Hoi allemaal, Ik ben opzoek naar een stukje advies en wijsheid. Sinds 6 weken werk ik bij mijn nieuwe werk. Het werk is erg leuk, ik ben blij met mijn collega's en het is een tof bedrijfje. Ik heb alleen een probleem: de baas is echt niet ok. Hij heeft toen ik er net 2 weken werkte mij compleet afgekraakt om een fout die ik had gemaakt, die ik niet eens mijzelf kon verwijten omdat ik ernaar had gevraagd en er toen geen goede uitleg over had gekregen. Hij ging compleet tegen mij en de collega met wie ik samenwerkte tekeer en hield er ook nog eens een psychoanalyse over dat het wel moest liggen aan onze karakters. Ik was flink overstuur. Daarna riep hij mij ook nog naar zijn kantoor omdat ik werk in een hout werkplaats met harde geluiden en de vk had gezegd dat er gehoorbeschadiging al kan optreden in de baarmoeder. Hij zei dat als hij dit van tevoren wist hij me nooit zou hebben aangenomen en dat ik dan maar kutklusjes moest gaan doen zoals stickers op samples plakken. De vrijdag erop had ik een functioneringsgesprek, wat ik ook al vrij apart vond omdat ik er pas 3 weken werkte. Daarin had hij niks positiefs te melden, alleen maar dingen die ik niet goed deed. En weer zo'n psychoanalyse over mijn karakter waarin ik me totaal niet herkende. Als ik probeerde er wat van te zeggen werd hij boos en zei dingen als "nu ga je weer tegen me in, maar als ik dat zo denk dan denk ik dat zo en kun jij vanalles van vinden, maar zo heb ik jou ervaren" toen heb ik hem maar even laten uitrazen en aan het eind gevraagd "ok, en wat verwacht je dan van mij, wat wil je dat ik verander?" waarop hij zei "goede vraag, dat mag je zelf gaan uitzoeken" 🤬 Nou dat vond ik toch zo oneerlijk! Ik heb het besproken met mijn collega's, en die zeiden dat ze zijn kritiek eigenlijk helemaal niet in mij herkenden en het ook niet snappen. Ze zeiden ook dat ze dit zelf ook hebben meegemaakt, dat hij zo niet constructief is en onterechte kritiek heeft. Nou de meesten van mijn vrienden en familie die ik dit vertel zeggen meteen: wegwezen daar! Maar dat is nog niet zo simpel. -Ik ben 25 weken zwanger. -Mijn man is bezig een nieuw bedrijf op te zetten en verdient vrijwel niets. -Ik heb hiervoor bijna 2 jaar in een burn out gezeten en weinig gewerkt, en vind het heerlijk om weer bezig te zijn. -nu op zoek naar een nieuwe baan zie ik niet zitten omdat daar zo weer een maand of 2 overheen gaan, en dan zit ik in mijn verlof. -nu ontslag nemen betekent dat ik geen zwangerschapsverlof uitbetaald krijg. -ik heb een 3 maanden contract, die loopt af in januari. Zo lastig! Wat zouden jullie doen in mijn situatie?
Bedankt allemaal! Erg fijn om verschillende meningen te lezen. Ik heb er in de tussentijd veel voor gebeden en met anderen gepraat. Afgelopen vrijdag had ik weer een functioneringsgesprek. Dat was echt zo fijn! Alsof er een heel ander persoon tegenover me zat. Hij luisterde naar me, was positief over mij en toonde zelfs wat kwetsbaarheid door te vertellen wat de stress de afgelopen tijd met hem had gedaan. Ook heeft hij gezegd me graag een nieuw contract te geven, en hebben we het gehad over verlof en alles. Het heeft me echt bemoedigd en bevestiging gegeven om in ieder geval voorlopig te blijven werken hier. Wat een opluchting!
Ik ben op dit moment ook op zoek naar wat anders vanwege de directeur van het bedrijf. Het idee dat ik voor hém aan het werk ben, staat me teveel tegen.
Besef vooral dat dit aan je baas ligt en niet aan jou. Waarschijnljk is dit een narcist die nooit zal veranderen, dus reken niet op verbetering. Ook niet als jij jezelf aanpast op hem. Je kan twee dingen doen, maar welke de beste keus is hangt af van hoe goed jij zijn kritiek naast je neer kan leggen. Kan je hem en zijn opmerkingen negeren en dan doorgaan met wat jij vindt dat goed is, dan kan je misschien nog blijven tot je in een betere situatie bent om een nieuwe baan te zoeken. Maar als dit jouw mentaal onderuit haalt kan je beter vandaag nog de deur achter je dicht trekken.
Dankjewel, dat zou heel vervelend zijn inderdaad. Ik denk toch dat ik het ga proberen uit te zitten tot mijn verlof, en als hij weer zo naar doet, meld ik me ziek. Tijdens het verlof genoeg tijd om na te denken over de toekomst lijkt me.
Het lijkt er op dat hij spijt heeft van jou aannemen en het nu al zo opbouwt dat hij je contract na 3 mnd niet verlengt. Weeg voor jezelf af: hou je dit nog een paar weken vol? Dan zou ik het uitzitten tot je contract afloopt. Financieel en qua uitkering de beste weg en dat geeft ook rust. Maar gaat dat niet, blijf dan niet hangen, zo'n vent is het niet waard dat jij dagelijks met een rotgevoel zit. Wordt je contract wel verlengd, dan opnieuw bekijken. Houd je het nog vol tot je verlof, of niet?
nouja het gekke is dat het de laatste tijd dus veel beter gaat, en hij niet meer zo negatief is geweest. ik heb zelfs een paar complimenten ontvangen en soort van promotie gekregen, al is het me nog wel erg vaag allemaal. ik houd het nog wel een paar weken vol ja, en tegen de tijd dat het contract afloopt zal ik het allemaal nog eens onder de loep nemen.
Ik zou niet zomaar opzeggen en je goed laten adviseren. Ziekmelden als je niet ziek bent is ook een slecht advies. Maar misschien kun je bijvoorbeeld tot een vaststellingsovereenkomst komen? Weet dat jouw baas je niet mag ontslaan nu je zwanger bent, dus alle kaarten liggen bij jou. Pak dit slim aan voor jezelf, zonder inkomen thuis zitten straks is ook niet fantastisch voor je gezin (en wss ook stress voor jou)
Stress op de werkvloer door een verziekte arbeidsrelatie of zelfs machtsmisbruik door leidinggevende is wel degelijk een goede reden om je ziek te melden. Werkgever heeft geen VSO nodig om haar eruit te werken. Contract eindigt toch al eind januari. Vraag is alleen of het verlengd wordt of niet.
Stress an sich is niet direct reden om je ziek te melden. En de bedrijfsarts kan er ook niet iets mee als jij een conflict hebt met je baas. Is vervelend maar heeft niks met ziek zijn te maken. Als je nou door klachten van de stress niet meer kan functioneren is het een ander verhaal maar dat lees ik niet.
thanks voor je goede advies. wil sowieso geen overhaaste beslissingen nemen. ik vrees alleen dat die man niet echt mee te praten valt, dus ik denk niet dat hij het gaat begrijpen. zonder inkomsten zitten is een slecht idee inderdaad, en geeft meer stress vrees ik. ik ga het denk ik nog een tijdje aankijken, en als hij weer zo naar tegen me uitvalt, dan meld ik me ziek. en als ik meer weet over de contractverlenging, ga ik alles nogmaals overwegen.
In ieder geval niet meer aan het werk gaan daar, je kunt er nu geen stress bij gebruiken, al helemaal niet als je net uit een burn-out komt. Ik zou zoals hieronder wordt aangegeven UWV bellen en vragen naar de mogelijkheden.
Ik zou stoppen, ziek melden. Maar wel op een goede manier weg gaan. Dus dat je jezelf wel financiële zekerheid kan bieden. Ik bedoel dus vooraf het UWV bellen en de situatie uitleggen en vragen wat er mogelijk is.
Want dit klinkt niet goed, want als het er nu al zo aan toe gaat. Hoe gaat dat dan zijn als je er langer werkt? En sowieso als je een 3 maanden contract hebt, wat ben je dan na die 3 maand van plan? Immers je weet niet eens of hij je contract verlengd. Als hij al zo ontevreden is, zie ik geen reden dat contact te verlengen als ik hem was. Zijn eigen gebrek he. Immers hij is ja niet tevreden en jij hebt geen toegevoegde waarde voor hem. Ookal weet jij beter.
Ik denk dat je de eer aan jezelf moet houden. Binnenkort ga je met verlof. Bel het UWV. Vraag naar de mogelijkheden. Maar blijf vooral niet ergens hangen waar mensen zo met je omgaan. Weet van jezelf dat je goed genoeg bent en vertrouw de collega's erop dat ze je wél goed vinden. Stress is niet goed voor je, en helemaal niet tijdens zwangerschap.
tja het is ook ingewikkeld, de laatste 3 weken gaat het namelijk veel beter. heb complimenten ontvangen, en zelfs een soort promotie ?! ik snap er niks meer van. maarja in de tussentijd is hij wel op een nare manier uitgevallen tegen mijn collega's en waren er ook nog eens problemen met het uitbetalen van de salarissen. maarja ik denk dus eigenlijk wel dat hij mijn contract gaat verlengen. ik ga nog eens goed nadenken over de ziekmelden en ww oplossing. tis alleen dat ik juist zo blij ben eindelijk weer aan het werk te zijn, en helemaal geen zin heb in thuiszitten.
Maar problemen met loon? Als hij vaker laks is, zijn dat genoeg alarmbellen. Maar anderzijds snap ik wel als je toch nog even blijft. Toch denk ik niet dat deze baan voor langere tijd geschikt is.
Ziek melden. Dan stop je daar met werken maar blijf je nog wel in dienst tot januari. Dan ga je ziek uit dienst. Je werkgever moet je ziekmelding melden bij het UWV en de Arbo-Arts inschakelen. Daar kan je vertellen over de verziekte werksfeer gecreëerd door je leidinggevende. Daar blijven lijkt mij niet gezond. Grote kans dat je toch geen verlenging krijgt. Door zelf ontslag te nemen, verlies je al je rechten.
Ik zou zeker weten stoppen. Je wil nu geen stress bij je zwangerschap hebben, want dat kan ook risico’s geven voor de baby. En eerlijk gezegd, ik zou niet voor een dergelijke baas willen werken. Die is niet goed. Wanneer geld een rol speelt, zou ik kijken naar andere oplossingen. Werken komt wel weer na je zwangerschapsverlof. Je bent immers al over de helft. Rustig aan en goed voor jou en de kleine zorgen ❤️
Dankje voor je reactie, je vergeet alleen dat stoppen ook zorgt voor stress. so far valt het me nog wel mee met de stress. Ik weet dondersgoed dat het niet aan mij ligt, en wil me niet onzeker laten maken door zo'n man.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (41) Verversen