partner over te hebben. Dat je het gewoon niet fijn vind en hier niks aan kan doen. Zo voel jij je nou eenmaal.
En onthoud wel.. Het is tenslotte jouw kind en niet die van haar.
Jup, ik heb er ook last van. Misschien op een iets andere manier dan jij maar mijn schoonmoeder is heel enthousiast en haar kleinzoon is alles voor haar. Het gaat alleen maar over mijn kind en dat creeert bij mij automatisch aan afstand.
Ik heb het echter wel uitgesproken omdat het van mijn kant ook niet helemaal realistisch is. En dat was prima en resulteerde in meer begrip.
Wat ik vervelend vind is hetzelfde als jij, de schoonmoeder die grootmoeder is geworden. Nu 'moet' ik mijn kind delen en dat doe ik liever niet. Trouwens, bij verder niemand heb ik er last van.
Ik begrijp je helemaal heb het met mijn schoonmoeder ook. Ze heeft een te hoge dunk over haar eigen wilt zelf alles aanleren terwijl wij de ouders zijn om dan met een fiere blik te zeggen dat heb ik hem geleerd. Ze luistert ook niet als wij zeggen geen koek of snoep geven straks moet hij zijn middag nog eten geeft zij hem snoep en koek en als wij zeggen de jongste niet op jou laten slapen anders hebben wij problemen s avonds want je laat het 1 keer toe dan willen ze dat altijd en hup madam laat hem op haar slapen omdat ze te lui is hem boven te leggen. Het resultaat is al dat de oudste niet naar ons luistert omdat zij meer toelaat enz.
Triest dat als je schoonmoeder van je zoontje houd en trots is dat ze oma is er zo over haar gepraat wordt. Jammer dat je zo onaardig bent. Je hebt een zoontje. Hopelijk denkt jou schoondochter later niet zo over jou :)
Mijn schoonmoeder is net zo verstikkend. Dat zegt niet dat ik het contact tussen mn kinderen en haar tegen houd. Ze zal alleen wel dr, of eigenlijk, mijn grenzen moeten weten en accepteren. Om de dag aan de deur staan is voor mij bijvoorbeeld een no go en dat gebeurde in het begin wel degelijk. Daar heb ik dan ook laten weten dat ik dat niet wil hebben. Dat zegt niks over je kind en schoonmoeder elkaar niet gunnen. Vind deze reactie dus ook een beetje kort door de bocht, maar dat is mijn mening.
Haat je haar dan ook als ze zo graag bij jullie wilt zijn? Lijkt me niet. dan praat je erover zeg je dat je het lief vind dat ze om de dag langs wilt komen , maar dat je het eigenlijk te druk hebt en ze 1x in de week welkom is. Mijn moeder en schoonmoeder komen ook meerdere malen p.w. en dan ineens 2 weken niet. Tsja.. Ik houd van ze en zal ze nooit de deur wijzen. Als ik druk ben zeg ik gewoon ik moet nog even de was doen of dit of dat schoonmaken & soms komen ze dus ongelegen maar spelen ze even met de kids en gaan ze weer. Ik ben het niet altijd met ze eens maar dat is logisch. Ik erger me ook weleens aan mijn moeder/ schoonmoeder , maar dan laat ik ze maar. Ze houden zielsveel van mijn kinderen daar gaat het om. Behandel hun zoals je zelf ook behandeld wilt worden.
Haten nee. Ik accepteer ze. Omdat het mn man zijn ouders zijn. Maar ik vind ze over het algemeen zeer irritant en ze hoeven niet ook niet onaangekondigd aan te komen. En zeker niet meerdere keren per week.
@dromer87 Nou ik hoop echt niet dat ik zulke schoondochters krijg met zo’n houding als jij wat mensen wel niet voelen wauwww zeg. Ben benieuwd wanneer jij schoonmoeder word en jij zo behandeld word kijken hoe jij je dan voelt
Hoe behandel ik haar dan? Je weet toch helemaal niet hoe is tegen haar ben. Ik geef alleen mijn grenzen duidelijk aan. Maar zo te horen word jij net zo'n schoonmoeder als de mijne. Claimend en overweldigend. Succes ermee
Ik heb met vlagen heel erg dat ieder woord dat ze zegt een trigger voor mij is. Ik ben nog niet bevallen, maar ik weet nu al dat zij er vanaf de dag van de bevalling, tot ik weer ga werken waarschijnlijk, bij mij in huis gaat zijn. Zij vind de kraamhulp die wij hebben gekozen helemaal niets, dus zij voelt zich geroepen om die vrouw mee te helpen. Ik ben nog even aan het bedenken of ik dat zelf oké vind, of dat ik d'r na een uurtje maar weer na huis ga sturen.
Mijn schoonmoeder kan ook erg dominant en opdringerig zijn. Vind ik ook erg vervelend. Maar ..... Zonder onze schoonmoeders hadden we ook niet onze mannen ontmoet en ook geen prachtig kindje gehad. Ze horen dr bij , maar over gedrag waar je je aan stoort(ben dan wel benieuwd hoeveel ze dan langs wilt komen of dat er wellicht iets is voorgekomen tussen jullie dat dit puur persoonlijk is?) Zal je het beste kunnen bespreken met je man. Hij zou je hierin het beste kunnen adviseren wat wijsheid is en of je irritatie ook wel reëel is. Hij kent neem ik aan zijn moeder het beste. Succes 🍀👍
Wij weten de context van het verhaal verder natuurlijk niet en wat voor persoon zij verder is maar bedenk dat jou schoonmoeder en de rest van de familie net zo veel familie zijn van de baby als jou familie dat is.
Als mijn zoon een kind krijgt zou ik daar ook een actieve band mee willen opbouwen en dus ook willen knuffelen ed. Lijkt me meer dan logisch.
Hoe was je band met je schoonmoeder? Is het altijd al slecht geweest. En iemand haten is wel heel erg heftig. Maar daar zul je je reden wel voor hebben. Ik wou dat mijn schoonouders eens een keer interesse in hun twee kleinkinderen tonen. Echt als ze de kids 4 keer per jaar zien is het veel.... Zo jammer, zij hun enigste kleinkinderen... Maar ze vinden hun eigen leven helaas belangrijker.
Ik denk dat je blij moet zijn dat je schoonfamilie interesse toont in jullie kind, je had van te voren kunnen weten dat je schoonfamilie ook hun kleinkind, neefje etc wil zien en aanraken, waarom heb je zoveel haat voor hun? Hebben ze je iets misdaan? Dan kan ik het me nog een beetje voorstellen.. Het is niet eerlijk tegen over je man en schoonfamilie dat alleen jou familie jullie kind kan zien en aanraken etc , het is ook hun familie
Jeetje wat verdrietig om te lezen dit, ik had niets liever gewild dan dat mijn schoonmoeder een actieve & betrokken rol in het leven van mijn kinderen had gehad. Helaas kan dit niet meer... En natuurlijk hoeft ze niet je beste vriendin te worden of dat je haar ziet als 2e moeder maar hoop wel dat je negatieve gevoelens een beetje gaan minderen... iemand haten is wel heel hard, ze is wel de oma van jullie kindje en de moeder van je man. Er zullen vast ook positieve eigenschappen zijn. haten kost zoveel negatieve energie, zet het om in iets positiefs! Sterkte
Ik hoop ooiiitttttt ook een hele lieve schoondochter te krijgen hahaha. Ik kan gelukkig goed met me schoonfam dus herken het niet. Heb dat overigens bij niemand niet.
hier redelijk herkenbaar. Ik was verschrikkelijk beschermend over mijn oudste. Toen mijn moeder voor het eerst vroeg mag ik haar vast houden gingen mijn nek haren overeind staan. Maar ik zei ja en liet het toe. Bij mijn familie ging het al vrij snel over. Maar iedereen daar buiten niet. Ik vond het echt heel erg moeilijk. Ook bij mijn schoon familie. Hier was het denk ik een combinatie van dingen. Mijn schoonouders en ik zitten niet echt op een lijn, qua normen en waarden en denken en doen. Dat was vooral voor mij altijd al lastig en toen helemaal. Ook over opvoeden hebben ze hele andere ideeen. Maar ik heb ook wel gelezen dat je kind als een leeuw bewaken een teken kan zijn van een postnatale depressie. Hier was dat laatste ook het geval. Naast dat ik ook een control freak ben. Het afstaan van mijn kind aan iemand was dus enorm moeilijk. Nog altijd doe ik mijn minderen veel minder graag naar mijn schoonouders dan naar mijn ouders maar gelukkig is het echt wel beter. (mijn oudste is 6,5 jaar). Maar ik heb mezelf soms wel moeten dwingen. Steeds een stapje verder. Mijn dochter was 0 toen ze voor het eerst bij mijn ouders logeerde, ze was 3 toen dat bij mijn schoonouders was. Ik vond het moeilijk maar het is wel gebeurt uiteindellijk. Ook zo met oppassen etc. Verder moest ik vooral kijken naar het positieve in wat ze deed. Was moeilijk maar ook dat hielp.
Wat extreem herkenbaar. Ik moet zeggen dat ik ook een control freak ben en het super moeilijk vind om dingen uit handen te geven. Dus nu heb je er minder problemen mee?
ja het heeft veel tijd gekost maar met mijn dochter heb ik er nu minder moeite mee. Die is 6 en vraag ook echt zelf om der grootouders. Haar band met hun is super dus ergens heb ik het ook wel goed gedaan door niet te veel afstand te houden etc en ook de band te laten creëren ook al koste het mij heel veel moeite. Met mijn zoon van bijna 2 heb ik er nog wel meer moeite mee maar het gaat al makkelijker als met mijn dochter toen. Maar ook voor oppassen etc, ik kies alleen hun als het niet anders kan. Dus tussen de grootouders is het zeker nog niet gelijk maar ook mijn schoonouders gun ik zeker wel wat. Ik denk dat de kids (en een van ons) ongeveer 1 keer in de 1 a 2 weken daar zijn. Dan gaan we smiddags op visite en eten we daar en gaan we naar huis. Wij ongeveer 1 keer in de 2 weken en mijn dochter gaan in de andere week alleen daar heen. Mijn zoon blijft dan nog bij mij. Ik lees ook van sommige dat ze het totaal niet begrijpen of dat wat jij beschrijft erg vinden etc. Die kunnen zich gewoon totaal niet inleven en hebben geen idee waar wij door heen gaan. Voor hun heel fijn dat ze dit niet zo hoeven te voelen. Maar ja zorgt er ook voor dat ze niet weten waar ze het over hebben helaas.
Laat zoon er met haar over praten of doe gewoon de schutting/ deuren op slot. Dan komen ze er niet in. Ohja en vergeet ook de gordijnen niet dicht te doen haha
Als ze je niets misdaan heeft moet je er wel iets mee doen. Zoals hieronder al gezegd is, een gevoel dat heb je nu eenmaal en kan niemand je kwalijk nemen, maar wel hoe je er mee omgaat. Als je echt alleen maar handelt naar een gevoel dan ben je niet eerlijk bezig. Het kind is niet van jou alleen en ook je man wil het natuurlijk delen met zijn ouders. Er even van uit gaande dat hij een goede band met ze heeft. Dat is een stukje dat jij moet leren loslaten.
Ik herken het gevoel ook heel erg, alleen bij mij ging er wel veel aan vooraf waardoor dat gevoel heel sterk is geworden. Mijn man heeft er zelf ook geen beste band mee dus dat maakte het ook wat makkelijker om afstand te scheppen. Het is lastig, want ook ik moet er wel eens voor kiezen om iets te doen of te laten wat helemaal tegen mijn gevoel in gaat. Ik doe het dan alleen als ik zeker weet dat het mijn kind niet schaadt. Maar komt maar zelden voor gelukkig. Ik vertrouw ze ook niet dus dat helpt ook niet mee. Lastig zulke dingen, maar probeer je niet te laten leiden door gevoel alleen. Als je geen grond hebt voor dat gevoel, moet je jezelf toch echt aanpakken en haar het contact met haar kleinkind gunnen. En communiceer ook gewoon met haar als je vind dat er iets niet goed gaat.
Ik snap nooit zo goed waarom mensen zo huiverig zijn om dingen bespreekbaar te maken. Kom op, je bent volwassen en zij is dat ook. Dan moet het toch wel mogelijk zijn om een gesprek op niveau te starten en dan niet beginnen met verwijten, maar wel eerlijk zeggen wat bepaald gedrag of bepaalde dingen die ze zegt met je doen. Als het mij niet aanstaat maak ik dat ook bespreekbaar, vinden ze vaak niet leuk haha maar daar heb ik echt lak aan. Als zij niet volwassen kunnen reageren is dat vooral hun probleem, maar dan ben ik mijn irritatie wel kwijt en is het aan hun om er wat mee te doen en doen ze er niets mee is dat ook prima, maar dan weten ze ook dat ik dan gewoon mijn eigen gang ga zonder dat ik ook maar iets van ze aantrek.
Jeetje dat is heftig. Ik vind het juist heel fijn dat mijn schoonmoeder zo leuk is met onze kinderen! Natuurlijk heeft iedereen wel eens dat je je ergens aan irriteert maar laat jouw gevoel niet de relatie van oma en kleinzoon in de weg staan. Want dat is voor zowel je schoonmoeder, je man, en je zoon niet leuk.
Ik snap je hier is het minder geworden na 2 jaar ofzo. En hier gaat het nu ook goed tot dat er weer ineens een hersenloze actie komt. En ik weer ontplof van binnen.
Ik snap het gevoel wel, en ik denk dat het met de tijd wel beter kan worden. Heeft denk ik te maken met het beschermende oermoedergevoel. Wat belangrijk is, is wat je vervolgens met dit gevoel doet. Dat je dit voelt, daar kun je niets aan veranderen en daar moet ook niemand je op afrekenen. Hoe je op je gevoel reageert heb je wel in de hand, en dat is dan weer wel iets waarop je kunt worden aangesproken. Zeggen dat je er niet voor hebt gekozen dat je schoonmoeder oma werd, klopt niet...je hebt er voor gekozen zwanger te worden van een man met deze moeder.
Houd in je achterhoofd altijd dat het voor kinderen heel goed/belangrijk is om met opa's en oma's in hun leven op te groeien, dan wordt het misschien makkelijker voor je omdat je dan in het beste belang van je kindje handelt. Dat is vaak moederschap, het belang van je kindje boven je eigenbelang laten gaan. Succes!
Nou ...het is haar kleinkind.Ze heeft jouw man op de wereld gezet dus ik vind dat ze wel wat tijd met haar kleinkind mag doorbrengen(hoeft niet constant)maar bijvoorbeeld in het weekend.
Stel je even voor! Over 30 jaar wordt jou zoon vader en zijn partner zou zo als jij reageren. Hoe zou jij je dan voelen?? Kom op zeg een beetje verdraagzaamheid tonen kan geen kwaad.
Ik vind het echt erg van je. Ik bedoel is niet alleen jou kind. Ook van je man. Waarom mag jou familie wel komen je kind zien en familie/ouders van je man niet? Je kind heeft recht ok contact te hebben met beide kanten van de familie. Is niet alleen jou kind.
Ik kan ook niks met mijn schoonfamilie, voornamelijk mijn schoonmoeder. Ik wil haar ook het liefst niet bij mijn kinderen of bij mij in de buurt. Nu dringt ze zich gelukkig niet op, maar ze vind zichzelf wel de meest geweldige oma. Mijn kinderen zien haar weinig. En ik stoor me mateloos aan haar als ze doet alsof ze de meest geweldige oma is als ze hun wel ziet. Ik heb geen contact met mijn schoonfamilie. Mijn vriend onderhoud die kant. Maar hij ziet of hoort ze ook weinig. 1 x in de 2 maand en tijdens verjaardagen. Dus prima. Dat onderga ik dan maar
Ik ervaar het echt niet zo. Hoewel mijn schoonmoeder soms moeilijk reageert of doet, is ze wel een fantastische oma die voor al haar kleinkinderen door het vuur gaat. Zo te lezen doet jouw schoonmoeder in haar rol als oma niets verkeerd dus wat is nu echt het onderliggende probleem?
Ik snap het ook niet. Ik ben ook echt blij met mijn schoonmoeder en dat ze me straks kn helpen met Mn kindje. Me eigen moeder woont ver. Ik beschouw haar gewoon als me eigen moeder. Is toch normaal?
Geen idee, niks eigenlijk. Ik snap het zelf niet. Maar ik kan er gewoon niets van verdragen. Mss denk ik té hard, het is mijn baby en mijn baby alleen? Ik weet het echt niet.... maar mijn famillie mag wél alles. Misschien is het ook omdat ik ze als vreemde aanschouw en niet als famillie? ik weet het echt niet
Als je je schoonfamilie als vreemde aanschouwt. In hoeverre accepteer je je man dan? Hij is een deel van hen. En zij een deel van hem. En je kind dan ? Die is een deel van hen allemaal.
Als er maar een deel is wat je haat, kan je zulke dingen terug gaan zien bij je man en je kind. DNA is nu eenmaal een feit.
Sorry ik vind het echt erg dat je ze als vreemden beschouwd. Is familie/ouders van je man. Vader van je kind. Waarom zou je ze als vreemden aanschouwen? Ze zijn juist alles behalve vreemden.
Jeetje.. waarom ervaar je dat zo dan? Heeft ze je iets aangedaan waardoor je deze gevoelens hebt tegenover je schoonmoeder? Bij mn ex schoonmoeder vond ik t leuk als mn dochter ging huilen bij haar op schoot maar zij was totaal niet geïnteresseerd verder, kwamen toen 1x in het half jaar en nu nooit meer. Mijn huidige schoonmoeder is super lief, geïnteresseerd en vind t straks fantastisch als zij met haar jongste kleindochter kan knuffelen....
Herkenbaar, maar wel mindere maten. Ik kan minder van mijn schoonfamilie hebben omdat ze weinig interesse in mijn kinderen tonen en vooral de kinderen 'leuk' op schoot willen hebben. Toch zie ik het als mijn taak om dit in goede banen te lijden. Het is wel de familie van mijn kinderen en ik wil niet dat zij deze kant van de familie minder vaak zien of minder leuk vinden. Als ik iets vervelend vind, probeer ik daarom juist dingen te ondernemen die ik wel leuk vind met de schoonfamilie. Ook probeer ik duidelijk te zijn in wat ik verwacht en wil. Zo wilde mijn schoonvader meteen foto's van mij en mijn dochter maken na de bevalling. Dat vond ik geen goed idee dus beloofde ik hem een leuke foto van mijn dochter naar hem toe te sturen. Ik wilde niet allemaal foto's waar ik belabberd op sta, maar hij wilde gewoon een foto van zijn kleindochter.
Ik heb daar totaal geen last van. Ik heb juist een superlieve schoonmoeder. Maar zij is er een die het eerst zou vragen en niet zomaar oppakken. Eerlijk gezegd vind ik je gedachtes over je schoonfamilie niet gezond. Tuurlijk je hoeft ze niet aardig te vinden. Maar familie is familie. Zou uitzoeken waarom jij dit zo 'haat'. Denk doordat het ligt aan dat die familie niet 'eigen' is. Heel veel sterkte, ik snap dat deze gevoelens je ook niet wilt.
Nee idd, is een gevoel dat ik niet fijn vind, maar aan de andere kant kan ik het ook niet veranderen. Ik denk inderdaad ook dat het misschien 'iets' te maken heeft met dat die famillie mij inderdaad niet eigen is....
Ik ervaar niet zo. Maar zou er toch zeker aan werken hoeveel jou familie voor u betekend, zal voor u man ook zijn Familie. Lijkt me ook geen fijne situatie voor je vriend man. Mijn schoonmoeder zo altijd zomaar op bezoek mogen komen het is zijn moeder. Dat is iets waar je u eigen moet proberen over te zetten anders ga je nog tussen hem en zijn familie staan
Ik ervaar niet zo. Maar zou er toch zeker aan werken hoeveel jou familie voor u betekend, zal voor u man ook zijn Familie. Lijkt me ook geen fijne situatie voor je vriend man. Mijn schoonmoeder zo altijd zomaar op bezoek mogen komen het is zijn moeder. Dat is iets waar je u eigen moet proberen over te zetten anders ga je nog tussen hem en zijn familie staan
Misschien eens uitzoeken waarom je haar "haat" en dat terwijl ze alleen maar liefde wil geven.
Jij moet je grenzen aangeven zodat jij minder hebt om aan te irriteren maar vind je bericht best hard zonder enige argumentatie waarom je schoonmoeder nu zo vervelend is...
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (72) Verversen