Hoi hoi mama’s. Wij hebben twee jongens van 10 en 6 jaar. Wij dachten altijd dat we compleet waren, maar sinds kort begint het toch weer een beetje te kriebelen. Momenteel ben ik bezig met een studie en zit in mijn laatste jaar. Als ik daarmee klaar ben willen we overwegen om te proberen voor een derde kindje. We twijfelen alleen of de leeftijdsverschil tussen de oudste en de jongste dan niet te groot wordt? Liefs
Ik scheel zelf 20jaar met mijn jongste zusje. Vind het alleen maar leuk. Nu zwanger van de 3e en heb een zoon van 10 en dochter van 8. Door het leeftijdsverschil zou ik je niet laten tegehouden.
Ik scheel zelf 20jaar met mijn jongste zusje. Vind het alleen maar leuk. Nu zwanger van de 3e en heb een zoon van 10 en dochter van 8. Door het leeftijdsverschil zou ik je niet laten tegehouden.
Als je enige twijfel het leeftijdsverschil is, moet je jezelf niet tegenhouden! Leeftijd is maar een getal ☺️ het zegt helemaal niks over een band tussen broers en/of zussen.
Een band is volgens mij meer gebaseerd op karakters dan op leeftijdsverschil. Als je kids op elkaar gaan lijken, zal het boteren, en anders wat minder. Voor je de keuze maakt, zou ik ze er in elk geval actief bij betrekken. Niet om hen de keuze te laten maken, maar wel om te beseffen waar je rekening mee te houden hebt. Vinden ze het leuk, stom, spannend? Wat hebben ze nodig? Eigenlijk heeft @seonsyain het al heel goed opgeschreven in mijn optiek :)
Onze oudste zoon is 12, en nu hebben we weer een baby. Verder hebben we nog een zoon van bijna 9, dochtertjes van 3,5j en 2j. Ik heb geen moeite met het leeftijdsverschil tussen jongste en oudste, integendeel, heel leuk te zien hoe hij voor zijn zusjes zorgt! Ikzelf scheel 15j met mijn jongste zus, maar daar heb ik een even goede relatie mee als met mijn zus die 2,5j ouder is dan mij. Ik zou geen probleem maken van het leeftijdsverschil als jullie echt nog een kindje willen
Ik scheel 12 jaar met mijn oudste broers. De band met hun is nu niet anders als met mijn andere broer en zus, waar ik 3 en 2 jaar mee scheel. We hebben allemaal een prima band met elkaar. Ook toen ik klein was hadden we een goede band onderling. Wel leerde ik dingen die een peuter opzich niet hoeft te leren 😉. Maar ach het was opzich allemaal wel redelijk onschuldig. Mijn broers waren wel erg beschermend naar hun jongere broertje en zusjes.
Ons gezin heeft grote leeftijdsverschillen. Omdat de kindjes niet te plannen waren. Na de 1e hoorde we dat we door secundaire onvruchtbaarheid mogelijk nooit meer kindjes zouden krijgen. We kregen er 4 Van 15-9-6-1 Ik ben zo dankbaar voor ze, tnt trekken ze fijn met elkaar op. Hoe dat later wordt weet ik niet. Wel vind het probeer ik te investeren in een goede relatie met elkaar Zelf scheel ik 7 jaar met de zus boven mij. En heb gelukkig een goede band met m’n zussen ( die allemaal een stuk ouder zijn)
Voor wie wordt het leeftijdsverschil te groot? Voor wie wil je nog graag een kind? Als je vraagt of het leuk is voor de oudste? Dan is dat al een ander uitgangspunt. Het ene kind is het andere kind niet namelijk. Voor mijn oudste zoon zou een extra broertje of zusje niet welkom zijn. Hij heeft meer behoefte aan rust. Voor onze jongste van 9 jaar zou het geen probleem zijn. In mijn ogen zijn er een paar dingen waar je rekening mee moet houden bij het maken van je beslissing: 1. Je andere kinderen zijn geen extra handige oppassers die altijd aanwezig zijn. Jullie zijn de ouders, dus de andere kinderen moeten er niet verantwoordelijk voor zijn. 2. Je doet het voor jezelf. Je doet het niet voor de oudere kinderen. 3. Is er voldoende ruimte in huis dat het mogelijk is dat de oudere kinderen huiswerk kunnen maken zonder een spelende peuter, met al het lawaai erom heen, te dichtbij die als stoorzender werkt. 4. Kunnen de kinderen een aparte slaapkamer hebben? Of moeten ze deze delen?
Geen persoonlijke ervaring met het leeftijdsverschil. Mijn man scheelt bijna 11 jaar met zijn kleine broertje. Ze hebben van jongs af aan in verschillende fasen van het leven gezeten en zijn niet hecht met elkaar. Mijn man was op zijn 29ste vader, mijn zwager zat op die leeftijd nog in de lang leve de lol fase. In hun geval zijn ze alleen maar verder uit elkaar gegroeid. Pas recent is mijn zwager gaan samenwonen, dus wie weet of hij nu ook wat meer begint te settelen. Mijn man heeft zijn broertje niet als probleem gezien trouwens, maar ook niet als een fantastische uitbreiding. Zijn leven is er niet beter of slechter van geworden.
Mijn zoon was 6 jaar toen mijn dochter geboren was . Dit is niet bewust zo gegaan, maar uiteindelijk gebeurde het wel . Mijn zoon was dolblij met haar komst en nu is hij 14 zij is 8 en nog steeds de dikte vrienden. Mijn zoon gaat natuurlijk compleet z'n eigen weg , maar regelmatig neemt ie z'n vrienden mee naar huis en dan betrekt ie z'n zusje ook in z'n spel of in gesprekken. Hij praat ook altijd vol trots over haar .ikzelf ben 15 jaar ouder dan Mijn zusje. Heb altijd een goede band gehad met haar maar toen zij eenmaal in de puberteit kwam veranderde die band enigzins . We kunnen wel goed met elkaar opschieten hoor alleen onze verschillende karakters willen wel eens botsen hihi .
Lees veel reacties in de trant van, hier geen probleem ze zijn dol op elkaar... Maar ik heb de ervaring als jongste kind met behoorlijk wat leeftijdsverschil. Mijn broers en zus blijven toch echt een generatie ouder en leven echt in een hele andere fase.. Ik ervaar het niet als,probleem maar heb ook niet echt een band met ze zoals zij wel met elkaar hebben... Dan kan het voor nu wel genieten zijn als gezin en vanuit het perspectief als ouders. Maar vanuit het perspectief van de jongste, en mijn eigen ervaring, zal ik t niet doen...
Ik weet ook dat weinig of veel leeftijdsverschil geen garantie is of je goed met je broer/zus kan.. Maar wil gewoon even mijn eigen ervaring delen vanuit een ander perspectief..
Dit herken ik met 6 jaar leeftijdsverschil. Toen ik naar groep 4 ging, ging mijn broer naar de middelbare. Toen ik naar de middelbare ging, ging hij op kamers. Toen in studeerde, kreeg hij kinderen. Toen ik kinderen kreeg, zat hij met pubers. Ik ben nu 40 en hij 46, en je merkt gewoon echt dat wij ondanks dat we jaren in hetzelfde gezin/huis hebben geleefd toch niet echt samen opgegroeid zijn. Ik kan het goed met hem vinden, dat is het niet. Maar hij heeft al zo lang als ik me kan herinneren gewoon een compleet ander leven dan ik, die afstand blijft wel merkbaar. Er zit nog een broer tussen waar ik qua karakter veel minder mee klik, maar omdat wij maar 2 jaar schelen zijn wij veel bewuster samen opgegroeid en delen we ook een levensfase. Die band is anders
Mijn oudste dochter is 16 de middelste bijna 10 en de jongste net 3 .
De middelste en oudste kunnen mekaar niet luchten of zien op enkele uitzonderingen na . Maar bijna altijd ruzie met die 2 . Want de oudste wil rust.
De jongste en middelste ook altijd ruzie haha want de middelste wil met eigen vriendinnen spelen en wil haar zusje daarbij niet bij waardoor de jongste steeds verdrietig word als de oudste 2 buiten gaan of weg zijn.
Ze kunnen lief met elkaar spelen maar dat gebeurt niet zo vaak hihi.
Vanwege de leeftijden hebben ze alle 3 gewoon andere interesses. De 1 wil rust de ander wil aandacht van de oudste maar niet van de jongste . En de jongste wil spelen me der zussen die daar dan weer geen zin of tijd voor hebben .
Dus ga bij elk kind anders denk ligt ook aan de karakters.
En hoe ouder ze eenmaal worden hoe meer andere interesses ze krijgen
Ik heb 3 oudere broers en 1 jonger broertje en tussen elk kind zit (iets meer dan) een jaar leeftijdsverschil. Tussen mij en mijn jongere broertje zelfs maar 9 maanden omdat hij 10 weken te vroeg is geboren. We sloegen elkaar vroeger in huis dagelijks de koppen in🤣🤣 m'n broers sleepten mij mee in kwajongensstreken om mij daarna ervoor op te laten draaien🙈🤣 en elke dag riepen wij tegen elkaar : als ik een eigen huis heb mag JIJ NOOOIT bij mij binnen komen .hahahha hilarisch gewoon nu we volwassen zijn .vooral omdat we nu de diktste vrienden zijn en regelmatig met onze gezinnen samen uitstapjes doen etc. ( op 1 broer na die hebben we al ruim 12 jaar niet gezien en gesproken) . Leeftijd heeft er idd niks mee te maken , broers en zussen maken eenmaal ruzie. Sommigen groeien in het ouder worden weer naar elkaar toe en sommigen groeien juist uit elkaar.
Ik scheel zelf 18 maanden met mijn broer en heb nooit een band met hem gehad. Een vriendin scheelt 9jaar met haar broertje en die hebben een super band. Zegt dus helemaal niets
Echt geen probleem. Ik was vroeger met 12 jaar de jongste van vier, toen kwam er nog een nakomertje, bleek zelfs een tweeling te zijn. Nooit geen problemen opgeleverd. Was alleen maar extra leuk voor ons, en handig voor mn moeder 😜
Welnee, er zijn zoveel gezinnen met een leeftijdsverschil. Juist beter. Ik heb hier een buurvrouw waarvan de jongste en oudste 14 jaar schelen. Een gelukkig gezinnetje, als je het mij vraagt, leuke kinderen. De oudste helpt vaak met de baby, die vind dat leuk om te doen. Twee vliegen in één klap. De kinderen leren hoe een baby werkt, jij hebt meer rust omdat de oudere kinderen al zelfstandiger zijn.
En als de oudsten getrouwd en uitgevlogen zijn, heb je tenminste nog eentje bij je thuis, gezellig toch? Iedereen wilt tegenwoordig een perfecte volgorde, maar die bestaat niet. Je wilt het graag, je kunt het opbrengen, dan waarom niet?
Nee joh. Mijn oudste zus en jongste broer schelen 14½ jaar. Ik scheel 10 jaar met mijn zus. We hadden vroeger weinig aan elkaar en met elkaar, maar dat verschil viel weg toen we volwassen werden.
Ik scheel 16 en 14 jaar met mijn broers. Met de ene kan ik het goed vinden (hoewel hij al opa is, en mijn kinderen nog op de basisschool zitten 😀) en met mijn andere broer veel minder. Het is ook gewoon hoe de 'klik' is.
Wat is te groot? Wie heeft bepaald dat er een bepaalde leeftijd ergens tussen moet zitten en dat dat als normaal word gezien? Als jullie er voor willen te gaan, lekker doen!
Elk leeftijdsverschil heeft voordelen en nadelen, en die ervaart iedereen weer anders. Wat de een fijn vindt, vindt de ander niks en andersom. Of het te groot is, kunnen alleen jullie zelf bepalen. Er zullen genoeg mensen zijn die het heerlijk vinden, net zoals mensen die het niks vinden. Maar het gaat om jullie gevoel.
Off topic, ik ben hoogzwanger afgestudeerd, vond het echt prima te combineren. Vond het fijner tijdens de studie zwanger te zijn dan daarna wanneer ik mijn studie in m’n werk ging inzetten
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (38) Verversen