Hoi hoi, misschien echt een stomme vraag maar merken jullie verschil qua jongen /meisje met op schoot zitten en willen knuffelen? Wij hebben nu een zoontje en vanaf het begin overstrekte hij heel erg, hij kan geen tel stil zitten en is echt niet zo'n knuffelkont, vind ik zo jammer... Nu zwanger van de 2e, weer een jongen. Ik vraag me af of dit bij een 2e heel anders kan zijn en of het vooral karakter is, of dat het ook wel jongens eigen is om er meer op uit te willen? Om me heen hebben mensen vooral meisjes en ik heb altijd het idee dat die zo heerlijk rustig op schoot kunnen zitten, beetje om zich heen kijken, lekker knuffelen..
Hier een zoon die zich de eerste maanden constant overstrekte. Het eerste jaar was hij niet erg aanhankelijk, maar nu is hij bijna 4 en komt bijna dagelijks even lekker knuffelen uit zichzelf. Dit is echt gegroeid met de jaren. Wellicht komt het nog bij je zoon:).
Het is echt karakter. Hier een jongen en een meisje, allebei zitten ze graag even op schoot of willen ze wel een knuffel. En daarna weer door om dingen te ondernemen. Tijdens het tv kijken houden ze het geknuffel langer vol
hier 3 dochters en 1 zoon, mijn zoon is de gene die altijd wil knuffelen en kusjes geeft, en hij is al 7. Het intreseert hem nidt of al ze vrienden erbij zijn, hij geeft me alfijd en overal een kus en een knuffel, mijn jongste dochter kan heel goed knuffelen wanneer her haar uit komt hahah
Nou zoals jij omschrijft zo is mijn dochter haha. Zit nooit stil altijd bezig en kan niet knuffelen. Ja 1x toen ze met papa van de trap was gevallen en naar wij denken hersenschudding had. Maar om ze nou van de trap te gooien voor een knuffel gaat beetje ver haha. Ik schijn precies zo geweest te zijn, wilde nooit knuffelen als baby en jong kind.
2 Jongens. Jongste is een knuffelkont, krijg bijna geen adem zoals hij knuffelen kan😅❤ De oudste laat zich wel knuffelen, maar niet van harte als ik het zo voel. Tegen me aanhangen op de bank doet hij dan weer wel.
Hier twee jongens en mijn oudste was en is nog steeds een knuffelkont. De jongste vind het ook fijn maar die wil ook graag ontdekken dus die heeft het wat minder. Is hier voornamelijk karakter.
Hier 2 jongens en 2 meisjes die alle 4 graag knuffelen, nu nog steeds eigenlijk (10, 7, 5 en bijna 2). Mijn jongste is een jongen en die gaat er heel graag op uit, klautert overal op, speelt graag zelf, maar hij kan ook zo een half uur op schoot tegen me aan zitten en hij komt ook zelf naar ons toe om te knuffelen. Mijn zusje wilde nooit knuffelen en haar oudste dochter ook niet, zij is nu 10, maar ze heeft echt nooit bij mij gezeten ofzo. Mijn jongste neefje is 5 en hij komt ook gewoon nog met een boekje aanlopen en klimt op schoot. Echt wel karakter hoor.
Mijn beide jongens zijn enorme knuffelkonten. Mijn oudste nu wat minder want als je een tiener bent, is knuffelen met je moeder nou eenmaal minder cool. Ik denk dat het een karakterding is.
Hier de oudste een zoon, echt geen knuffelkont. Gewoon niet zo van het fysieke. Maar wel echt de liefste van de wereld hoor en hij laat op andere manieren merken dat hij van je houdt. Hij knuffelt en kust wel, maar dan echt 3 sec en dan is het klaar.
Zoon nummer 2 is niet van me af te slaan, die wil het liefst de hele dag op schoot zitten en knuffelen.
Dochter nummer 3 is ook een ontzettende knuffelkont.
Het ligt echt niet aan het geslacht maar aan het kind!!
Ik was zelf vroeger ook niet van het knuffelen. Met mijn eigen kinderen wel hoor, maar met mijn ouders niet echt.... En nu nog steeds niet zo van het fysieke richting andere. Uitzondering mijn kiddo's dus...
Ik okk een jongem en knuffelt en kust heel graag. Ook 2 meiden die ook graag knuffelen. De jongen is ook geen stil zitter maar komt wel steeds vaker graag bij je liggen en zitten en hangen
Hier een zoon van 9jaar en al 9jaar lang een lekker knuffelbeertje. Hij heeft heel veel nood aan lichamelijk contact van de mensen uit het gezin. Bij vreemde zal hij dit niet snel doen. Ook slaapt hij nog steeds met zijn geboorteknuffel , hij kan hier zo van genieten
Vooral karakter denk ik. In feite zijn er geen verschillen in hoe de hersenen van een jongen of meisje werken. (Behalve dan aansturen van geslachtsgebonden dingen, zoals bijv. een menstruatie. En zo hebben jongens een lagere pijngrens dan vrouwen (waarschijnlijk vanwege o.a. de bevalling etc.). Jongens en meisjes verschillen vooral lichamelijk en in hun 'biologie'. Het verschil tussen jongens en meisjes ontstaat met name door wat je hen aanbied tijdens de ontwikkeling van hun hersenen en welke verwachtingen jij en de omgeving van ze hebben. Ik was als kind trouwens totaal niet knuffelig en nu nog steeds niet. Mijn partner en mijn zoon daarentegen wel.
https://www.youtube.com/watch?v=VNoznpGsMWM
Hele aflevering: https://www.npo3.nl/me-jane-you-tarzan/05-12-2018/KN_1701251
Het moederbrein ook heel interessant overigens, wordt ook vergeleken met vaders: https://www.npostart.nl/de-kennis-van-nu/06-02-2019/VPWON_1297942
Oh, heel interessant. Iets om verder uit te zoeken (vind ik leuk om te doen). Ik lees hier inderdaad dat wat jij zegt https://www.quest.nl/mens/gezondheid/a25547722/pijngrens-man-vrouw/ . Terwijl ik elders op tv en internet wat anders ooit had gelezen (wellicht nu achterhaald of focussen de onderzoeken zich op andere factoren). Heb ik weer wat te doen als ik weer een keer vrije tijd heb. Thanks dat je me erop gewezen hebt. Leuk! Zit nu bij de tandarts, dus nu geen tijd om uitgebred te gaan speuren en uitzoeken
Hier twee zoons en twee totaal verschillende kinderen. De oudste (4) is vanaf baby af aan echt een knuffelkind. Huilbaby geweest dus ook heeeeeeeel veel lichamelijke contact gehad in de eerste 6 maand. Kan nu nog steeds lekker tegen me aan liggen op de bank. Onze jongste zoon is 2 jaar en is totaal geen knuffel kind. Altijd bezig, soms wel even een paar tellen op schoot, maar vliegt daarna weer weg in wat te ondernemen. Nu 34 weken zwanger van de derde zoon.. ben zo benieuwd wat deze met zich meebrengt 😅
Ik heb twee enorm knuffelige jongens. De oudste was als baby wel knuffelig, maar zat al snel nooit lang genoeg stil. Een halve minuut tot een minuut was het langst haalbare. De jongste bleef veel langer lekker zitten. Inmiddels zijn ze allebei enorme knuffelkonten. (5 en bijna 8 jaar.) De oudste zit het liefst tegen me aan geplakt, knuffelt met zijn broertje, met de leerkrachten op school, met familie en familievrienden (behalve nu met Corona dan), maar hij is heel knuffelig en aanhankelijk. De jongste is ook een knuffelbeer, altijd al geweest en nog steeds.
Ik heb 4 zonen en 2 zijn heel knuffelig en aanhankelijk, komen lekker op schoot en tegen je aanzitten op de bank. En de andere 2 minder, die komen heel af en toe uit zichzelf. Ik denk dat het meer met karakter te maken heeft dan met het geslacht maar ik heb geen dochters dus geen idee hoe die zijn
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (23) Verversen