Moe, moe doodmoe! Van onze kinderen meisje 5 en jongen 7 die om alles ruzie maken. Niet samen kunnen spelen, niet samen kunnen eten, niet samen buiten kunnen zijn, naast elkaar kunnen zitten in de auto , samen tv kijken nee niks gaat zonder ruzie. Weet me geen raad meer, ben hopeloos en enorm verdrietig, voelt alsof ik heb gefaald als moeder zijnde. Ze maken letterlijk ruzie om alles. Wanneer gaat dit ophouden? Ze beginnen sochtends vroeg al voordat ze naar school gaan en gaan letterlijk door als ik ze weer heb opgehaald. Ik weet het niet meer.. straf geven, dingen verbieden werkt heel even en daarna weer terug bij af.
En natuurlijk ruzie hoort erbij en kan wel een keer Maar de hele dag door om alles?😓
Paar ideeën: - houd ze bezig, geef ze taakjes of opdrachten. Ook als ze samen dingen moeten doen, jij doet dit, jij doet dat. Als het duidelijk is wat de taakverdeling is, geeft het rust en kunnen ze zich met hun eigen taak bezig houden. Ook regels voor dingen als samen tv kijken: geef ze een kookwekker en elk een kwartier. Eerst bepaalt de een wat er gekeken wordt, daarna de ander. Wie er begint bepaal jij. Je kan met de ander meekijken, of niet. - doe dingen waarbij ze naast elkaar spelen ipv met elkaar, zodat het geen strijd hoeft te worden. Bijvoorbeeld met z’n allen aan tafel knutselen of verven. - benoem het elke keer als het wel goed gaat, complimenteer ze als ze aardig doen - bespreek hoe ze wél op elkaar kunnen reageren. Je mag best iets stom vinden, niet willen delen, willen dat iemand ergens mee stopt, etc. Maar je kunt dat ook zonder snauwen, gillen, fysieke dingen etc doen. Praat op normale toon, dan zal de ander luisteren. Zelfde geldt voor luisteren, als iemand stop zegt, dan moet je niet doorgaan/drammen, ook niet als jij het wel graag wil. - grijp daar elke keer op terug: wat hebben we afgesproken, hoe kun je dit zeggen? En gaan ze toch door, dan naar de eigen kamer. Handhaven dus, uit elkaar halen. - doorbreek de cirkel zelf als eerste. Stop zelf ook met roepen, snauwen, etc. Super lastig, want je wordt er ook chagrijnig van en elk klein dingetje irriteert nu al direct enorm. Maar bedenk: als jij het al lastig vindt terwijl je al je hele leven kunt oefenen, stel je voor hoe lastig het dan voor zulke jonge kinderen is. - sluit elke dag fijn af. Breng ze apart naar bed als het samen gedoe wordt. Neem even de tijd bij elk kind, lees samen wat, sluit de dag af. Ook al heb je de hele dag politie agent gespeeld, de dag fijn met ze eindigen geeft jou een veel fijnere avond als ze slapen. - beloningen met dagenlang stickers oid zou ik zelf niet doen. Ze zijn nog best jong en het is echt wel een opgave om je een hele dag te gedragen en dat ook nog een dagen achter elkaar. De beloning staat dan te ver van de frustratie die ze op zo’n moment voelen. De kans is groot dat ze geen stickers verdienen en dat demotiveert alleen maar. Misschien is het al anders als je ze een sticker geeft als ze iets goeds doen, als ze bijvoorbeeld samen een spelletje gespeeld hebben zonder ruzie of het was gezellig met eten aan tafel. Maar ik zie zelf meer in dat op het moment benoemen en waarderen dan daar een stickerkaart aan te hangen.
Hoe gaat het met jou? Voel je je mentaal op een fijne goede plek?
Mijn kinderen gaan namelijk extra vervelend doen als ik me niet goed voel, is er geen positieve aandacht voor hun, dan maar negatieve. Ze willen graag weer verbinding met je maken dus misschien is het haalbaar om iets met hun apart te doen.
Ik vrees dat je dit alleen doorbreekt door dit vervelende gedrag direct af te straffen met een consequentie... Maak je ruzie? Ga maar naar je kamer! Zoiets...
Of juist een beloningssys teem om ze uit te dagen geen ruzie te maken: een sticker voor elke dag zonder ruzie. Voole kaart is een gezellige beloning, bv een gezamenlijke activiteit..
Afstraffen werkt averechts en verbieden ook vaak kort werkende. Je zal steeds vaker en meer moeten verbieden en afstraffen vandaar dat dit geen optie is in mijn ogen.
Probeer goed gedrag te benadrukken en positief te benaderen. Probeer meer structuur te bieden door ze beiden vaker gedurende dag hun eigen ding te laten doen. Niet alle broers en zussen kunnen goed met elkaar, wellicht als ze ouder zijn wel nu botsen hun karakters wellicht te veel. Hier twee meiden en af en toe bek vechten maar zijn bijna 5j en 2j dus een stuk kleiner. Ze zijn heel gek van elkaar en spelen graag juist heel graag samen. Als ze bek vechten moeten ze van mij iets anders doen, iets wat niet met elkaar van doen heeft.
Hoe meer je er op in springt en er tussen mengt hoe meer ze dit gaan op zoeken. Soms moeten ze het even uitzoeken en daarna is het gewoon weg niet samen spelen betekend voor jezelf spelen. Ook een ruimte creëren voor beide waar ze zich zelf kunnen terug trekken waar de ander niet komt. Hier heeft mijn dochter een plekje als ze daar naar toe gaat weet ik dat ze alleen wil spelen en dat is haar plekje
Die probleem heb ik ook met mij 3 dochters allemaal verschil van 6 jaar met elkaar.
Hier helpt het om ze beetje uit elkaar te houden en elke weekend doe ik wat leuks met 1tje en dan andere weekend met de andere etc.
Zijn ze hele week lief geweest dan doen we op zondags ook wat leuks wat hun 3 dan moeten kiezen , komen ze niet eruit dan gaan we niet , maar dan komen ze wel eruit haha .
Bij contuni ruzie maken heb ik de regel dat ze iets in moeten leveren waar ze graag mee bezig zijn.
Soms is het bij alle 3 haha en dan na half uurtje hebben ze het vaak weer goed gemaakt en krijgen ze het terug , en houden ze zich vaak wel bedeisd tegen mekaar .
Oudste 2 snappen de qonsenties goed alleen de jongste van 3 nog niet ..andere 2 zijn 16 en 10.
Middelste heb alrijd ruzie met de oudste of de jongste en is echt een drama queen soms , aan haar heb ik vaak me handen wel vol aan .
Hoop dat je wat eraan heb kan snap vermoeiend zijn en je geduld word echt op proef gesteld soms pff.
Mijn nicht heb 4 meiden en die hebben net als jou kids contuni ruzie kunnen niet mrt elkaar of zonder elkaar , net als mij kids hihi.
Maar hier werkt de regels vaak wel niet altijd maja hoort erbij denk ik maar soms pff
Ik denk dat je met kinderen van 5 en 7 prima om tafel kan voor een gesprek over hun gedrag. Misschien een beloningsysteem introduceren, een glazen pot met gekleurde knikkers, een dag geen ruzie mogen ze beide een knikker in de pot doen.. Bij elke ruzie gaan er weer knikkers uit. Samen een doel afspreken waarvoor ze knikkers gaan sparen (aantal knikkers zal ik niet te laag houden), iets wat ze heel graag willen doen.. (ik zal dan wel kiezen voor een uitje om de positieve vibe er in te houden). Zo zijn ze zelf verantwoordelijk voor hun gedrag en de consequenties...
Hier was samen op judo helpend, of iets anders dat ze verbind. Samen sparen voor iets waar ze samen blij van worden. En verder heb ik wel eens gezien dat een moeder ze elke keer als ze ruzie maakten, samen in een groot shirt stopte en weg liep haha. Zo van zoek het samen maar uit. Dat is ook wat ik doe; elke keer als ze zo hard ruzie maken dat ze met zon volume roepen dat ze eigenlijk hopen dat ik ingrijp roep ik juist, je hoeft mijn aandacht niet te trekken want ik vind dat jullie het mooi samen uit moeten zoeken. Niet mijn probleem dus kijk maar hoe je het samen oplost.
Ik zou het omdraaien en ze belonen bij goed gedrag naar elkaar. Wees creatief en gebruik humor. Ik zou beginnen met een eerlijk gesprek: zeg dat je heel moe en verdrietig wordt van hun vele ruzies. Benoem dat je van allebei heel veel houdt. Mijn ervaring is dat er bij onderlinge ruzies ook vaak iets anders speelt, zoals de angst dat mama de ander liever vindt. Bespreek dat je het vanaf nu anders aan gaat pakken, dat je merkt dat jullie in een negatieve spiraal zijn beland en dat je het weer leuk wilt hebben met elkaar. Geef ze bv een punt voor elke lieve opmerking of actie naar elkaar. En dat wanneer ze allebei 10 punten hebben, jullie bvPannenkoeken gaan eten ofzo. En daarna weer opnieuw tellen en een andere kleine beloning (picknicken in de huiskamer ofzo). Maak er een soort spel van, zorg dat er al plezier wordt beleefd aan de voorpret. En natuurlijk moet dit iets tijdelijks zijn (je wilt niet steeds puntenen beloningen geven en uiteindelijkmoeten ze het uit zichzelf gaan doen), maar mijn ervaringis dat het de spiraal kan doorbreken. En gebruik humor. Als het even mis gaat: word niet gelijk boos, maar maak er even een grapje van ofzo. Probeer weer in de positieve spiraal te komen en laat ze zelf ook mee denken, wat hebben ze nodig? Waarom is er vaak ruzie? Wat zou helpen? Stel je creatieve plan bij als er iets niet werkt en kijk naar wat er onder hun ruzies zit, want alle gedrag is communicatie.... Succes!!
Ik merk soms dat de ruzie alleen ontstaat omdat wij in de buurt zijn. Het lijkt soms een strijd om wie is het beste/liefste kind in de ogen van mijn mama/papa. Ik heb me toen voorgenomen om me er niet elke meer mee te bemoeien. Zeker als het niet fysiek is, moeten ze ook leren om de ruzie zelf op te lossen. Ipv dat je als ouder moet gaan beslissen: die is juist en die is fout. Laat ze zelf sorry zeggen of kijk even hoe ze het zelf oplossen onder hun.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (11) Verversen