Ik ben 9+1 weken zwanger (minimaal). Twee goede echo's gehad inmiddels al. Eerste met 6+6 weken, kloppend hartje gezien. Tweede met 8+6 weken, echoscopist schatte me zelfs 3/4 dagen verder. Het hartje klopt nog steeds goed en de baby bewoog zelfs al.
Allemaal goede berichten. Maar ik blijf zó bang voor een miskraam. Speelt zeker mee dat ik twee keer een miskraam heb gehad. Ik kan het zo moeilijk loslaten.
Op dagen dat ik geen kwaaltjes heb en me niet zwanger voel is het, het ergste.
Herkenbaar? Hoe gaan jullie hiermee om? Hoe krijg je dat vertrouwen in je lijf weer terug?
Heel herkenbaar hoor. Mij hielp het om me er bij neer te leggen dat zwangerschap bij mij gepaard gaat met veel angst en onzekerheid, maar dat ik me te pletter geniet zodra ze Geboren zijn. Heb gewoon te veel mee gemaakt en gezien (lange periode op neonatologie IC gelegen met de oudste). Als je eenmaal die ervaring hebt en denk ook Bij latere zwangerschappen ben je je gewoon meer bewust van de kwetsbaarheid van zo’n klein baby’tje en heb je meer een idee van wat er allemaal mis kan gaan dan bij de eerste Goede zwangerschap en je er nog onbezonnen in staat. Heel fijn voor de vrouwen bij wie alles Goed mag gaan. Maar daar kun je jezelf helaas niet meer mee vergelijken. Het hielp mij dan ook niet om dat wel te doen. Liefs en dikke knuffel.
Zo enorm herkenbaar. Ik heb de hele tijd 'vage' echo's. En de kwaaltjes komen en gaan bij mij ook. Net als jij vind ik het erg lastig om vertrouwen in mn lijf te hebben.
Probeer er niet teveel mee bezig te zijn(ik weet het...zo lastig). Je hebt al goede en positieve echo's gehad, put daar je vertrouwen uit.
Helaas is de kans er altijd.....
Is er iemand in je omgeving waarmee je kan praten hierover? Alles opschrijven kan ook nog weleens helpen.
Ik was gelukkig erg nuchter. Mijn tweeling verloren met 10 weken daarna in verwachting en ik ben 1x angstig geweest wn dat was toen ik opgenomen werd met 24 weken ivm kans op vroeggeboorte. Verder gelukkig niet angstig geweest.
Heb ik ook gehad vanaf week 12 werd dat iets minder en kreeg ikbsteeds meer vertrouwen Maar zelfs nu heb ik soms nog angst ik probeer er niet teveel bijstil te staan en er over te prate Blijft lastig
Hoe moeilijk het ook is probeer je angsten te relativeren. Ja het kan dat het misgaat, dat wil niemand maar het gebeurt. Juist stress en spanning zijn slecht voor de ontwikkeling, misschien kan dat een drijfveer voor je zijn om hoe moeilijk ook het wat los te laten. Ik heb in de eerste weken helemaal geen klachten gehad en nu toch ook al 31 weken zwanger. Klachten zeggen helemaal niks. Hopelijk lukt het was om los te laten, moeilijk met je negatieve eerdere ervaringen maar houdt hoop en geloof ook dat het goed kan gaan. Succes!
Voor deze zwangerschap heb ik een mk gehad met 12,5 week. Nu inmiddels bijna 24 weken maar zelfs nu heb ik ook nog wel de angst dat het altijd nog mis kan gaan. Er kan van alles gebeuren.. Ik ben nog druk met mijn werk en 2 oudste kinderen ik denk dat als ik dat niet had gehad dat het dan wel een beetje uit de hand was gelopen...
Mijn advies is dan ook richt je op andere dingen en probeer er niet teveel mee bezig te zijn.. het loopt zoals het loopt :)
Is inderdaad heel moeilijk.. Ik ben morgen 10 weken zwanger en ik blijf me zo onzeker voelen.. Op 8+5 had ik ook een goede echo en beebje was 2,37 cm groot.. Toch is er een sensortje in mijn hoofd dat nog wat voorzichtig is.. Het gaat voor mij gewoon afwachten zijn tot de 12 weken echo.. Dan pas ga ik wat geruster kunnen zijn..
Ze zeggen vertrouwen hebben in je lichaam en dat probeer ik ook maar blijft moeilijk.. Zoek een bezigheid waardoor je er niet de hele dag aan loopt te denken & de tijd wat sneller voorbij gaat..
De kans dat het goed blijft gaan is zoveel vele groter dan dat het mis zou gaan, Denk daar aan!! & probeer er van te genieten 🥰
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (7) Verversen