Ik heb altijd gezegd dat kinderen best mogen leven. Kinderen die hier thuis komen vinden het ook altijd heel leuk, Mijn kinderen zijn gek op lego, en anderen mogen er ook mee spelen, en er ligt genoeg van in de woonkamer. Wel altijd nette bouwwerken, en losse stukjes in de bakken/kisten. Ouders zeggen ook vaak dat het zo lekker ontspannen is bij ons. Maar nu, heb ik een neefje, 3 jaar, (mijn jongste is 7). Als die hier langskomt, vindt hij het geen probleem alle kasten open te trekken, met speelgoed te gooien, alle kleurpotloden over de grond te smijten ed. Zijn moeder zegt nog wel eens 'niet gooien, maar voor de rest heb ik niet het gevoel dat ze er veel aan doet. Onlangs maakte mijn man een opmerking naar de vader, of ze hun kind leren opruimen, want als wij niet achter zn kont aanliepen, had de hele vloer bezaaid gelegen. Ik ben zelf niet zo van het corrigeren van andermans kinderen, als het niet strikt noodzakelijk is, zeker niet als ze zo jong zijn. Maar nu komen ze morgen weer langs, en ik merk dat ik me al helemaal aan het opvreten ben over dat die knul weer zo'n troep zal maken. Hebben jullie tips? Ik vermoed dat zijn moeder zich zo thuisvoelt, dat ze denkt dat als er een rommeltje van mijn kinderen ligt, hij er ook troep mag maken, maar ik zie dat anders, want het loopt bij hem de spuigaten uit (als het om één of 2 speeltjes ging, had ik me niet druk gemaakt, maar hij strooit echt enorm met van alles, lijkt geen rem te hebben). En mijn kinderen kunnen opruimen. Als ik bwvs zeg 'nu opruimen' is het een paar minuten later netjes.
Ik heb precies hetzelfde. Een verjaardag vieren hier en ik kan me al opvreten over de rotzooi. Dus ik pak een paar dingen en daar mogen ze het mee doen werkt super!
Ga je toch lekker naar buiten....of zet even de tv aan....los het makkelijk op voor jezelf. Jij hebt het probleem, niet het kind of de ouders want die storen zich er niet aan
Ik voed ook liever niet andermans kinderen op, dus snap je heel goed. Maar ik denk dat het niet gek is om in jouw eigen huis jouw grenzen aan te geven: "Deze kast blijft dicht". "Hier spelen we alleen met iets nieuws als het andere is opgeruimd". Of iets in die richting. Niet heel makkelijk, ik weet het, zeker niet bij een drie-jarige. Maar ik denk dat je er best duidelijk in mag zijn. En hopen dat zijn ouders er in meegaan! Maar dat zal misschien wel niet...
Hier zitten er lintjes op de kast deuren 😂 mijn 2 jarige plukt ook alles uit de kast. Puzzels .. enig 🤪. Ik corrigeer wel kleintjes van anderen. Maar op een “ oh, laat dat maar even liggen, kom maar hier ligt genoeg” manier . Ik accepteer dat ook van anderen als ze vinden dat mijn kind teveel zooi maakt.
Ik heb ook weleens tegen een kindje van een ander gezegd die al onderweg was het 3e speelgoed overhoop te halen van goh dat is leuk daar kan je ook mee spelen maar laten we eerst de blokken en puzzel opruimen dan heb je meer ruimte om met de auto's te spelen (bijvoorbeeld) en toen luisterde ze wel en daarna zei ik ook tegen die moeder van sorry ik moest even ingrijpen anders zie ik door d ebomen het bos niet meer en mijn jongens moeten ook altijd even eerst het vorige speelgoed opruimen. Zij vond het geen probleem dat ik "ingreep"
En zou idd wat andere voorstellen gewoon al een paar dingen echt even wegzetten en eerlijk zijn hoe je je erbij voelt
Bij samen spelen hoort samen opruimen. Als ze zegt dat ze weg gaat, zing je een opruim lied. Speelzalen en dagverblijven gebruiken dat vaak ook. Als iedereen helpt, blijf jij er niet mee zitten en goed voorbeeld doet goed volgen;)
Is het misschien mogelijk om dingen weg te leggen waar hij niet bij kan? Ik heb eens kinderen over de vloer gehad die onhandelbaar waren en een gigantische puinhoop hebben gemaakt, de klei bijvoorbeeld kon daarna de prullenbak in omdat ze er in hadden staan stampen, speelkaarten verscheurd, echt een tornado in huis! ik heb de volgende keer de kostbare en breekbare spullen opgeruimd en dat ging veel beter, die kinderen waren overigens ouder maar luisterden echt nergens naar 😱
Ik dacht de vorige keer dat ze hier waren een paar spullen hoger in de kast te zetten (niet onzichtbaar, maar toch, hoger). En op n moment dat ik niet keek, klom hij op een stoel en ging die (vreemde-vormen-puzzels) zo uit de kast pakken. ouders: "tja, hij klimt overal op" Dus daar moet ik nog slimmer in worden. Maar is wel lastig, tegen mijn kinderen zei ik op die leeftijd gewoon dat ze ergens niet aan mochten komen, en dan deden ze het ook niet. maar ik heb altijd al gedacht dat die daarin bijzonder waren
Omdat hij 3 is, rustig samen proberen eea op te ruimen, voordat hij het volgende mag pakken. Of bij binnenkomst iets laten kiezen en de rest wegzetten (van te voren).
Meestal vraagt bezoek als ze weg gaan toch wel: zullen we even helpen opruimen? Dan zou ik bij dit neefje zeggen: ja, graag.
Ohh vreseljjk. Hier ook n kindje van al 4 jaar wat werkelijk het hele huis vol strooit met speelgoed, klei, potloden etc. Overal ligt iets als zij is geweest. Zelfs in de tuin!!! Neemt ze mee na buiten en gooit het daar op de grond/onder de tuinset/in de planten
Nou met 3 vind ik dit wel opvallend gedrag.. dit doen dreumesen, kids van 3 kunnen (meestal) al een stuk gerichter spelen. Je kan best even aangeven dat voordat ze weggaan even helpen opruimen, zo doen jullie dat in jullie huis. Betrek moeder er ook bij, huppa helpen
Wij corrigeren hier wel. Mijn huis, mijn regels. Als ik zelf bij mijn schoonzus ga, zegt zij ook iets tegen m’n kinderen als iets niet mag. Altijd op een normale manier. Maar als dat niet zou helpen zou ik wel de ouders aanspreken.
Ik denk/vind dat je op een subtiele manier best wat kunt zeggen. Bijvoorbeeld: we gaan even opruimen voor we het volgende pakken. Trouwens, als een kind met speelgoed gooit kun je daar prima iets van zeggen. Het is een neefje. Moet kunnen toch?!
Waarom zou je een kind van een ander niet mogen corrigeren dan? Dat snap ik nooit. Als de ouders het nalaten te doen kun je het toch grwoon zeggen? Ik vind het goed van je man dat hij er wat van heeft gezegd. Kom op, het is jullie huis en jullie regels. Geef gewoon bij binnenkomst aan dar er wel gespeeld mag worden, maar niet met spullen wordt gegooid en als je klaar bent, weer opruimen. En aan de moeder vraag je vriendelijk of ze het ook in de gaten wil houden zodat jij er niet de hele tijd acchter aan hoeft.
Jouw huis en jouw regels. Mijn eigen kinderen mogen dit niet, andermans kinderen ook niet. Sommige kinderen zijn zo gruwelijk snel dat je beter wel een gedeelte op kan bergen en bij het overige gebruik stel je regels. Dan is het voor jezelf behapbaar zonder dat je te laat bent met reageren.
Het zijn jullie spullen dus aanspreken mag gewoon. Mijn neefje trok aan de staart van de kat en liet hem geen seconde met rust. Ouders zeiden niets! Ik heb hem toch echt gezegt dat hij dat niet mocht doen en niet achter de kat mocht jagen. Ik vond het ook lastig, maar het is opvoeding en zo ga je niet om met mijn diertjes of met mijn spullen, dus dat horen ze ook wel.
Sorry hoor ik vind dat je er best iets van mag zeggen. Het is JOUW huis, JOUW regels en als mensen daar problemen mee hebben moeten ze niet langskomen en moet je op een neutrale plek afspreken of bij hun thuis.
Het zou wat zijn dat een kind m’n huis afbreekt en ik mag er niks van zeggen. En ik ben ook zo bijdehand dat ik die ouders er ook wat van zeg. Waarom mag dat niet? Omdat je ze beledigd? Ik neem aan dat als je iemand kent je ook weet hoe die persoon is wat die persoon wel of niet leuk vind. En als je op bezoek gaat, dien je daar rekening mee te houden.
Ik zou met speelgoed gooien en spullen op de grond smijten niet accepteren. Ik probeer mijn kinderen altijd te leren dat ze niet met spullen horen te gooien, en als ze dat wel doen dat er dan een consequentie aan vast zit. Van een ander kind zou ik dat in mijn huis dus ook niet accepteren en dus gewoon aanspreken. Vreemde ogen dwingen vaak ook dus wie weet als je er wat van zegt dat het indruk maakt.
Jouw huis, jouw regels. Je kunt dus tegen het kind prima zeggen dat hij even moet opruimen, want zo doen jullie dat in jullie huis. Je gaat niet tegen de ouders zeggen of ze hun kind wel leren opruimen omdat ie zo'n troep maakt 🙈
Ze mogen hier best troep maken maar als ze weg gaan ruimen ze het toch echt eerst op . Moeders helpt maar even mee . Zo ging het hier vroeger ook bij speel afspraakjes . Zowel bij ons als bij andere kinderen .
Ligt er een beetje aan, ruimt hij het ook zelf op als je het vraagt? Of helpt hij wel mee? Zo ja zou ik het zo laten, zo nee dan zou ik beperkt speelgoed aanbieden. Hier in de woonkamer staan 3 lage mandjes met speelgoed. Dat mogen ze pakken. De rest gesorteerd in bakken in de schuur en dat pak ik. Mocht er dus iemand op bezoek komen die niet opruimt dan mogen ze alleen spelen met het speelgoed wat er al staat
Ik vind dat je best iemand kind mag corrigeren.Zeker als het kind in jouw huis is Zeg tegen hem dat er bij jullie altijd eerst opgeruimd word voor dat je iets anders pakt. Er moet hem uitgelegd worden wat er van hem verwacht wordt. Als dit duidelijk is.Zal hij het ook zeker zo doen.
Je kunt als ze klaar zijn zeggen tegen alle kinderen dat jullie nu gaan opruimen. Verder zou ik er geen punt van maken en vind ik het persoonlijk geen stress waard. Je kunt wel ook nog vooraf zelf wat dingen wegzetten waarvan je niet wilt dat ermee gespeeld/gegooid wordt.
Ruim voor ze naar huis gaan of etenstijd eerst de kinderen laten opruimen. Eventueel daarna belonen met een koekje ofzo 😅
Als wij zelf op visite gaan ruimen we de woonkamer op toen we niks meer ligt. Ik zou mij doodschamen om naar huis te gaan en de ander in de troep achter laten.
Ik zou zelf er een beetje op letten, en als je ziet dat hij iets nieuws wil gaan pakken, hem vertellen dat hij dan eerst het andere moet opruimen (samen met jou).
Je man corrigeerde het kind niet. Je man gaf commentaar op iemand zijn opvoeding en dat doe je niet. Goed ik heb drie kinderen en ze krijgen allemaal dezelfde opvoeding en toch zit er een weeld van verschil tussen. Om het jezelf makkelijk te maken. Haal klein spul weg. Dus geef een paar optie maar niet de lego.
Oef ik wil ook zulke kinderen 🤭 Ik probeer het ze te leren maar het valt niet mee. Toch herken ik je verhaal wel, op den duur heb ik gezegd: prima om hier te spelen maar in mijn huis gelden mijn regels. Ik leg het uit, en als ze zich er niet aan houden voel ik me vrij om te corrigeren. Bij mij is het wel zover gekomen dat ik dus ook regelmatig zei dat het me niet uitkwam als ze langs wilden komen. Omdat ik geen tijd had voor dat gedoe en rommel.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (36) Verversen