Ik ben drie weken geleden bevallen. Aan de buitenkant zijn mijn hechtingen ondertussen opgelost en zit er littekenweefsel. Een vrij gruwelijk gezicht, net voor het eerst bekeken wat er schade was. Op drie plekken flink gescheurd, ik moest niet voor niets naar het ziekenhuis voor het hechten natuurlijk, maar toch wat geschrokken. De hoeveelheid pijn kan ik nu beter plaatsen. En dan nog niet te spreken over de hechtingen die ik inwendig heb gehad.
Ik heb nog steeds veel pijn. Maar het is nu dicht. Waar doe ik goed aan? Het weer normaal gaan belasten en dan dus gruwelijk veel pijn hebben, maar waardoor het litteken wel oprekt of rustig aan blijven doen en rust nemen wanneer de pijn te veel word (wat al vrij snel is)?
Het masseren durf ik nog niet, daar wacht ik liever nog een week mee ofzo.
Hoe hebben jullie dit aangepakt?
Mijn man heeft nog een week vrij, daarna sta ik er overdag weer alleen voor met een bijna peuter en een baby.
Ik heb bij de eerste bevalling een grote knip gehad en daar had ik meer last van dan kan de totaal ruptuur nu. Ik moest op de ok gehecht worden maar kan eigenlijk goed zitten terwijl ik dat de vorige keer echt moest opbouwen. Vorige keer had ik veel last van een hechting die te strak zat, verloskundige heeft deze toen verwijderd en toen was de pijn duidelijk minder.
Ik zou vooral geen dingen doen die gruwelijk veel pijn doen! Als je er wat last van hebt oké, maar meer ook niet. Ik zou je echt adviseren bel je verloskundige, zij zijn nog steeds een aanspreekpunt tot 6 weken en kunnen je goed adviseren of ze komen langs voor een onderzoekje om te kijken waar je pijn vandaan komt.
Wss heeft het ermee te maken dat de knip dwars door alles heen gaat, ook spier enz en een scheur de makkelijke weg zoekt en minder schade op die manier aanricht en sneller herstelt.
Hier zijn we zoekende naar een ritme met een pasgeboren kindje en een peuter is dat even zoeken. Nachten zijn ook nog ontregeld natuurlijk, maar het is een heerlijk ventje, slaapt alleen zoals zoveel baby's op de verkeerde momenten 😅
Ik denk dat het nu nog te kort geleden is. Zeker niet masseren en bij gruwelijk veel pijn geeft je lichaam je een signaal dat je teveel doet…
Uiteindelijk bijv bij 6 weken nacontrole goed laten controleren en wild vlees evt weg laten halen. Beetje stom verhaal, maar mijn verloskundige zei ‘nee valt wel mee’, maar mijn moeder is gespecialiseerd verpleegkundige en had daar veel verstand van. Zij heeft het voor me aangestipt met zilvernitraat en dat hielp heel erg ook tegen de pijn! Dus ik zou even checken wie er het meest verstand van heeft: je huisarts, verloskundige of gynaecoloog
De vorige keer ben ik bij alle drie geweest en alledrie vonden ze het meevallen. Uiteindelijk heeft de bekkenfysio me goed kunnen helpen. Maar het duurde daardoor zo lang voor ik de juiste hulp kreeg.
Bij de eerste flink ingeknipt omdat de navelstreng om de nek van de baby zat. Het hechten duurde erg lang. Iedere huidlaag werd apart gehecht. Tijdens de kraamweek een hechting los laten knippen door de vk omdat het allemaal zo strak zat. Dat gaf wat opluchting. Geen idee meer exact hoe lang ik last heb gehad. Niet maandenlang in ieder geval. Bij de tweede bevalling had ik slechts één klein scheurtje. Dit is gehecht en na de kraamperiode had ik hier ook geen last meer van. Mijn advies: niet verder belasten dan dat je aankan. Kaart dit ook zeker aan bij de nacontrole.
Voor nu belast ik het niet te veel. Over een week ben ik weer alleen thuis. Hopelijk voel ik me dan weer stukken beter, want ik zie het nu nog niet voor me hoe dat moet.
Ik ben ingeknipt en ik bleef/blijf daar last van houden... Ik heb na een jaar pas aan de bel getrokken bij de huisarts door gestuurd naar de gyneacoloog en via hem naar een bek en bodum fysio therapeute en die heeft mij geleerd hoe ik dit kan "oprekken" dat heeft zeker wel geholpen maar ik ben inmiddels ruim 2jaar verder en bliif er af en toe last van houden
De vorige keer ben ik ook naar een bekkenfysio geweest. Dat hielp goed. Nu nog wat te vroeg voor, kan vanaf zes weken begreep ik. Hopelijk is de last dan weer wat minder. Van de knip van twee jaar terug heb ik ook nog soms last helaas. Het is ook niet niks natuurlijk.
Hoelang geleden was je bevalling? Mijn kraamverzorgster zei dat de littekens echt weg zouden trekken en dat ze bij een evt volgende bevalling niet eens direct zouden zien dat ik ingeknipt was. Ik geloofde er niets van. Het voelde zo ontzettend dik en stug.
Maar nu na 6.5 maand voelt het soepeler en durf ik af en toe weer een zachte string aan. Heb sinds de bevalling alleen degelijke oma onderbroeken aangehad tot vreugde van m'n man, maar niet heus. Wahah, want dat schuurde niet langs m'n litteken
Litttekens gaan niet weg. Bij mijn tweede bevalling heb ik er nog specifiek naar gevraagd of de knip die bij de eerste was gezet, zichtbaar was. Dit was het geval. We waren toen al ruim twee jaar verder.
Ja dat weet ik. Daarom heet 't ook een litteken en geloofde ik m'n kraamverzorgster niet. Het is nu ook niet weg, maar wel minder dik en minder stug. Het is weer zachte huid, maar wel andere kleur en lichte verdikking. Je ziet 't wel echt
Drie weken geleden, dus het is echt nog heel vers allemaal. En het heeft natuurlijk echt tijd nodig. De vorige keer ben ik ingeknipt en kon ik vier maanden niet zitten door de enorme pijn. Dat schrikbeeld ben ik weer bang voor.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (15) Verversen