Ik heb een kleine meid van bijna 20 maanden. Die sinds enkelen weken al wat ziek is hoesten, koorts boven en onder 2 kiezen krijgen. Het slapen ging aldoor nog wel prima maar sinds een paar dagen was het middag slaapje al een ding. Veel huilen met het naar boven gaan, tegen stribbelen, tijdje huilen voor ze eenmaal in slaap viel. Als ze slaapt is het soms maar voor driekwartier en dan word ze weer huilend wakker. Soms slaapt ze wel gewoon 2 uur. Ze heeft geen koorts meer ondertussen en ook het hoesten is veel minder.
Nu sinds gister is het in de nacht dus ook raak. Gister om 11 uur werd ze hoestend wakker en hebben we haar water aangeboden. Daarna weigerde ze om weer alleen te gaan slapen. Ze gaat recht op in bed staan en huilen en ons roepen. Als je de kamer binnenkom gaat ze meteen liggen en zolang je in de kamer bent gaat ze dus verder slapen. Maar zodra je de deur uit bent begint ze weer opnieuw. Nu heeft ze het vanacht dus om 4 uur. Ze wil nu niet meer slapen alleen als ik in de stoel blijf zitten. Ik hoef haar niet aan te raken ofzo echt alleen in de kamer te zijn….
We hebben geprobeerd even te laten huilen maar ze gaat echt schreeuwen en roepen. We zijn naar haar toe gegaan en hebben uitgelegd dat het bed tijd is en wij ook slapen maar dit hielp echt niks. We hebben geprobeerd even naast haar te zitten en dan weg te gaan maar ze gaat dus meteen weer huilen. Het lijkt wel alsof het enige wat helpt is naast haar zitten de hele nacht maarja..
Herkent iemand dit en heeft die tips? Ik ben weer zwanger en kapot van het niet slapen ondertussen.
Ernaast zitten en weglopen als ze diep slaapt? Doe ik hier altijd met m’n kids. Ik ga die kleintjes echt niet alleen laten huilen als ze zich niet fijn voelen… pijn, ongemak, angst, behoefte aan nabijheid. Zeker met 20 maanden kunnen ze dat niet aangeven
Onze bijna vierjarige wil ook niet meer alleen slapen. Ik blijf altijd bij haar totdat ze slaapt in de avond. Zeg ook altijd dat wanneer ze slaapt ik naar beneden ga om op te ruimen en daarna naar mijn eigen bed ga.
Rond 2 a 3 uur in de nacht wordt ze vaak weer wakker en roept ze mij. Ik zit dan weer bij haar totdat ze slaapt (soms 5 minuten, soms een kwartier). Is ze te wakker? Dan komt ze mee in ons bed. Ideaal met mn zwangere lijf is het niet, maar altijd beter dan een uur op een krukje in haar kamer zitten. Nu slaap ik tenminste nog iets.
Het enige nadeel is dat mijn voedingskussen moet wijken want dat past niet met haar erbij 🤣
Hier gewoon bij ons in bed. Gaat vanzelf over. Ik ga s nachts geen strijd aan, daarvoor is mijn eigen slaap me veel te kostbaar. Hoeveel onze 3e wel niet tussen ons heeft gelegen. Vanaf een jaar of 3 was het klaar. Ze is nu 8 en is een heerlijke slaper.
Onze 4e is ruim 18 maanden en slaapt soms heerlijk door in haar eigen bed en soms tussen ons in. Gaat allemaal prima. Ze heeft nog steeds erg gevoelige darmpjes en daar soms last van, dan laat ik haar echt niet alleen huilen in bed.
Bij onze 1e en 2e (die ook wel wat makkelijker sliepen) waren we strikter met eigen bed. Ik ben daar met de 3e volledig van teruggekomen, omdat dat bij haar gewoon niet werkte. Volg je gevoel erin wat voor jou het juiste is zou ik zeggen, maar laat jezelf je slaap niet ontzeggen, zeker niet als je ook nog zwanger bent.
Ik zou sowieso oven haar oortjes laten nakijken. Mijn ervaring is dat kinderen die beter worden erg lastig kunnen doen. Ze kijken hoever ze kunnen gaan, wat ze voor elkaar kunnen krijgen... Aan jou de keus of je daarin meegaat of niet...
Dit vind ik erg herkenbaar. Zeker als tijdens het ziek zijn dingen even anders lopen dan gewoon. Wij kiezen ervoor juist zoveel mogelijk aan t gewone ritme vast te houden. En wat verder al gezegd wordt, misschien tijd om zonder (lange) middagdut te gaan.
Rond 2 jaar ging het middagslaapje eraf hier. Dus drie kwartier vind ik op zich wel prima nog. 2u lijkt me lang. Mss dat ze niet meer zo moe is in de nacht als ze overdag nog zoveel slaapt.
Hier met de kleine gehad rond 17 maanden weigerde ineens in zijn ledikant te slapen wist ook niet goed of het 18 maanden slaapregressie was, de kiezen die doorkwam of onderliggend griepje maar wij hebben eieren voor ons geld gekozen en hem bij ons genomen dan sliep hij wel door alleen sliep ik niet meer goed (ook zwanger) en kreeg regelmatig ineen hand tegen m'n wang aan mama zei hij dan en dan fluisterde ik ja mama is hier en sliep hij weer verder, uiteindelijk een 1 persoons matras op zijn kamer gelegd en daar bij hem gaan liggen en weggaan zodra hij sliep ging al stuk beter en toen maar besloten voor groot bedje te gaan hebben zo meegroeibedje bij ikea gehaald en een slaapzak van toddy bag ofzo met voetjes eraan zodat hij niet wakker word van koude voetjes en hij slaapt nu al een maandje echt goed en door, door die slaapzak kan hij zelf zijn bedje in en uit ook sochtends staat hij hij de deur ons te roepen. Als we hem op bed leggen blijven we wel nog even erbij liggen tot hij (bijna) slaapt.
Maar of het nu de nieuwe slaapzak, nieuwe bedje of een fase was geen idee eigenlijk haha
Onze beide kinderen hebben ook wel van dit soort fratsen uitgehaald. Super irritant, maar gast ook weer voorbij. Toen ik zwanger was deed mijn partner alle nachten. Wil ze bij jullie in bed wel slapen?
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (15) Verversen